มาปลูกทุเรียนกันเถอะ


เราจึงวนเวียนอยู่ในวังวนของความเหนื่อยที่เราลงแรง สติปัญญา และเงินทอง รวมทั้งเวลา แต่เราไม่ได้รับอะไรเลยนอกจากสิ่งที่กล่าวมาแล้ว

อัลหัมดุลิลละฮฺ บรรดาการสรรเสริญเป็นของอัลลอฮฺ (ซุบฮานะฮูวะตาอาลา) ที่วันนี้ทำงานที่ทำต่อเนื่องมาเกือบสัปดาห์เสร็จเสียที แต่...ผมเตือนตัวเอง เป็นความสำเร็จของก้าวเล็กๆ ก้าวแรกของงานที่มีอีกหลายหมื่นก้าว

มีน้องจากหน่วยงานหนึ่ง เธอมาบ่นว่า เหนื่อย เหนื่อยกับสิ่งที่ทำอยู่อย่างโดดเดี่ยว ผมบอกเธอว่า เธอจะยังคงเหนื่อยอีกนานนนนนนนนนน ทีเดียวหากยังคงเดินผ่านเส้นทางเดิมๆด้วยกระบวนวิธีการเดิมๆ ???(ผมก็ด้วยหละ ฮิๆ)

เพราะอะไรหรือ? ผมบอกเธอว่า ก็เขาต้องการทุเรียน แล้วเราก็ไปกว้านซื้อทุเรียนจากเช้าบ้านที่วางขายอยู่ ซึ่งเมื่อมีทุกเรียนแล้วมันน่าจะจบ แต่ไม่จบครับเพราะ เราไม่มีต้นทุเรียน มันจึงไม่มีกระบวนการที่จะให้ผลทุเรียนเมื่อถึงฤดูของมัน

เราจึงวนเวียนอยู่ในวังวนของความเหนื่อยที่เราลงแรง สติปัญญา และเงินทอง รวมทั้งเวลา แต่เราไม่ได้รับอะไรเลยนอกจากสิ่งที่กล่าวมาแล้ว

จนกว่า เราจะเอาเมล็ดพันธ์แห่งทุเรียนนั้นไปปลูกลงดินและดำเนินไปตามกระบวนการที่เหมาะสมและสมควรแก่มัน อินชาอัลลอฮฺเมื่อถึงฤดูของมัน มันก็จะให้ทุเรียนแก่เราทุกปี เหนื่อยแค่ช่วงแรกๆครับ ผมบอกเธอ

เธอไม่พูดอะไร ลุกเดินออกไป

ผมถามตามหลังเธอไปว่า "ผมพูดยังไม่หมดจะไปแล้วหรือ?"

เธอตอบว่า "ขอบคุณค่ะ จะรีบไปปลูกทุเรียนนะ"

หมายเลขบันทึก: 190453เขียนเมื่อ 25 มิถุนายน 2008 19:54 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2012 00:44 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (6)

เราต้องปลูกมันอีกนาน แต่ดีกว่าไม่ทำอะไรเลย แม้จะใช้เวลากับการปลูกทุเรียน...แต่อย่าลืมนะครับ บางครั้งปลูกถั่วเขียว อาจได้ถั่วงอก แล้วจะร้องไม่ออกว่า เขาต้องการอะไรกันแน่ ระหว่างถั่วเขียวกับถั่วงอก เพราะคนสมัยนี้บอกแล้วก็ไม่เข้าใจครับ

  • เป็นข้อสังเกตที่ดีมากครับอาจารย์
  • บางคนใจร้อนนะครับ ได้ถั่วงอกก็คิดว่า ใช่แล้ว ก็เลยเก็บเกี่ยว ที่จริงถ้าอดทนรออีกสักพักมันก็จะเติบโตกลายเป็นต้นถั่วครับ
  • ในกระบวนการทำงานก็เป็นเช่นนี้ หากเราหวังเพียงแค่ผ่านการประเมินเราก็จะพบกับนักปลูกถั่วงอก นักปลูกผักชี และอื่นๆ คือมีเพียงคุณสมบัติครบตามเกณฑ์แต่...???
  • ก็เลยคิดว่าใหนๆเราก็ต้องทำอยู่แล้วทำให้มันจริงๆจังๆ มิดีกว่าหรือ???

ผมชอบผลไม้ที่พร้อมวางขายในตลาดแล้วมากกว่าครับ ฮิฮิ คนมันใจร้อน ที่สำคัญไม่รู้ว่าจะรอกินไหวหรือเป่า

 คงไม่มี"ความสำเร็จ"ใดๆวางขายเหมือนผลไม้หรอกนะครับ หรืออีกแง่หนึ่ง มันคงไม่เป็นเช่น "บะหมี่สำเร็จรูป" ที่แค่แกะห่อใส่ถ้วย เติมน้ำร้อน ตามด้วยเครื่องปรุง

อีกอย่างการทานทุเรียนที่ซื้อจากร้าน กับการทานทุเรียนจากต้นที่เราปลูกเองและคอยดูแลรดน้ำพรวนดินจนเติบโตเป็นลำดับ จนกระทั่งออกดอกออกผล

แม้จะพันธ์ก้านยาว หรือหมอนทองอย่างเดียวกัน แต่เชื่อเถอะครับ รสชาติและความรู้สึกมันต่างกันเยอะเลยครับ

อัสลามูอาลัยกุม

ตามลิงค์มาเรื่อยๆ เจอบทความดีๆ ของอาจารย์ สงสัยคงต้องไปหาเม็ดทุเรียนมาปลูกมั่ง :)

  • วะอาลัยกุมุสสะลามครับคุณนริศา
  • ยินดีที่ได้รู้จักครับ
  • ดีจังครับ ออกดอกออกผลเมื่อไหร่บอกผมด้วยนะครับ
  • ขอบคุณล่วงหน้าครับ
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท