อารยธรรมอินเดีย 12

เพราะมีแต่หัวเลยได้แต่อม ๆ คาย ๆ

ช่วงนี้มีเรื่องเล่าต่อจากตอนที่แล้วเกี่ยวกับความเชื่อทางศาสนาในสมัยอารยันยังมีเรื่องเล่าหนึ่งเกี่ยวกับพวกเทวดาและเหล่าอสูรร่วมกันกวนน้ำมหาสมุทรเพื่อให้เกิดเป็นน้ำอมฤตเมื่อใครดื่มกินแล้วจะไม่มีวันตาย

เนื่องจากเทวดากับอสูรทะเลาะกันแล้ววางแผนไม่ต้องการให้พวกอสูรร้ายเกเรได้ดื่มน้ำอันศักดิ์สิทธิ์นี้เพราะถ้าได้ดื่มแล้วจะมีชีวิตไม่ตายยิ่งไปหาแกล้งเหล่าเทพหนักข้อขึ้น

แต่เทวดาก็รักษาสัญญาเพราะกวนน้ำทิพย์นี้ด้วยกันก็ต้องกินด้วยกัน แต่เกิดปัญหาว่าใครจะเป็นคนกลางมาแบ่งน้ำอมฤตหรือน้ำทิพย์นี้ให้เทวดาและอสูร

ร้อนถึงพระนารายณ์บรรทมอยู่ในสะดือทะเลต้องแปลงกายมาเป็นนางโมหินีเป็นคนกลางแจกน้ำดังกล่าวโดยเริ่มที่แถวเหล่าเทวดาก่อน

ฝ่ายหัวหน้าเหล่าอสูรเกรงว่าน้ำทิพย์จะหมดก่อนมาถึงแถวตนเองที่อยู่หลังแถวเทวดาจึงแปลงกายเป็นเทวดาไปนั่งกับกลุ่มเทวดา

เมื่อนางโมหินีแบ่งน้ำมาให้รับดื่มยังไม่ถึงท้องก็มีเทวดาคือพระอาทิตย์และพระจันทร์รู้ทางจิตว่าเทวดากำลังดื่มนี้ปลอมแปลงมาแท้จริงเป็นอสูรเลยโวยวายขึ้น

ฝ่ายเทวดากำลังอยู่ในท่ายกขันน้ำซดเข้าปากต้องมีใจโมโหร่างเลยเปลี่ยนกลายเป็นอสูรดังเดิมฝ่ายนางโมหินีก็กลายร่างเป็นพระนารายณ์ปล่อยจักรตัดคออสูรร้ายในทันใดทำให้อสูรขาดเป็นสองท่อนส่วนหัวที่ดื่มน้ำทิพย์กลายเป็นอมตะส่วนล่างตายไปตามกาลเวลา

ทีนี้ด้วยความแค้นที่พระอาทิตย์และพระจันทร์ปากโป้งเลยเที่ยวตามหาเพื่อแก้แค้นเมื่อเจอก็กระโดดอมพระอาทิตย์และพระจันทร์แต่กลืนไม่ได้เพราะมีแต่หัวเลยได้แต่อม ๆ คาย ๆ

กลายมาเป็นราหูอมจันทร์ราหูอมพระอาทิตย์ที่เราเรียกว่า...สุริยุปราคากับจันทรุปราคา...นั้นแล.

เขียนใน GotoKnow โดย ยูมิ
ใน วัฒนธรรมท้องถิ่น

คำสำคัญ (Tags): #philosophy#umi#อารยธรรมอินเดีย 12

หมายเลขบันทึก: 313215เขียนเมื่อ 13 พฤศจิกายน 2009 13:28 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2012 10:44 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่าน

ความเห็น (10)

วอญ่า-ผู้เฒ่า-natachoei--

เขียนเมื่อ 13 พฤศจิกายน 2009 14:06 น. ()

ช่วยจันทร์ เจ้าเหอ ขี้ออก คายออก หารูตัวร้าย กินซ้ายกินขวา กินกลางลงมา อี้ขี้อี้คาย

เหอๆๆๆๆ ช่วยจันทร์เจ้าเฮ้อ

ยูมิ

เขียนเมื่อ 13 พฤศจิกายน 2009 14:12 น. ()

สวัสดีครับ คุณวอญ่า-ผู้เฒ่า-natachoei--

อ่านแล้ว...

นึกถึงตอนเป็นเด็กยังเล็กนัก

ไม่รู้จักราหูอมจนจันทร์หาย

เสียงร้องเรียกเสียงเคาะดังไม่วางวาย

ราหูคายจันทร์ส่องแสงงามดังเดิม...อิ อิ อิ

เมียวดี

เขียนเมื่อ 13 พฤศจิกายน 2009 14:20 น. ()

สวสดีค่ะคุณยูมิ

สนุกค่ะ เล่าอีกๆๆๆค่ะ เหมือนกับนิทานพื้นบ้านล้านนาของทางเหนือเลยค่ะ เรื่อง กบกิ๋นเดือน พี่น้องทะเลาะกันคนพี่นำป้าก(ทัพพี)ตีหน้า คนน้องเอาสาก(ไม้ตีพริก)ฟาดหัว พอตายไปแล้วยมบาลได้นำวิญญาณของทั้งสองไปพิพากษาคนพี่ไปเกิดเป็นเดือนส่วนคนน้องไปเกิดเป็นกบ เพราะทำเรื่องบัดสีไม่สมควรทั้งที่เป็นพี่น้องท้องเดียวกันด้วย แต่ความอาฆาตไม่หมดไปจากใจ พอตอนกลางคืนได้มีโอกาสพบกัน กบก็จะกระโดดคาบเดือนไว้ไม่ให้ส่องแสง ดังนี้แล

อิ อิ อิ