ถนนชีวิตของยายชราคนหนึงกับอาชีพที่สุจริต ท่านอายุขนาดนี้แล้วน่าจะได้พักผ่อนได้แล้ว ทำไมเล่าลูกเต้าไม่ดูแล แต่ทุกอย่างคงมีเหตุผลของมันเอง
เคยเห็นยายท่านนี้ขายของหาบแร่เช่นขนมทั่วไป ข้าวโพด ผลไม้ ไม่ว่าจะตามร้านอาหาร หรือสถานที่ต่างๆรอบๆ มหาวิทยาลัย แม้กระทั่งคำคืนหนึงที่เด็กนิสิตกำลังสนุกสนานกับการประกวดร้องเพลงลูกทุ่งต้านยาเสพติดภายใต้โครงการสานสัมพันธ์นิสิตโครงการเรียนล่วงหน้า วันที่ 9 เม.ย.51 ณ ลานศิลปวัฒนธรรม มหาวิทยาลัยมหาสารคาม
แต่ในขณะเดียวกันนั้นก็มียายคนหนึงยังต้องเดินหิ้วตะกร้าขายข้าวโพด ขายของเล็กๆน้อยๆเพื่อให้ได้เงินมาประทังชีวิต เด็กๆนิสิตเราหลายคนได้ช่วยซื้อข้าวโพดจากยาย เห็นแล้วอดที่จะถ่ายรูปถนนชีวิตของยายท่านนี้ไม่ได้ค่ะ เลยนำภาพมาให้ชมกันค่ะ เห็นแล้วรู้สึกยังไงบ้างคะ
สังคมเราซ่อนสิ่งเลวร้ายไว้มากครับ มีแต่คนเอาภาพสวยๆมาแสดง(ในสังคม)
ขอบคุณมากครับ.....................................................................รวมตะกอน
สวัสดีค่ะ
สวัสดีค่ะ
เห็นภาพเหล่านี้ทีไร น้ำตาคลอทุกทีเลยค่ะ
เฮ่อ........พูดอะไรไม่ออกค่ะ
บางคนก็มีจนล้น บางคนก็เหนื่อยจนท้อ ..
ภาพของคุณยาย เป็นกำลังใจให้ดิฉันอย่างมากค่ะ
ขอพรให้คุณยายแข็งแรง และมีคนอุดหนุนเยอะๆนะคะ
ขอบคุณมากค่ะ
สวัสดีค่ะ
ชีวิตจะได้พักวางก็ต่อเมื่อ..ลมหายใจได้สิ้นสุดลง นั่นเอง
แต่ที่เราได้เรียนรู้จากยายท่านนี้ก็ตคือ...ความกล้าแกร่ง และหัวใจอันทระนงในการที่ยืนหยัดด้วยลำแข้งตนเอง
ถึงพี่นัส