หมอเจ๊ คนสวย แซ่เฮ
พ.ญ. ศิริรัตน์ เอกศิลป์ สุวันทโรจน์

รักที่ฝากไว้ให้คนรุ่นหลัง


ในบรรยากาศที่เป็นมิตร แม้แต่นกมันรู้ว่า ที่นี่มีแต่ความเป็นมิตรที่ไว้วางใจได้

จำได้ว่าสมัยที่ม.ร.ว.คึกฤทธิ์ยังมีชีวิตอยู่ ซอยสวนพลูเป็นสถานที่แห่งหนึ่งที่ฮอตฮิตอยู่บนหน้าหนึ่งของหนังสือพิมพ์ไม่แพ้บ้านป๋าเปรมเลย  บ้านของท่านที่ได้ไปเยือนให้ความรู้สึกสงบ สบายยิ่งนัก เพื่อนเขาบอกว่าเขาชอบมาที่นี่ มาแล้วสงบ สบายเงียบและมีสีสันของธรรมชาติ  มาแล้วปล่อยวางโลกยุ่งๆของเมืองกรุงไปเลย

 

ระหว่างนั่งเล่นกันในสวนที่อยู่รอบเรือนของท่าน เราก็เห็นฝูงนกมันเริงร่าอาบแดดอาบลมกันเยอะไปหมด  มีนกตัวหนึ่งแวะเข้ามาเกาะ เกาะบนกิ่งไม้ใหญ่ใกล้ๆกับที่เรานั่งกัน มันอยู่อย่างนั้นนิ่งนาน นาน นาน  แล้วมันก็ย้ายจากกิ่งลงมาบนพื้นดิน  เดินไปเดินมาประหนึ่งว่า ไม่รู้ว่าเรานั่งกันอยู่  เดินไปมาเป็นครู่ มันก็บินจากไป จากไปเมื่อได้ยินเสียงเราสนทนากันค่ะ 

 

แล้วฉันก็เห็นนกอีกตัว เกาะยอดบัวนิ่งอยู่ มองมันอยู่เป็นครู่ จึงนึกได้ว่าน่าจะถ่ายรูปไว้ ฉันตั้งท่าแล้วเล็งกด ได้มาแค่ 2 ภาพเท่านั้น มันก็พาตัวหาย บินลับไม่กลับมาอีกเลย 

 

ต้นไม้ที่นี่ไม่สูงใหญ่เท่าไรนักค่ะ ให้ความร่มรื่นเย็นสบายกับบ้าน ทำให้บ้านน่าอยู่  เป็นมรดกคนกรุงที่เป็นปอดให้คนกรุงอีกแห่งหนึ่งค่ะ  บรรยากาศที่นี่เป็นมิตรกับธรรมชาติ ซึ่งแม้แต่นกมันยังรู้ว่า ที่นี่มีแต่ความเป็นมิตร ที่ไว้วางใจได้   นอกจากไม้ใหญ่ที่นี่ ยังมีบอนไซโบราณและหัวโขนโบราณให้ชมด้วยค่ะ

 

ใต้ถุนเรือนท่านมีภาพใหญ่ของท่านติดไว้ ข้างภาพนั้นท่านมีคำประพันธ์ทิ้งไว้ด้วยค่ะ

 

 

หมายเลขบันทึก: 201570เขียนเมื่อ 16 สิงหาคม 2008 21:42 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 19:26 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (15)
  • สวัสดียามดึก
  • มาชมดอกไม้สวยๆก่อนนอน
  • ขอบคุณ

สวัสดีค่ะ อ.หมอเจ๊

เข้ากรุง ครั้งต่อไป จะตามรอย ไปนอนอ่านหนังสือเล่นในสวน ท่าจะดี นะคะ /ขอบคุณค่ะ

  • อาจารย์ค่ะ หมอเจ๊ชอบจังดอกบัวที่มอบให้ ขอบคุณค่ะ
  • คราวที่เข้ามาแล้ว หมายมาดว่าจะมาสุพรรณด้วยนะค่ะ ครูขา
  • แต่ก็แคล้วคลาด ทำให้มาไม่ได้ค่ะ
  • เลยขอฝากไว้ก่อนคราวหน้าจะมาให้ได้ค่ะ

สวัสดีเจ้าค่ะ ป้าหมอจ๋า

จุ๊บๆๆๆ กอดๆๆๆ คิดถึงงงงงงงง รักป้าหมอ อิอิ รักษาสุขภาพด้วยนะเจ้าค่ะ เป็นกำลังใจให้เจ้าค่ะ ---->น้องจิ ^_^ ว่างๆ ป้าหมอ ไปเล่นเกมส์ในบันทึกน้องจิด้วยนะค่ะ อิอิ

สวัสดีคะ หนูชื่อตัวเล็กนะคะ เรียนสาธารณสุข ปี2ที่ม.มหาสารคาม

หนูยังงงกับคำกล่าวที่ว่า ในบรรยากาศที่เป็นมิตร แม้แต่นกมันรู้ว่า

ที่มีแต่มิตรที่ไว้วางใจได้ ขอให้คุณป้าหมอขยายความให้ฟังหน่อยคะ

สวัสดีค่ะ คุณหมอ

ขอบคุณ ที่นำเรื่องราวดีดี และภาพสวยๆมาให้ชมค่ะ

คิดถึงค่ะ

  • นึกว่าหายไปไหน
  • ที่แท้ก็แอบมาซอยสวนพลูนี่เอง
  • แม้แต่นกยังรูว่าที่ แห่งนี้ยังมีความรักรอ อยู่ คอยรับรู้และคอยเข้าใจ......
  • โก๊ะจิจัง แซ่เฮ ^๐^! เอ๊ย
  • ป้าหมอตกภาษาไทย เลยไม่บังอาจไปเล่นเกมส์ของอาจารย์หนูนิ
  • แวะไปมาแล้วละ มาชวนกันอย่างนี้ จะแวะไปอีกทีละกัน

 

  • หนู ตัวเล็ก จ๋า
  • เรียก "ป้าหมอเจ๊" นะจ๊ะ ไม่เอาอ่ะ "คุณป้าหมอเจ๊" อ่ะ
  • มันห่างเหินไปนะหนูจ๋า
  • เราคนกันเองนะลูก เป็นคนในแวดวงเดียวกันไง
  • ...............
  • บรรยากาศที่บอกว่าที่นี่เป็นมิตรกับธรรมชาติ คือ ความสงบที่มีชีวิตชีวาไงค่ะ
  • ...............
  • คนที่เข้ามาชมที่นี่ ไม่มีใครเจี๊ยวจาว โวยวาย ให้ความสงบที่ทำให้ใจสบาย หนีหายห่างออกไป
  • ..............
  • คนที่เข้ามาชมที่นี่ เห็นนกก็มองนก ด้วยความชื่นชมมัน ดูมันอย่างเห็นมันเป็นเพื่อนที่เข้ามาใกล้กันได้ อยู่ห่างกันได้ไง
  • ..............
  • นกมันก็รู้ เหมือนคนที่รู้ว่า ใครคนไหน มันเข้าใกล้แล้วไม่มีภัย ใครคนไหนที่มันควรระวังภัย แล้วรักษาระยะห่างที่เข้าไปอยู่ใกล้ๆเอาไว้ก่อน
  • ...............
  • นกมันวางใจคนที่เข้ามาชมที่นี่ ว่าไม่มีใครคิดร้ายกับมัน
  • ...............
  • คนที่รักกันเท่านั้น จึงจะไม่ทำร้ายกัน ด้วยยอมรับในกันและกันใช่มั๊ยลูก
  • นกมันรู้นะค่ะ มันจึงยอมให้ถ่ายภาพมันได้ ป้าจึงบอกเล่าว่า บรรยากาศมันเป็นมิตร จนนกมันรู้ค่ะ
  • ...............
  • ภาพนกที่ป้าถ่ายไว้รูปบน นกมันอยู่ห่างป้าไปแค่ 3 เมตรแค่นั้นเองลูก
  • ส่วนเจ้าตัวล่างนั้น มันอยู่ห่างราว 5 เมตรเห็นจะได้ค่ะ
  • บังเอิญคุณภาพกล้องมันไม่สามารถซูมใกล้ได้มากนัก เลยได้รายละเอียดตัวนกมาแค่ที่นำมาให้ดูค่ะ
  • ..............
  • ถ้าได้กล้องดีกว่านี้ ภาพจะสวยมากเลยค่ะ
  • ..............
  • ยินดีต้อนรับ หลานคนใหม่ แวะมาคุยกันบ่อยๆนะลูกนะ
  • ครูอ้อย แซ่เฮ ขา
  • ดีใจที่แวะมาค่ะ
  • หมอเจ๊แวะไปเยี่ยมครูอ้อยเสมอค่ะ
  • เป็นกำลังใจให้กันเงียบๆอยู่นะค่ะ
  • ......
  • สถานที่แห่งนี้ มีอะไรชวนชื่นชม และปลูกฝังเด็กๆของเรานะค่ะ
  • ครูอ้อยมักมีกิจกรรมทัศนะศึกษา น่าพาไปเด็กไปดูและนำมาถอดบทเรียนรู้กันนะค่ะ
  • จะทำให้เรารู้จักลูกศิษย์เรามากขึ้น และจัดทำบทเรียนง่ายขึ้นสำหรับครูค่ะ 
  • พี่หลินฮุ่ยค่ะ
  • อ่านคำประพันธ์ของท่าน แล้วหมอเจ๊ว่าท่านสมเป็นปราชญ์จริงๆค่ะ
  • ...........
  • เสียดายที่เด็กรุ่นหลัง แทบจะไม่รู้จักท่านเลย
  • ...........
  • หมอเจ๊สังเกตว่า มีคนหนึ่งที่กำลังประพฤติคล้ายท่าน แต่ก็มีคนยี้ คนๆนั้นมักจะ นำเรื่องราวของไทยมาเล่าให้ฟังทุกวันอาทิตย์ เดาออกมี๊ยค่ะว่าใคร
  • ...........
  • ในมุมนี้ของท่านที่ให้พี่เดา หมอเจ๊ว่าท่านทำเรื่องดี เพราะในเรื่องอย่างนี้ เด็กรุ่นหลังไม่ใคร่รู้เลยค่ะ
  • การไม่ได้เรียนประวัติศาสตร์ ทำให้คนไทยรุ่นหลังลืมรากเหง้าที่มาของชนเผ่า จนหลงทางไปบูชาชนเผ่าอื่น สังคมเราจึงบิดเบี้ยวจนต้องมาตามแก้กันไงค่ะ

เห็นนกเกาะบนบัวแล้วนึกถึงนิทานชาดกที่ยายเคยเล่าให้ฟังตอนเด็กๆนะครับที่ว่า ยังมีเมืองหนึ่ง ชื่อเมืองสาเกต อยู่ในเขตเดียวกับเมืองอโยธยา ท้าวโคดม ซึ่งเป็นกษัตริย์ครองเมืองสาเกตไม่มีโอรสธิดา เกิดเบื่อหน่ายโลก จึงไปบวชเป็นพระฤาษีโคดมอยู่ในป่า จนหนวดเครายางรุงรัง และมีนกกระจาบผัวเมีย มาออกไข่ทำรังอยู่ในหนวดพระฤาษีโคดมเย็นวันหนึ่ง นกกระจาบตัวผู้ ไปติดอยู่ในดอกบัว กลับมารังไม่ได้ตลอดคืน รุ่งเช้าแดดออก ดอกบัวบานจึงกลับมาได้ นางนกกระจาบไม่เชื่อว่าพ่อนกกระจาบจะไปติดอยู่ในดอกบัวทั้งคืน "นี่เธอต้องไปเที่ยงค้างคืนที่อื่น และตัวก็หอมฟุ้งมาด้วย ฉันขอโกรธเธอร้อยปี อย่ามาดีร้อยชาติ"

  • ป้าแดงค่ะ ดีค่ะ มีศาลาให้นอนเล่นในสวน แล้วมีดนตรีไทยกล่อมให้ฟังด้วยนะค่ะ
  • เขาเปิดบริการแค่วันเสาร์-อาทิตย์เท่านั้นค่ะ
  • ปิด 5 โมงเย็นค่ะ
  • บ้านเดินเข้าซอยไปหน่อย ถ้าจำไม่ผิดเป็นซอย 33 แต่จำชื่อถนนไม่ได้ แยกไปจากถนนสาธรค่ะ
  • น้อง กวิน ค่ะ
  • ดูเหมือนคุ้นๆ แต่ก็ไม่คุ้นค่ะ
  • ชาดกเรื่องนี้จบลงด้วยคำสอนว่าอะไรค่ะ น้องขา
  • เฉลยกันหน่อยเหอะนะ 

ผมก็ลืมไปแล้วเพราะฟังยายเล่ามาตั้งแต่เด็กๆ แต่คงสอนเรื่องว่า พ่อนกไม่ควรกลับบ้านดึก อะไรทำนองนี้ครับ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท