นี่หรือชีวิตครู


ท้อแต่ไม่ถอย

บนถนนสายครู จะมีใครรู้ไหมว่า เป็นเช่นไร

ทุกครั้งที่ว่างจากการสอน ก็ได้มีเวลาคิด เรื่องของตนเอง อยู่บ้าง ว่างานที่เราทำนี้ มันคุ้มมั้ย ควรทำมั้ย

เสี่ยงมั้ย แต่ทุกครั้ง เมื่อ ครูอย่างผมได้มองเห็นเด็กน้อยตาดำๆ หน้าตาไร้เดียงสา ก็ทำให้ผมลืมปัญหาของตนเองทุกอย่าง

 

 

 

แต่ความจริงแล้ว ใครจะรู้ว่าชีวิตครูอัตราจ้าง เงินเดือนแค่ 3,000 บาท  ดูแล้วมันน้อยมากๆ สำหรับผู้สร้างอนาคตของชาติ ซึ่งบางเดือนแทบจะไม่มีเงินเดือนจะจ้าง ถ้าในช่วงปิดภาคเรียน ก็จะไม่ได้รับค่าตอบแทนใดๆ

แต่ชีวิต คนเราทุกคนย่อมต้องการ ปัจจัย ทั้ง 4  ประการ  เสื้อผ้าเครื่องนุ่งห่ม  อาหาร  ยารักษาโรค  และที่อยู่อาศัย 

และหลายคงคิดว่า ครูดอยทำไมไม่ไปหางาน ที่มันดีกว่านี้...

ทั้งๆที่เราสามารถที่จะหางานทำที่ดีได้

 

 

 

แต่เมื่อ คิดถึงหรือเห็นหน้าเด็กนักเรียนแล้ว ครูดอยก็ไม่สามารถที่จะทอดทิ้งเด็กๆที่รอคอยการสอนจากครูได้ เราต้องสอนพวกเค้า ให้ได้รับความรู้อย่างมากที่สุด

 

ในบางครั้ง ก็เกิดความท้อขึ้นมาภายในใจ ว่าเราทำงาน เราทำไปเพื่ออะไร ควรที่จะสร้างเนื้อสร้างตัวให้ได้ก่อน แล้วค่อยทุ่มเท ส่วนตรงนี้ จะไม่ดีหรือ

ตอนนี้ ครูดอยยังมือแปดด้าน คิดอะไรไม่ออก ไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรดี

อีกใจหนึ่งอยากไปหางานทำอื่น

อีกใจหนึ่งอยากอยู่สอนเด็กต่อ

ต้องรอกาลเวลาช่วยในการพิสูจน์ซะแล้ว

 

ภาพแห่งความทรงจำ     สวยงามคนละอย่าง     สองอย่างสวยสองแบบ 

หมายเลขบันทึก: 172149เขียนเมื่อ 21 มีนาคม 2008 20:18 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 18:52 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (21)

สวัสดีค่ะครูดอย

ตอนนี้สูตรยาแก้ไอมาแล้วนะจ๊ะ เข้าไปเปิดใน e-mail ของตัวเอง

ถ้าสงสัยให้สอบถามที่ ครูพวงทองนะจ๊ะ

ผมมีแต่ให้กำลังใจหนุนช่วยครับ ขออนุญาตรวมตะกอนครับ

                                                 รวมตะกอน

ผู้ที่อยู่เบื้องหลังสังคมโลกใบนี้  ผู้คนผ่านมือครูอย่างท่านๆมีมากมายมหาศาลครับ        เวทีฉากนี้น่ายกย่อง

การจัดระเบียบโครงสร้างสังคมที่ไม่เป็นธรรม  ผมได้แต่วิงวอนผู้เกี่ยวข้อง  

วิงวอน ครับ

  • สวัสดีค่ะ มาให้กำลังใจค่ะ
  • เคยผ่านพบสิ่งที่ครูกำลังคิดและเป็นอยู่ค่ะ
  • สู้ๆ นะคะ

ขอแสดงความนับถือและชื่นชมในการเสียสละค่ะ

อย่าเพิ่งท้อนะค่ะ แม้ว่าแรงจูงใจเป็นตัวเงินจะไม่มากมายนัก แต่แรงจูงใจที่ได้รับจากสิ่งแวดล้อมดีๆ บนดอย เด็กๆ ที่น่ารัก การเป็นที่เคารพนับถือของชาวบ้าน นั่นดีมากกว่าการทำงานอยู่ในเมืองหลวงที่วุ่นวายสับสนทั้งจิตใจผู้คนและสิ่งแวดล้อม

ขอเป็นกำลังใจให้ครูดอยค่ะ :-)

  • ตามมาให้กำลังใจครูดอย
  • มีอะไรพอช่วยเหลือได้บ้างครับ
  • ความสุขของการทำงานอยู่ที่งานที่เราชอบและการอยู่กับเด็กๆๆครับ
  • ขอบคุณครับ

สวัสดีครับ...

น่าเห็นใจครูดอย ในด้านค่าตอบแทน ความจริงทางเขตฯน่าจะให้มากกว่านี้ แต่ขอชื่นชมในสปิริตของครูดอยจริง ๆ ในการสอนเด็ก และยังรักเป็นห่วงเด็กอีก ครูสุขอเป็นกำลังใจให้ครูดอยนะครับ

1. Librarian

สวัสดีครับพี่พวงทอง ไม่ทราบอาจารย์จะแก้เกรดให้เมื่อไรเนอะ

อยากรู้เต็มทีแล้ว

2. สิทธิรักษ์

สวัสดีครับ

และขอบคุณครับ ที่แวะเข้ามาเยี่ยมชม บล็อกของครูดอย

และยินดีที่ได้ร่วมรวมตะกอนครับ

4. คำแสนดอย

สวัสดีครับ

และขอบคุณครับ ที่มาให้กำลังใจครูดอย

และยินดีที่ได้รู้จักครับ

5. ดร. จันทวรรณ ปิยะวัฒน์

สวัสดีครับ

ขอบคุณครับที่ แวะทักทายและให้กำลังใจครูดอย

และให้คำแนะนำที่ดี

ครูดอยคงทิ้งนักเรียนไม่ได้หรอกครับ มันคงเป็นสายเลือดไปแล้ว

ขอบคุณครับ

6. ขจิต ฝอยทอง

ขอบคุณครับท่าน อาจารย์ขจิต

ที่คอยให้กำลังใจครูดอย

มันก็จริงนะครับ การที่เราได้ทำงานที่เราชอบมันทำให้เรามีความสุขใจ

เกิดแรงขับภายในให้เราต้องสู้

ขอบคุณครับ

7. ครูสุ

สวัสดีครับ คุณครูสุ

ขอบคุณครับที่เป็นกำลังใจให้

จริงๆแล้ว เรื่อง เงินทองเป็นของนอกกาย ถ้าไม่มีหายากจริงๆ

อิๆๆ

ขอบคุณครับ

  • มาให้กำลังใจค่ะ
  • เคยทำงานอยู่แถบทางเหนือ  แม้ไม่ถึงกับเป็นดอยแต่ก็เดินทางลำบาก พอสมควร    สิ่งที่ประทับใจ คือ น้ำใจไมตี ความเอื้ออาทรของชาวบ้าน ของเด็กๆ ที่เราหาไม่ได้จากสังคมในเมือง
  • สงสัยจังว่า ค่าตอบแทนทำไมน้อย น่าจะให้มากกว่านี้ 
  • มีอะไรที่พอจะช่วยสนับสนุนได้  ก็บอกได้นะคะ 

แวะมาให้กำลังใจอีกคนค่ะ

คิดเสียว่า...จะมีใครเป็นครูดอยได้เช่นเราล่ะ..

สวัสดีครับ

ดีใจมากที่ มีทุกท่านมาให้กำลังใจ

ส่วนค่าตอบแทนตอนนี้ทางโรงเรียนกำลังหางบที่จะจ้างต่ออยู่ครับ

ถ้าจะช่วยเหลืออยากให้ช่วยเหลือเด็กมากว่าครับ

ไม่ว่าจะเป็นสมุด ดินสอ หรือหนังสือนิทาน หนังสืออ่านเล่นสำหรับเด็กนะครับ

เนื่องจากว่าโรงเรียนยังขาดสื่อการเรียนการสอนครับ

15. แจ่มใส

ขอบคุณครับที่ให้กำลังใจครูดอย

และครูดอยก็ต้องเป็นครูดอยต่อครับ

ปัญหาสามารถแก้ได้ทุกปัญหา

สวัสดีค่ะ ครูดอย

ครูเออยากกลับไปใช้ชีวิตแบบครูดอยอีกครั้ง แต่คงทำไม่ได้

หลายอย่างเปลี่ยนไป  มีแต่หัวใจที่ติดตรึง ภาพวันวาน  และมันไม่อาจย้อนกลับมาได้อีกแล้ว

ครูดอย จะพบว่า  ถ้าเปรียบเทียบกับคนอื่นแล้ว  แต่เราได้รับประสบการณ์ชีวิตที่น่าจดจำ มีคุณค่า และได้ทำในสิ่งที่ เรียกว่า เสียสละ ด้วยหัวใจ

ขอให้อิ่มเอมกับสิ่งที่กระทำค่ะ

และใช้เวลา..ในการตัดสินใจให้ดีที่สุด..

เป็นกำลังใจให้ค่ะ

สวัสดีครับ...

ผมอ่านข้ความของครูทำให้ผมรู้จักตัวเองมากขึ้นนะครับ

และเป็นข้อที่ดีมากครับ

18. ครูเอ

สวัสดีครับ

ที่ให้คำแนะนำและกำลังใจ

ยังไงครูดอยก็คงไม่ทิ้งนักเรียนครับ

ก็ยังยังคงเดินทางสายนี้ต่อไป

19. มีมิตรภาพ

เมื่อ อา. 23 มี.ค. 2551 @ 12:27

ขอบคุณครับที่แวะมาอ่าน

ผมไม่ค่อยได้มีเวลาบันทึกบล็อกเลย

พี่แก้ไอผ่านรึยังครับ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท