ใจเรา

คนเราจะมีความสุขได้ต้องมีทั้งสุขกาย สุขใจ

มีความสงบ เยือกเย้น

พยายามระงับจิตใจไม่ให้มีโลภ โกรธ หลง

จิตที่ไม่วุ่นวาย

หมั่นใช้สติกำกับตลอดเวลา

จึงจะมีความสุขที่แท้จริง

มีสติค้ำใจให้สุขสันต์

ทุกวันมุ่งทำดีเป็นที่หมาย

จิตนิ่งด้วยปัญญาสบายกาย

เราทั้งหลายสุขใจไร้ระทม

ขออนุญาตค่ะ   

คนที่ทำไม่ดี  ต่อให้เอาปี๊บคลุมหัวไว้  ก็ยังต้องอายปี๊บค่ะ  อิ อิ ฮิ ฮิ

ในโลกนี้  ไม่มีอะไรที่ต้องรอนาน  แค่เราถนอมตัวถนอมใจเราให้อยู่ในบุญ  ใครก็ไม่สามารถทำอะไรที่ไม่ดีมาเลอะเทอะให้เปื้อนเราได้ค่ะ..  ยืนยัน Confirmed,  stand firm,,,,   อิ อิ  ฮิ ฮิ 

ใจมีค่า ค่าของใจ ใจที่ดี
ทำความดี ดีที่เรา เรามีดี
ดีทำดี ทีท่าทำ มีสติดี
คิดดีดี ทำดีดี คือสติดี
ใจไม่ดี พาสติ คิดไม่ดี
จิตไม่ดี เห็นท่าที ที่ไม่ดี
ดูนานนาน กาลพาผ่าน เห็นท่าที
ดีไม่ดี เห็นได้เอง ไม่รอนาน

ขอบคุณค่ะ

สวัสดีค่ะคุณนินานันท์

ขอบคุณด้วยใจจริงนะคะที่มาให้กำลังใจ

เพียงแค่ได้พูดคุยกับคนที่มีจิตใจดี ก็มีความสุขแล้วค่ะ

สวัสดีค่ะคุณน้อย

ใจที่สงบ เยือกเย็น

จึงจะมีความสุข

ขอบคุณค่ะ

สวัสดีค่ะ คุณส้มป่อย

มีสติ

จิตนิ่ง

ทำให้ ...เกิดปํญญา

สติมา ปัญญาเกิด

ขอบคุณค่ะที่มาให้กำลังใจ

มาประชุมอบรม ก็เพื่อเพาะบ่มวิชา

ความรู้คู่ตำรา เบื่อนักหนาจะบ้าตาย

หน้าที่ปฏิคม ช่างเหมะสมดีเหลือหลาย

แซวกันอยู่ไม่วาย คนมากมายแต่เลือกเรา

เป็นเพราะอะไรหนอ จะไขข้อความแก้เหงา

พูดจริงไม่ได้เม้าท์ บอกว่าเรางามเกินใคร

กินข้าวแทบสำลัก ช่างคิดนักพูดไปได้

จะเกษียณอยู่แล้วไง ช่างทำได้...โธ่เอ๋ยตู

ความจริงคือหน้าที่ ก็รู้ดีเพราะเป็นครู

สิ่งใดเป็นความรู้ ที่ทำอยู่สุดกำลัง

สอนเด็กเป็นคนดี หาวิธีไม่ถอยหลัง

ตอนนี้นั่งดูหนัง พระชื่อดังบรรยายไป

ดูอย่างมีสติ ใจดำริตรองดูได้

ดึงจิตมาฐานกาย สุขสบายไม่เซ็งเอย

เมื่อวานนี้ พาเด็กไปร่วมกิจกกรม TO BE NUMBER ONE ที่อ.บ.จ. ตอนไปถึงโรงเรียนเห็นการแต่งตัวของเด็กแล้วอึ้ง พูดไม่ออก หลากหลายสไตล์มาก ก็บอกไปตรงๆว่าการแสดงที่ศาลากลางจังหวัดคราวก่อนเป็นการโชว์เฉพาะโรงเรียนเรา 1 ชั่วโมง คราวนี้ไม่เหมือนกันเป็นการประกวดแข่งขัน เดี๋ยวจะได้พบว่าแต่ละทีมเขาเต็มที่แค่ไหน 8.30 น. ถึงเวลาเดินทาง หนูนาเด็กหัวหน้าทีมบอกครูให้รอก่อนเพราะลืมC.D. ลุงติ๋วคนขับรถตะโกนลั่นว่าจะแข่งวาด 9 โมง แล้วต้องแวะเติมน้ำมันรถอีก ไปถึงอ.บ.จ.ครูอารีรออยู่ให้เด็กที่แข่งขันวาดไปรายงานตัวและนั่งที่โต๊ะเตรียมรับอุปกรณ์สำหรับวาดภาพ เลยไปห้องประชุมรายงานตัวเพื่อแข่งขันเต้นแอโรบิค เด็กจับฉลากได้แสดงเป็นลำดับที่ 4 ในตอนบ่าย ตอนเช้ามีการประกวดทอลค์โชว์ของระดับมัธยม พาเด็กนั่งเก้าอี้ข้างหน้าจะได้ไม่พูดมาก การแสดงน่าสนใจดีแต่ละโรงเรียนเตรียมตัวมาอย่างดี งัดภูมิปัญญาท้องถิ่นออกมาโชว์กันเต็มที่ มีการนำเสนอด้วยภาษายอง ที่เหน่อแตกต่างกันในแต่ละท้องถิ่น ภาษาคำเมืองของอ.บ้านโฮ่ง โรงเรียนบ้านโฮ่งรัตนวิทยา ก็มีเอกลักษณ์ของ"หนุ่มดอยเต่า" ที่น่ารักมาก แถมยังนำเสนอด้วยเพลงซออีกด้วย ทำเอากรรมการและผู้ชมยิ้มด้วยความเอ็นดูที่เยาวชนเห็นคุณค่าของภูมิปัญญาท้องถิ่น โรงเรียนแม่ทาวิทยาคมก็สุดยอด แต่โรงเรียนที่ได้รางวัลชนะเลิศเป็นโรงเรียนจักรคำ คณาทร โรงเรียนมัธยมประจำจังหวัด

เริ่มการประกวดเต้นแอโรบิคเวลาประมาณ12.00น. เด็กๆเริ่มตื่นเต้นที่การแสดงใกล้เข้ามา นั่งตอนหน้าได้เห็นชัดเจนถึงความพร้อมของทีมอื่นๆ การแต่งกายกรรมการเขาให้คะแนนด้วย 20 คะแนน เวลาใกล้เข้ามาทุกขณะ เด็กๆปรึกษากันว่าจะแสดงบนเวทีหรือข้างล่าง แล้วมาบอกครูว่าจะแสดงข้างล่างเหตุผลคือถ้าแสดงบนเวทีขอบเวทีบังเท้า ผู้ชายเขาเต้นโชว์ลีลาเท้าก็ไม่เห็น ครูให้คำแนะนำว่า ถ้าเต้นข้างล่างคนดูที่อยู่ข้างหลังมองไม่เห็น ถ้าขึ้นไปบนเวทีจะเด่นเลยนะฯลฯ เด็กๆตกลงตามที่ครูแนะนำ พอรายการที่ 3 จบเด็กๆก็วิ่งขึ้นไปบนเวที คนดูคงแปลกใจว่าเกิดอะไรขึ้น เด็กผู้ชายแต่งตัวเหมือนไปเที่ยวงานวัดมาทำยุ่งอะไร... เงียบไปคงอึ้งเหมือนที่เราเห็นครั้งแรกนั่นแหละ กรรมการก็คงอึ้งเหมือนกันแหละ เงียบไปเลย จนเด็กจัดแถวเสร็จเตรียมจะแสดงถึงประกาศว่า รายการต่อไปทีม....เป็นภาษาอังกฤษ.(ขอโทษครูลืมชื่อทีมของหนูจริงๆ) เสียงเพลงมา เด็กผู้ชายคนแรกเริ่มแสดง คนที่สอง...เสียงผู้ชมร้องโอ้โฮ...มาจากข้างหลัง คนที่สาม...ครูก็ถ่ายรูปให้มากที่สุด เสียงคนดูเงืยบกริบตาจ้องบนเวทีที่เด็กโชว์ลีลาหกคะเมนตีลังกาหัวหมุน อะไรต่างๆเปลี่ยนเพลงช่วงเชื่อมต่อเด็กผู้หญิงวิ่งเข้ามาทำท่าผลักผู้ชายปลิวไป และก็เป็นการแสดงของด็กผู้หญิงล้วนแต่งตัวตามสไตล์หลากหลายอีกนั่นแหละแต่น่ารักแบบวัยรุ่น แต่แสดงพร้อมกันเหมือนทุกครั้งที่เคยแสดงมา เพลงที่สามเด็กผู้ชาย วิ่งออกมาจับคู่แล้วแสดงพร้อมกัน บนเวทีตอนนี้ไม่มีเอกลักษณ์อะไรที่เป็นเครื่องหมายของทีมเลย เหมือนเป็นงานวัดที่เด็กมาสนุกตามประสาของเขาจริงๆ จบเพลงมีเด็กถือป้ายชื่อ "โรงเรียนวัดขี้เหล็ก" วิ่งออกมาคนถือป้ายผ้าตัวโต 2คนหญิงแต่งชุดนักเรียน ชายตัวอ้วนกางเกงขายาวเสื้อลาย เด็กตัวกะเปี๊ยกชุดดำอยู่กลางป้ายผ้า ...เสียงผู้คนร้องฮือ ...แล้วเสียงปรบมือก็ดังขึ้นพร้อมกัน ! เรากับครูอารีนั่งอยู่แถวหน้าสุดปรบมือให้กำลังใจเด็กจนกระทั่งเข้ามานั่งก็บอกเด็กว่า ยอดเยี่ยม รู้ไหมการแสดงของเราสะกดคนดูทั้งห้องประชุมเลยนะ ดีมากลูก ฯลฯ และเป็นอย่างนั้นจริงๆ เฮ้อ...นึกว่าจะมาทำให้โรงเรียนเป็นภาพลบซะแล้ว แหวกแนวออกไปเลย นี่คือสังคมของเด็กวัดขี้เหล็กจริงๆ ไม่มีครูคนไหนจะมาสอนเด็กเต้นอย่างนี้ได้ เขาฝึกกันเอง เด็กได้แสดงความคิดและแสดงออกด้วยตัวเอง ก็ทำให้มีความสุขไม่เครียด ไม่ต้องกลัวครูดุเพราะครูคนไหนก็ไม่รู้ว่าผิดหรือถูก เพียงแต่มาดูให้กำลังใจให้ความสะดวก ให้คำแนะนำเมื่อเด็กมีปัญหาเท่านั้น ขนาดเราไม่ได้เป็นครูประจำชั้นและเพิ่งรู้เมื่อ ผ.อ.โรงเรียนบอกให้เราพานักเรียนมาแสดงในงานนี้ เมื่อก่อนโรงเรียนเลิกนี่เอง ไม่มีคำสั่งอะไรเลย นักเรียนมาแสดงด้วยใจ ฝึกซ้อมมาเต็มที่ในเวลาจำกัดแค่ 3 วัน ครูก็มาด้วยใจ งานนี้จบแบบ Happy ending เพราะจิตนิ่งไม่หวั่นไหว แสดงเต็มความสามารถ

นี่คือชีวิตจริงของเด็กจากโรงเรียนวัดขี้เหล็กโดยแท้ เป็นเด็กวัดก็สู้ด้วย "ใจ" ที่ชนะใจผู้ชมได้จริงๆ ขอปรบมือให้กับความสามารถและความคิดของเด็ก ด้วยใจจริงค่ะ

มาอ่านเรื่องของใจแล้วติดใจกาสะลอง อาจารย์เล่าได้อ่านไปใจตื้นตันกับผลงานของนักเรียนที่ คิด และแสดงออกแบบเหนือชั้น

ชื่นชมครับ รรวัดขี้เหล็ก เด็กกล้าทำ

เรียน ท่านวอญ่า-ผู้เฒ่า- natachoie--

กาสะลองและ เด็กๆจากโรงเรียนวัดขี้เหล็ก ฝากขอบคุณท่านวอญ่า เป็นอย่างสูง

ที่กรุณาอ่านเรื่องของเรา และชื่นชมความคิดและการแสดงออกของเด็กๆ

สิ่งนี้เป็นยาวิเศษ และกำลังใจที่จะทำให้เด็กๆพัฒนาความคิด ความสามารถต่อไปอย่างไม่หยุดยั้งค่ะ

ตามมาอ่านครับ รอดูภาพเด็กๆๆวัดร้องขี้เหล็กครับคุณครู รอดูๆๆๆ

สวัสดีค่ะ อาจารย์ ดร.ขจิต วันนี้มีรูปเด็กๆ จากโรงเรียนวัดขี้เหล็กมาให้ดูค่ะ

เข้ามารับสาระธรรมะดีๆก่อนนอนครับ กับการ "ทำใจให้เป็นใจที่มีค่า" 

                    ขอบคุณครับ

สวัสดีค่ะ ท่านรอง small man

ขอโทษจริงๆค่ะที่ไม่ได้เข้ามาดูบันทึกนี้หลายวัน

เพราะติดอยู่กับการฝึกเอาภาพขึ้น

มีปัญหาที่ย่อภาพไม่ได้ค่ะ อ.ขจิต ก็คอยแนะนำอยู่

ก็ยังทำไม่ได้ เห็นทีจะต้องขอพึ่งท่านรองอีกแรงแล้วกระมั้ง

 อิ..อิ..