ต้นไม้บ้านฉันถูกตัดอีกแล้ว 3


ทุกเย็นบริเวณบ่อน้ำจึงเป็นที่ชุมนุมกัน มีเรื่องต่างๆมาเล่าสู่กันฟัง เป็นที่สนุกเฮฮาตามประสาชาวสวน

       ลำน้ำเหมืองสองสายที่ไหลผ่านหมู่บ้าน แตกสาขามาจากน้ำปิงห่างผันน้ำเข้าสู่พื้นที่การเกษตร  สายที่ไหลผ่านบ้านฉันมีน้ำตลอดปี ในหน้าแล้งน้ำใสเย็นไหลเอื่อยๆ ฉันกับน้องๆเคยลงไปแหวกว่ายและใช้มือไล่ช้อนปลาตัวเล็กๆน้ำในลำเหมืองบ่อยๆ  ข้างลำน้ำเหมืองแม่ปลูกบอนไว้หลายกอมันขยายหน่อจนเต็มขอบน้ำเหมืองทั้งสองข้าง เมื่อเล่นวักน้ำใส่ใบบอนน้ำจะไหลกลิ้งไปมาอยู่ตรงกลาง   แปลกที่ใบบอนไม่เปียกน้ำ     บางวันแม่จะตัดบอนไปทำอาหารเรียกว่าหลามบอน  เป็นการทำอาหารที่มีหลายขั้นตอนและเมื่อแม่ทำเสร็จมักจะตักใส่ปิ่นโตให้ฉันหิ้วไปให้ญาติที่อยู่ในหมู่บ้านเดียวกันโดยมีน้องๆเดินตามไปเป็นเพื่อนคุยตลอดทาง   และเมื่อฉันโตขึ้นมีครอบครัวแล้วก็ไม่เคยทำอาหารที่ชื่อ "หลามบอน" เลย เดี๋ยวนี้ฉันจะได้กินหลามบอนก็ต่อเมื่อน้องชายคนเล็กมาทำให้กินเท่านั้น ฉันแปลกใจว่าทำไมน้องชายคนเล็กถึงทำอาหารทุกอย่างที่แม่ทำได้ แต่ฉันป็นลูกผู้หญิงคนโตกลับทำอาหารบางอย่างไม่เป็นเลย คงเป็นเพราะฉันใช้เวลาส่วนหนึ่งไปเรียนหนังสือและอยู่หอพักที่ต่างจังหวัดทำให้ไม่มีเวลามาสนใจเรื่องนี้       

       หลังจากตัดต้นไม้ใหญ่แล้ว ฉันจำได้ว่าแม่ได้ปลูกอ้อย ที่ทุกเช้าหรือบ่ายแม่จะไปทำงานอยู่ตรงทางเดินเพื่อไม่ให้เด็กนักเรียนที่เดินผ่านสวนหักอ้อยไปกิน แม่ยังปลูกแตงกวามีรถยนต์เข้ามาถึงในสวน เพื่อบรรทุกแตงที่แม่เก็บใส่เข่งไว้เพื่อนำไปขายที่ตลาดวโรรส  จ.เชียงใหม่ ฉันเคยตามแม่เข้าไปเก็บกล่ำปลีในสวนตอนเช้าที่มีน้ำค้างเกาะพราวที่กาบใบหนาๆสีเขียวเข้ม ที่ปลูกอยู่ข้างๆฮิ้วหรือแปลงกระเทียม ขณะที่น้ำเหมืองในท้องร่องมีควันลอยกรุ่นๆเป็นสายขึ้นไปท่ามกลางความหนาวเย็นของฤดูหนาว

             ต่อมามีคนมาขุดดินเป็นหลุมลึกกลางท้องร่อง แม่และน้าจะชวนเด็กๆไปเอาซ้าเปาะหรือปุ้งกี๋ไปตักขี้วัวไปใส่ในหลุม และปลูกลำไยกิ่งเล็กๆลงไปทุกเย็นฉันกับน้องจะมีหน้าที่เอากระป๋องน้ำใบเล็กตักน้ำจากท้องร่องมารดต้นลำไยที่ปลูกใหม่  ลำไยโตวันโตคืนฉันได้ยินน้าบอกแม่อุ้ยว่า ลำไยโตจนเด็กๆไปนั่งหลบแดดใต้ต้นได้แล้ว ขณะที่ลำไยต้นเล็ก มีพื้นที่ว่างอยู่มาก แม่ให้เพื่อนบ้านมาปลูกผักเพื่อจะไม่ปล่อยให้เป็นพื้นที่รกมีหญ้าขึ้น ผักที่ปลูกมีพริก มะเขือ ผักกาด ผักขี้หูด หอม ผักชี ฯลฯ  นอกจากมีน้ำในท้องร่องแล้ว ในสวนยังมีบ่อน้ำที่ใช้ดื่มและรดน้ำต้นไม้ด้วยบ้านญาติที่อยู่ใกล้เคียงก็มาตักน้ำจากบ่อน้ำไปใช้ในบ้าน ทุกเย็นบริเวณบ่อน้ำจึงเป็นที่ชุมนุมกันมีเรื่องต่างๆมาเล่าสู่กันฟัง เป็นที่สนุกเฮฮาตามประสาชาวสวน 

               ฤดูแล้งมาเยือนผักสวนครัวแห้งเหี่ยวและตายไปคงเหลือแต่ต้นที่รอวันพลิกฟื้นเพื่อปลูกรอบใหม่ หัวค่ำผู้ใหญ่ยุ่งอยู่กับการทำอาหารในครัวท่ามกลางแสงตะเกียงน้ำมันก๊าด  เด็กๆน้องชายของฉันคุยกัน ทะเลาะกันกระจองอแง อุ้ยบอกว่า "ละอ่อนสูดักๆพ้อง ระวังขโมยเลาะเสาเน้อ" หมายถึงให้เด็กเงียบ ระวังจะมีขโมยมาปีนเสาเรือนขึ้นมาขโมยของ  น้องคนหนึ่งก็พูดว่า "อีแม่...เปิ้นขึ้นเสา  อีแม่...เปิ้นขึ้นเสา" ทุกคนไม่มีใครสนใจคำพูดของน้อง จนกระทั่งได้ยินเสียงเหมือนของหนักๆตกกระทบดินดัง ปึก!แล้วเสียงเหมือนคนวิ่งออกไป ดัง ปึก ๆๆๆๆๆๆ ไก่ที่ทำรังอยู่ใต้ถุนบ้าน ตกใจร้องกระต๊ากๆๆ เลยรู้ว่าขโมยกำลังปีนขึ้นเสาบ้านจริงๆ   วันหนึ่งแม่ถามว่าใครเอาเข่งใส่ขวดไปวางไว้ในดงกล้วย  เข่งใบใหญ่นี้แม่เก็บขวดเปล่าไว้เพื่อจะเอาใส่หอมดอง มีกระเทียมแห้งมัดจุกวางทับไว้ข้างบน สงสัยว่าขโมยคงคิดว่าเป็นเข่งกระเทียมเลยยกมาทั้งเข่ง เมื่อรู้สึกหนักก็วางลงเลยรู้ว่าที่แท้ก็แบกเข่งใส่ขวดเปล่ามาเสียไกล  เลยได้หัวเราะกันท้องแข็งที่ขโมยถูกหลอก

         จากเหตุการณ์ต่างๆที่เกิดขึ้นทำให้ที่บ้านฉันมีประโยคที่ใช้ล้อกันเมื่อถึงตอนหัวค่ำคือ " อีแม่...เปิ้นขึ้นเสา"....

หมายเลขบันทึก: 380945เขียนเมื่อ 3 สิงหาคม 2010 04:10 น. ()แก้ไขเมื่อ 15 มิถุนายน 2012 20:07 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (34)

    บรรยากาศการพูดคุยกันในหมู่ญาติมิตรในตอนค่ำหลังเลิกงาน   เป็นบรรยากาศที่ดีมากเลยครับ   แถวบ้านผมตอนเด็กๆ ก็มี  แต่เดี๋ยวนี้ หายไปหมดแล้ว

สวัสดีครับครู อ่านแล้วอยากกินหลามบอน

ช่วยบอกวิธีทำหน่อยครับ

แม่....เขียนถึงแม่หลายครั้ง ร่วมเผยความลับกับเพลงที่บ้านครูอิงครับครู

สวัสดีค่ะ

เล่าเรื่องได้สนุก นึกภาพออกเลยค่ะ  จะติดตามอ่านต่อไปนะคะ ขอบคุณมากค่ะ

สวัสดีครับคุณครู  ผมยังทันการใช้ตะเกียงน้ำมันก๊าด..ตอนเด็กๆถูกใช้ให้ไปซื้อน้ำมันแก๊ป..(แถวบ้านผมเรียกน้ำมันแก๊ป ครับ) ถ้ามีงานก็ต้องจุด " เจ้าพายุ " สว่างมากเลย..

สวัสดีค่ะ  ท่านรอง small man

      ชวนกันมาย้อนรอยอดีตค่ะ 

บรรยากาศการพูดคุยกับญาติมิตรในตอนค่ำหลังเลิกงาน เป็นบรรยากาศที่ดีมาก

ปัจจุบันในหมู่บ้านของ Krudala มีการพูดคุยกันในหมู่ญาติพี่น้องถึงเรื่องราวต่างๆในสมัย

ยังเป็นเด็ก เฉพาะมีงาน เช่น งานขึ้นบ้านใหม่  งานทำบุญฉลองศาสนสถานที่วัด  หรือ

งานศพค่ะ

         ในบางท้องถิ่นก็ยังคงเห็นผู้เฒ่าออกมานั่งรับลมคุยกันที่หน้าบ้านอยู่ค่ะ 

     เป็นบรรยากาศที่อบอุ่นมากค่ะ

           

สวัสดีค่ะ ท่านวอญ่า

     อ่านแล้วอยากกินหลามบอน  เหมือนใจ Krudala เลยค่ะ อยากกินหลามบอน 

  วิธีทำหลามบอน  (สูตร Krudala)

เครื่องปรุง  1.  บอนเลือกก้านอ่อนที่ขึ้นในน้ำสะอาดไม่มีสารพิษ 4-5 ก้านใช้ทั้งใบ

              2.  ขาหมูเผา ตามใจชอบ

              3.  มะเขือเทศ หรือ มะขามเปียก นิดหน่อย

              4.  พริกแห้ง หอม กระเทียม ข่า ตะไคร้  กะปิ  น้ำม้นพืช  ใบมะกรูด

วิธีทำ 

              1. ล้างบอนให้สะอาดมัดรวมกันทั้งก้านและใบ ใส่ลังถึงนึ่งด้วยไฟแรงให้สุก

              2.  เอาพริกแห้ง ข่า ตะไคร้ หอม กระเทียมใส่ครกโขลกให้ละเอียด แล้วใส่

                กะปินิดหน่อย

              3. ต้มขาหมูให้เปื่อยใส่น้ำพริกแกงลงไปเคี่ยวต่อ

             4. นำบอนที่นึ่งสุกแล้วใส่ลงไปเคี่ยวจนน้ำแกงงวด

             5.  ปรุงรสด้วยน้ำมะขามปียก หรือมะเขือเทศ ชิมรส ให้มีรสเปรี้ยวนิดหน่อย

           6. ตั้งกะทะ เอาพริกขี้หนูแห้งลงทอด แล้วตักขึ้น ใช้กินกับหลามบอน

           7.  ทุบกระเทียมเจียวให้เหลืองตักขึ้น

          8.  เอาหลามบอนลงผัดให้หอม ตักขึ้นใส่จาน โรยด้วยกระเทียมเจียว พริกขี้หนู

              ทอดและใบมะกรูดฉีก 

          กินกับข้าวเหนียวร้อนๆ  คู่กับแคบหมู  อร่อยอย่าบอกใคร

  ให้ Krudala เก่งกว่านี้จะเอาภาพลงให้ดูนะคะ

        ขอบคุณค่ะที่มาช่วยเตือนความจำวิธีทำหลามบอนของหากินยากค่ะ

 

 

สวัสดีค่ะ

ที่กลุ่มชุมชนโรงเรียนของพี่คิมอยู่เขาหลามปลา หลามไก่ค่ะ  ขอขอบคุณประสบการณ์ที่แบ่งปันค่ะ

  • สวัสดีค่ะ  คุณครูKRUDALAP
  • แวะมาแลกเปลี่ยนเรียนรู้วัฒนธรรมค่ะ
  • เล้าเรื่องได้น่าติดตามดีค่ะ
  • แถวบ้านเมื่อพูดถึงการหลามเป็นวิธีการทำให้อาหารสุกด้วยการเผา
    เช่น  ข้าวหลาม  
  • เพิ่งเคยได้ยินหลามบอนค่ะแถวดอนตูมมีอาหารเลื่องชื่อก็คือ 
    "หลามยอ"  ก็คือหมูยอนำมาใส่กระบอกไม่ไ่ผ่ทำให้สุกนั่นเองค่ะ 

สวัสดีค่ะ พี่ครูอ้อย

ขอบคุณที่เข้ามาอ่านบันทึกของ Krudala ค่ะ

มีคนบอกว่าถ้าใครชอบเล่าเรื่องในอดีต แสดงว่าเป็นคนแก่ จริงหรือคะ

แต่ว่า...เล่าแล้วมีความสุข ได้แบ่งปันประสบการณ์กับคนร่วมสมัย ... ก็ดีนะคะ

แล้วจะมีเรื่องเล่าต่ออีกค่ะ

     ขอบคุณค่ะที่สละเวลาติดตามอ่าน

สวัสดีค่ะ คุณหนุ่ม กร-natadee

      ตะเกียง ภาษาเหนือจริงๆเรียก โกมค่ะ   โกมน้ำมันกั๊ก!

      อีสานเรียก โกม เหมือนกันไหมคะ   โกมน้ำมันแก๊ป

      ตะเกียงเจ้าพายุ ก็เรียกว่า  โกมมิด้า จุดสว่างไสวที่บ้านกำนันที่เป็นญาติ

     อยู่บ้านใกล้กัน  เด็กๆจะวิ่งตามแสงโกมมิด้าไปเก็บแมงกินูนที่มากินใบตะโกอ่อนค่ะ

                            ขอบคุณที่มาแลกเปลี่ยนวัฒนธรรมค่ะ

อีพ่อ อีแม่ อีน้องหล้า บรรยากาศหื้อกึดเติงเมืองเหนือโตยเจ้า เปิ้นมาตัดต้นไม้ ยอมบ่ได้เลยเจ้า ฮาขโมยถูกหลอก หุ หุ ขอบคุณค่ะ

สวัสดีค่ะ

ตามมาอ่านเรื่องราวดีดีค่ะ

เมื่อก่อนยายเคยเล่านิทานให้หลานหลานฟังค่ะ

ก้อสนุกนะคะตอนเป็นเด็ก

ถ้าวันไหนเล่าเรื่องผี

แม่ไม่ต้องนอนเลยค่ะ

เรียกทั้งคืน

ขอบคุณค่ะ

สวัสดีค่ะ พี่ครูคิม

                อาหารที่มีชื่อว่า หลาม ของชาวเหนือเท่าที่ทราบมี ข้าวหลาม กับ

หลามบอน นี่แหละค่ะ   

     คำว่า ข้าวหลาม เป็นคำนาม หมายถึงข้าวที่ทำให้สุกโดยการเอาใส่กระบอกไม้ไผ่

เผา หรือนึ่ง  หรือต้ม

            หลามบอน หลาม เป็นคำกริยา หมายถึงการทำอาหารด้วยการอบหรือเคี่ยวให้

น้ำแห้งโดยใช้เครื่องปรุงหลายๆอย่าง

     คาดว่าแต่เดิมคงเป็นการปรุงอาหารแบบอาหารป่าโดยใช้เผาในกระบอกไม่ไผ่ ต่อมา

มีวิธีการทำที่สะดวกกว่า ก็วิวัฒนาการมาใช้ การนึ่ง อบ หรือผัด แบบการทำหลามบอน

ในปัจจุบัน

     ขอบคุณที่มีข้อสังเกตเพื่อคิดวิเคราะห์ถึงความเป็นมาค่ะ

สวัสดีค่ะ คุณธรรมทิพย์

   ขอบคุณที่เข้ามาแลกเปลี่ยนเรียนรู้วัฒนธรรมค่ะ

ทางภาคเหนือหลายจังหวัดก็เรียกอาหารชนิดนี้ว่าหลามบอนค่ะ แต่เครื่องปรุงอาจแตก

ต่างกันไป เคยเห็นคนที่เชียงรายและแพร่ทำเขาใช้มะเขือขื่น (มะเขือแจ้)มาเป็นส่วน

ผสมของเครื่องปรุงด้วยค่ะ

               สมัยโบราณอาจปรุงด้วยวิธีใส่กระบอกไม้ไผ่เผา ต่อมาต้องการความสะดวก

ก็ใช้วิธีนึ่ง อบ หรือผัดแทนการนำไปเผาในกระบอกไม้ใผ่  แต่ชื่อยังคงเหลือร่องรอยของ

เดิมไว้ว่าหลามบอน

               เป็นการให้ข้อสังเกตที่ดีมากค่ะ

                                      ขอบคุณค่ะ

 

สวัสดีเจ้า คุณ POO

         ยินดีเจ้าตี้เข้ามาแว่แอ่วหากั๋น  ปอจะหมดผญ๋าแล้วนิอู้เรื่องหลามบอนนินา

อิดกำกึดแต้ว่า ปอเมาหัวลอ...เน๊าะ

        ยินดีจ๊าดนัก    ตี้แว่แอ่วหากั๋น

       มาอู้ตึงวัน           ม่วนงันเจ้นล้ำ...   ^___^

                     ขอบคุณค่ะ  

สวัสดีค่ะ คุณ Natcha

         ยินดีต้อนรับเข้าสู่อารยธรรมโบราณค่ะ

         เป็นการย้อนอดีตที่แสนอบอุ่นและมีความสุข

        เพื่อเป็นภูมิคุ้มกันให้ต่อสู้กับโลกยุคปัจจุบันให้ได้อย่างมีความสุขค่ะ 

        แต่ก็ยังไม่เคยลืมนิทานที่ยายเล่าให้ฟังในบรรยากาศของบ้านที่อยู่พร้อม

        หน้ากัน                           

                    ขอบคุณที่เข้ามาเยี่ยมทักทายกันค่ะ

  • สวัสดีค่ะคุณKrudala
  • ย้อนไปสมัยยังเด็ก เห็นเด่นชัดถึงความสุข ความเอื้ออาทรต่อกัน ความอบอุ่นของบุคคลในครอบครัว นึกถึงตะเกียงเจ้าพายุ(ได้ทันใช้ค่ะ) สมาชิกในครอบครัวล้อมวงรับประทานอาหารและสนทนาร่วมกันอย่างมีความสุข...
  • ขอบคุณบันทึกที่ทำให้หวนนึกบรรยากาศเก่าๆนะคะ

มาชื่นชมเรื่องเล่าน่าสนุกในสวนปลูกไม้กินได้ค่ะ...พี่กำลังจะหาเวลาทำสวนครัวเช่นกัน..ช่วงนี้มีแต่ไม้ประดับค่ะ..

  • ตามมาขอบคุณ
  • และอ่านเรื่อง"หลามบอน"ของ Krudala
  • และร่วมย้อนยุค
  • ไม่รู้ว่าเราแก่ไปหรือว่ากาลเวลาเดินเร็วไปก็ไม่รู้
  • ยังไง ..ก้อขอบคุณ
  • ใช้สิทธิความเป็นคุณแม่ในปัจจุบันให้ดีที่สุดก็แล้วกันนะ

      

เป็นเรื่องราวเล่าชีวิต ที่น่าติดตามนะคะ

เป็นอีกมุมหนึ่ง..ภาคเหนือ..ใช่ไหม

สวัสดีค่ะ

ความทรงจำเล่าเมื่อไหร่ก็มีความสุข คิดถึงเป็นต้องอมยิ้มจนแก้มตุ่ย... ครูใจดีชอบคิดถึงเรื่องราวเก่าๆ ในวัยเด็กที่มีความสนุกสนาน อยู่ท่ามกลางธรรมชาติ และแวดล้อมด้วยญาติมิตร พ่ออุ๊ย แม่อุ๊ย ลุง ป้า น้า อา ที่อยู่ร่วมกันเป็นเครือญาติอบอุ่นมากค่ะ

* คนลำพูนน่ารัก พูดเพราะสำเนียงคล้ายเชียงใหม่  ตอนที่ครูใจดีบรรจุเป็นครูที่ลำปาง ก็มีพี่ที่ไปบรรจุด้วยกันเป็นคนลำพูน ตัวเล็กๆ น่ารัก พูดจาอ่อนหวาน และนิสัยดีมากๆ ค่ะ

* ขอบคุณที่ไปเยี่ยมและให้กำลังใจครูใจดียามที่ไม่สบาย ช่วงนี้อาการดีขึ้นบ้างแล้ว ขอบคุณมากค่ะ

 

สวัสดีค่ะ คุณKanchana

ขอโทษค่ะ ที่ตอบช้าไปหลายวัน

Net มีปัญหาค่ะ ช่างมาแก้ไขบอกว่า Password หาย ต้องเข้า Password ใหม่

ความสุขและบรรยากาศเก่าๆที่สมาชิกในครอบครัวล้อมวงรับประทานอาหารและร่วม

สนทนากัน  คือภูมิคุ้มกันชีวิตที่ดีของเรานะคะ

                       ขอบคุณที่ร่วมแชร์ความคิดดีๆค่ะ

 

สวัสดีค่ะ คุณพี่นงนาท สนธิสุวรรณ

ขอบคุณที่เข้ามาอ่านเรื่องเล่าของ Krudala ค่ะ

พี่กำลังจะหาเวลาปลูกผักสวนครัว...ช่วงนี้มีแต่ไม้ประดับ...

ปลูกผักสวนครัว  ได้ผักสดปลอดสารพิษไว้กินเอง

หรือปลูกไม้ประดับ ดูดอกใบสีสวย สบายตา สบายใจ

ล้วนประโยชน์ และมีความสุข ผ่อนคลายความเครียดได้ทั้งนั้นนะคะ

            ขอบคุณดอกลีลาวดีชีชมพูแสนสวยค่ะ

                                  ขอบคุณค่ะ

 

 

สวัสดีค่ะ ครูน้อย

 ขอบคุณที่เข้ามาอ่านเรื่องเล่าพื้นบ้านของชาวเหนือ

 รู้จัก "หลามบอน" และร่วมย้อนยุคไปกับ Krudala ค่ะ

 ไม่ว่าจะเป็นเพราะกาลเวลาเร็ว หรือเราจะแก่ไปก็ตาม ตอนนี้ได้กำลังใจที่ดีมากจาก

เพื่อนพ้องน้องพี่ ชาว Gotoknow ทำให้จิตใจแช่มชื่นเบิกบานเหมือนดอกไม้บาน

ยามเช้าทีเดียวนะคะ 

        Krudala ใช้สิทธิของความเป็นแม่ยุคปัจจุบันคุยกับลูกทางโทรศัพท์ Email และ

Face book กับลูกที่อยู่ต่างประเทศทั้งสองคน จนเห็นเพื่อนของลูกคุยกันว่า "แม่ของ

อั้พอินเทรนจัง เล่น Face bookก็ได้"  ...คืออยากรู้ว่าลูกคุยกับเพื่อนเรื่องอะไร ขอคุย

ด้วยคน ... อิ...อิ

                ขอบคุณข้อคิดดีๆค่ะ

 

สวัสดีค่ะ คุณครูป.1

ขอบคุณที่มาอ่านเรื่องราวเล่าชีวิตของครูดาหลา จากภาคเหนือ จังหวัดลำพูนค่ะ

พูดถึงชื่อ "ลำพูน" ตอน Krudala เรียนอยู่ชั้นมัธยม ในงานวันลำไยงานใหญ่ของจังหวัด

 มีดาราภาพยนตร์ชายคนหนึ่ง ที่นามสกุลเหมือนชื่อจังหวัดของเรา ตอนนั้นกำลังมีชื่อ

เสียง ไปร่วมเดินขบวนในงานด้วย คนก็เฮต้อนรับอยากรู้จักว่า

 ชื่อจังหวัด ลำพูน ดังคราวนี้แหละ...

  • สวัสดีครับKRUDALA
  • แวะเข้ามาหันใส่หลามบอน เป็นกำกิ๋นตี้ผมชอบขนาด รำแต้รำว่า เพราะเวลาสุกแล้วก่อจะหอมขนาด เอามาใส่ถ้วยหั่นผักชีใส่น้อยนึ่ง กินกับข้างนึ่งอุ่นๆ มีผักกระถิน ผักกาดสดๆ กะว่ามะเขือเปราะตวย เขาว่าเป็นจู้กัน(ของกู้กั๋นแต้ ๆ ) ถือว่าเป็นอาหารตี้ยะใจ๋เย็น ยะเสร็จแล้ว เอาสเต๊กมาแลกกะบ่ยอม
  • ต๋อนนี้บ่ได้กิ๋นแล้วครับ ป้อผมที่มักยะฮื้อกิ๋น เปิ้นไปสบายแล้ว
  • ได้อ่านบันทึกแล้วกะยะฮื้อนึกถึงความหลังตี้ประทับใจ๋ครับ
                            หลามบอน 

สวัสดีค่ะ ครูใจดี

    ดีใจค่ะดีได้ทราบว่าอาการป่วยของครูใจดีทุเลาลงแล้ว 

ความทรงจำในวัย้ด็กที่สนุกสนาน อยู่ท่ามกลางธรรมชาติและญาติพี่น้อง มีความอบอุ่น

มีคุณค่าควรแก่การเล่าขานให้คนรุ่นหลังได้เรียนรู้ค่ะ

     ขอเป็นกำลังใจให้รักษาสุขภาพและหายเป็นปกติโดยเร็วนะคะ

                    ขอบคุณค่ะ

สวัสดีเจ้า คุณชำนาญ เขื่อนแก้ว

            ยินดีจ้าดนัก    เอาหลามบอนมาปั๋น

     ถ้าผ่อตึงวัน            จ่วยกั๋นตอบถ้อย

     ของกิ๋นคนเมือง       รุ่งเรื่องบ่หน้อย

    เข้าสู่ฮีตฮอย           บ่ละ

    ยูนิเวอร์ซิตี้            เชียงใหม่เชียวนะ

    ตี้เอาภาพมา            ศึกษาตวยได้

    หลามบอนเฮานี้        มีมาแต่ไท้

   ขอลูกหลานได้          แป๋งกิ๋นเน้อเจ้า  ...แป๋งกิ๋นเน้อเจ้า  

            ขอสูมากับก๋านแต่งค่าวตี้ข้าเจ้าบ่าค่อยแกว่น 

     ไผปอจะจ่วยสอนข้าเจ้าได้ก่อขอแสดงความยินดีล่วงหน้าเน้อเจ้า       

                           ขอบคุณมากค่ะ               

     

       

สวัสดีค่ะ คุณกานดา น้ำมันมะพร้าว

ขอบคุณที่มาแวะทักทายกันค่ะ

อากาศเปลี่ยน รักษาสุขภาพด้วยนะคะ

    ขอบคุณค่ะ

   แวะไปอ่านประสบการณ์ ผู้เป็นหอบหืด ภูมิแพ้นะคะ

http://gotoknow.org/blog/kanda01/302058 

 ขอบคุณมากนะคะ จะรักษาสุขภาพค่ะ เมื่อวานก็ปวดท้องกระเพาะมาก  เพราะทานน้ำพริกหนุ่ม  ได้น้ำมันมะพร้าว ด้วยน้ำมันมะพร้าวแช่เย็น ทำเองในขวดที่มาฝากนี้ หายสนิทเลยค่ะ

               

    

สวัสดีค่ะ คุณกานดา น้ำมันมะพร้าว

              ได้ทดลองดื่มน้ำมันมะพร้าวแล้วค่ะ  ดื่มก่อนอาหารเช้า 2 ช้อนเล็กๆ และก่อนอาหารเย็น  ได้ผลว่าคืนที่ผ่านมานอนหลับสนิทหลับยาวเลยค่ะ ตื่นตอนตีห้าแปลกมาก  แนะนำให้เพื่อนครูที่โรงเรียนที่เป็นเบาหวาน เขาก็ซื้อน้ำมันมะพร้าวไปลองดื่มเพื่อรักษาเบาหวานค่ะ  ได้ผลอย่างไรจะรายงานให้ทราบนะคะ

                   ขอบคุณเรื่องดีๆที่แนะนำค่ะ

                                   

 

สวัสดีค่ะ คุณเกด เกศนี บุณยวัฒนางกุล

      ภาพตุ๊กตาผู้หญิง ตุ๊กตาแม่ ลูก  เครื่องประดับตกแต่งสุดเก๋

มองผ่านกระจกเห็นยอดต้นคูณที่แม่ปลูก อวดช่อใบเขียวสดชื่น

              เป็นความสุขในวันแม่ค่ะ

                             ขอบคุณค่ะ

 

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท