หลังจากนั่งเขียนบันทึก และตอบข้อคิดเห็น ใน G2K จนเวลาเกือบ ๆ ห้าทุ่มครึ่ง หนูจึงตัดสินใจปิดเครื่อง Com

แล้วนั่งลงทำใจสบาย สวดมนต์ทำวัตรเย็น และบทสวดพิเศษต่าง ๆ แล้วหลับตา ตามลมหายใจจนเป็นสมาธิ

ไม่นานเสียงพรุ่ชุดใหญ่ก็ดังขึ้น

พร้อม ๆ กับจิตใจที่นิ่งสว่างและเบิกบาน

ตามลมหายใจไปเรื่อย ๆ

เจริญสติกับสิ่งที่มากระทบ

ก็สังเกตความเบิกบาน และเปลี่ยนแปลง

สลับกันไปในใจ

และแล้วเสียงโทรศัพย์แผ่วเบากังวาลดังขึ้น หนูลุกขึ้นมาหยิบโทรศัพย์ ครูผู้เมตตานั่นเองท่านเมตตาโทรมาอวยพรหนูด้วยน้ำเสียงว่า

ได้ธรรมะไปแล้วเหนาะ ไม่ว่าจะยังไง ก็ภาวนา

ทุกข์ก็ภาวนา ไม่ทุกข์ก็ภาวนา

สงบก็ภาวนา มันจะฟุ้งซ่านก็ภาวนา

จะอะไรก็ช่างมัน แต่เราก็ภาวนา 

เอาหล่ะ  สวัสดีปีใหม่

พอครูวางสาย

หนูรู้สึกประทับใจในความเมตตาของท่านขอบพระคุณนะค่ะ ที่สั่งสอนและให้กำลังใจหนูตลอดมา หนูจะตั้งใจ อดทน ภาวนาให้ถึงพร้อมเจ้าค่ะ เป็นการเริ่มต้นปีใหม่ ที่ประทับใจสำหรับหนู เสริมสร้างกำลังใจในการปฏิบัติภาวนา

กราบขอบพระคุณครูเจ้าค่ะ

(^_^)

ท้ายนี้หนูของฝากไว้ว่า

พรใดที่หนูได้รับมาทั้งหมดทั้งมวล ขอให้พรเหล่านั้น

จงส่งถึงทุกท่านที่แลกเปลี่ยนเรียนรู้ใน G2K ทุกคนเลยนะคะ

ปีใหม่ปีเสือนี้ ขอให้ทุกท่าน

มีสติ จิตใจเบิกบานผ่องแผ้ว

ใจพร้อมที่จะเผชิญความจริงทุกขณะจิตนะเจ้าค่ะ

สาธุ เจ้าค่ะ