เลือกข้าง

.....ฤๅเลือกไม่เลือกใคร นั่งดูไฟไหม้ขาแขน ผืนดินทั้งถิ่นแดน กำลังแยกแตกเป็นธุลี.....

.

เ ลื อ ก ข้ า ง

.....แม่พ่อก่อวิวาท แล้ววาดวงคนละวง

ทิฐิเข้าปักธง คนละธงคนละสี

บอกลูกให้เลือกข้าง ข้างนั้นเลวข้างนี้ดี

สาดกรดรดอัคคี เข้าใส่กันตะบันตะบึง

เหตุผลตะโกนกรอก บอกแก่ลูกผูกเชือกขึง

ข้างไหนเอาข้างหนึ่ง ขาวกับดำเห็นตำตา

บางลูกรู้ถูกผิด สายโลหิตมิอาจฆ่า

บิดาหรือมารดา ใช่ขาวดำเพียงอย่างเดียว

พ่ออาจชนะแม่ แต่ครอบครัวเป็นเศษเสี้ยว

ไฟโกรธอันกราดเกรี้ยว เฟี้ยวกระหน่ำดังหนามหวาย

แม่อาจชนะพ่อ แล้วสับขอเหมือนช้างพราย

เอาเป็นและเอาตาย ไปข้างหนึ่งจึงหนำทรวง

แตกลูกเป็นสองเลือด เชือดเฉือนกันน้ำตาร่วง

ข้างแพ้เจ็บแดดวง ข้างชนะไม่ละมือ

โอ้ว่า...ฟ้าดินมืด ไม่เห็นทางอย่างนั้นหรือ

ผู้แพ้รอกระพือ เพลิงแค้นกลับ...ตราบบี้แบน

.....ฤๅเลือกไม่เลือกใคร นั่งดูไฟไหม้ขาแขน

ผืนดินทั้งถิ่นแดน กำลังแยกแตกเป็นธุลี

ปล.

.....ต่อให้ฆ่าอีกข้างเจ็ดชั่วโคตร

ใช่คนโฉดจะสิ้นซากจากวิถี

ต่อให้ยุบอีกสิบพรรคไม่รักดี

ก็ยังมีพลพาลเป็นร้อยพัน

เขาอาจใช้อำนาจรัฐขจัดเพื่อน

เธออาจใช้อำนาจเถื่อนสร้างสรวงสวรรค์

บนซากศพมิตรญาติอนาถอนันต์

จะอยู่กันอย่างไร...หลังชัยชนะ

ธมกร

[ศิวกานท์ ปทุมสูติ]

ทุ่งสักอาศรม

๒๐พฤศจิก.๕๑

...

เขียนใน GotoKnow โดย ครูกานท์
ใน ทุ่งสักอาศรม และ ครูกานท์

คำสำคัญ (Tags): #บทกวี#ดุลยภาพ ดุลยธรรม#สังคม การเมือง#สันติสุข

หมายเลขบันทึก: 224318เขียนเมื่อ 20 พฤศจิกายน 2008 15:10 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 19:53 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่าน

ความเห็น (15)

ลำดวน

เขียนเมื่อ 20 พฤศจิกายน 2008 18:29 น. ()

สวัสดีอาจารย์ศิวกานท์ค่ะ
อ่านแล้วน้ำตาไหลค่ะ
ลำดวนไม่เลือกสักข้าง
เราจะทำอย่างไรกันดี.....
อาจารย์สบายดีนะคะ
ระลึกถึง ด้วยความเคารพค่ะ

ครูกานท์

เขียนเมื่อ 20 พฤศจิกายน 2008 19:24 น. ()

อายุบวรคุณลำดวน

ขอบคุณครับที่มาเยี่ยมยามตามอ่านบทกวี

ผมเพิ่งมาจองที่กลางอากาศแถวนี้

...

หยั่งราก ฝากใบ

เขียนเมื่อ 20 พฤศจิกายน 2008 20:25 น. ()

มาอ่านด้วยความหดหู่ใจค่ะ

ไม่เลือกข้าง หรือ เลือกข้าง

บ้านเมือง ผู้คนก็ยังถูกทำร้ายเช่นนี้ เพียงเพราะ...คนเพียงไม่กี่คน

T__T

ครูกานท์

เขียนเมื่อ 20 พฤศจิกายน 2008 21:45 น. ()

คุณคนไม่มีรากครับ, ขอให้เวทนาของสังคมที่กำลังปรากฏขณะนี้กระตุ้นให้เราทุกฝ่ายแสวงหาปัญญาร่วมกันนะครับ

อายุบวร...

ใบไม้ย้อนแสง

เขียนเมื่อ 21 พฤศจิกายน 2008 09:38 น. ()

อ่านแล้วก็สะท้อนใจ..

นึกถึงชื่อหนังสือเล่มหนึ่ง "แล้วหญ้าแพรกก็แหลกราญ" (ไม่แน่ใจว่าจำชื่อถูกไหม)

อย่างไรก็ยังเชื่อในพลังแห่งสันติและความปรารถนาดีค่ะ มุมดีที่ปรากฏจากสถานการณ์นี้คือ ประชาชนตื่นตัวที่เข้ามามีส่วนร่วมมากขึ้น หลายฝ่ายพยายามช่วยกันหาทางออก..

ก็หวังว่าทุกฝ่ายจะพกพาสติมาด้วย เพื่อช่วยให้เราผ่านสถานการณ์นี้ไปได้ด้วยสติ..