มิใช่ไร้หลักแหล่ง หากหมดแรงรับเรื่องราว
นอนไหนก็ใจหนาว เลิกปรารถนาใครปรานี
โรงเรียนกวีออนไลน์ ห้องเรียนกวี 3
ท่านที่เพิ่งเปิดเข้ามาพบห้องนี้ หากประสงค์จะรู้ที่มาที่ไปของ โรงเรียนกวีออนไลน์ และห้องเรียนกวี 1-2 ก่อนหน้านี้ ก็เปิดย้อนอ่านได้ในบล็อก “ทุ่งสักอาศรมและครูกานท์” นี่แหละครับ
โรงเรียนกวีออนไลน์
ห้องเรียนกวี 3 บทเดียวโดน (ต่อ)
ครูกานท์
.
มาแล้วครับ ห้องเรียนกวี ๓
ท่านที่เพิ่งเปิดเข้ามาพบห้องนี้ หากประสงค์จะรู้ที่มาที่ไปของ โรงเรียนกวีออนไลน์ และห้องเรียนกวี 1-2 ก่อนหน้านี้ ก็เปิดย้อนอ่านได้ในบล็อก “ทุ่งสักอาศรมและครูกานท์” นี่แหละครับ
สำหรับห้องนี้ขอเชิญชวนมวลสมาชิก (ทั้งที่ลงทะเบียนแล้วและที่ประสงค์จะลงทะเบียนเพิ่ม...ก็ได้เลย) ร่วมกันเขียนคำประพันธ์แบบ บทเดียวโดน กันต่ออีกสักครั้ง โดยกำหนดให้เขียนเกี่ยวกับภาพที่นำมาวางไว้หน้าห้องนี้
กติกา
(๑) เขียนด้วยคำประพันธ์ชนิดใดก็ได้ แต่เขียนเพียง บทเดียว
(๒) ตั้งชื่อบทกวีของท่านด้วย
(๓) ครูกานท์ และคุณกวิน (ที่ปรึกษา) ขออนุญาตพูดถึงบางกรณีที่เป็นโยชน์ต่อการเรียนรู้ในทางสร้างสรรค์ และจะพิจารณาบทใดๆ ที่ควรค่าประทับตรา ทุ่งสักอาศรม ให้ไว้ด้วย
แนะนำเทคนิค
การเขียนคำประพันธ์บทเดียวให้อยู่มือ อยู่ใจ จะต้องคำนึงถึงสิ่งต่อไปนี้...
(๑) ขบคิดเรื่องหรือประเด็นที่จะเขียนให้ได้มุมมองสำคัญก่อนลงมือเขียน และมุมมองที่เลือกนำเสนอควรเป็นมุมที่แปลกใหม่ หรือมุมที่ใครอื่นอาจมองข้าม หรือคาดไม่ถึง ฯลฯ
(๒) วรรคสุดท้ายของการลงจบ จะต้องเน้นความเฉียบคมเป็นพิเศษ ขณะเดียวกันวรรคสุดท้ายนี้ก็จะต้องกินความกระหวัดประเด็นให้จบลงอย่างลงตัวและมีน้ำหนัก
(๓) คำและความที่เลือกใช้ควรมีนัยแฝง หรือมีมิติ ที่ก่อให้เกิดจินตนาการ จินตภาพ อารมณ์รู้สึก และความมีชีวิตชีวา
ลงมือกันได้เลยครับ...
ภาพจากเว็บบล็อกของ คุณสุชาติ กาธิกาล http://www.oknation.net/blog/sathitpum
.
ให้เขียนคำประพันธ์อันเป็นความบันดาลใจจากภาพนี้ [ครูกานท์ได้พิจารณาแล้วว่าไม่ละเมิดสิทธิมนุษยชนแห่งเธอ ไม่มีใครรู้ว่าเธอคือใคร แต่ปรากฏการณ์แห่งเธอ น่าจะเป็นสภาวธรรมให้เราท่านทั้งหลายเกิดก่อปัญญาและมโนคติ...]
.
หมายเหตุ สมาชิกโรงเรียนกวีออนไลน์ที่ส่งการบ้านไว้ในห้องเรียนกวี ๒ แล้วยังไม่ได้กลับไปเรียนรู้ข้อสรุป และการพิจารณาคำประพันธ์เกียรติยศบทใดบ้าง ขอเชิญย้อนกลับไปดูนะครับ
หมายเลขบันทึก: 232943เขียนเมื่อ 1 มกราคม 2009 16:29 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 20:05 น. () สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:
ความเห็น (23)
อฐิษฐาน พระรัตนตรัย และสิ่งศักดิ์สิทธิ์
เบิกชีวิต ให้แจ่มใส และไพศาล
เจริญสุข สรรเสริญ เจริญงาน
ทรัพย์ศฤงคาร อนันต์ใน ปีใหม่เทอญ
สวัสดีปีใหม่ครับ
ขอให้ท่าน ดิศกุล เกษมสวัสดิ์
สัมผัสเกษมสุขทุกข์หล่นหาย
สัมฤทธิ์จิตประภัสสร์กรัชกาย
พบความหมายมากมีวิถีธรรม
...
มิใช่ไร้หลักแหล่ง
หากหมดแรงรับเรื่องราว
นอนไหนก็ใจหนาว
เลิกปรารถนาใครปรานี
โดดเดี่ยวหรือเดี่ยวโดด
หฤโหดด้วยเหตุใด
กายาที่แม่ให้
ใยจึงใช้ไม่ปราณี
สวัสดีปีใหม่ค่ะอาจารย์....
ผลงานครู ป.2 พอจะใช้ได้ไหมคะ ^___^
- ธรรมสวัสดีโยมครูกานท์
- อำนวยพรปีใหม่ให้มีความสุข
ศรีฤกษ์ศรีสวัสดิ์น้อม.......ยาตรา
จวบหนึ่งปีล่วงลา............อีกแล้ว
ปวงทุกข์โศกนานา.........ทิ้งผ่าน เลยนอ
ขอท่านจงคลาดแคล้ว.....หลุดพ้นโพยภัยฯ
หวังสิ่งใดซึ่งพร้อม.........กรรมดี
สำเร็จลุล่วงปี................ใหม่ได้
ร่ำรวยทรัพย์สุขขี..........ไป่ทั่ว กันเนอ
สุขภาพแข็งแรงไซร้.......โรคร้ายหายสูญฯ
อาราธนาคุณพระคุ้ม.......ครอบครัว
เปี่ยมสุข ทุกข์หมองมัว....อย่าใกล้
เรื่องร้ายมิพันพัว............ข้องเกี่ยว
ลาภยศสรรเสริญให้........สถิตถ้วนนิรันดร์เทอญฯ
ธรรมรักษา
สวัสดีปีใหม่ค่ะ
สวัสดีครับอาจารย์ กาพย์บทนี้ลุงเวทย์แต่งสดๆ เพื่อร่วมสนุกด้วยนะ
แต่ลุง แกล้งไม่ใส่ชื่อ (จงใจ)
กลอนสวัสดีปีฉลู โดยลุงเวทย์
และกวินส่งเทียบเชิญ ป้าหมู (รจนา) นักกลอนแห่ง USA มาร่วมแต่งกลอนด้วยนะครับ ป้าหมู ถ้าเข้ามาแล้วลงชื่อไว้ด้วยนะครับ
- สวัสดีค่ะครูกานท์
- ครูตาลขอฝึกแต่งกาพย์ด้วยคนนะคะ
แน่งน้อยบนเตียงต่ำ ใครกระทำให้เจ้าหม่น
จึงทิ้งค่าแห่งตน เลิกค้นหาค่าความดี
มิใช่ไร้หลักแหล่ง
หากสิ้นแรงรับเรื่องราว
นอนไหนก็ใจหนาว
เลิกปรารถนาคนปรานี
ส่งการบ้านครับ
เห็นไหมฉันเป็นคน
ยังเวียนวนในโลกใหญ่
เสกสร้างสัญญาใจ
จึงจัญไรไร้ค่าคน
กาพย์ออกจะห่าวนิด ๆ แต่อยากสะท้อนถึงการปรุงแต่ง "สัญญา" ของคน
- สวัสดีปีใหม่ครับ
- ขอส่งการบ้านด้วยคน
ไร้ค่าความเป็นคน
เพราะทำตนให้ตกต่ำ
ความดีไม่อยากทำ
คุณธรรมจึงไม่มี
นอน
ถดถอยท้อแท้ล้าแรงร้าวราน
นงคราญเอนองค์หลบหน้าหนี
เหนื่อยนักพักก่อนสักราตรี
ตื่นครานี้ใจใหม่..โลกใบเดิม
สวัสดีค่ะ
* มาส่งการบ้านค่ะ
สาวชุดขาว
ขาวขาวไม่เห็นคาวที่สาวเปื้อน
ไยลืมเรือนนอนค้างข้างถนน
หรือรอใครป้ายสีให้ทุกข์ทน
คนหนอคนไร้ธรรมประจำใจ
- ธุ ครูกานท์/คุณกวิน และผองเพื่อนร่วมห้องค่ะ..
มาส่งการบ้านค่ะ..
สาวน้อยก็น้อยเนื้อ เคยงามเหลือแลสดใส
"น้ำเหล้า" เข้าปากไป อนาถใจ..ไม่เหลืองาม
เพราะคำว่า..แม่ (ที่มีเพื่อลูกเสมอ)
ยินถ้อยคำ พร่ำบอก กรอกที่หู
พรุ่งนี้ครู ย้ำให้จ่าย ในวันนี้
รอสักนิด เถอะนะ ลูกคนดี
เที่ยงวันนี้ คงได้ จ่ายค่าเทอม
ภาพนี้นกจ้องมองนานเหลือเกินคะอาจารย์ นกอยากผ่านมุมมองของนกแก่ผู้หญิงในภาพนี้ออกมาอีกรูปแบบหนึ่งคะ ด้านหลังของผู้หญิงคนนี้ คอที่ตกอย่างไร้เรี่ยวแรงดูแล้วเหมือนเธอเศร้าและเหงาเหลือเกินคะอาจารย์....
ส่งการบ้านค่ะ...
กลับมาเรียนแล้วครับครู ผ่านสวนนายดำ(หลังสวน ชุมพร)....เข้าส้วมสุดยอดแห่งปี เจอกลอนโดนใจ เลยเอามาฝากครูและเพื่อนร่วมชั้นเรียนครับ
ส่งการบ้านครับ
บทกวี.......ลืม........
ตน...เผลอไผลนอนหลับ
ลืม...โลกลับดับสูญ
กาย...เองไม่รู้อยู่
ใจ...อดสูในสังคม
โคลงสี่(ไม่)สุภาพ กระทู้นำบท : ทะเลาะกับผัว กลับกลัวถูกด่า
ทะ นงนั่งดื่มเหล้า แล้วเมา
เลาะ ลัดรอบเมืองเพลา กลัดกลุ้ม
กับ ใจที่ซึมเซา วันศุกร์
ผัว นอกใจจึงคลุ้ม- คลั่งทิ้งลูกผัว
กลับ หรือไม่กลับบ้าน- ดีหนอ?
กลัว ลูกรักจักรอ- รับเก้อ
ถูก หรือผิดก็ขอ- โทษเถิด ลูกเอย
ด่า พ่อเอ็งเถิดเน้อ ที่ทิ้งแม่เหงา!!!
จะให้ (ชาวบ้าน) สงสารหรือสมเพช ที่ทำตัวแบบนี้?
สวัสดีครับอาจารย์ ผิดกติกา เพราะแต่ง เกิน 1 บท นะครับ
ขอแตกประเด็น ไปที่บันทึกนี้นะครับ คิดได้ไปเป็นเรื่องเป็นราว http://gotoknow.org/blog/pbk/234004
**ส่งการบ้านครับ (อันเก่าเขียนติดกันก็เลยเขียนใหม่)
เห็นไหมฉันเป็นคน
ยังเวียนวนในโลกใหญ่
เสกสร้างสัญญาใจ
จึงจัญไรไร้ค่าคน
***กาพย์ออกจะห่าวนิด ๆ แต่อยากสะท้อนถึงการปรุงแต่ง "สัญญา" ของคน
มิใช่ไร้หลักแหล่ง หากหมดแรงรับเรื่องราว
นอนไหนก็ใจหนาว เลิกปรารถนาใครปรานี
(ลุงเวทย์)
นอน
ถดถอยท้อแท้ล้าแรงร้าวราน
นงคราญเอนองค์หลบหน้าหนี
เหนื่อยนักพักก่อนสักราตรี
ตื่นครานี้ใจใหม่..โลกใบเดิม
(ภูสุภา)
สาวชุดขาว
ขาวขาวไม่เห็นคาวที่สาวเปื้อน
ไยลืมเรือนนอนค้างข้างถนน
หรือรอใครป้ายสีให้ทุกข์ทน
คนหนอคนไร้ธรรมประจำใจ
(พรรณา ผิวเผือก)
หมายเหตุ ชอบสองวรรคแรกของคุณพรรณามาก แต่สองวรรคหลังน่าจะยังพัฒนาให้โดนใจกว่านี้ได้ครับ-ครูกานท์
สาวน้อยก็น้อยเนื้อ เคยงามเหลือแลสดใส
"น้ำเหล้า" เข้าปากไป อนาถใจ..ไม่เหลืองาม
(เนปาลี)
เพราะคำว่า..แม่ (ที่มีเพื่อลูกเสมอ)
ยินถ้อยคำ พร่ำบอก กรอกที่หู
พรุ่งนี้ครู ย้ำให้จ่าย ในวันนี้
รอสักนิด เถอะนะ ลูกคนดี
เที่ยงวันนี้ คงได้ จ่ายค่าเทอม
(เพ็ญศรี)
ลืม........
ตน...เผลอไผลนอนหลับ
ลืม...โลกลับดับสูญ
กาย...เองไม่รู้อยู่
ใจ...อดสูในสังคม
(แสงศรี)
หมายเหตุ คุณแสงศรีมิได้แต่งเป็นกาพย์กลอนฉันทลักษณ์ แต่ใช้ท่วงทำนองกลอนเปล่ากับจังหวะคำที่กระชับงามและมีมิติดีแท้ -ครูกานท์
โคลงสี่(ไม่)สุภาพ กระทู้นำบท : ทะเลาะกับผัว กลับกลัวถูกด่า
ทะ นงนั่งดื่มเหล้า แล้วเมา
เลาะ ลัดรอบเมืองเพลา กลัดกลุ้ม
กับ ใจที่ซึมเซา วันศุกร์
ผัว นอกใจจึงคลุ้ม- คลั่งทิ้งลูกผัว
กลับ หรือไม่กลับบ้าน- ดีหนอ?
กลัว ลูกรักจักรอ- รับเก้อ
ถูก หรือผิดก็ขอ- โทษเถิด ลูกเอย
ด่า พ่อเอ็งเถิดเน้อ ที่ทิ้งแม่เหงา!!!
(กวิน)
หมายเหตุ แม้ผิดกติกา ก็ดูว่ามีเหตุผลความจำเป็นในกระกระทู้ที่ตั้ง เข้มคมดีแท้ครับคุณกวิน -ครูกานท์
---------------------------------------------------------------------
ปล.
ช่วงนี้ครูกานท์มีภารกิจมาก ขออภัยที่ห่างเหินกันไปหลายวัน...แต่ดวงดาวแห่งใจไมตรียังสุกสว่างไม่รางเลือน
ใคร่ขอแรงคุณกวิน (ที่ปรึกษาของห้องเรียนกวีออนไลน์) ช่วยวิจารณ์ชี้แนะสมาชิกที่ครูกานท์มิได้หยิบผลงานของเธอมาประทับตรา หรือแม้คนที่ครูกานท์ประทับตราแล้วก็ตาม หากมีอะไรจะชี้แนะเพิ่ม ขอความอนุเคราะห์คุณกวินช่วยเสริมด้วย
ขอสรุปห้องเรียนกวี 3 เพียงนี้เพียงเท่านี้ก่อน เดี๋ยวจะไปเปิด ห้องเรียนกวี 4 ละนะ...
หลายคราเข้า มาดู หดหู่จิต
เป็นชีวิต น่าห่วงใย ใจสับสน
นึกเห็นใจ อยากช่วยให้ หายทุกข์ทน
แต่ว่าคน ที่ผ่านไป ใยละเลย
(ฝึกหัดค่ะ)