ห้องเรียนกวี 1
กลอนล้อบทครู
ครูกานท์
ดังเรื่องราวที่เขียนไว้ในบล็อก "บทความเชิงวิชาการ" เรื่อง "ไม่รู้ฉันทลักษณ์ก็เขียนกลอนได้" นั้น ได้พูดถึงประเด็นสำคัญของการที่ใครสักคนหนึ่งจะเขียนกลอนได้ อย่างแรกคือจะต้องท่องกลอนครูให้ได้ให้คุ้นเสียงและจังหวะกลอนจนขึ้นใจเสียก่อน เหมือนพ่อเพลงแม่เพลงพื้นบ้านก่อนจะ เป็นเพลง ร้องได้ด้นได้ ต่างก็ท่องและร้องกลอนเพลงของครูเพลงมาก่อนด้วยกันทั้งนั้น เมื่อจับคำจับจังหวะของกลอนครูได้แล้วก็ร้องเล่นได้ จากนั้นก็ ด้นแยกแตกคำ ล้อบทครูบ้าง แยกทางของเนื้อหาแตกต่างจากบทครูออกไปบ้าง ในที่สุดก็สามารถขึ้นเพลงเองได้ ด้นกลอนร้องเล่นสดๆ ได้ โดยไม่ต้องเรียนฉันทลักษณ์ หรือ แผนผัง ของกลอนเพลงพื้นบ้านนั้นๆ ซึ่งต่างจากที่ครูภาษาไทยโดยทั่วไปมักใช้วิธีสอนกาพย์กลอนแก่นักเรียนด้วยการ ยกแผนผังตั้งตัวบท แล้วเด็กๆ ก็ไปไม่ถึงไหน รายละเอียดนอกจากนี้คลิกไปอ่านเพิ่มเติมได้จากบทความดังกล่าวครับ
ดังนั้นบนเวทีโรงเรียนกวีออนไลน์โพสนี้จะถือโอกาสเชิญชวนมวลมิตรสมาชิก ทั้งที่ลงนามสมัครเป็นสมาชิกแล้วและที่จะลงนามสมัครเพิ่ม มาเล่น กลอนล้อบทครู กันครับ กติกาที่ต้องขอร้องกันเป็นเบื้องต้นก็คือให้ทุกคนที่จะเขียนล้อบทครูที่ยกมา ได้เริ่มอ่านบทครูนั้นด้วยวิธีการอ่านออกเสียงสักสองสามเที่ยว เสมือนเป็นการท่องให้คุ้นคำ คุ้นเสียง ทั้งเสียงสัมผัสและเสียงคำลงท้ายในแต่ละวรรค ขณะเดียวกันก็จับจังหวะสังเกตท่วงทำนองกลอน ให้กลมกลืนกับธรรมชาติของคำและความรู้สึก จากนั้นจึงค่อยเขียนล้อบทครู อาจเริ่มล้อด้วยการเปลี่ยนแปลงคำวรรคใดวรรคหนึ่งก่อน แล้วค่อยล้อเพิ่มมากกว่าหนึ่งวรรค โดยยังคงคำหรือคงเสียงสัมผัสเดิมไว้ไม่ให้พลาดเสียง เพื่อกลอนบทล้อนั้นจะได้ไม่ผิดฉันทลักษณ์ ครั้นเมื่อชำนาญแล้วก็อาจเล่นล้อได้ทั้งบทนั้นเลย คือล้อแค่ความหมาย แต่ใช้สัมผัสของผู้ล้อเอง ลองดูนะครับ
สมาชิกที่ลงนามความจำนงไว้ขณะนี้มี ๖ ท่าน ดังนี้ครับ
หมายเลข 1 คุณเนปาลี
หมายเลข 2 คุณวิโรจน์ พูลสุข
หมายเลข 3 คุณเพ็ญศรี (นก)
หมายเลข 4 คุณกวิน - สมาชิกกิตติมศักดิ์และที่ปรึกษา
หมายเลข 5 คุณ apple
หมายเลข 6 คุณพรรณา ผิวเผือก
ขอเชิญทุกท่านร่วมสนุกนำร่องได้เลยครับ สำหรับผู้ที่ยังไม่ได้ลงนามความจำนงเป็นสมาชิกก็ร่วมเล่นด้วยได้ ไม่ผิดกติกาแต่ประการใด เพียงแต่ว่าครูกานท์อาจไม่กล้าพูดถึงผลงานของท่าน เหมือนกับที่จะพูดถึงผลงานของสมาชิก (ในกรณีที่มีประเด็นควรสื่อสาร) ถ้าท่านใดยังไม่ได้อ่านกติกาง่ายๆ ของการสมัครสมาชิกก็อาจย้อนไปอ่านได้ในโพสก่อนหน้านี้นะครับ
บทครู ที่กำหนดให้เขียนล้อมีดังนี้
“เสียงดอกไม้"
เสียงดอกไม้ริมทางดอกหนึ่ง
ตัดพ้อกับผึ้งน้อยน้อยว่า
"มาเถิดที่รัก...ถ้าอยากมา
ไปเถิดที่รักจ๋า...ถ้าอยากไป"
(ไม้ตะปูและหัวใจ,จันทร วรลักษณ,พิมพ์ครั้งที่สาม ๒๕๕๑,หน้า ๒๔)
หมายเหตุ
กรุณาล้อให้สนุก แต่สุภาพ นะครับ
ตัวอย่าง บทล้อ เช่น...
[1] เสียงดอกไม้ริมทางดอกหนึ่ง
ตัดพ้อกับผึ้งน้อยน้อยว่า
"เพลาเพลาบ้างที่รัก...พักสายตา
อย่าลวงเล่ห์เสน่หา...เช่นนั้นเลย"
...
ครูกานท์
