ขอข้อเสนอแนะจากผู้รู้หน่อยครับ
เนื่องจาก ผมเขียนบล็อกเรื่องเกี่ยวกับการสร้างเขื่อนสาละวินที่ไทยไม่ควรมองข้าม 2 ตอน มีผู้สนใจและเข้ามาติชมให้ความคิดเห็นน้อยมากเลย ผมจึงขอคำชี้แนะจากผู้รู้ในการเขียนหลักการเขียนบล็อกหน่อยครับ
ขอแนะนำตัวก่อน
ชื่อ มาณพศักดิ์ เป็งคำ
ทำงานองค์กรพัฒนาเอกชนแห่ง หนึ่ง ใน อ.แม่สอด จ.ตาก
ทำงานสงเคราะห์เด็กตามชายขอบ ที่ยากจน ไม่มีโอกาสเหมือนเด็กในเมืองและช่วยเหลือด้านการละเมิดสิทธิเด็ก มีการพัฒนาเด็กและครอบครัวรวมถึงชุมชนบ้าง
และมีความสนใจในเรื่องของชนกลุ่มน้อยตามแนวตะเข็บชายแดนไทย ที่ถูกกระทำมาตลอด ทั้งละเมิดสิทธิเด็ก ทำทารุณกรรม และบังคับย้ายถิ่นฐาน จึงได้ติดตามข่าวคราวความเลื่อนไหวของชนกบุ่มน้อยจากแหล่งข้อมูลต่าง ด้วยที่สงสารและเวทนาพวกเขาเหล่านั้น โดยเฉพาะเด็ก ที่ไม่รู้ประสา และไม่สมควรที่จะโดนกระทำ จึงอยากให้คนอื่นรับรู้บ้าง ในการกระทำของผู้ที่ผด็จการครอบครองจิตใจเขาอยู่ อยากให้ เขาเอาใจเขามาใส่ใจเรา มีมนุษยธรรมบ้าง
...มีเพื่อนกัลยาณมิตร อยู่ที่เชียงใหม่ แนะนำให้ทำบล็อกของคนเอง เพื่อนำเสนอข่าวคราวต่างที่เกิดขึ้นกับชนกลุ่มน้อยโดยเฉพาะ พี่น้องกะเหรี่ยง ที่ถูกกระทำมาตลอด ให้สังคมไทยได้รับรู้ ด้วยที่ มี "ความรู้แค่หางอึ่ง" ไม่สรรทัดไม่เชี่ยวชาญ ในเรื่องวิชาการ จึงนำเอาข่าวจาก ศูนย์ข่าวสาละวิน http://www.salweennews.org มานำเสนอ และเขียนวิจารณ์ เพิ่มข้อคิดเห็นของตนเองบ้างเล็กน้อย ข้อเสนอแนะ หรือข่าว มันมีเนื้อหาที่รุนแรง หรือ เป็นเรื่องไกลตัว หรือ ข้อเขียนไม่ค่อยสละสลวย ไม่เป็นวิชาการ หรือว่า ผมหน้าใหม่ หรือว่า ไม่ค่อยมีประโยชน์ ต่อชาวบล็อกฯลฯ มันเกิดคำถามกับตัวเองขึ้นมา จึง ขอคำชี้แนะ คำติ และช่วยแนะนำหลัการการเขียนด้วยครับ จะเป็นพระคุณอย่างสูง
ปล. เรื่องราวที่เสนอมานั้น มีที่มาที่ไป ทั้งนั้น และผมเสนอไปด้วยจิตเจตนาบริสุทธิ์ ไม่มีจิตเจตนาอคติต่อ ฝ่ายใด และเพียงหวังว่า ขอให้ชนกลุ่มน้อยได้รับการปฏิบัติเหมือนกับมนุษย์ทั่วไป ขอให้สันติภาพจงมาสู่พวกเขาเท่านั้น เขาไม่มีทาง เขาถึงสู้ สู้จนกว่าหมดลมหายใจ และสู้อย่างนักรบ
จาก ครูข้างถนน
9 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา 13.09 น.
ความเห็น (5)
- ตามอ่านตั้งแต่ต้นครับ
- เพราะสนใจ
- พี่น้องปกากะญอถูกกระทำอย่างน่าสงสาร
- ดีใจที่มีบันทึกแบบนี้ออกมาครับ
- ลองใช้อักษร Tahoma 14 หรือ 16 point นะครับ
- เขียนแล้วจัดตัวอักษรดู
- ถ้ามีภาพประกอบจะดีมาก
- เอาใจช่วยครับ
- มีอะไรที่พอช่วยเหลือได้บอกนะครับ
- ขอบคุณครับ
คุณครูไม่ต้องห่วงว่าจะมีคนสนใจน้อยมากนะครับ ... (เขียนทิ้งไว้แล้วตามดูว่า คนอ่านแต่ละวันมีกี่คนครับ อย่าไปสนใจคนที่มาเขียนความคิดเห็นครับ)
ผมติดตามอ่านอยู่เหมือนกัน ... และให้ความสนใจเรื่องนี้โดยส่วนตัวอยู่ครับ
เป็นกำลังใจครับผม
บุญรักษา ครับ :)
ขอบคุณแทนพี่น้องกะเหรี่ยง ชนกลุ่มน้อย ที่ท่าน ติดตามความเคลื่อนไหวของเขาเหล่านั้น และขอบคุณมาก สำหรับความรู้ข้อคิดเห็นคับ จะนำไปปฏิบัติ และขออนุญาติแลกเปลี่ยนเรียนรู้กับท่านครับ
ขอบคุณที่ยังมีท่านอีกคนหนึ่งที่ให้ความสนใจครบ และขอบคุณสำหรับกำลังใจและคำอวยพร ขออนุญาติแลกเปลี่ยนเรียนรู้เช่นกัน
.....ความจริงพี่น้องกะเหรี่ยงตามแนวตะเข็บชายแดนถูกกระทำยิ่งกว่าที่ข่าวได้นำเสนอ เมื่อประมาณ ปลายปี 49 ผมมีโอกาสได้เดินทางเข้าไปในหมู่บ้านกะเหรี่ยง ไกล้ชายแดน อ. อุ้มผาง จ. ตาก ระหว่างทางได้เห็นธรรมชาติอุดมสมบูรณ์ ต้นไม้แต่ละต้นใหญ่โต วัดรอบต้น 2-3 คนโอบเห็นจะได้ แต่ไปเห็นสภาพหมู่บ้าน พี่น้องปากาญอสร้างบ้าน เสาทำด้วยไม้ไผ่เป็นลำนิดเดียว หลังคามุงด้วยใบตอง ผมจึงเกิดความสงสัย จึงถามพะตี้(ลุง) คนหนึงว่า
***ไม้มีตั้งเยอะแยะ ทำไมสร้างบ้าน ทำเสาด้วยไม้ไผ่ (ที่จริงผมก็รู้ว่าพี่น้องปากาญอไม่ชอบทำลายป่าและอยู่กับป่าอย่างกลมกลืนอยู่แล้ว)
***พะตี้ เขาตอบว่า สร้างใหญ่โตไปทำไม สร้างได้อยู่ไปไม่นาน โดนทหารพม่ามาเผาทิ้งหมด
ผมจึงเกิดความสงสารพวกเขาอย่างจับใจ จึงหาหนทางที่จะนำเอาเรื่องราวจากป่า เสียงเรียกร้องจากพี่น้องปากาญอตามชายขอบ มานำเสนอให้สังคมไทยได้รับรู้
ขอบคุณผู้ที่สนใจแวะเข้ามาอ่านทุกท่าน
ครูข้างถนน
9 /2/51 19:47
ฟังมาว่า มีศิษย์ท่านพุทธทาสสวนโมกข์ ฟ้องท่านว่า...
- กลุ่มคนที่มาเที่ยวมาทัศนศึกษาที่สวนโมกข์นั้น บางคนมาถึงก็เข้าออกห้องน้ำ อาบน้ำแล้วก็พักผ่อน พอถึงเวลาก็กลับ มิได้เข้าเยี่ยมชมสิ่งที่ควรค่าของสวนโมกข์ เช่น มโหรสพทางวิญญาณ เป็นต้น
ท่านพุทธทาสก็บอกว่า....
- แค่นั้นก็ดีแล้ว
.............
เมื่อก่อน ครูข้างถนน ไม่มีบล็อกเป็นของตนเอง ตอนนี้ก็มีแล้ว ได้เสนอความคิดเห็น ได้สะท้อนบางสิ่งบางอย่างให้สังคมได้รับรู้แล้ว... แค่นี้ก็น่าจะดีแล้ว (ตามท่านพุทธทาสว่า...)
คนอื่นๆ นะ แต่ละคน เขาก็มีปัญหา มีเรื่องราวที่น่าสนใจ หรือมีเรื่องอื่นๆ ที่ถูกบังคับให้สนใจ สำหรับเขามากมาย เช่น ลูกจะเข้าโรงเรียน พ่อแม่ก็อายุมาก งานใหม่ที่ได้รับมอบหมายมา คู่รักกำลังมีกิ๊ก รถเสีย ปีสุดท้ายแล้วแต่งานวิจัยยังไม่เสร็จ คอมฯติดไวรัสยังแก้ไม่ได้ ฯลฯ ฯลฯ ฯลฯ
- สิ่งที่เรากำลังทำยิ่งใหญ่เสมอ....
- แต่ไม่มีใครสนใจสิ่งที่เราทำอย่างจริงจัง
- ทุกคนเป็นอย่างนี้
ลองคิดดูนะ บ่นเล่นๆ...
เจริญพร
อนุโมทนา .....สาธุ....ครับพระคุณท่าน