งานชิ้นสุดท้าย ฝากไว้ให้เด็กชายขอบ
วันศุกร์สุดสัปดาห์ที่ผ่านมา ได้เข้าร่วมประชุมเจ้าหน้าที่ร่วมกับผู้จัดการอาวุโสเพื่อรับมอบงานแนวทางการจัดทำโครงการเพื่อของบประมาณ 51/52 จากมูลนิธิ พร้อมกับการยื่นใบลาออกจากการเป็นเจ้าหน้าที่โครงการและผู้จัดการก็รับทราบ โดยมีผลสิ้นสุดการเป็นเจ้าหน้าที่ของผมในวันที่ 31 ตุลาคม 2551 แต่ก่อนที่จะสิ้นสุดสัญญา ผมมีความตั้งใจอย่างหนึ่งคือจะเขียน Concept Paper และเขียนโครงการไว้เป็นที่ระลึก โดยโครงการที่เขียนขึ้นขอสนับสนุนงบประมาณเพื่อนำมาพัฒนาเด็กและเม็ดเงินทั้งหมดในงบประมาณโครงการที่เขียนขึ้นมาจะต้องเอื้ออำนวยและตกกับตัวเด็กที่ผมรับผิดชอบให้มากที่สุด ด้วยมีระยะในการเขียนโครงการ ไม่กี่วีน คือวันที่ 22 รับมอบแนวทางจัดทำกิจกรรมโครงการ วันที่ 23-27 ลงพื้นสืบค้นข้อมูลและปัญหาในพื้นที่พร้อมกับการจัดทำ Concept Paper แล้ววันที่ 28 ส.ค. จะมีเชิญกรรมการและผู้เชี่ยวชาญเฉพาะด้านมาพิจารณาความเป็นไปได้ของ Concept Paper ที่เขียนขึ้นมา ระยะเวลากระชั้นชิด บวกกับช่วงนี้ผมนอนดึกเครียดกับการทำงาน ทำให้ผมมีอาการร้อนใน เป็นแผลในปาก ทานอาหารไม่ได้ เวลาทานอาหารจะแสบมาก บริเวรแผลที่เกิดอาการร้อนใน เมื่อทานข้าวไม่ได้ร่างกายต้องการสารอารแล้วไม่ได้รับตามที่ร่างกายต้องการ สมองต้องทำงาน อาการไม่หนักหนาสาหัส แต่พอจะทำให้ผมหงุดหงิดบ่อยมากในช่วงนี้ จนถึงขั้นไม่อยากพุดคุยกับใครเลย อาศัยการพูดคุยสนทนาจากบันทึกใน G2K ทำให้หายหงุดหงิดบ้าง วันนี้มีกัลยาณมิตร อาจารย์ขจิต ฝอยทอง และพี่สาวที่แสนดี กับน้องแอมแปร์ เข้ามาทักทายในบันทึก ทางเดินชีวิต ชีวิตไม่สิ้นต้องดิ้นต่อไป จึงทำให้มีกำลังใจในการทำงานต่อ ถึงจะไม่มากไม่มายก็ตาม
เหลือเวลาในการเขียนโครงการเพื่อนำเสนอและพิจารณาความเป็นไปได้ของกิจกรรมโครงการ อีก แค่ 2 วัน คืนนี้ผมนั่งพิมพ์งานอยู่จู่ๆไฟก็ดับ งานที่พิมพ์มาทั้งหมดไม่ได้บันทึกไว้ ยิ่งทำให้ผมหงุดหงิดใหญ่ เมื่อไฟฟ้ามาอีกครั้งนั่งคิดอะไรไม่ออกจึงมานั่งเขียนบันทึกนี้เพื่อระบายออกมาบ้าง เผื่อจะหายหงุดหงิด
ความเห็น (14)
สู้ๆ นะคะ ใจเย็นๆ ยังไง ก็ผ่านไปแล้ว
เริ่มใหม่นะคะ ยิ้มไว้ สู้ๆ
สุขภาพแข็งแรง
คุณความดี...ปกป้องคุ้มครอง
สวัสดีเจ้าค่ะครูข้างถนน ที่น่ารัก
สักวัน เด็กชายขอบก็มีความสำคัญต่อการพัฒนาชาติค่ะ เป็นกำลังใจให้คุณครูนะค่ะ กอดๆๆ รักษาสุขภาพด้วยเจ้าค่ะ
สู้ๆๆ เด้อเจ้าค่ะ -->น้องจิ ^_^
+ ใจร่ม ๆ ค่ะ...เจ้าชายน้อยของพี่...
+ เอารักมาฝากค่ะ...ฝากรักแนบเนาแนบกายและใจค่ะ
+ สิ่งหนึ่งที่พี่พิสูจน์ได้คือ เจ้าคิดดี ทำดี เสมอ....
+ รักและคิดถึงค่ะ......
+ ถ้าตรงปิดเทอมก็อยากชวนมาพักผ่อนแถวบ้านพี่...
- ตามมาเยี่ยมครับ
- ไม่ได้เข้ามานาน
- สบายดีนะครับ
+ เออ...ลืมนะ...
+ จะถามว่าเช็คเมล์หรือยัง....
+ พี่ส่งเบอร์โทร.ไปให้....
+ ว่าง ๆ เบื่อ ๆ หรือมีความสุขก็อย่าลืมโทรมาหานะจ๊ะ....
+ ออกไปยืนตากลมเย็น ๆ ข้างนอกหน่อยสิ....ใจจะได้ชื่นขึ้นค่ะ...
สวัสดีนู๋โก๊ะจิจัง แซ่เฮ ^๐^!
เด็กไม่ว่าชนเผ่าไหน เชื้อชาติไหน ถ้าได้รับการพัฒนาตามวัย ก็จะเป็นกำลังในการพัฒนาชาติให้เจริญได้
แต่...ใครหละที่จะแต้มสีขาวบริสุทธิให้กับเด็กชายขอบบ้าง อยากรู้จัง? ตอนนี้ที่เห็นๆ คือผู้ใหญ่มีแต่ทะเลาะกัน เป็นตัวอย่างไม่ดีให้กับเด็กได้รับรู้ ไหนหละที่ป่างประกาศ โห่ร้องว่า ทำเพื่อชาติ หรือว่า"ชาติใคร ชาติมัน"
วันนี้ปรับปรุง Concapt paper กิจกรรมโครงการอยู่ คิดอะไรไม่ออก จึงมาตอบกระทู้ นู๋โก๊ะจิจัง แซ่เฮ ^๐^! พอ ดีกว่า ยิ่งพูดพูดยิ่งลามๆไปกันใหญ่
ขอบคุณสำหรับกำลังใจครับ
สวัสดีครับคุณครูโย่ง หัวหน้า~ natadee
ครับ สบายดี ครับคุณครู
หวังว่าคุณครูคงสบายดีเช่นกันนะครับ
ขอบคุณที่ตามมาเยี่ยม
- ค่อยๆๆทำไปครับ
- เข้าใจว่าเป็น Concept ใช่ไหมครับ
- อย่าลืมส่งข่าวบ่อยๆๆ
- นะครับ
- ทำงานด้วยสมาธิ
- ขอให้ทุกๆสิ่งผ่านไปได้ด้วยดีครับ
สวัสดีครับอาจารย์ ขจิต ฝอยทอง
ใช่แล้วครับ อาจารย์ concept paper แบบเสนอโครงการโดยสังเขป ครับ (จะแก้ไขเดี๋ยวนี้เลยครับ)
พอดีภาษาอังกฤษไม่ค่อยแข็งแรงครับ
ขอบคุณมากครับที่ช่วยชี้แนะ
อาจารย์สบายดีไหมครับ
รักษาสุขภาพด้วยครับ
ให้กำลังใจคุณครูด้วยคนนะครับ ชีวิตไม่สิ้นเราก็ต้องดิ้นกันไป
สุข ทุกข์ นั้นเป็นเรื่องธรรมดา แล้วมันก็ผ่านไปเรื่อยๆ
สิ่งที่เราได้คือ กำไร เป็นผลึกของความอดทน ปัญญา และทางเลือกใหม่ๆจากการเติบโตของเราครับ
- สวัสดีครับคุณครูข้างถนน / ขุนเขา ฯ
- มาให้กำลังใจและขอบคุณที่ไปแวะเยี่ยมถึงบ้านครับ
- มีหลายสิ่งหลายอย่างประเดประดังเข้ามาในชีวิตช่วงนี้
- นึกขึ้นได้ว่า เราก็ศิษย์ตถาคต เคยบวชเรียนมาแล้ว ไหงเป็นทุกข์ซ้ำซาก
- ลองปลง วาง ละ ทิ้ง ในสิ่งที่ควรกับการนั้น ก็ได้ผลดีมาเป็นลำดับ ลองดูนะครับ
- ปัจจัตตัง เวทิตัพโพ วิญญูหิ เป็นสิ่งที่ ผู้รู้ก็รู้ได้เฉพาะตน
- โชคดีมีความสุขครับ
สวัสดีคุณเอก จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร
ผมเชื่อเช่นนั้นครับ ชีวิตไม่สิ้นต้องดินต่อไป
และผมก็ยังเชื่ออีกว่า สุข ทุกข์ มันเป็นเองธรรมดา เมื่อเข้ามาแล้วก็จะจากไป
ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมเยือนและเข้ามาเสริมเติมแต่งบันทึกนี้ครับ
ขอบคุณครับ
สวัสดีครับอาจารย์ทนัน ภิวงศ์งาม
ยินดี ดีใจ ที่อาจารย์เข้ามาเยี่ยมบันทึกครูข้างถนน
ครูข้างถนนจะจดจำไว้ในใจ สำหรับข้อคิดดีๆที่อาจารย์มอบให้
ขอบคุณมากครับ