๑๔๒.การฝึกวิทยายุทธ์ : อัจฉริยะน่าทึ่ง

ค่ะ..ประสบการณ์จากชีวิตจริง เป็นข้อสนเทศในการตัดสินใจของใคร ได้นะคะ

พี่บานน้องตูมนี่กำลังแตกดอกออกช่อนะคะ

ดู ๆไปก็น่าสงสารที่ไม่มีใบเลย

ความรู้สึก หรือสิ่งที่เรารับมาบางเรื่องก็ไม่กล้าเล่าค่ะ

เพราะกลัวกระทบกระเทือนต่ออารมณ์ของคนอื่น

ได้แต่เก็บไว้เป็นความรู้ของตนเอง

พี่คิมรู้สึกดีกับความรู้สึกของเราที่มีต่อกันค่ะ
เดิมว่าจะต้องออกไปมอบตัวเด็ก และไปอาบน้ำหมา ไปนวดตัว
แต่เมื่อเด็กเขาบอกว่าเขาไปเองได้ ครูเพียงแต่มีลายมือไปเป็นหลักฐาน
ให้เงินไป..ก็หมดปัญหา แล้วเด็กโทรมาถามว่า "ครูอายุเท่าไร"
ตอนที่โทรคุยกัน พี่คิมกำลังจะสระผม ปกติก็สระเองวันเว้นวัน แต่เห็นคนอื่นสระก็เกิดจริต คันหัวไปกับเขาด้วย
รักและคิดถึงค่ะ

ตกลงคุณเดียวมีแพลนลงตัวแล้วใช่ไหมคะ

ค่ายภาษาอังกฤษครู

จะได้มาร่วมกิจกรรมด้วยค่ะ

เป็นกำลังใจให้กำบการทำงานนะคะ สู้ ๆ ๆ ๆ ๆ

มีความสุขในวันแห่งความรักเช่นกันค่ะ

แวะมาเยี่ยมบันทึกที่อุดมไปด้วยความรักค่ะ
เมื่อมีรักมาทักทายพี่คิมจะรู้สึกอย่างไรค่ะ
ขอตอบนะคะ
อันแรกขอขอบคุณมากค่ะที่ส่งความรักมาให้
ความรู้สึกที่มีรักมาทักทาย ก็ปลื้มและเป็นสุขนะคะว่าโลกนี้เราไม่ได้อยู่โดดเดี่ยว
แม้นว่าความรักเป็นสิ่งที่มองไม่เห็น แต่อาจสัมผัสได้ในทางความรู้สึกนะคะ
และด้วย..ความมั่นใจที่พี่คิมมีความรักและแบ่งปันให้กับใคร ๆ โดยไม่หวังว่าจะได้รับตอบหรือไม่
ความรัก..ของพี่คิมไม่หวือหวาค่ะ "สุขใจที่ได้รัก"

ขอขอบคุณที่อาจารย์มาอ่าน

เรื่องของคนช่างเล่าค่ะ

ถ้าไม่เล่ากลัวลืม

เพราะเป็นคนไม่ช่างจำค่ะ

พี่คิมดีใจที่เห็นน้องสี่มาเข้าบล้อกแล้ว

ประมาณมีนาคม หรือเมษายน คงได้มาทัวร์ทางใต้นะคะ

มีแพลนไว้แล้วค่ะ

บันทึกนี้ของพี่คิมมีต่อไปเรื่อย ๆค่ะ

รักและคิดถึงน้องสี่ค่ะ

ตอนนี้รัดเข็มคัดค่ะ

เก็บตังค์ไว้ไปใต้ซะที เกิดมายังไม่เคยไปค่ะ

แค่เพชรบุรีเองนะคะ

จะเริ่มที่เพชรบุรีค่ะ และคุณหมอเจ๊จัดเฮฮาศาสตร์ที่กระบี่ค่ะ

ลุงอัยการชวนแวะภูเก็ต

ปลายมีนาคมเป็นต้นไปค่ะ

มีความหวังจะได้เจอพี่คุณครูต้อยค่ะ

คิม นพวรรณ