ครูคิม
+ สวัสดีค่ะพี่ครูคิม...
+ มารับความปรารถนาดีด้วยคนค่ะ...
+ เมื่อเช้าอ๋อยเข้าไปติดตามอ่านบันทึกที่พี่บันทึกเรื่องราวของครูกอไก่มาแล้วทั้งสองบันทึกนะค่ะ...
+ พอมาอ่านบันทึกนี้...และ...ดูจากความฝันด้วยศรัทธา...ของเจ้าน้องเอก...ทำให้นึกถึงคำนี้จังเลยค่ะ " บวร"
+ หากผู้หลักผู้ใหญ่ในสังคมนี้...ทั้งหลาย ๆ กระทรวงโดยเฉพาะกระทรวงศึกษาฯ กระทรวงหลักทำงานจับมือเป็นเอกภาพก้าวเดินไปด้วยกัน...ตั้งใจจริงในการทำให้ "บวร" กลับมาเป็นพันธกิจ ยุทธศาสตร์หลัก...คงจะช่วยได้มากค่ะสำหรับปัญหานี้...
+ หากที่บ้านพร้อมใจก้าวเดินไปพร้อมกับโรงเรียนและวัด(ด้วยบทบาทโรงเรียนและวัดพร้อมเป็นทุนอยู่แล้ว)ทุกอย่างก็ไม่เลวร้ายแบบนี้หรอกค่ะ...
+ แต่ในทุกวันนี้...พ่อ-แม่...ผู้ปกครอง...บางคนไม่สามารถจัดการ อบรม สั่งสอนกับบุตรหลานตนเองได้...ก็โยนปัญหา ผลักภาระ ทั้งปวงมาที่โรงเรียน...ทั้งที่ท่านเหล่านี้สร้างปัญหาขึ้นมาในเบื้องต้น...
+ ทุกวันนี้...เด็ก ๆ ที่มีปัญหาอย่างว่ามีเยอะมาก...เนื่องจากสื่อทุกชนิดเข้าไปถึงที่นอน...ในขณะที่ภุมิคุ้มกันที่จะได้รับเพื่อเท่าทันของเด็ก...ที่ควรได้รับจากผู้ปกครองในเบื้องต้นไม่เกิด ไม่มี มีน้อยมาก ...ทั้งนี้เพราะผู้ปกครองเองก็มีภูมิคุ้มกันที่ว่าบกพร่องเช่นกัน...ทุกอย่างจึงตกมาที่โรงเรียน...มากจนตามมาหลอกหลอนครูแม้ในยามหลับ...
+ ด้วยประสบการณ์...สังคมไหนที่เป็นครึ่ง ๆ กลาง ๆ เมืองไม่ใช่ ชนบทก็ไม่ใช่...จะมีปัญหาหลากหลายมาก
+ ในตอนแรกที่เจอปัญหา...ศิษย์คนนั้น...คนนี้...คนโน้น...(เหล่าทรราช)ที่ประจำชั้น..ประเดประดังเข้ามา...อ๋อยเครียดมาก...แต่ด้วยศรัทธาในสิ่งที่คุยกับพี่คิม...และใจที่มุ่งหวัง..."วินัยเชิงบวก"...ก็อดทนและใจเย็น...ใช้ความรักราดรด...หัวใจศิษย์เหล่านั้น(ซึ่งช่วยกันก่อเหตุวันละหลายเวลาต่างกรรมต่างวาระกันไป)ทุกวัน...ทุกวัน...โดยไม่ตีค่ะ...ใช้การพูดคุย...ทำความดีชดเชย ด้วยการล้างห้องน้ำ...โกยขี้หมา...กวาดขยะ ...ทุกครั้งที่ทำสิ่งเหล่านี้...อ๋อยก็ไปช่วยทำด้วยทุกครั้ง...ทั้งนี้เพื่อ..."ความไว้เนื้อเชื่อใจต่อกัน"อย่างน้อยก็ทำให้พฤติกรรมศิษย์เหล่านั้นไม่แย่ไปกว่าเดิม...ทรง ๆ ไว้ก็ยังดี...ผ่านมา 2 เดือน ที่เฝ้าคอยด้วยใจศรัทธา...พฤติกรรมเด็กเหล่านี้บางคนก็ทรงตัวและบางคนก็ดีขึ้นค่ะ...
+ ถือว่าเป็นบทพิสูจน์ที่คุ้มค่าค่ะ...แต่ครูต้องใช้ความอดทนสูงมากค่ะ...
+ ราตรีสวัสดิ์นะค่ะ...
พี่คิมที่เคารพค่ะ เหตุผลของพี่ มันอาจกระทบ แต่คงไม่ทำให้กระเทือนใจของพี่ได้ ....หนูขอเป็นกำลังใจ และให้พี่มีความสุขกับทุกๆวัน .....เช้านี้ ชัยภูมิ อากาศหนาวนิดหน่อบ มีลมอีกเล็กน้อย กำลังดีค่ะ
สวัสดีครับ เข้ามาอ่านด้วยความสนใจ
ขอเสวนาด้วยคน
ที่ชุมชนแห่งนี้เป็นที่รวมนักคิดและผู้นำทั้งหลาย
เมื่อเข้ามาได้รับความรู้มากมาย
แต่สิงหนึ่งที่ขาดไปคือ "การโต้แย้งเชิงสัจจะ"
ผมว่าการแสดงความคิดเห็นมันไม่มีอะไรมาเป็นเครื่องวัดจรรยาบรรณของใครมีไม่มี
ความคิดที่แตกต่างแทบไม่มีเลย
แต่สังเกตุได้ว่าที่นี่มักไม่มีผู้ที่แสดงความคิดเห็นที่แตกต่างหรือขัดแย้งใดๆ มักเออออกันตามๆไป
ไม่เหมือนเวบไซต์วิชาการอื่นๆ ที่มีคนแสดงความคิดเห็นที่แตกต่างขัดแย้งกับเจ้าของบันทึก
การที่ไม่มีไม่ได้หมายความว่าเป็นการ "รักษามารยาทและจรรยาบรรณของการแลกเปลี่ยนหรือการแสดงความคิดเห็น "
แต่ไม่อยากแสดงความคิดเห็น เพราะบางครั้งเจ้าของบันทึกมักรับไม่ได้กับการวิพากษ์วิจารณ์
เลยขาดการต่อยอดเชิงลึกในปมขัดแย้ง
จึงได้ทำแค่มาทักทาย
ขอสุนทรีสนทนาแค่นี้นะครับ
อ่านคห. ๔ แล้ว อิ อิ น่าจะช่วยกันขยายผลต่อนะคะ ;)
เคารพในการตัดสินใจ ไม่เวลาใดเวลาหนึ่งก็ถึงเวลาเปลี่ยนแปลงค่ะ
ไม่ว่าสนามไหนๆ เราสามารถเป็นส่วนสำคัญได้ เป็นกำลังใจค่ะ ;)
สวัสดีครับพี่...
พรุ่งนี้ผมจะต้องเลี้ยงกาแฟแพง ๆ ให้เอกหนึ่งภึงสองแก้วเป็นอย่างน้อย ข้อหาส่งงานช้า
เมื่อวานมื้อสายและมื้อบ่าย ผมกินข้าวคลุกน้ำพริกผัด อร่อยมาก ๆ มื้อสายวันนี้ก็คงจะเป็นแบบเมื่อวาน
อ่านบันทึกนี้แล้ว ผมอยากเขียนความคิดตัวเองเกี่ยวกับเรื่องนี้สักบันทึก แต่งานค้างเบ่อเร่อเลย
พรุ่งนี้ผมไปร่วมพูดคุยที่เวที HA แล้วจะเลยไปเชียงใหม่ แล้วย้อนมาดอยมูเซอ ก่อนจะกลับลงกรุงเทพฯ ราวกลางสัปดาห์
สวัสดีค่ะคุณครูผู้ใจดี
เป็นกำลังใจให้คุณครูนะค่ะ ^_^
นมัสการพระคุณเจ้าธรรมหรรษา
สวัสดีครับคุณครูคิม
บางครั้งผมเห็นคุณครูที่ออกจากระบบราชการไปแล้ว แต่ก็ยังวนเวียนมาช่วยโรงเรียนหรือหน่วยงานด้านการศึกษาด้วยจิตอาสา
ผมก็หวังว่าคุณครูคิมก็คงเป็นเช่นนี้ เพราะผมเชื่อในจิตวิญญาณของความเป็นครูมืออาชีพในตัวคุณครูว่าสามารถสร้างเยาวชนให้เป็นคนดีได้ แม้ไม่ได้อยู่ในระบบแล้ว
เป็นกำลังใจแก่คุณครูครับ
แวะมาเรียนรู้ ประสบการณ์จากพี่พี่ guru ครับ
สวัสดีครับเกลอ อยู่กับบ้านมาสิบกว่าวันแล้ว ไมไหนไม่รอดครับ
สวัสดีค่ะ
แวะมารับความปรารถนาดีด้วยคนนะคะ
ขอบคุณมากค่ะ^__^
สวัสดีค่ะน้องอ๋อย แอมแปร์~natadee
+ เมื่อเช้าอ๋อยเข้าไปติดตามอ่านบันทึกที่พี่บันทึกเรื่องราวของครูกอไก่มาแล้วทั้งสองบันทึกนะค่ะ...
+ พอมาอ่านบันทึกนี้...และ...ดูจากความฝันด้วยศรัทธา...ของเจ้าน้องเอก...ทำให้นึกถึงคำนี้จังเลยค่ะ " บวร"
+ หากผู้หลักผู้ใหญ่ในสังคมนี้...ทั้งหลาย ๆ กระทรวงโดยเฉพาะกระทรวงศึกษาฯ กระทรวงหลักทำงานจับมือเป็นเอกภาพก้าวเดินไปด้วยกัน...ตั้งใจจริงในการทำให้ "บวร" กลับมาเป็นพันธกิจ ยุทธศาสตร์หลัก...คงจะช่วยได้มากค่ะสำหรับปัญหานี้...
+ หากที่บ้านพร้อมใจก้าวเดินไปพร้อมกับโรงเรียนและวัด(ด้วยบทบาทโรงเรียนและวัดพร้อมเป็นทุนอยู่แล้ว)ทุกอย่างก็ไม่เลวร้ายแบบนี้หรอกค่ะ...
+ แต่ในทุกวันนี้...พ่อ-แม่...ผู้ปกครอง...บางคนไม่สามารถจัดการ อบรม สั่งสอนกับบุตรหลานตนเองได้...ก็โยนปัญหา ผลักภาระ ทั้งปวงมาที่โรงเรียน...ทั้งที่ท่านเหล่านี้สร้างปัญหาขึ้นมาในเบื้องต้น...
+ ทุกวันนี้...เด็ก ๆ ที่มีปัญหาอย่างว่ามีเยอะมาก...เนื่องจากสื่อทุกชนิดเข้าไปถึงที่นอน...ในขณะที่ภุมิคุ้มกันที่จะได้รับเพื่อเท่าทันของเด็ก...ที่ควรได้รับจากผู้ปกครองในเบื้องต้นไม่เกิด ไม่มี มีน้อยมาก ...ทั้งนี้เพราะผู้ปกครองเองก็มีภูมิคุ้มกันที่ว่าบกพร่องเช่นกัน...ทุกอย่างจึงตกมาที่โรงเรียน...มากจนตามมาหลอกหลอนครูแม้ในยามหลับ...
+ ด้วยประสบการณ์...สังคมไหนที่เป็นครึ่ง ๆ กลาง ๆ เมืองไม่ใช่ ชนบทก็ไม่ใช่...จะมีปัญหาหลากหลายมาก
+ ในตอนแรกที่เจอปัญหา...ศิษย์คนนั้น...คนนี้...คนโน้น...(เหล่าทรราช)ที่ประจำชั้น..ประเดประดังเข้ามา...อ๋อยเครียดมาก...แต่ด้วยศรัทธาในสิ่งที่คุยกับพี่คิม...และใจที่มุ่งหวัง..."วินัยเชิงบวก"...ก็อดทนและใจเย็น...ใช้ความรักราดรด...หัวใจศิษย์เหล่านั้น(ซึ่งช่วยกันก่อเหตุวันละหลายเวลาต่างกรรมต่างวาระกันไป)ทุกวัน...ทุกวัน...โดยไม่ตีค่ะ...ใช้การพูดคุย...ทำความดีชดเชย ด้วยการล้างห้องน้ำ...โกยขี้หมา...กวาดขยะ ...ทุกครั้งที่ทำสิ่งเหล่านี้...อ๋อยก็ไปช่วยทำด้วยทุกครั้ง...ทั้งนี้เพื่อ..."ความไว้เนื้อเชื่อใจต่อกัน"อย่างน้อยก็ทำให้พฤติกรรมศิษย์เหล่านั้นไม่แย่ไปกว่าเดิม...ทรง ๆ ไว้ก็ยังดี...ผ่านมา 2 เดือน ที่เฝ้าคอยด้วยใจศรัทธา...พฤติกรรมเด็กเหล่านี้บางคนก็ทรงตัวและบางคนก็ดีขึ้นค่ะ...
เรื่องเด็กสมัยนี้ผมคิดว่า... เด็กสมัยนี้เอาแต่ใจตัวเองมากขึ้นกว่าเดิมเยอะครับ
คงจะเป็นเพราะการที่ "ห้ามตี" เหมือนสมัยที่ผมเรียน นี้เป็นประสบการณ์ตรงของผมเลยนะครับ
ผมเกือบเสียผู้เสียคนมาหลายต่อหลายครั้ง แต่เพราะได้ไม่เรียวจากพ่อ แม่ และคุณครูนี้ล่ะ
ที่ทำให้ผมเป็นผู้เป็นคนได้จนถึงทุกวันนี้ ไม่อย่างงั้น เอิร์ทคงจะกลายเป็นโจร/ขโมยแล้วอย่างแน่นอน
แล้วก็ขอแชร์เรื่องครูนิดส์นึงนะครับ... ต้องยอมรับครับว่า เด็กสมัยใหม่ จำนวนไม่น้อยเลยที่เรียนคณะศึกษาศาสตร์
เพราะไม่มีอะไรเรียนครับ... จึงทำให้ครูสมัยใหม่หลายท่านเรียนให้พอส่งๆไป จรรยาบัณของความเป็นครู
จิตใจที่ต้องการจะพัฒนา ดูแล ห่วงใยเด็กจึงไม่ค่อยได้เกิดในคนกลุ่มดังกล่าวสักเท่าไหร่
นี้ละครับปัญหาที่ครูสมัยใหม่ ไม่ค่อยจะมีคุณถาพ... แวะมาเยี่ยมครับครูคิม ขอบคุณบันทึกแห่งมิตรภาพ และความปรารถนาดีนี้ครับ ^^
สวัสดีค่ะเพื่อนใหม่ หอพักแห่งหนึ่ง [IP: 112.142.41.97]
สวัสดีครับ เข้ามาอ่านด้วยความสนใจ
ขอเสวนาด้วยคน
ที่ชุมชนแห่งนี้เป็นที่รวมนักคิดและผู้นำทั้งหลาย
เมื่อเข้ามาได้รับความรู้มากมาย
แต่สิงหนึ่งที่ขาดไปคือ "การโต้แย้งเชิงสัจจะ"
ผมว่าการแสดงความคิดเห็นมันไม่มีอะไรมาเป็นเครื่องวัดจรรยาบรรณของใครมีไม่มี
ความคิดที่แตกต่างแทบไม่มีเลย
แต่สังเกตุได้ว่าที่นี่มักไม่มีผู้ที่แสดงความคิดเห็นที่แตกต่างหรือขัดแย้งใดๆ มักเออออกันตามๆไป
ไม่เหมือนเวบไซต์วิชาการอื่นๆ ที่มีคนแสดงความคิดเห็นที่แตกต่างขัดแย้งกับเจ้าของบันทึก
การที่ไม่มีไม่ได้หมายความว่าเป็นการ "รักษามารยาทและจรรยาบรรณของการแลกเปลี่ยนหรือการแสดงความคิดเห็น "
แต่ไม่อยากแสดงความคิดเห็น เพราะบางครั้งเจ้าของบันทึกมักรับไม่ได้กับการวิพากษ์วิจารณ์
สวัสดีค่ะพี่ครูคิม
อ่านประเด็นหลาย ๆ ประเด็นแล้ว...คิดตามค่ะ
อ.ขจิตและคุณเอก... เป็นกัลยาณมิตรตัวจริงเสียงจริงของคน GTK เลยค่ะ
สังคมที่มีคนหมู่มากรวมกันเป็นฉันใด สังคมออนไลน์ก็คงไม่ต่างกันมากนักค่ะ
ส่งมอบกำลังใจให้พี่คิมนะคะ
(^___^)
ชวนครูคิมและกัลยาณมิตร ทานมื้อเที่ยงด้วยกัน นะครับ
ด้วยความระลึกถึง ครับ
มาเป็นกำลังใจให้พี่คิมเช่นเคยค่ะพี่ สู้ๆค่ะ.
สัวดีค่ะ ผอ.udomran
สวัสดีค่ะน้องpoo
สวัสดีค่ะน้องจักรกฤษณ์
สวัสดีค่ะน้องหนานเกียรติ
สวัสดีค่ะน้อง~*_PangJung_*~
สวัสดีค่ะคุณบินหลาดง
สวัสดีค่ะน้องPhornphon
สวัสดีค่ะเกลอวอญ่า-ผู้เฒ่า-natachoei--
สวัสดีค่ะน้องต้นเฟิร์น
สวัสดีค่ะคุณนาย ไพรัชช์ (เอิร์ท) สาระคง
เรื่องเด็กสมัยนี้ผมคิดว่า... เด็กสมัยนี้เอาแต่ใจตัวเองมากขึ้นกว่าเดิมเยอะครับ
คงจะเป็นเพราะการที่ "ห้ามตี" เหมือนสมัยที่ผมเรียน นี้เป็นประสบการณ์ตรงของผมเลยนะครับ
ผมเกือบเสียผู้เสียคนมาหลายต่อหลายครั้ง แต่เพราะได้ไม่เรียวจากพ่อ แม่ และคุณครูนี้ล่ะ
ที่ทำให้ผมเป็นผู้เป็นคนได้จนถึงทุกวันนี้ ไม่อย่างงั้น เอิร์ทคงจะกลายเป็นโจร/ขโมยแล้วอย่างแน่นอน
แล้วก็ขอแชร์เรื่องครูนิดส์นึงนะครับ... ต้องยอมรับครับว่า เด็กสมัยใหม่ จำนวนไม่น้อยเลยที่เรียนคณะศึกษาศาสตร์
เพราะไม่มีอะไรเรียนครับ... จึงทำให้ครูสมัยใหม่หลายท่านเรียนให้พอส่งๆไป จรรยาบัณของความเป็นครู
จิตใจที่ต้องการจะพัฒนา ดูแล ห่วงใยเด็กจึงไม่ค่อยได้เกิดในคนกลุ่มดังกล่าวสักเท่าไหร่
นี้ละครับปัญหาที่ครูสมัยใหม่ ไม่ค่อยจะมีคุณถาพ... แวะมาเยี่ยมครับครูคิม ขอบคุณบันทึกแห่งมิตรภาพ และความปรารถนาดีนี้ครับ
สวัสดีค่ะน้องปิง ๆ คนไม่มีราก
สวัสดีค่ะคุณแสงแห่งความดี
สวัสดีค่ะน้องครูแป๋ม
สวัสดีค่ะน้องเกษตร(อยู่)จังหวัด
สวัสดีค่ะ พี่ครูคิม
แวะมาเยี่ยมด้วยความคิดถึง
สบายดีนะคะ
มีโอกาสจะชวนคุณสามีไปเยี่ยมที่พิษณุโลกนะคะ
โชคดีมีความสุขค่ะ
มาร่วมซึมซับความสุขระหว่างกัลยาณมิตรค่ะ...
สวัสดีค่ะน้องmena
สวัสดีค่ะคุณพี่ใหญ่นาง นงนาท สนธิสุวรรณ
ฮาเลยพี่ เจอเรื่องอึ้งๆๆเข้าไป ยายลาย สงสัยต้องไปรดน้ำมนต์ล้างตา ฮ่าๆๆ
ขอให้พี่คิมมีความสุขกับการทำงาน จะทำอะไรก็ได้ ถึงงานที่เราทำมันจะไม่ยิ่งใหญ่ แต่ความภูมิใจมันใหญ่เสมอครับพี่...
เห็นด้วยกับคุณขจิต ฝอยทอง ขอให้ครูคิมมีความสุขกับการทำงานที่ต้องการ จะทำอะไรก้ได้ ไม่จำเป็นว่างานนั้นจะยิ่งใหญ่ปานใด แต่ความภูมิใจมันยิ่งใหญ่มาก อีกอย่างหนึ่งการยอมแพ้เพื่อให้ส่วนรวมหรือสังคมเป็นผู้ชนะ ดังที่ครูทำอยู่นับว่าประเสริฐมากครับ
สวัสดีค่ะน้องอาจารย์ขจิต ฝอยทอง
สวัสดีค่ะ..คนแถวนั้น