๔๙๗.ความปรารถนาดี


         วันนี้ได้คุยกับน้องเอก คุณจตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร ทางโทรศัพท์  ตามปกตินาน ๆ เราจะโทรศัพท์ถึงกันเมื่อมีเรื่องจำเป็นและคุยกันนานมาก  นับว่าเป็นการคุยเพื่อแลกเปลี่ยนความคิดเห็นที่ได้สาระอันเป็นประโยชน์มาก  วันนี้คุยกันหลายเรื่อง เป็นต้นว่า

        การเขียนบล็อกหรือการถ่ายทอดความรู้หรือประสบการณ์  การรักษามารยาทและจรรยาบรรณของการแลกเปลี่ยนหรือการแสดงความคิดเห็น  การระมัดระวังตัว  รวมทั้งเรื่องที่คิดว่าน่าจะเป็นปัญหา  เราจะป้องกันและแก้ไขอย่างไรดี  รวมทั้งการละเมิดสิทธิและกฏหมายด้วย

        การจัดการศึกษาซึ่งเป็นเรื่องที่คุณเอกสนใจมากเป็นพิเศษ  เกี่ยวกับสองบันทึกที่แล้ว  คุณเอกเห็นว่า "ความอยู่รอดของเยาวชนหรือเด็กประกอบด้วย ความรัก ความดี ความงามและความสมบูรณ์ของความเป็นมนุษย์ที่ขึ้นอยู่กับการให้การศึกษาและเชื่อว่าครูเท่านั้น  ที่จะเป็นผู้คลี่คลายปัญหาต่าง ๆ ที่เกิดกับเด็กได้"

        กรณีของเด็กที่มีพฤติกรรมก้าวร้าวหรือเด็กที่มีปัญหาต่าง ๆ คุณเอกมองเห็นว่าควรแก้ด้วย "การให้ความรัก ความอบอุ่น ความห่วงใย การมอบโอกาสและสิ่งดี ๆ คือการให้อภัยแก่ความผิดพลาดของเด็ก และมีความจริงใจต่อเด็ก"

        ด้านความคิดเห็นเกี่ยวกับการสอบ ONET และ LAS ของนักเรียนในปีนี้  การทดสอบมาตรฐานของครูที่ผ่านมารวมทั้งในวันเสาร์ที่ ๑๓ และวันที่ ๒๒ มีนาคมนี้  คุยกันอย่างออกรสชาติมาก  คุณเอกสามารถจับประเด็นมาคุยได้ตรงตลอดทั้งเรื่อง  นับเป็นการแลกเปลี่ยนที่มีคุณค่าอย่างยิ่ง

       นอกจากนี้  คุณเอกคงยังฝันถึงสังคมของประเทศไทยว่าจะต้องมีโรงเรียนและสถาบันการศึกษาที่เต็มไปด้วย "ครูดี ครูมีฝีมือ ครูผู้นำการเปลี่ยนแปลง  ครูผู้มีอุดมการณ์สูง  และคาดหวังหวังว่าครูดี ๆ โดยเฉพาะครูนอกกรอบคงจะไม่ถูกระบบเล่นงานเสียก่อน"

       สุดท้ายที่ถูกใจและยิ้มได้ทั้งวันก็คือ "วันไหนพี่คิมจะได้ลาออก  จากราชการ ถ้าเป็นก่อนหน้านี้ก็จะขอร้องให้ยับยั้งให้อยู่ก่อน  แต่ภายหลังได้รับฟังความทุกข์ยาก ลำบากใจมามากต่อมาก  ผมขอสนับสนุนและเป็นกำลังใจให้พี่คิมได้ลาออกสมปรารถนา"

        ตอนเย็นคิดว่าจะมาเล่าสิ่งที่ได้รับจากการแลกเปลี่ยนจากคุณเอกในวันนี้  พบว่าปัญหาตลก ๆ  แทรกซ้อนเข้ามา  ฉันมีความจำเป็นต้องกดโทรศัพท์ถึงคุณเอกอีกครั้ง....ตึ๊ด ๆ ๆ ๆ ๆ และน้องอาจารย์ขจิตอีกท่านหนึ่งตึ๊ด ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ "พี่บอกเอกแล้วจะต้องบอกอาจารย์ขจิตด้วยหละ  หนุกดีออก ... ตึด ๆ ๆ ขจิตสงสัยออกไปวิ่งไม่รับสายเลย...เดี๋ยวนะเอกขจิตโทรมาแล้ว ฮ่า ๆ ๆ ๆ ตึด ๆ ๆ ๆ " ด้วย..ความปรารถนาดี...ค่ะ

 

หมายเลขบันทึก: 343154เขียนเมื่อ 9 มีนาคม 2010 22:47 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 22:33 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (44)

ครูคิม

  • อยู่ที่ไหนไ่ม่สำคัญ สำคัญว่า อยู่แล้วใจเรามีความสุขหรือเปล่า
  • ประเด็นไ่่ม่ได้อยู่ที่สถานที่ แต่อยู่ที่ใจของเรา
  • แต่ถ้าสถานที่หรือสิ่งแวดล้อมก่อให้เกิดความทุกข์
  • การปลีกตัวออกจากสิ่งแวดล้อมที่ก่อให้เกิดทุกข์ก็นับเป็นเรื่องที่ควรจะกระทำ
  • ดังเช่นพระพุทธเจ้า ทำไมต้องปลีกเมืองไปสู่ป่า
  • เหตุผลสำคัญก็เพราะสิ่่งแวดล้อมที่ก่อให้ทำให้เราสุขง่าย และทุกข์ยาก
  • เจริญพร

+ สวัสดีค่ะพี่ครูคิม...

+ มารับความปรารถนาดีด้วยคนค่ะ...

+ เมื่อเช้าอ๋อยเข้าไปติดตามอ่านบันทึกที่พี่บันทึกเรื่องราวของครูกอไก่มาแล้วทั้งสองบันทึกนะค่ะ...

+ พอมาอ่านบันทึกนี้...และ...ดูจากความฝันด้วยศรัทธา...ของเจ้าน้องเอก...ทำให้นึกถึงคำนี้จังเลยค่ะ " บวร"

+ หากผู้หลักผู้ใหญ่ในสังคมนี้...ทั้งหลาย ๆ กระทรวงโดยเฉพาะกระทรวงศึกษาฯ กระทรวงหลักทำงานจับมือเป็นเอกภาพก้าวเดินไปด้วยกัน...ตั้งใจจริงในการทำให้ "บวร" กลับมาเป็นพันธกิจ  ยุทธศาสตร์หลัก...คงจะช่วยได้มากค่ะสำหรับปัญหานี้...

+ หากที่บ้านพร้อมใจก้าวเดินไปพร้อมกับโรงเรียนและวัด(ด้วยบทบาทโรงเรียนและวัดพร้อมเป็นทุนอยู่แล้ว)ทุกอย่างก็ไม่เลวร้ายแบบนี้หรอกค่ะ...

+ แต่ในทุกวันนี้...พ่อ-แม่...ผู้ปกครอง...บางคนไม่สามารถจัดการ  อบรม  สั่งสอนกับบุตรหลานตนเองได้...ก็โยนปัญหา   ผลักภาระ ทั้งปวงมาที่โรงเรียน...ทั้งที่ท่านเหล่านี้สร้างปัญหาขึ้นมาในเบื้องต้น...

+ ทุกวันนี้...เด็ก ๆ ที่มีปัญหาอย่างว่ามีเยอะมาก...เนื่องจากสื่อทุกชนิดเข้าไปถึงที่นอน...ในขณะที่ภุมิคุ้มกันที่จะได้รับเพื่อเท่าทันของเด็ก...ที่ควรได้รับจากผู้ปกครองในเบื้องต้นไม่เกิด  ไม่มี  มีน้อยมาก ...ทั้งนี้เพราะผู้ปกครองเองก็มีภูมิคุ้มกันที่ว่าบกพร่องเช่นกัน...ทุกอย่างจึงตกมาที่โรงเรียน...มากจนตามมาหลอกหลอนครูแม้ในยามหลับ...

+ ด้วยประสบการณ์...สังคมไหนที่เป็นครึ่ง ๆ กลาง ๆ เมืองไม่ใช่  ชนบทก็ไม่ใช่...จะมีปัญหาหลากหลายมาก

+ ในตอนแรกที่เจอปัญหา...ศิษย์คนนั้น...คนนี้...คนโน้น...(เหล่าทรราช)ที่ประจำชั้น..ประเดประดังเข้ามา...อ๋อยเครียดมาก...แต่ด้วยศรัทธาในสิ่งที่คุยกับพี่คิม...และใจที่มุ่งหวัง..."วินัยเชิงบวก"...ก็อดทนและใจเย็น...ใช้ความรักราดรด...หัวใจศิษย์เหล่านั้น(ซึ่งช่วยกันก่อเหตุวันละหลายเวลาต่างกรรมต่างวาระกันไป)ทุกวัน...ทุกวัน...โดยไม่ตีค่ะ...ใช้การพูดคุย...ทำความดีชดเชย  ด้วยการล้างห้องน้ำ...โกยขี้หมา...กวาดขยะ ...ทุกครั้งที่ทำสิ่งเหล่านี้...อ๋อยก็ไปช่วยทำด้วยทุกครั้ง...ทั้งนี้เพื่อ..."ความไว้เนื้อเชื่อใจต่อกัน"อย่างน้อยก็ทำให้พฤติกรรมศิษย์เหล่านั้นไม่แย่ไปกว่าเดิม...ทรง ๆ ไว้ก็ยังดี...ผ่านมา  2  เดือน  ที่เฝ้าคอยด้วยใจศรัทธา...พฤติกรรมเด็กเหล่านี้บางคนก็ทรงตัวและบางคนก็ดีขึ้นค่ะ...

+ ถือว่าเป็นบทพิสูจน์ที่คุ้มค่าค่ะ...แต่ครูต้องใช้ความอดทนสูงมากค่ะ...

+ ราตรีสวัสดิ์นะค่ะ...

พี่คิมที่เคารพค่ะ เหตุผลของพี่ มันอาจกระทบ แต่คงไม่ทำให้กระเทือนใจของพี่ได้ ....หนูขอเป็นกำลังใจ และให้พี่มีความสุขกับทุกๆวัน .....เช้านี้ ชัยภูมิ อากาศหนาวนิดหน่อบ มีลมอีกเล็กน้อย กำลังดีค่ะ

 

 

สวัสดีครับ เข้ามาอ่านด้วยความสนใจ
ขอเสวนาด้วยคน
ที่ชุมชนแห่งนี้เป็นที่รวมนักคิดและผู้นำทั้งหลาย
เมื่อเข้ามาได้รับความรู้มากมาย
แต่สิงหนึ่งที่ขาดไปคือ "การโต้แย้งเชิงสัจจะ"

ผมว่าการแสดงความคิดเห็นมันไม่มีอะไรมาเป็นเครื่องวัดจรรยาบรรณของใครมีไม่มี
ความคิดที่แตกต่างแทบไม่มีเลย

แต่สังเกตุได้ว่าที่นี่มักไม่มีผู้ที่แสดงความคิดเห็นที่แตกต่างหรือขัดแย้งใดๆ มักเออออกันตามๆไป
ไม่เหมือนเวบไซต์วิชาการอื่นๆ ที่มีคนแสดงความคิดเห็นที่แตกต่างขัดแย้งกับเจ้าของบันทึก


การที่ไม่มีไม่ได้หมายความว่าเป็นการ "รักษามารยาทและจรรยาบรรณของการแลกเปลี่ยนหรือการแสดงความคิดเห็น "
แต่ไม่อยากแสดงความคิดเห็น เพราะบางครั้งเจ้าของบันทึกมักรับไม่ได้กับการวิพากษ์วิจารณ์

เลยขาดการต่อยอดเชิงลึกในปมขัดแย้ง
จึงได้ทำแค่มาทักทาย

ขอสุนทรีสนทนาแค่นี้นะครับ

 

 

 

  • ...สวัสดีครับ.พี่คิม...คุณครูผู้ใจดีของลูกศิษย์ทั้งหลาย...
  • ...ครู คือ ผู้ให้ นะครับ...ถ้าผู้ที่คิดนอกกรอบ มีผลงานหรือความสำเร็จ จะได้รับการยกย่องครับ อย่างน้อยก็ศิษย์เราคนใดคนหนึ่งล่ะ ที่ไหว้เรา...

อ่านคห. ๔ แล้ว อิ อิ น่าจะช่วยกันขยายผลต่อนะคะ ;)

เคารพในการตัดสินใจ ไม่เวลาใดเวลาหนึ่งก็ถึงเวลาเปลี่ยนแปลงค่ะ

ไม่ว่าสนามไหนๆ เราสามารถเป็นส่วนสำคัญได้ เป็นกำลังใจค่ะ ;)

  • สวัสดีครับพี่คิม
  • การเขียนบล็อกก็เป็นการดูจิตของตนเองว่าเขียนจากจิตที่ว่างหรือเปล่า
  • หากเขียนจากจิตที่ว่างเราก็เบาสบาย
  • หากไม่ว่างมันอาจเป็นการเพิ่มอัตตาให้กับตัวเอง
  • คิดถึงนะครับ

สวัสดีครับพี่...

พรุ่งนี้ผมจะต้องเลี้ยงกาแฟแพง ๆ ให้เอกหนึ่งภึงสองแก้วเป็นอย่างน้อย ข้อหาส่งงานช้า

เมื่อวานมื้อสายและมื้อบ่าย ผมกินข้าวคลุกน้ำพริกผัด อร่อยมาก ๆ มื้อสายวันนี้ก็คงจะเป็นแบบเมื่อวาน

อ่านบันทึกนี้แล้ว ผมอยากเขียนความคิดตัวเองเกี่ยวกับเรื่องนี้สักบันทึก แต่งานค้างเบ่อเร่อเลย

พรุ่งนี้ผมไปร่วมพูดคุยที่เวที HA แล้วจะเลยไปเชียงใหม่ แล้วย้อนมาดอยมูเซอ ก่อนจะกลับลงกรุงเทพฯ ราวกลางสัปดาห์

สวัสดีค่ะคุณครูผู้ใจดี

เป็นกำลังใจให้คุณครูนะค่ะ ^_^

นมัสการพระคุณเจ้าธรรมหรรษา

  • ข้อคิดเห็นของพระคุณเจ้า  ได้ความสำคัญและทำให้พี่ครูคิมเข้าใจตนเองมากขึ้นเจ้าค่ะ
  • ทุกข์ยังมีอยู่ค่ะ ยังพยายามเรียนรู้การตัดทุกข์ตัดความกังวลอยู่ค่ะ  อันที่ตัดได้ก็มีบ้าง รู้สึกสบายใจ ไม่นานก็วกวนขึ้นมาอีก
  • มีโอกาสได้เรียนรู้และแลกเปลี่ยนกับกัลยาณมิตร ให้ความอนุเคราะห์ช่วยเหลือ บอกเล่า ความคิดเห็นทั้งทางโลกและทางธรรม นับเป็นโอกาสดีมากเจ้าค่ะ
  • สถานที่หรือสิ่งแวดล้อมก่อให้เกิดความทุกข์...พยายามทำตัวเองให้เป็นสุขก็เหมือนหลอกตัวเองไปวัน ๆ เมื่อตัดใจไปได้ก็สบายแล้วครึ้งหนึ่งเจ้าค่ะ
  • ตอนนี้พร้อมแล้วที่จะปลีกตัวออกจากสิ่งแวดล้อมที่ก่อให้เกิดทุกข์
  • กราบขอบพระคุณเจ้าค่ะ

สวัสดีครับคุณครูคิม

บางครั้งผมเห็นคุณครูที่ออกจากระบบราชการไปแล้ว แต่ก็ยังวนเวียนมาช่วยโรงเรียนหรือหน่วยงานด้านการศึกษาด้วยจิตอาสา

ผมก็หวังว่าคุณครูคิมก็คงเป็นเช่นนี้ เพราะผมเชื่อในจิตวิญญาณของความเป็นครูมืออาชีพในตัวคุณครูว่าสามารถสร้างเยาวชนให้เป็นคนดีได้ แม้ไม่ได้อยู่ในระบบแล้ว

เป็นกำลังใจแก่คุณครูครับ

แวะมาเรียนรู้ ประสบการณ์จากพี่พี่ guru ครับ

สวัสดีครับเกลอ อยู่กับบ้านมาสิบกว่าวันแล้ว ไมไหนไม่รอดครับ

สวัสดีค่ะ

แวะมารับความปรารถนาดีด้วยคนนะคะ

ขอบคุณมากค่ะ^__^

 สวัสดีค่ะน้องอ๋อย แอมแปร์~natadee

  • ขอขอบคุณค่ะที่มารับความปรารถนาดีด้วยกัน

+ เมื่อเช้าอ๋อยเข้าไปติดตามอ่านบันทึกที่พี่บันทึกเรื่องราวของครูกอไก่มาแล้วทั้งสองบันทึกนะค่ะ...

  • สงสารและเห็นใจครูกอไก่มากค่ะที่มีกรรม รับกรรมกับเด็กนักเรียนของเธอ
  • ทำให้เรามองย้อนที่ตัวเราว่า เรามีความสามารถแค่ไหนในการอบรมสั่งสอนเด้กให้เป็นคนดีได้

+ พอมาอ่านบันทึกนี้...และ...ดูจากความฝันด้วยศรัทธา...ของเจ้าน้องเอก...ทำให้นึกถึงคำนี้จังเลยค่ะ " บวร"

  • คนเป็นใหญ่ในโรงเรียนต้องลด ละอัตตา
  • จะมีความเป็นไปได้สูงค่ะ

+ หากผู้หลักผู้ใหญ่ในสังคมนี้...ทั้งหลาย ๆ กระทรวงโดยเฉพาะกระทรวงศึกษาฯ กระทรวงหลักทำงานจับมือเป็นเอกภาพก้าวเดินไปด้วยกัน...ตั้งใจจริงในการทำให้ "บวร" กลับมาเป็นพันธกิจ  ยุทธศาสตร์หลัก...คงจะช่วยได้มากค่ะสำหรับปัญหานี้...

  • ลุกหลานของผู้หลักผู้ใหญ่ อาจจะไม่เรียนอยู่ในเมืองไทยก็ได้นะคะ
  • บางคนอาจจะส่งไปเกิดที่เมืองนอกก็ได้ ในเมื่อสังคมไทยเป็นแบบนี้

+ หากที่บ้านพร้อมใจก้าวเดินไปพร้อมกับโรงเรียนและวัด(ด้วยบทบาทโรงเรียนและวัดพร้อมเป็นทุนอยู่แล้ว)ทุกอย่างก็ไม่เลวร้ายแบบนี้หรอกค่ะ...

  • เรื่องนี้คิดกันมาเป็นสิบ ๆ ปีแล้วไม่ใช่หรือคะ
  • หมดยุค หมดกระแส ก็เงียบไป รายงานกันด้วยกระดาษว่าทำแล้ว ดีแล้วค่ะ

+ แต่ในทุกวันนี้...พ่อ-แม่...ผู้ปกครอง...บางคนไม่สามารถจัดการ  อบรม  สั่งสอนกับบุตรหลานตนเองได้...ก็โยนปัญหา   ผลักภาระ ทั้งปวงมาที่โรงเรียน...ทั้งที่ท่านเหล่านี้สร้างปัญหาขึ้นมาในเบื้องต้น...

  • แน่นอนค่ะ  จะแก้ที่ไหนดี  แก้กับปัญหาที่ไม่ได้ก่อ
  • ทางธรรมะสอนไว้ว่าอย่างไรหนอ

+ ทุกวันนี้...เด็ก ๆ ที่มีปัญหาอย่างว่ามีเยอะมาก...เนื่องจากสื่อทุกชนิดเข้าไปถึงที่นอน...ในขณะที่ภุมิคุ้มกันที่จะได้รับเพื่อเท่าทันของเด็ก...ที่ควรได้รับจากผู้ปกครองในเบื้องต้นไม่เกิด  ไม่มี  มีน้อยมาก ...ทั้งนี้เพราะผู้ปกครองเองก็มีภูมิคุ้มกันที่ว่าบกพร่องเช่นกัน...ทุกอย่างจึงตกมาที่โรงเรียน...มากจนตามมาหลอกหลอนครูแม้ในยามหลับ...

  • ทุกอย่างเป็นปัญหา
  • การวัดผลนักเรียนสวนทางกับการดำรงเพื่อชีวิตอยู่รอดค่ะ

+ ด้วยประสบการณ์...สังคมไหนที่เป็นครึ่ง ๆ กลาง ๆ เมืองไม่ใช่  ชนบทก็ไม่ใช่...จะมีปัญหาหลากหลายมาก

  • ประเทศชาติบ้านเมืองที่เป็นปัญหาหลายระดับ
  • คงไม่มีใครมาปวดหัวเหมือนเราที่อ่านบันทึกนี้มั้งคะ

+ ในตอนแรกที่เจอปัญหา...ศิษย์คนนั้น...คนนี้...คนโน้น...(เหล่าทรราช)ที่ประจำชั้น..ประเดประดังเข้ามา...อ๋อยเครียดมาก...แต่ด้วยศรัทธาในสิ่งที่คุยกับพี่คิม...และใจที่มุ่งหวัง..."วินัยเชิงบวก"...ก็อดทนและใจเย็น...ใช้ความรักราดรด...หัวใจศิษย์เหล่านั้น(ซึ่งช่วยกันก่อเหตุวันละหลายเวลาต่างกรรมต่างวาระกันไป)ทุกวัน...ทุกวัน...โดยไม่ตีค่ะ...ใช้การพูดคุย...ทำความดีชดเชย  ด้วยการล้างห้องน้ำ...โกยขี้หมา...กวาดขยะ ...ทุกครั้งที่ทำสิ่งเหล่านี้...อ๋อยก็ไปช่วยทำด้วยทุกครั้ง...ทั้งนี้เพื่อ..."ความไว้เนื้อเชื่อใจต่อกัน"อย่างน้อยก็ทำให้พฤติกรรมศิษย์เหล่านั้นไม่แย่ไปกว่าเดิม...ทรง ๆ ไว้ก็ยังดี...ผ่านมา  2  เดือน  ที่เฝ้าคอยด้วยใจศรัทธา...พฤติกรรมเด็กเหล่านี้บางคนก็ทรงตัวและบางคนก็ดีขึ้นค่ะ...

  • พี่คิมศรัทน้องอ๋อยมากค่ะ ที่เป็นแบบอย่างดี
  • สร้างความศรัทธาให้เกิดที่ตัวเราก่อน ถุกแล้วน้อง  ขอเป็นกำลังใจค่ะ
  • เห็นด้วยค่ะ...ถือว่าเป็นบทพิสูจน์ที่คุ้มค่าค่ะ...แต่ครูต้องใช้ความอดทนสูงมากค่ะ...

สวัสดีค่ะน้องปิ่นธิดา

  • ขอขอบคุณน้อง ปิ่นธิดา มากค่ะ
  • พี่คิมหยุดทุกอย่างได้เต็มร้อยแล้วค่ะ
  • หมดเยื่อใยต่อการรับราชการ  และยังเคารพนับถือข้าราชการที่ดี ครูดีอยู่ไม่เสื่อมคลายค่ะ
  • วันนี้นัดตรวจสุขภาพ  แต่ลืมค่ะ ตื่นขึ้นมาดื่มกาแฟ ทานข้าวต้ม...เรียบร้องโรงเรียนเขมรไปเลยค่ะ
  • ต้องนัดใหม่ในวันพรุ่งนี้ค่ะ

เรื่องเด็กสมัยนี้ผมคิดว่า... เด็กสมัยนี้เอาแต่ใจตัวเองมากขึ้นกว่าเดิมเยอะครับ

คงจะเป็นเพราะการที่ "ห้ามตี" เหมือนสมัยที่ผมเรียน นี้เป็นประสบการณ์ตรงของผมเลยนะครับ

ผมเกือบเสียผู้เสียคนมาหลายต่อหลายครั้ง แต่เพราะได้ไม่เรียวจากพ่อ แม่ และคุณครูนี้ล่ะ

ที่ทำให้ผมเป็นผู้เป็นคนได้จนถึงทุกวันนี้ ไม่อย่างงั้น เอิร์ทคงจะกลายเป็นโจร/ขโมยแล้วอย่างแน่นอน

แล้วก็ขอแชร์เรื่องครูนิดส์นึงนะครับ... ต้องยอมรับครับว่า เด็กสมัยใหม่ จำนวนไม่น้อยเลยที่เรียนคณะศึกษาศาสตร์

เพราะไม่มีอะไรเรียนครับ... จึงทำให้ครูสมัยใหม่หลายท่านเรียนให้พอส่งๆไป จรรยาบัณของความเป็นครู

จิตใจที่ต้องการจะพัฒนา ดูแล ห่วงใยเด็กจึงไม่ค่อยได้เกิดในคนกลุ่มดังกล่าวสักเท่าไหร่

นี้ละครับปัญหาที่ครูสมัยใหม่ ไม่ค่อยจะมีคุณถาพ... แวะมาเยี่ยมครับครูคิม ขอบคุณบันทึกแห่งมิตรภาพ และความปรารถนาดีนี้ครับ ^^

สวัสดีค่ะเพื่อนใหม่ หอพักแห่งหนึ่ง [IP: 112.142.41.97]

สวัสดีครับ เข้ามาอ่านด้วยความสนใจ
ขอเสวนาด้วยคน
ที่ชุมชนแห่งนี้เป็นที่รวมนักคิดและผู้นำทั้งหลาย
เมื่อเข้ามาได้รับความรู้มากมาย
แต่สิงหนึ่งที่ขาดไปคือ "การโต้แย้งเชิงสัจจะ"

  • ยินดีต้อนรับและดีใจที่ได้รู้จักค่ะ
  • ดิฉันเขียนบันทึกเพื่อเป็นการแลกเปลี่ยนและบำบัดความไม่รู้ของตนเองค่ะ

ผมว่าการแสดงความคิดเห็นมันไม่มีอะไรมาเป็นเครื่องวัดจรรยาบรรณของใครมีไม่มี
ความคิดที่แตกต่างแทบไม่มีเลย

แต่สังเกตุได้ว่าที่นี่มักไม่มีผู้ที่แสดงความคิดเห็นที่แตกต่างหรือขัดแย้งใดๆ มักเออออกันตามๆไป
ไม่เหมือนเวบไซต์วิชาการอื่นๆ ที่มีคนแสดงความคิดเห็นที่แตกต่างขัดแย้งกับเจ้าของบันทึก

  • ดิฉันยินดีเสมอ แม้ว่าจะเป็นการโต้แย้งด้วยเหตุผลใด ๆ
  • เพราะสิ่งที่ต้องการเรียนรู้ยังมีอีกมากมายค่ะ


การที่ไม่มีไม่ได้หมายความว่าเป็นการ "รักษามารยาทและจรรยาบรรณของการแลกเปลี่ยนหรือการแสดงความคิดเห็น "
แต่ไม่อยากแสดงความคิดเห็น เพราะบางครั้งเจ้าของบันทึกมักรับไม่ได้กับการวิพากษ์วิจารณ์

  • "รักษามารยาทและจรรยาบรรณของการแลกเปลี่ยนหรือการแสดงความคิดเห็น "หมายถึงการถูกด่าว่าให้เจ้าของบันทึกได้รับการเสียหาย  แบบไม่สร้างสรรค์มากกว่าค่ะ
  • สำหรับดิฉันยินดีรับคำวิพากษ์วิจารณ์ การชี้แนะชี้นำที่เป็นประโยชน์เสมอค่ะ
  • ขอขอบพระคุณค่ะ

สวัสดีค่ะพี่ครูคิม

อ่านประเด็นหลาย ๆ ประเด็นแล้ว...คิดตามค่ะ

อ.ขจิตและคุณเอก... เป็นกัลยาณมิตรตัวจริงเสียงจริงของคน GTK เลยค่ะ

สังคมที่มีคนหมู่มากรวมกันเป็นฉันใด สังคมออนไลน์ก็คงไม่ต่างกันมากนักค่ะ

ส่งมอบกำลังใจให้พี่คิมนะคะ

(^___^)

ชวนครูคิมและกัลยาณมิตร ทานมื้อเที่ยงด้วยกัน นะครับ

ด้วยความระลึกถึง ครับ

มาเป็นกำลังใจให้พี่คิมเช่นเคยค่ะพี่ สู้ๆค่ะ.

สัวดีค่ะ ผอ.udomran

  • ความรู้สึกผูกพันระหว่างครูกับศิษย์ไม่มีปัญหาค่ะ
  • แต่ส่วนตัวของพี่คิม ได้รับผลกระทบจากระบบค่ะ
  • ระบบที่ติดกรอบเหนียวแน่น เดิม ๆ ทำงานย้อนอดีต ปิดตา ปิดใจแต่กลับไม่ปิดปาก
  • อีกคนทำงานมุ่งหวังเพื่อประโยชน์ส่วนรวม  แต่อีกกลุ่มเพื่อความฉาบฉวยค่ะ คนก็ถูกกลุ่มเหยียบย่ำซ้ำเติม
  • แรก ๆ อาจทนได้เพราะมีแรงพลัง  ภายหลังเมื่อค้นพบว่า...ทุกอย่างมันไม่ใช่  มันทำให้ทุกข์ค่ะ
  • การที่เราหนีทุกข์  ใครว่าเป็นหนทางที่ผิดบ้างคะ

สวัสดีค่ะน้องpoo

  • พี่คิมว่า..เห็นด้วยค่ะกับความเห็นที่ ๔
  • น่าจะมีการแสดงความคิดเห็นกันมาก ๆ นะคะ
  • แต่บางครั้งอ่านแล้วก้ไม่ทราบจะแสดงความคิดเห็นอย่างไร เพราะไม่มีความรู้ชัดเจนในเรื่องนั้น ๆค่ะ
  • สำหรับบันทึกของพี่คิมยินดีมากค่ะ มันเป็นการจุดไฟให้สว่างในปัญญาค่ะ
  • พี่คิมคิดจะเขียนบันทึกจริง ๆ จัง ๆ ต่อยอดในเรื่องนี้ค่ะ

สวัสดีค่ะน้องจักรกฤษณ์

  • สบายดีไหม  โรงเรียนมัธยมเด็กโตคงปิดแล้วนะคะ
  • ได้กลับบ้านไปอยู่กับตัวน้อยและครอบครัวอย่างอบอุ่นละสิ
  • บางครั้ง...ไม่อยากเขียนบันทึกไปหลายวันก็ไม่เขียนค่ะ
  • บางวันมาเปิดดู ไม่น่าสนใจก็ปิดเครื่องออกไปค่ะ
  • แต่ไม่เกี่ยวกับอารมณ์ดีหรือไม่ดี  เพราะพี่คิมเป็นคนอารมณ์ดีตลอด
  • ส่วนเรื่องจิตว่างนั้น..น่าจะมีส่วนนะคะทำให้เราละอัตตาได้ง่าย

สวัสดีค่ะน้องหนานเกียรติ

  • เลี้ยงเผื่อด้วยนะคะ  เอาให้แฮงค์กาแฟไปเลยค่ะ
  • ที่สุวรรณภูมิพี่คิมไปซื้อกาแฟและขอพนักงานชงเอง ให้น้องเอกค่ะ
  • เขียนสิ...รออ่านค่ะ พี่คิมก็อยากเขียนต่อเกี่ยวกับ...โดนระบบเล่นงานว่ามันเป็นอย่างไร
  • รอวันเปิดตัวจริง ๆ จะไปค้างพักผ่อนสักสองสามวันค่ะ

สวัสดีค่ะน้อง~*_PangJung_*~

  • ขอขอบคุณกับน้องแป้ง  น้องสาวคนน่ารักค่ะ
  • ขอเป็นกำลังใจให้น้องแป้งเช่นกันค่ะ
  • ขอให้ทำงานอย่างมีความสุขนะคะ

สวัสดีค่ะคุณบินหลาดง

  • พี่คิมเคยเคารพ ศรัทธาความเป็นข้าราชการ  เพราะพี่คิมเป็นลูกข้าราชการค่ะ คุณพ่อคุรแม่รับราชการและอยู่จนครบเกษียณทั้งคู่
  • เมื่อมารับราชการก็ตั้งใจจะอยู่จนครบเกษียณและถ้ายังแข็งแรงก็จะไปรับใช้เหมือนเดิม  ใครชวนลาออกรู้สึกไม่พอใจมาก ๆ
  • ก่อนตัดสินใจลาออก  ได้ทดสอบตัวเองหลายวิธีการ จนได้ค้นพบว่า...เมื่อเป็นทุกข์ก็ควรหลีกหนีความทุกข์นั้นเสีย
  • เมื่อได้ลาออกแล้วคงจะสบายใจมากขึ้นค่ะ

สวัสดีค่ะน้องPhornphon

  • ประสบการณ์ที่อยากจะถ่ายทอดมีมากมายค่ะ
  • คนอ่านเขาก็จะเข้าข้างตนเองว่าพี่คิมโจมตีระบบเขานะสิ
  • ขอขอบคุณที่มาติดตามค่ะ

สวัสดีค่ะเกลอวอญ่า-ผู้เฒ่า-natachoei--

  • อาการเป็นอย่างไร ป่วยเป็นโรคอะไรละ
  • น่าจะนำมาเล่าในบันทึกนะคะ
  • ขอให้หายดีเร็ว ๆ ด้วยนะคะ

สวัสดีค่ะน้องต้นเฟิร์น

  • เตรียมตัวขึ้นมอปลายใช่ไหมคะ
  • ขอให้พักผ่อนและมีความสุขกับความสำเร็จระดับมอต้นนะคะ
  • สวัสดีครับพี่ครู
  • นั่นนะสิ..วันไหนจะออกซะที..^^
  • มีครูที่ออกแล้วที่หนองคายคนหนึ่งอยากคุยด้วยอยู่ครับ...

สวัสดีค่ะคุณนาย ไพรัชช์ (เอิร์ท) สาระคง

เรื่องเด็กสมัยนี้ผมคิดว่า... เด็กสมัยนี้เอาแต่ใจตัวเองมากขึ้นกว่าเดิมเยอะครับ

  • ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ  ขอขอบคุณที่มาแลกเปลี่ยนค่ะ
  • เด็กสมัยนี้ดื้อและเปลี่ยนแปลงไปมาก  มีหลายสาเหตุค่ะ อันแรกน่าจะมาจากความเป็นอยู่ในครอบครัว พ่อแม่ไม่มีเวลาให้ลูก ทะเลาะรุนแรงหย่าร้าง
  • ประกอบกับความเปลี่ยนแปลงทางสังคม ที่ดูจะวุ่นวาย เด็กจึงมีทาง
  • ออกและลอกเลียนแบบที่ไม่สมควร

คงจะเป็นเพราะการที่ "ห้ามตี" เหมือนสมัยที่ผมเรียน นี้เป็นประสบการณ์ตรงของผมเลยนะครับ

  • ตีหรือไม่ตีคงไม่น่าจะใช่สาเหตุหรอกนะคะ
  • ยิ่งไม่ตีก็น่าจะดีนะคะ  พี่คิมแก้ปัญหาเขาได้ด้วยเพราะความเข้าใจ ยอมรับและให้เกียรติค่ะ
  • เมื่อทำถึงที่สุดแล้ว  อย่างน้อยเราได้เด้กกลับตัวค่ะ แม้ว่าบางรายจะไม่เต็มร้อย เพราะความแตกต่างและความซับซ้อนนั่นเองค่ะ

ผมเกือบเสียผู้เสียคนมาหลายต่อหลายครั้ง แต่เพราะได้ไม่เรียวจากพ่อ แม่ และคุณครูนี้ล่ะ

  • เพราะพ่อแม่รัก  และคุณเอิร์ทรู้ว่าพ่อแม่รักนั่นเอง
  • เด็กเดี๋ยวนี้เขาเข้าใจนะคะว่าพ่อแม่ไม่รัก บางครอบครัวก็จริงค่ะ พ่อแม่เห็นแก่ตัวมากกว่า

ที่ทำให้ผมเป็นผู้เป็นคนได้จนถึงทุกวันนี้ ไม่อย่างงั้น เอิร์ทคงจะกลายเป็นโจร/ขโมยแล้วอย่างแน่นอน

  • ความอยากรู้ อยากลองของวัยรุ่นเป็นเรื่องที่เกิดจากจินตนาการค่ะ
  • ไม่ใช่ความผิด  เพราะวัยรุ่นถือว่าเป็นเด็กยังขาดประสบการณ์ที่ดี

แล้วก็ขอแชร์เรื่องครูนิดส์นึงนะครับ... ต้องยอมรับครับว่า เด็กสมัยใหม่ จำนวนไม่น้อยเลยที่เรียนคณะศึกษาศาสตร์

  • พี่ครูคิมเป็นเด็กเรียนแย่  เลือกเรียนมนุษย์ศาสตร์  เพราะไม่กล้าเลือกคณะอื่น ๆค่ะ
  • ไม่กล้าเลือกคณะศึกษา  เพราะคิดว่าคงเป็นครูที่ดีไม่ได้นั่นเอง

เพราะไม่มีอะไรเรียนครับ... จึงทำให้ครูสมัยใหม่หลายท่านเรียนให้พอส่งๆไป จรรยาบัณของความเป็นครู

  • เห็นด้วยและจริงค่ะ
  • ครูสมัยก่อน  หลายท่านเรียนจบชั้นประกาศนียบัตรตอนต้น เพียง ๒ ปีต่อจากมัธยมต้นนะคะ  แต่เป็นปูชนียบุคคลที่พวกเรากราบไหว้กันมามากมาย สอนลูกศิษย์ลูกหาให้เป็น ดร.ก็มากมาย
  • หลายปีมาแล้วได้พบครูใหม่คนหนึ่ง จบปริญญาตรีเอกภาษาอังกฤษ ให้ทำแบบทดสอบภาษาอังกฤษ ม.๓ ถูกเพียง ๑๓ ข้อจาก ๔๐ ข้อ ไม่มีความตั้งใจการสอน

จิตใจที่ต้องการจะพัฒนา ดูแล ห่วงใยเด็กจึงไม่ค่อยได้เกิดในคนกลุ่มดังกล่าวสักเท่าไหร่

  • เป็นส่วนหนึ่งค่ะ  มีทุกแห่ง พวกนี้อยู่ได้ตลอดรอดฝั่งค่ะ

นี้ละครับปัญหาที่ครูสมัยใหม่ ไม่ค่อยจะมีคุณถาพ... แวะมาเยี่ยมครับครูคิม ขอบคุณบันทึกแห่งมิตรภาพ และความปรารถนาดีนี้ครับ

  • จริงด้วยค่ะ เป็นปัญหาของบ้านเมืองทีเดียวค่ะ
  • สถาบันที่ผลิตครูก็หันไปผลิตบัณฑิตสาขาอื่น ๆ มากมาย
  • เพราะอะไรล่ะ

สวัสดีค่ะน้องปิง ๆ คนไม่มีราก

  • น้องสยายดีนะคะ คิดถึงเสมอนะคะ
  • พี่คิมกับน้องเอก  เมื่อโทรศัพท์คุยกันก็นานซะเป็นชั่วโมง ๆ และคุยกันได้ ๑๐๘ เรื่องค่ะ
  • อาจารย์ขจิต...เป็นเพื่อนช่วยให้คำตอบในเรื่องที่เราไม่ทราบ รวดเร็วค่ะ
  • ขอขอบคุณค่ะ

สวัสดีค่ะคุณแสงแห่งความดี

  • หวังว่าคงสบายดีนะคะ
  • ขอขอบคุณสำหรับอาหารมื้อบ่ายค่ะ
  • อากาศทางใต้เป็นอย่างไรบ้างหนอ คงมีฝนตกพื้นดินชุ่มฉ่ำนะคะ
  • ที่พิษณุโลก อากาศร้อน หมอกมัวปกคลุมภูเขาไปหมดแล้วค่ะ

สวัสดีค่ะน้องครูแป๋ม

  • ดีใจจังค่ะที่น้องมาเยี่ยม
  • โรงเรียนมัธยมเด็กโต ๆ คงปิดแล้วนะคะ
  • ขอให้มีความสุขกับการพักผ่อนมาก ๆ นะคะ

สวัสดีค่ะน้องเกษตร(อยู่)จังหวัด

  • ด้วยความยินดีค่ะ ต่อสายไปโลดดดดดดด
  • ถ้านับเป็นเดือน  เหลืออีก ๖ เดือน ๒๑ วันค่ะ
  • ถ้านับเป็นวันก็เป็นเวลา  ๑๙๔ วัน  ไม่นานแล้ว
  • เมษายนนี้  นัดกันที่แก่งคุดคู้อย่าลืมนะคะ 

สวัสดีค่ะ พี่ครูคิม

แวะมาเยี่ยมด้วยความคิดถึง

สบายดีนะคะ

มีโอกาสจะชวนคุณสามีไปเยี่ยมที่พิษณุโลกนะคะ

โชคดีมีความสุขค่ะ

มาร่วมซึมซับความสุขระหว่างกัลยาณมิตรค่ะ...

 

สวัสดีค่ะน้องmena

  • ขอขอบคุณค่ะที่คิดถึง 
  • ยังติดใจนมแพะและสบู่ล้างหน้าค่ะ
  • สี่แยกบ้านแขกยังรอเสมอนะคะ  จะเลี้ยงข้าวหมกไก่ค่ะ

สวัสดีค่ะคุณพี่ใหญ่นาง นงนาท สนธิสุวรรณ

  • ขอขอบพระคุณค่ะที่มาร่วมรับความรู้สึกค่ะ
  • เราคุยกันได้ทุกเรื่องค่ะ  เหมือนเป็นคนวัยเดียวกันเลย

ฮาเลยพี่ เจอเรื่องอึ้งๆๆเข้าไป ยายลาย สงสัยต้องไปรดน้ำมนต์ล้างตา ฮ่าๆๆ

ขอให้พี่คิมมีความสุขกับการทำงาน จะทำอะไรก็ได้ ถึงงานที่เราทำมันจะไม่ยิ่งใหญ่ แต่ความภูมิใจมันใหญ่เสมอครับพี่...

เห็นด้วยกับคุณขจิต ฝอยทอง   ขอให้ครูคิมมีความสุขกับการทำงานที่ต้องการ  จะทำอะไรก้ได้ ไม่จำเป็นว่างานนั้นจะยิ่งใหญ่ปานใด แต่ความภูมิใจมันยิ่งใหญ่มาก อีกอย่างหนึ่งการยอมแพ้เพื่อให้ส่วนรวมหรือสังคมเป็นผู้ชนะ ดังที่ครูทำอยู่นับว่าประเสริฐมากครับ

สวัสดีค่ะน้องอาจารย์ขจิต ฝอยทอง

  • ฮ่า ๆ ๆ คิดว่าชอบ...จริงเปล่า
  • ขอขอบพระคุณสำหรับกำลังใจค่ะ
  • ความภาคภูมิใจยิ่งใหญ่กว่าสิ่งอื่นใดนะคะ

สวัสดีค่ะ..คนแถวนั้น

  • ขอขอบพระคุณค่ะ
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท