ค้นพบความสำเร็จจากการเดินทีละก้าว 

หากในชั้นเรียนใดมีกระบวนการเรียนรู้ในลักษณะที่จะทำให้เด็กพูดออกมาเองด้วยความกระตือรือร้นว่า “หนูทำได้ หนูทำเป็น หนูอยากทำ” การเรียนรู้ที่เกิดขึ้นหลังจากนั้นก็จะนำเขาไปสู่การค้นพบด้วยตัวของเขาเอง

โครงงาน “ชื่นใจ...ได้เรียนรู้” ของนักเรียนชั้น ๓ ในปีการศึกษานี้ ทางช่วงชั้นที่ ๑ ได้พัฒนารูปแบบการประมวลความรู้ด้วยการให้เด็กแต่ละคนได้ค้นพบความสนใจของตนเองจากการตั้งประเด็นคำถามที่ได้จากไปเรียนรู้ในภาคสนาม และ ลงมือค้นหาคำตอบด้วยวิธีการต่างๆ อาทิ สัมภาษณ์ผู้รู้ สังเกต ค้นคว้า และลงมือทดลองด้วยตนเอง เป็นต้น

การเรียนรู้ในลักษณะนี้ ผู้เรียนต้องการแรงบันดาลใจในการเรียนรู้  ในขณะเดียวกันก็ต้องมีความความมุ่งมั่นพยายาม และความใฝ่รู้ สู้สิ่งยาก เพื่อที่จะได้มาซึ่งคำตอบนั้น

ย้อนกลับไปในสัปดาห์ที่ ๗ ของการเรียนการสอน  นักเรียนชั้น ๓ ทุกคนได้ลงไปเรียนรู้ภาคสนามในชุมชนวัดจำปา ตลิ่งชัน  ซึ่งเป็นกิจกรรมสุดท้ายของการเรียนในภาคเรียนนี้  เป็นทั้งการเรียนรู้ในพื้นที่จริง  และเป็นการประมวลสรุปสิ่งต่าง ๆ ที่เรียนมาตลอดทั้งภาคเรียน และที่เพิ่มเติมเข้ามาก็คือ ครูหวังว่าเด็กๆ ได้รับแรงบันดาลใจ ที่ก่อให้เกิดความสงสัยใคร่รู้ เพื่อนำมาต่อยอดเป็นคำถามของโครงงานชื่นใจ...ได้เรียนรู้ ในรูปแบบที่ได้พัฒนาขึ้นมาใหม่นี้ด้วย

ภาคสนามครั้งนี้ มีหน่วยวิชามานุษกับโลกเป็นแกนในการบูรณาการ  ดังนั้นจึงเป็นหน้าที่ของคุณครูแคท – คัทลียา รัตนวงศ์ และครูคู่วิชา คือคุณครูแหม่ม – สุเนตรา ชุมแวงวาปี และเพื่อนครูที่สอนในหน่วยวิชามานุษกับโลกเป็นหลักในการสำรวจพื้นที่เพื่อหาแหล่งเรียนรู้ที่เหมาะกับเนื้อหาที่ได้เรียนไปแล้วในภาคเรียนนี้

เนื้อหาของมานุษกับโลกในส่วนของวิทยาศาสตร์ เด็กๆ ได้เรียนรู้เรื่องวัสดุ และสมบัติของวัสดุ  การเปลี่ยนแปลงของวัสดุเมื่อโดนความร้อน  ความเย็น และถูกแรงกระทำ  ในส่วนของสังคมศึกษาเด็กๆ ได้เรียนรู้เรื่องผู้นำ คุณสมบัติของผู้นำ และชุมชนใกล้เคียง

เมื่อกลับจากภาคสนามครูพบว่าผลลัพธ์ที่ได้นั้นเกินกว่าที่ครูคาดหวังไว้ เพราะมีนักเรียนไม่ต่ำกว่า ๘๐ % ได้รับแรงบันดาลใจ และมีข้อสงสัยกลับมาทำงานต่อ

เด็กๆ หลายคนพูดถึงคุณลุง คุณอาหลายท่านที่ได้ไปพบที่ชุมชนวัดจำปา  เด็กชายเพิร์บ ห้อง ๓/๓ นั้นถึงขั้นมาขออาดุ่ยรูปจากคุณครูไปติดไว้ที่บ้าน  เพิร์บถามคุณครูก้อยว่า “Idol เป็นใครได้บ้าง เป็นคนที่ไม่มีชื่อเสียงได้ไหม” เมื่อคุณครูก้อยตอบว่า “ได้” เพิร์บบอกว่า “ถ้าอย่างนั้นอาดุ่ย (ช่างแทงหยวกคนสุดท้ายของชุมชนวัดจำปา) ก็เป็น Idol ของผม”