แวะไปทำงานการศึกษาของสพท.สมุทรสาคร และงานจิตอาสาพาไปของน้องครูปู ร่วมกับอ.ดร.ขจิต เสียนาน อยากเขียนบันทึกเรื่องของเบาหวาน กิจกรรมดีๆ ที่พัฒนาคุณภาพชีวิต ให้เกิดสุขภาวะ ภาวะที่เกิดสุข และรู้ทุกข์ แต่อยู่ได้ อย่างสุข
พอเริ่มบันทึกใหม่เครื่องขัดๆ ก็จะเขียนบันทึกแบบวนๆ
ตามครูต้อยไปดูWalk Rally กิจกรรมค่ายเบาหวานสุข แบบไม่หวานครั้งที่ 2 ของโรงพยาบาลสมุทรสาครดีกว่าค่ะ เรรามาถึงฐานเรียนรู้ที่ 6 แล้วนะคะ
ขอบคุณค่ะ พี่ครูต้อยขา
ขอบคุณค่ะอ.ไทใต้
ที่นครศรีของเรา มักจะโชคดีเสมอ สมัยที่ครูต้อยเป็นเด็ก พ่อย้ายลงไปดูแลด้านอนามัย ครูต้อยเคยเจอเหตุการณ์พายุพัดแหลมตะลุมพุกนะคะ เราแอบมองบ้านเรือนร้านค้าที่อยู่ใกล้เคียงลอยว่อนเหนือพื่นดิน เป็นภาพที่น่ากลัวมาก แต่พวกเราปลอดภัยกันทุกคน
นี่ก็ได้ข่าวเกี่ยวกับภัยจากท้องทะเลว่าชาวแหลมตะลุมพุกก็อยู่ในเขตที่น่าเป็นห่วงยิ่ง
ขอเป็นกำลังใจให้นะคะ ชาวนคร และพี่น้องชาวใต้ทุกคน ให้ความดีปกป้องคุ้มครอง อยู่เย็นเป็นสุขมากๆนะคะ
ขอบคุณค่ะ แวะมาเยี่ยม
ขอบคุณค่ะความสุขในวันทำงาน
เห็นความมั่นคงในรักแล้ว ชื่นใจค่ะ
ท่านเกษตร ระวังอย่าให้รอบเอวเกินมาตราฐานนะคะ
ทั้ง 2 ท่านเลยค่ะ
คิกๆ ก็อาการของคนที่มีพลังล้นเหลือมันออก...ฮา...
คาดว่าทั้ง 2 ท่าน และชาวบล็อก
กำลังทำกิจกรรมค่ายภาษาอังกฤษ อย่างสนุกนะคะ
สาธุ อนุโมทนาบุญค่ะ
ขอให้สวยวัน สวยคืน...หล่อคืน หล่อคืน มากขึ้นๆค่ะ
ดูแลตัวเองนะคะ อย่าสนุกกับอาหารกระจุก กระจิก
เพราะมันคือทางเดินของน้ำตาลในกระแสเลือดค่ะ
ครูต้อยขา
ไม่ได้มาเยี่ยมเยียน นานเลย
มาคราวนี้ อุ๊ย ตกใจ บล็อก คุณ ครู ต้อย สวยงาม สีสันสดใส ได้ใจจริงเลยยย
นอกจากอ่านหนุกหนาน เพลินตา เร้าใจ แถมได้ความรู้เยอะด้วยค่ะ
เรียนคุณหมอ รวิวรรณ
ดีใจมากค่ะ ที่คุณหมอแวะมาเยี่ยม
บทความส่งเสริมการเรียนรู้เพื่อสุขภาวะของครูต้อยพอไปวัดไปวาได้ไหมคะ
ครูต้อยรู้แล้วว่าหลังจากหมดภาระงานสอนครูต้อยจะไปทำงานเพื่อส่วนรวมเกี่ยวกับเรื่องที่เขียนนี่แหละค่ะ
ไปเป็นอาสาสมัครช่วยเชียร์ ให้ผู้ป่วยมีกำลังใจสูกับโรคภัย และการดูแลตนเองให้ห่างไกลโรคด้วยการออกกำลังกาย ทานอาหารที่เหมาะสมกับร่างกาย และเจริญสติ
คุณหมอมีงานให้ครูต้อยได้ใช้ความสามารถด้านนี้บ้างไหมคะ
ถ้ามีนะคะ บอกเลย.. จะบินด่วนไปรับใช้ค่ะ