คนมีรักษ์ ปลูกป่าได้ทุกคน

ป่าโกงกางเป็นที่อยู่อาศัย ที่เลี้ยงตัวของสัตว์น้ำเมื่อยังอ่อน เป็นโรงเรียนอนุบาลที่สอนและให้ประสบการณ์ในการดำรงชีวิต เมื่อสัตว์น้ำเติบโต เป็นที่กำบังภัย ป้องกันการสูญพันธุ์ และเป็นที่อยู่อาศัยของสัตว์น้ำ..แหล่งอาหารอันโอชะของมนุษย์อย่างเราๆ รวมทั้งเป็นแหล่งอาหารของโลมา

ฉันและน้องๆจากไทยรวมสิน ย่ำเท้าไปตามพื้นผิวของทะเลตื้นพร้อมๆกับกองทัพมดน้อย ในขณะที่น้ำกำลังลงอย่างช้าๆ หัวใจฉันร้องเพลงตามจังหวะที่เท้ากระทบหน้าดินที่นุ่มบ้าง แข็งบ้าง บางก้าวย่างยุบยวบ

เสียงร้องเอะอะดังเป็นระยะเมื่อใครคนหนึ่งย่ำเท้าลงไปบริเวณที่เป็นดินอ่อน..ยุบ แล้วเสียงหัวเราะก็ตามมา "นึกว่าดินดูด" เอิ๊กๆ อุ๊ย เสียงใครร้องขึ้น "อุ๊ยเหยียบอะไรเข้าแล้ว" เพื่อนคู่ใจของใคร..ร้องเสียงหลง "อย่าขยับๆนิ่งๆ แล้วค่อยๆยกขาขึ้น นั่นแหละช้าๆ ...เอ้าเฮ้ย หอยนี่หว่า"  "อ้าว...แล้วเธอนึกว่าอะไร"  "ฮิฮิ..ก็นึกว่าหอยนะซิ"

และยังไม่ทันสิ้นเสียงหัวเราะ เด็กโค่งคนหนึ่งก็ร้องขึ้นมาบ้าง "หอยๆ..หอยอะไร ไหนๆ ดูหน่อย ว่าแล้วเจ้าของเสียงก็ปร๊าดมาโดยเร็วโดยไม่ระวัง...เสียงดังตูม..น้ำกระจาย 55+ หอยคลาดละมั๊ง...เงียบ! ....เสียงหัวเราะดังขึ้นอีกครั้ง คราวนี้ดังกว่าเดิม "ข้านึกว่าเอ็งเจอหอย" ก่อนเสียงหัวเราะจางหายไปพลันจากรอยยิ้มบนใบหน้าเมื่อเสียงเด็กน้อย กองทัพมดดังขึ้น ฉันหันหลังกลับไปมอง ......

น้องจิตตินั่นเองร้องขึ้นว่า "พี่ๆระวังนะคับ เวลาลงทะเลเขาไม่ให้เล่นกัน แป่ววววว!  เล่นเอาพี่ๆมองหน้ากันเลิกลัก และอดถามไม่ได้ว่าทำไมไม่ให้เล่นกัน มีอะไรรึปล่าว

..น้องจิตติบอกว่า มีก็แล้วกันเพราะผมก็เคยถามม่ามี๊ว่าทำไมเวลาลงปลูกโกงกางในน้ำถึงไม่ให้เล่นเสียงดังแต่ม่ามี๊...ม่ามี๊ว่าไงน้องบอกเร็ว...เออม่ามี๊บอกว่า..."มีก็แล้วกันแหละ" อิอิ..ย้อนรอยกันซึ่งๆหน้าเลยนะพ่อจิตติ

ฉันจึงต้องหันมาอธิบายว่า หากเราเสียงดังขณะลงปลูกป่าในน้ำทะเล หากเกิดอะไรขึ้นเราจะไม่รู้ หรือรู้ไม่ทันเช่นเป็นลม หรือตะคริวกิน เพราะเราอาจเข้าใจผิดได้ว่า เขาเล่นกัน ดังนั้นเพื่อความปลอดภัยของเด็กๆจึงต้องมีข้อห้าม และจะอนุญาตให้เล่นได้เมื่องานเสร็จค่ะ

พี่ๆพากันร้องอ๋อ   นึกว่ามีพลาย

วิธีปลูกโกงกางริมทะเล ต่างจากการปลูกในพื้นที่ทีเตรียมไว้อย่างไร  หรือเหมือนกันอย่างไร หากสังเกตจากภาพจะเห็นว่าฉันมีพลั่วอยู่ในมือ  มันเป็นเครื่องมือในการขุดเลนที่ทับถมกันจนเหนียว เลนที่เกิดจากคะยอที่รอมตัวกันเป็นผืนดินใหม่ แต่หากปล่อยปละละเลยไม่หาวิธีการประคองกอดมันไว้ มันอาจถูกทะเลเอาคืนไปอีก   ดังนั้นเมื่อทะเลให้มาแล้วจึงควรรีบเร่งรับไว้ด้วยการนำต้นโกงกางลงปลูก

ฉันออกแรงเล็กน้อยกดพลั่วลงบนผืนดินแล้วโยกหน้าหรือหลังเล็กน้อยเพื่อให้ปากดินกว้างขึ้น แล้วใครมีฝักโกงกางในมือก็รีบปักฝักลงไปตามร่องที่ฉันขุดลงไปใช้เท้าย่ำเบาๆ พอแน่

ทำอย่างนี้ เป็นร้อยๆต้น ก็เล่นเอาเหงือแย่งกันออกมาโชว์โฉมได้เหมือนกัน

น้องจิตติขุดดินให้พี่ๆวางปักฝักกล้าโกงกางลงดินซึ่งอีกไม่กี่ชั่วโมงบริเวณนี้ก็จะถูกน้ำทะเลท่วมขึ้นมาประมาณเมตรเศษๆ

การใช้ฝักโกงกางปักลงไปในดิน ให้ผลต่างจากการนำต้นกล้าลงดินอย่างไรในบันทึกปักฝัก ห่อดิน น้ำซัด เลนดูด