5วันผ่านมาอีกครั้ง จากวันที่30มีนาคม ถึง3 เมษายน

ได้วิ่ง อีก 5 วันผ่านไป

ผลของการวิ่ง 5 วันนี้ สรุปว่า วิ่งรอบสนามกีฬาได้เต็มที่2รอบครึ่ง เดินเร็วอีก7 .5 รอบ

พอใจในระดับหนึ่งคือวิ่งได้แล้ว แต่ยังไม่แข็งแรง วันนี้แบ่งครึ่ง คือวิ่งรอบแรก 5 รอบ นั่งสมาธิผ่อนคลายทุกส่วนของร่างกาย จนหายเหนื่อยเป็นปลิดทิ้งแล้วเริ่มยืดกล้ามเนื้อใหม่ก่อนออกวิ่งเหยาะๆ ช้าๆ  1 รอบสนามกีฬาของสถาบัน และวิ่งเร็วขึ้น อีก 1รอบ เดินเร็ว 3 รอบ และเดินสมาธิผ่อนคลาย คิดทบทวน และแผ่เมตาอีก 1 รอบ กลับมานั่งพิมพ์ นั่งอ่าน และเรียนรูhในg2k คิดว่าพอแล้วนะ จะไปอาบน้ำสวดมนต์ไหว้พระนอนแล้ว

ขอให้โลกนี้มีสันติ มีความสงบสุข และอดคิดถึงพี่น้องประชาชน

 ตำราจ และข้าราชการทาง 3 จังหวัดชายแดนไม่ได้ ขอให้มีความสุข

ทั้งกายและใจโดยทั่วถ้วนค่ะทางภาคใต้

วันนี้เป็นวันเสาร์ที่ 4 ฉันตื่นเช้าได้เช่นเคย

เมื่อคืนนอนได้ค่อนข้างง่าย

ฉันไม่เคยพสมัยยานอนหลับ เพราะฉันกลัวไม่ตื่น 555+

เช้านี้ได้เล่นโยคะ ท่านเดียวแหละ ท่าซันสลู้ท

ฉันเล่นได้โดยซื้อซีดีฝรั่งเป็นนางแบบมาฝึกเอง

ฝึกจนฉันสามารถแนะนำ และสอนคนอื่นได้

ฉันเริ่มเรียนรู้การหายใจให้สัมผัสกับการเคลื่อนไหวร่างกาย

และซื้อหนังสือหลวงพ่อเทียนมาอ่านหลายเล่ม

ส่วนใหญ่จะเผยแพร่โดยลูกศิษย์ของท่าน

สิ่งที่ฉันพบคือใจเคลื่อนไปตามลีลาการเคลื่อนไหวของมือ

ฉันปรับใช้ คือ..ใจควรเคลื่อนไปตามลีลาการเคลื่อนไหวของร่างกายแม้ลมหายใจเข้าออก สั้นยาว ควรสัมพันธ์กัน ในขณะที่เราเคลื่อนไหวมือบางกรั้งใจหรือจิตมันกระโดดออกไป ฉันตามรู้ และพากันกลับมาที่เป็นปัจจุบัน

เช้าวันนี้ก็เช่นกัน เมื่อเล่นโยคะ

และตามด้วยรำกระบองซึ่งเป็นสิ่งที่ฉันทำได้ดี ขากการเรียนรู้โดยวิทยากรของโรงพยาบาลสมุทรสาคร

และต่อเติมเพิ่มอีก 2 ท่าคือท่าเตะกระบองสูง และท่า 180องศา จากซีดีที่ซื้อมาจากซีเอ็ด

แต่สองท่าหลังผู้สูงอายุควรหลีกเลี่ยงหากไม่เคยเตะใครมาก่อน 55+

เพราะอาจทำให้เสียศูนย์ การทรงตัว ฉันจึงคิดว่า 2 ท่าหลังนี่แม้จะดีมากๆ ก็ควรต้องปรับกระบวนท่าด้วยสเต็ปพื้นฐานก่อน จนผู้ใช้มั่นใจถึงความพร้อมของกล้ามเนื้อทุกส่วนของร่างกายแล้วยังต้องควบคุมจิตให้เคลื่อนไหวตาม ทุกขณะที่ร่างกายเคลื่อนไหว

ฉันนึกถึงนักเต๊ะระดับโลก เขาต้องมีสมาธิที่แน่วแน่ และส่งพลังไปยังปลายเท้าด้วยความมั่นคง ไหลและเคลื่อนไปอย่างรวดเร็ว เป้าหมายต้องนิ่ง และมั่นใจ โลเลไม่ได้  และประสาทต้องพร้อมที่จะปรับลีลาร่างกายหากเกิดการเปลี่ยนแปลงอย่างกระทันทันของเป้าหมาย

เช้าวันนี้จึงเป็นเช้าที่สดชื่น ฉันฉลองความพยายามในระดับหนึ่งให้กับร่างกายด้วยน้ำข้าวกล้องงอก 1 แก้ว ขนาด 250 มล.ผสมงาดำ และจมูกข้าวอีก อย่างละ 1 ช้อนชา น้ำไม่แช่อีก 1 แก้ว และรู้สึกเพียงพอสำหรับมื้อเช้าแล้ว

ขอบคุณสวรรค์ที่ให้โอกาสฉันในวันนี้

ขอบคุณทุกกำลังใจ และแรงใจที่แอบส่งมาให้ฉัน สาธุความดีงาม

ครูต้อยคะ

เป็นพฤติกรรมดีมากค่ะ ชีวิตเป็นของเรา เราต้องดูแลค่ะ ขอให้สุขภาพดีนะคะ

สวัสดีคะพี่ครูต้อย

ขอชื่นชมนะคะพี่ต้อยทำได้

ไก่ยังวิ่ง ลงน้ำหนักไม่ได้คะ ปวดข้อเท้า

แต่เดินได้ครั้ง 5-6 กิโลคะ

 ขอบคุณค่ะน้องแก้ว

พี่จะพยายามต่อไปนะคะ

และคงมีบันทึกความก้าวหน้าของการต่อสู้ที่ยาวนาน

 น้องไก่ค่ะ พี่เองมีปัญหาเรื่องข้อเท้าเช่น กัน ยาวนานมามากเป็นเวลา 30กว่าปีสาเหตุจากการเล่นเทนนิส หลังจากนั้นก็ไม่ได้ฟื้นฟูสุขภาพเลย จนร่างกายต่อต้านการออกกำลังกายทุกประเภท และมาเริ่มต้นด้วยการฝึกเดินสมาธิ ว่ายน้ำรักษาข้อเท้า และบริการปอดโดยการดำน้ำ ว่ายเขียด (เลียนแบบกบ) อิอิ

ว่ายกรรเชียง ตามด้วยการปรับเปลี่ยนพฤติกรรมการใช้รองเท้า จนไม่ต้องผ่าตัดที่ส้นเท้า และมาฝึกเดิน จนถึงเริ่มวิ่งเป็นนะคะ เป้าหมายพี่คือ มินิวิ่งมาราธอน หรือFun ไปก่อนเน้นเพื่อสุขภาพกายและใจขอบคุณค่ะ

พันคำว่าบันทึกของคุณครู krutoi ดีมากครับ เป็นการเล่าเรื่องการอ่านได้เรื่อยๆ คุณครูเก่งครับที่ฝึกโยคะจากแผ่นซีดีจนสอนคนอื่นได้

แต่พันคำไม่เข้าใจประโยคสุดท้าย "ฉันไปเข้านอนก่อนดีกว่าเผื่อจะนอนหลับได้ พรุ่งนี้ต้องไปไถนาแต่เช้า แดดคงร้อนจัดเหมือนเช่นเคย"

ทำไมคุณครูต้องไปไถนาด้วย ?? (บางทีต้องย้อนกลับไปอ่านบันทึกก่อนหน้านี้)

พันคำ สังเกตว่า 3 ปัจจัยต่อไปนี้ มีผลต่อการนอนหลับมาก

• อาหารและเครื่องดื่มบางชนิด เครื่องดื่มเบียร์ถ้าดื่ม 1 ขวดขึ้นไปจะชักนำให้ง่วงไว (เฉพาะพันคำนะครับ คนอื่นอาจจะตาสว่างขึ้น) แต่ถ้าไม่ฝืนแล้วหลับไป จะตื่นเร็วกว่าปกติ (แต่ถ้าหลับลึก อาจไม่ต้องนาน ก็เพียงพอ)
• ความคิด ความกังวลอะไรก็ตามที่แม้ว่าคิดว่าไม่มี บางครั้งมันอยู่ลึกจนไม่รู้ แม้แต่การคิดว่าจะต้องหลับให้ได้ก็เป็นความกังวลเลย การกังวลว่ากลัวตื่นไม่ทันเดินทางวันรุ่งขึ้นก็ใช่ ดังนั้นต้องอย่ายึดติด และพยายามปิดความคิดให้จบสิ้นก่อนการพักผ่อนหลับนอน
• วงจรเวลา อันนี้เป็นเรื่องของระบบร่างกายที่มีนาฬิกาของชีวิต ที่เวลานั้นเวลานี้จะหลั่งสารสื่อ สารเคมีมาเพื่อทำงานอะไรบางอย่าง เมื่อมีอาการง่วงนั่นคือเวลาที่สารบางอย่างที่ปล่อยออก ถ้าจุดนั้นมาถึงอย่าฝืน เพราะคนเราฝืนได้ (บางทีกินกาแฟ หรือยากระตุ้น) จนในที่สุดสารที่ปล่อยออกมาหมดแล้ว เพราะเวลาผ่านไปแล้ว มันต้องหยุดปล่อย ไม่งั้นร่างกายหลับตลอด

พี่ครูต้อยคะ

พอลล่าตั้งใจมาหา มาเยี่ยมให้กำลังใจพี่ครูต้อยคนเก่งค่ะ

พอลล่าก็เคยฝึกโยคะค่ะ

แต่ทำได้ไม่นานก็เลิกไป คงต้องกลับมาทำใหม่อีกครั้งค่ะ

เรียนน้องพันคำ

ขอบคุณที่ให้ความสนใจ ขอตอบเป็นเรื่องๆนะคะ

"ฉันไปเข้านอนก่อนดีกว่าเผื่อจะนอนหลับได้ พรุ่งนี้ต้องไปไถนาแต่เช้า แดดคงร้อนจัดเหมือนเช่นเคย"

มันเป็นช่วงที่ครูต้อยนอนไม่หลับ แต่ไม่พึ่งยา ก่อนจะนอนไม่หลับเหมือนมีอาการวูบขณะนั่งฟังธรรมะจากเน็ต หรือกำลังพิมพ์

เหมือนร่างกายจะสั่งว่า หยุด แล้วฟิวก็ขาดแต่ครูต้อยจะตามรู เร็วมาก และตื่นจากวูบต่อจากนั้นตาก็จะสว่างสมองคิดเรื่งที่กำลังสัมผัสอยู่ในขณะนั้น และเมื่อไปนอนก็จะไม่หลับจนเช้า สว่าง ก็อาบน้ำไปโรงเรียน การไปโรงเรียนของครูต้อยนั้นเปรียบเหมือนการไปไถนาเพราะเช้าชาวนาจะแบกคันไถจูงวัว ควายไปท้องนา ครูต้อยก็ไม่ต่างกับชาวนา ก่อนออกจากบ้านต้องแบกสัมภาระ สื่อการเรียน อุปกรณ์ต่างๆที่สรรหาและเตรียมไว้ให้เด็กน้อยที่นอกเหนือจากปากกา สมุด ดินสอ บางวันครูต้อยก็หอบเสื้อผ้า รองเท้า และบางทีก็อาหารที่แวะซื้อ บางวันอาจเป็นผักสด ที่ราคาถูกไปฝากเด็กน้อยที่ยากจนให้เอากลับบ้านไปทำกินที่บ้าน บางวันก็หอบขวดน้ำใส่ em ผลิตเองไปฝากโรงเรียน ก็คือไม่เคยไปโรงเรียนมือเปล่า

เมื่อถึงโรงเรียนครูต้อยก็เป็นภารโรงกวาดอาคารเรียน เช็คสภาพน้ำในคู รดน้ำผักบ้างรดต้นไม้บาง เดินดูต้นโกงกางบ้าง ก็ทำเหมือนครูท่านอื่นแหละหนา เพียงแต่เรามันคนบ้านไกลโรงเรียน คนอื่นเขาอยู๋ในโรงเรียนบ้างหรือเป็นครูในต.นั้นบ้าง ก็ไม่ต้องหอบอะไรไป

ถึงเวลาสอนเด็กก็จะใช้เวลาเกินชั่วโมงทุกครั้ง อิอิ (โดนบ่น)ก็เด็กๆไม่ยอมเลิก1 และบางชั่วโมงเด็กๆก็ไม่อยากไปเรียน พอทราบสาเหตุ แต่แก้ให้ไม่ได้ อันนี้ครูผู้สอนต้องปรับวิธีสอน และปรับใจตัวเองเอาเอง

กว่าจะเลิกงานก็15.30 แต่ครูต้อยก็ยังไม่ได้กลับ ต้องเดินดูเก็บเครื่องมือ อุปกากรณ์ต่างๆที่เด็กน้อยละเลย หรือลืม แล้วก็รดน้ำต้นไม้ ระวังเรื่องน้ำมา(มาก) จนท่วมห้องเรียน และหากฝนตก อาคารที่ครูต้อยอยู๋ หลังคาจะรั่ว (เฉพาะตรงห้องทำงานพอดี) ครูต้อยก็สำรวจว่าข้าวของต่างๆในห้องเรียนจะเสียหายไหม อะไรทำนองนี้ แบบง่ายๆ แต่ต้องไม่ประมาท เท่านั้นเอง ถามว่าชั้นอื่นเขาทำไหม ตอบไม่ทำ ท่วมก็ท่วม เปียกก็เปียก

แต่ครูต้อยเสียดายงบที่เราลงทุน รวมทั้งงบราชการ ถึงแม้ว่ามันจะเป็นงบสิ้นเปลืองก็ตาม ล้วนมีประโยชน์ทั้งสิ้น

นี่ไงงานไถนาของครูต้อย

ครูต้อยไม่ทานของมึนเมา และไม่ทานยานอนหลับเด็ดขาด เพราะเคยควบคุมการนอนของตัวเองได้  แต่ระยะนี้เป็นความแปลกที่จริงเคยเกิดอาการแบบนี้มาแล้ว 2 -3 ครั้ง เมื่อปรึกษาหมอโรงพยาบาลก็จะจ่ายยามามาก เกินไป และไม่เคยทานซักที เมื่อนอนไม่หลับก็จะทำอย่างอื่นไป รอสว่างก็ทำงานปกติ

ถามว่าเคยอยากนอนไหม ตอบว่าเคย เพราะเกรงใจร่างกายเขาไม่ได้พักผ่อนเดี๋ยวจะพาลโมโหได้ แต่ก็บอกเขานะ ว่าเราอาศัยอยู๋ เมื่อไมอยากหลับก็ไม่ฝืนหละ

ครั้งหลังสุดปรึกษาจิตแพทย์ ท่านว่าก็ปกติ แต่คล้ายว่าร่างกายมันหลงเวลา ครูต้อยก็เลยงง  และพยายามมองเวลา โดยหวังว่าวิธีนี้จะช่วยได้บ้าง ตอนนี้กำลังทำอยู่ และพยายามขึ้นไปสวดมนต์ไหว้พระ ประมาณ 4 ทุ่ม แต่ไม่นอน กลับลงมาทำกิจกรรมต่อ และพยายามบอกเขาว่าถ้าง่วงให้หาวเตือนนะ

สนใจเรื่องวงจรเวลาจังเลย แต่เวลาที่หาวและคล้ายจะหลับคือหลังจากวิ่งไปรอบสนามฟุตบอลมาตราฐานได้ 5รอบ จะเกิดอาการอยากเดิน และเดินช้าลงๆ จนช้ามากๆ ผ่อนคลายและบางครั้งยืนหลับได้ประมาณไม่รู้เท่าไหร่ แต่ก็กำหนดรูตัว เกรงใจคนรอบข้างจะสงสัย เพราะจะให้คำตอบเขาไม่ได้

บางครั้งเมื่อการออกกำลังผ่านไปรอบที่ 8 จิตบอกว่า นั่งซิ ครูต้อยก็จะนั่ง  นั่งสมาธิข้างสนามนั่นแหละ รับรู้ว่าเหงือที่ไหลออกมาแต่ละหยดนั้นออกมาทางไหน ไหลไปถึงไหน ความร้อนที่เกิดขึ้นรอบๆกายที่ออกมาจากบริเวณเหนือข้อศอกประมาณ3นิ้ว แผ่กระจายไปอย่างไร

ก็รับรู้ แต่ไม่ทราบคนทั่วไปเป็นเช่นนี้ไหม

เดี๋ยวครูต้อยจะพิมพ์บันทึกเรื่องอาการไทรอยด์ที่ฉันประสบ เผื่อจะเป็นประโยขน์กับคนอื่นบ้างค่ะ ตามไปอ่านนะคะ

ขอบคุณค่ะ

น้องพอลล่า ค่ะ ผู้สูงอายุสามารถทำได้หากมีเป้าหมาย พี่ครูต้อยตั้งเป้าหมายว่า ฉันจะมีอายุ 80 ปีขึ้นไปค่ะ อิอิ

เพื่อรองรับความยากลำบากในการประคองร่างกายและใจ จึงเร่งฝึกหัดทั้งกายและใจ เผื่อห่างไกลโรค ที่จริงเริ่มช้าไปแล้ว แต่ไม่ท้อ สู้ต่อเพื่อว่าฟ้าจะเมตตา ให้ได้มีชีวิตที่แข็งแรง และมีโอกาสสร้างกรรมดีทุกๆวัน นี่พี่ครูต้อยตั้งใจว่าจะไปโรงพยาบาล ไปหาคุณหมอที่ดูแลพี่ครูต้อยยามป่วยไข้ และไปหางานทำ อยากช่วยทางโรงพยาบาลบ้างตอบแทนบุญคุณคุณหมอและน้องพยาบาลค่ะ 

ขอบคุณค่ะ

สวัสดีคุณครู krutoi

พันคำเข้ามาอ่านตอบครับ อย่างนี้นี่เอง คือไถนา งานหนักมากๆครับ การดูแลและบำรุงโรงเรียนน่าจะมีองค์กรอื่นนะครับ

มองเห็นการใช้จิตและใจควบคุมสรีรร่างกายชัดเจนครับ แม้แต่การบอกให้เขา (ร่างกาย) บอก แต่เหมือนผู้ใหญ่ที่คุมเด็กแจเลย

ปล่อยเขา ครับ ปล่อยให้เขาเป็นอิสระเป็นธรรมชาติ

ปล่อยวาง

โชคดีมีความสุขกายใจครับ แล้วพันคำจะแวะมาอ่านบันทึกต่อ

ขอบคุมค่ะ ขอบคุมที่เตือนสติ พี่จะลองทำตามนะคะ ได้ผลอย่างไรจะเรียนให้ทราบค่ะ

ครูต้อยคะ

ขอชมว่ากำลังใจเข้มแข็งมากคะ

ดีคะ ออกกำลังกายดีที่สุดแน่นอนคะ

-ขอถือโอกาสนี้มอบความสุขให้แม่ต้อยคนสวยด้วยจิตคารวะค่ะ

ขอบคุณค่ะ วันนี้ครูต้อยวิ่งได้ 5 รอบรวดค่ะ สนามฟุตบอลสถาบันพลศึกษษทำท่าว่าจะเริ่มมีขนาดย่อลงนิดหนึ่งแล้วค่ะ ที่เหลือตามสัญญาใจของครูต้อย ก็เดินเร็ว และช้า อีก 5 รอบค่ะ

ทำโยค่ะท่าซันสลู๊ทอีก 6 รอบ โล่งไปทั้งตัวทั้งศีรษะค่ะ

ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมค่ะ