132. กลิ่นใครหนอ จดจำจนวันตาย


เด็กเอ๋ย เด็กน้อย ความรู้เจ้ายังด้อยเร่งศึกษา

เมื่อเติบใหญ่เจ้าจะได้มีวิชาเป็นเครื่องหาเลี้ยงชีพสำหรับตน

ได้ประโยชน์หลายสถานเพราะการเรียน

จงพากเพียรไปเถิดจะเกิดผล.....

เสียงแจ้วๆ.....ดังตามหลังเมื่อเดินผ่านชั้นเรียน

ทำให้หวลนึกถึงคุณครูที่สั่งสอนฉันมา

ชีวิตในวัยเด็กที่มีโอกาสได้ร่วมกิจกรรมกับเพื่อนๆนอกโรงเรียนน้อยมาก

ช่างต่างกับเพื่อนๆที่มีโอกาสได้เล่น ได้สนุกสนานกัน

เมื่อโรงเรียนเลิก และในวันหยุด

จึงเป็นช่วงวัยที่ฉันเหมือนขาดประสบการณ์

จากการเรียนรู้การอยู่ร่วมกันกับเพื่อนวัยเดียวกัน

แต่มีสิ่งชดเชยที่ได้รับในวัยนั้นจากพ่อแม่มากมาย

และกลับเป็นสิ่งที่มีค่าในชีวิตการทำงานจนปัจจุบัน

เมื่อวิถีแห่งชีวิตต้องมาเป็นแม่พิมพ์จึงค่อนข้างจะทำงานได้เหมาะสมกับหน้าที่

โดยไม่ลำบากใจ

กลับรู้สึกว่าไฟในตัวไม่เคยดับ และถดถอยไปตามอายุ

ณ วันนี้กับวันนั้น วันวานที่ผ่านมาเมื่อเป็นครูวันแรก

สิ่งหนึ่งที่ไม่มีการเปลี่ยนแปลงไปเลยคือความรู้สึกต่อการสัมผัสกลิ่นที่คุ้นเคย

ไม่ว่าการศึกษาภาคบังคับระดับประถมศึกษา

ที่เปลี่ยนชื่อมาจากประชาบาลแล้วก็ตาม

ฉันก็ยังสัมผัสกลิ่นที่เรียกว่าประชาบาล และคงจดจำมันได้ดี

ความไร้เดียงสาของเด็กไม่ว่าจะอยู่ในเมือง

หรือนอกเมืองกลับไม่ต่างกันมากมายในหัวใจน้อยๆเหล่านั้น

และความต้องการความรัก ความเอาใจใส่

ห่วงหา อาทร การแสดงความชื่นชม และการได้รับการยกย่อง

ยังคงเป็นมนต์สะกด เด็กน้อย

ให้ก้าวเดินอย่างมั่นใจ

เสื้อผ้าที่หลุดลุ่ย เลอะเทอะ เปรอะเปรื้อนจากความซุกซน

ยังเป็นเสน่ห์ของความน่ารัก น่าเอ็นดู

เด็กน้อยยังคงซุกซนเท่าที่โอกาสจะอำนวยให้

ความพลั้งหลาดที่เกิดจากความซน เมื่อผ่านไป แล้ว ผ่านไปเล่า

ก็ยังมีให้สัมผัส เหมือนโลกหมุนกลับ

แม้กลิ่นอย่างนี้ พ่อแม่จะรับรู้ด้วยความเอือมระอา ระคนเอ็นดู

ในความไม่เดียงสาก็ตาม มันก็ยังสร้างรอยยิ้มบนใบหน้าให้พ่อแม่ได้ทุกครั้ง

เมื่อเด็กน้อยเติบโตเข้าสู่วัยรุ่น

อาการกระเปิ๊บ กระป๊าบ หลายคนเรียกว่าซกม๊ก

กลับหายไปเอง ดูสะอาด เอี่ยมอ่อง โดยเฉพาะเสื้อผ้า ถุงเท้า รองเท้า

และทรงผม

ที่ได้รับการเอาใจใส่เป็นอย่างมากจากเด็กน้อยที่กำลังก้าวสู่วัยรุ่นตอนต้น

 ในช่วงชั้นประถมศึกษษปีที่ 6 ภาคเรียนที่ 2

อาการเด็กน้อยเริ่มเหนียมอาย

และใครอย่าหยามนะ

เด็กน้อยเริ่มสำแดงฤทธิ์ กับผู้ที่ไม่เข้าใจ และไม่ให้เกียรติ

แต่จะชื่นชม รักใคร่สนิทสนม กับผู้ที่มีหัวใจอ่อนโยน เข้าใจ รู้ใจ 

 และให้โอกาสเด็กน้อยมากเป็นพิเศษ เสมือนเด็กน้อยเติบโตเต็มที่แล้ว อิอิ

สัมผัสจมูกกับกลิ่นที่เปลี่ยนไป ของเด็กน้อย

และลอยมาตามสายลมจึงเป็นตัวบ่งบอกถึงความเจริญด้านร่างกาย และจิตใจของเด็กน้อยที่บอกให้รู้ว่า พวกเขาเป็นหนุ่ม เป็นสาวแล้ว

กลิ่นมัธยมเริ่มมีหลากหลายกลิ่น บางครั้งชวนให้เวียนศีรษะ

ถึงกับต้องมองตาม

และอดขำไม่ได้ ในรสนิยมการเลือกใช้กลิ่นประดับกาย

ท่านละคะ ท่านเคยสัมผัสกลิ่นประถม หรือที่เรียกว่า กลิ่นประชาบาล หรือไม่

และกลิ่นมัธยมที่ท่านสัมผัสนั้นมีความแตกต่างอย่างไร

มาแลกเปลี่ยนกันนะคะ

ช่างต่างกับกลิ่นประถมจริงๆ

 

หมายเลขบันทึก: 263486เขียนเมื่อ 26 พฤษภาคม 2009 12:03 น. ()แก้ไขเมื่อ 23 มีนาคม 2012 03:24 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (36)

สวัสดี ครับ ครูต้อย

บันทึกนี้ อาจมองไม่หรูหรา

แต่ครูรู้มั้ยครับว่า.....บันทึกของครูเนี่ย เขียนจากหัวใจ จริง ๆ ครับ

มีความสุข ในหน้าฝน นี้นะครับ ครู

ระลึกถึง ครับ

     ครูตุ๊กแกหลงรักกลิ่นประถม 

     ถึงแม้เวลาดอมๆดมๆ

     อาจจะตุ่นๆขมๆไปบ้าง

     แต่กลิ่นประถม...

     ก็ยังคอยให้เราชื่นชมไม่จืดจาง

     หอมความบริสุทธิ์อ่อนใสบางๆ....

     กลิ่นมัธยม..สัมผัสบ้าง  แต่ไม่คุ้นชิน....

สวัสดีค่ะ....

        ครู ป.2 ชอบกลิ่นของบันทึกนี้จังค่ะ ^__^

 

    

    

สวัสดีครับอาจารย์..............

ขอบคุณภาพจากอินเตอร์เนต

  • แวะมาทักทายคุณครู
  • บทความอาจไม่หรู แต่ดูดีนะคะ
  • ชื่นชมค่ะ

สวัสดีค่ะครูพี่ต้อย

...

หนูรักกลิ่นนักเรียนโข่งค่ะครูพี่ อิ อิ J

ขำๆ หลังเที่ยง ช่วงคลายเครียด นะคะ

จริงๆ ชอบ กลิ่นอนุบาล มากที่สุด ค่ะ

มีหลากหลาย มีสีสัน แถมเสียง อีกด้วยนะคะ J

แค่คิด ก็ขำ และ อมยิ้ม ได้มิรู้เบื่อ

มีความสุขกับทุกกลิ่น ที่ครูพี่ได้เจอะเจอ นะคะ

 

 

  • เคยเป็นวัยรุ่นอยู่ช่วงหนึ่งเหมือนกันครับ
  • อาการกระเปิ๊บ กระป๊าบ หลายคนเรียกว่าซกม๊ก
  • เป็นมากพอดู 555
  • มีความสุขภาคบ่ายครับ..

P

ขอบคุณค่ะน้องแสงแห่งความดี

ชุ่มฉ่ำสดชื่นแม้ในยามที่ใบไม้โรยรา

"บันทึกนี้ อาจมองไม่หรูหรา

แต่ครูรู้มั้ยครับว่า.....บันทึกของครูเนี่ย เขียนจากหัวใจ จริง ๆ ครับ"

ขอบคุณค่ะ

P

น้องครูตุ๊กแกคะ ภาพนี้ทำให้นึกถึงวัยใสๆ

"ครูตุ๊กแกหลงรักกลิ่นประถม 

     ถึงแม้เวลาดอมๆดมๆ

     อาจจะตุ่นๆขมๆไปบ้าง

     แต่กลิ่นประถม...

     ก็ยังคอยให้เราชื่นชมไม่จืดจาง

     หอมความบริสุทธิ์อ่อนใสบางๆ....

     กลิ่นมัธยม..สัมผัสบ้าง  แต่ไม่คุ้นชิน...."

กลิ่นแปลกดีนะคะน้อง ตุ่นๆขมๆ อิอิ เห็นภาพเลยค่ะ

โดยเฉพาะบริเวณหน้าอกด้วยใช่ไหมที่เปรอะไปด้วย

รอยกระดำกระด่าง มัวๆ และบริเวณปลายแขนเสื้อ

ที่ทำหน้าที่แทนผ้าเช็ดปากหลังทานอาหาร หรือดื่มนม 55+

ขอบคุณค่ะ       

  • สวัสดีครับอาจารย์krutoi เมื่อเช้าก็เข้าไปสูดกลิ่นประชาบาลมาแล้ว  ทำให้ผมรู้สึกถึงกลิ่นนี้เมื่อ 45 ปีก่อน ผมได้ไปฝึกสอนที่โรงเรียนบางเค็ม อยู่ที่ตำบลบางเค็ม อำเภอเขาย้อย จังหวัดเพชรบุรี  สอนอยู่ชั้นป. 2 ชั่วโมงแรกของภาคบ่าย ทุกวันผมจะได้สูดกลิ่นนี้ เป็นกลิ่นระคนกันระหว่างกลิ่นคาว กับกลิ่นเหม็นเขียว  ในปีนั้น เด็ก ๆเขาคงอายุราว ๆ 7-8 ขวบ ปัจจุบันเขาคงอายุราว ๆ 50 กว่าปีแล้ว ไม่เคยได้เจอกันอีกเลย  ถึงเจอก็คงจำกันไม่ได้แล้ว บันทึกของอาจารย์krutoi สามารถกระตุ้นให้ผมได้สัมผัสถึงสิ่งที่ผ่านมาแล้วนาน 40 กว่าปีทีเดียว
  • อาจารย์krutoi ได้เล่าว่าได้ใช้ภาพดอกไม้ในบล็อกทบทวนเรื่องสีให้เด็ก ๆ ทำให้นึกถึง เทคนิคที่อาจารย์ใช้ในการสอนภาษาอังกฤษที่เล่าให้ฟังที่ริมแก่ง ทำให้นึกถึงครูญี่ปุ่นคนหนึ่งเขาเอาประสบการณ์ทำนองนี้มาเขียนเป็นหนังสือเผยแพร่ มีคนแปลเป็นไทย ผมได้อ่าน เห็นว่าเป็นประโยชน์มาก อาจารย์บันทึกเอาไว้เยอะ ๆน่ะ แล้วต่อไปก็จะทำเป็นเล่มได้
  • สวัสดีครับ

                                                                paaoobtong
                                                                    26/05/52
                                                                         22:15

กลิ่นประถม (เหม็นเปรี้ยว) เพราะวิ่งเล่นกันมาก

กลิ่นมัธยม ชักจะเริ่มมีกลิ่นแป้งเข้ามาแล้วครับ กลิ่นเหงื่อเริ่มหายไป

P

ขอบคุณค่ะ อะ อะ  ไม่นานครูต้อยก็จะเป็นอย่างนักเรียนคุณยายนี่

วัยนี้ไม่แน่ใจว่าจะเป็นกลิ่นอะไรคะ ปฐม หรือทุติย อิอิ

คุณยายน่ารักนะคะ ยิ่งดูยิ่งนึกถึงตัวเองค่ะ

เอ..ครูต้อยถักเปียไปโรงเรียนดีกว่า

เพราะคุณยายสองท่านผูกแกะแล้ว ทั้งแกะเดียว และ สองแกะ

555+

ขอบคุณค่ะ

น้องPoo

พี่ครูต้อยดีใจที่น้องรู้สึกดีเมื่อได้กลิ่น

สารภาพได้น่ารักจริง

"จริงๆ ชอบ กลิ่นอนุบาล มากที่สุด ค่ะ

มีหลากหลาย มีสีสัน แถมเสียง อีกด้วยนะคะ J

แค่คิด ก็ขำ และ อมยิ้ม ได้มิรู้เบื่อ

มีความสุขกับทุกกลิ่น ที่ครูพี่ได้เจอะเจอ นะคะ "

 

ขอบคุณค่ะ

P

ขอบคุณค่ะ ท่านเกษตรตอนนี้อยู่ไหนค่ะ อิอิ

ครูต้อยถือเป็นคำสารภาพแล้วกันว่าเคยเป็นวัยรุ่นมาก่อน 55+

  • "เคยเป็นวัยรุ่นอยู่ช่วงหนึ่งเหมือนกันครับ
  • อาการกระเปิ๊บ กระป๊าบ หลายคนเรียกว่าซกม๊ก "
  • ซกม๊กจนได้ดี ถื่อว่าเป็นสิ่งที่ควรซกม๊กค่ะ อิอิ

    สวัสดีครับครูต้อยอ่านแล้วเพลินจริงๆครับ

    • แวะมาทักทายตอนเช้า
    • เขียนประสบการณ์ดีๆให้อ่านนะคะ
    • แวะมาขอบคุณ...สำหรับกำลังใจ

     

    P

    • เรียนท่านอ.เชาว์
    • กำลังถ่ายทำภาพประกอบคำบรรยายการใช้ยางเส้น
    • ในการออกกำลังกายค่ะ
    • อีกไม่นานจะบันทึกเสร็จค่ะ
    • ขอเรียนว่าการเคลื่อนไหวอวัยวะส่วนต่างๆของร่างกายขณะออกกำลังกายควรกำกับการเคลื่อนไหวด้วยสมาธิ และไม่ควรฝืนสรีระ
    • หากรู้สึกติดขัดในท่าทางที่ทำอยู๋ให้ผ่อนลมหายใจดังนี้
    • หายใจเข้านับ 1 2 3 4  
    • และหยุดกลั้นลมหายใจไว้ ด้วยการนับ 1 2 3 4   
    • ต่อจากนั้นหายใจออกช้าๆ
    • เหมือนรินน้ำออกจากแก้วให้ค่อยๆไหลเอื่อยๆนับ 1-8 ตามจังหวะ
    • เหมือนหายใจเข้า การหายใจออกจะทำได้นานกว่าการหายใจเข้า
    • แล้วใช้ใจสังเกตอาการขัดของกล้ามเนื้อ
    • ปรับเปลี่ยนวางสรีระให้มั่นคง
    • แล้วเริ่มต้นใหม่
    • อาจเริ่มออกกำลังในขณะนั่งโต๊ะทำงาน หลังตรง
    • หรือยืนใต้ร่มไม้ก็ดี แต่ไม่ควรยืนใต้ต้นไม้ในเวลากลางคืน
    • แล้วเริ่มหายใจเข้าออกตามจังหวะข้างต้น
    • สังเกตลมหายใจก่อน
    • หากพบว่าหายใจแล้วมาติดที่บริเวณหน้าอกให้ยืดตัวตรง
    • แล้วเริ่มใหม่โดยหายใจเข้าให้ลมหายใจเข้าไปอยู่ในท้อง
    • พุงจะป่องขึ้นอั้นไว้ก่อน
    • แล้วค่อยๆหายใจออกมาโดยค่อยๆปล่อยลมจากพุงออกมา
    • พุงจะค่อยๆแฟบลงช้าๆ 
    • ลองทำสัก 40 ครั้ง
    • จะรู้สึกว่าเกิดการเผาผลาญขึ้นภายในร่างกาย
    • หลังทำแล้วจะรู้สึกโล่งสบาย

    สำหรับเรื่องการนำโอกาสที่เด็กน้อยกำลังสนใจภาพดอกไม้ มาผสานกับการเรียนรู้ เป็นคำแนะนำที่น่ายินดีมาก จะพยายามทำตามที่ท่านอ.แนะนำค่ะ

    ขอบคุณค่ะ

    P

    เรียนน้องSMALLMAN

    "กลิ่นประถม (เหม็นเปรี้ยว) เพราะวิ่งเล่นกันมาก

    กลิ่นมัธยม ชักจะเริ่มมีกลิ่นแป้งเข้ามาแล้วครับ กลิ่นเหงื่อเริ่มหายไป"

    ใช่เลยนะคะ เด็กน้อยจะซุกซนมาก และทุกโอกาสที่มี ทำให้ครูต้องหาวิธีจัดกิจกรรมให้เด็กน้อยเคลื่อนไหวพร้อมสอดแทรกคุณธรรมในกิจกรรมที่เด็กน้อยทำอยู่ ถึงจะเหนื่อยกายแต่ก็มีความสุขนะคะ เวลาเด็กน้อยหัวเราะ สนุกกับการเรียนรู้

    สำหรับเด็กวัยโจ๋ พวกเธอมีทั้งกลิ่นแป้ง กลิ่นน้ำหอมหลากกลิ่นเลย ยิ่งเป็นเวลาบ่ายอากาศร้อน เวลาเดินเข้าห้องsound lab  กลิ่นหอมของเธอๆทั้งหลาย และกลิ่นแป้งหลากหลายยี่ห้อ มักทำให้ผู้สอนชะงักงันดีนักแล  อิอิ   ต้องขอออกไปสูดอากาศนอกห้องบ่อยครั้ง

    ขอบคุณค่ะ

    สวัสดีค่ะพี่ต้อย

    • สัมผัสได้ทุกกลิ่นผ่านมาแล้วค่ะ
    • วันนี้เสียงน้องอนุบาลร้องไห้ระงม
    • น้อง ป.๑ หน้าแก่ขึ้น..เพราะถอดชุดอนุบาลมาเป็นนักเรียนประถม
    • น้องป.๓ ร้องเพลงอุทยานดอกไม้ น้องป.๒ ท่องอาขยาน  ฟังแล้วชื่นใจค่ะ
    • มองไม่เห็นแต่รู้ว่ามีความตั้งใจมาก ๆ เพราะห้องเรียนครูคิมอยู่ชั้นบน
    • เด็กชาย ป.๑ ขึ้นมาแอบดูครูคิม..คนนี้เขาชอบครูคิมเป็นพิเศษค่ะ  มาแอบดูว่าเห็นครูคิมแล้วก็วิ่งกลับไป
    • น้อง ม.๑ หน้าใหม่ระดับมัธยม..กลิ่นประถมยังติดตัวมา
    • น้องม.๒ ม.๓..เริ่มมองเห็นแววมยุรา..ระยิบระยับ
    • สัมผัสได้...ไม่ยากค่ะ

    เรียนท่านผอ.ประจักษ์

    น้องม่อนดูสมบรูณ์ขึ้นนะคะ

    ค่อนข้างไปทางจ้ำม่ำขึ้นแล้ว

    น่ารักมากค่ะรูปนี้ แป๋วแหวมากโดยเฉพาะดวงตา ดูแล้วมีความสุขค่ะ

    ขอบคุณค่ะ

    P

    ขยันเปลี่ยนรูปให้ชม แต่มองไม่ค่อยเห็น

    ขอบคุณค่ะ

    เมื่อไหร่จะขึ้นบันทึกใหม่คะ รออ่านนะ

    P

    เมื่อเช้าแวะเข้าไปค้นหาความรูพบว่ามีหลากหลายมากเลยนะคะ

    แต่ละบันทึกอ่านเพลิน และให้ข้อคิดดีๆมากเลยค่ะ

    ตั้งใจว่าจะต้องอ่านให้ครบทุกบล็อกที่มี

    ขอบคุณค่ะที่ให้กำลังใจ

    ขอให้มีความสุขมากๆนะคะ

    แล้วจะแวะไปใหม่ค่ะ

    P

    • ดีใจจังที่น้องครูคิมแวะมาค่ะ
    • เหนื่อยมั๊ยคะ
    • พักผ่อนก่อนนะคะ
    • ครูคิมเยี่ยมมากมาก อิอิ จำได้ทุกกลิ่น 5+
    • เด็กๆของน้องครูคิมคงคิดถึงคุณครูมากเลยวิ่งมาแอบดู
    • พอเจอหน้าแล้ว ก็คงดีใจ
    • วัยระยิบระยับนี่ต้องระวังนะคะ แสงมันจะเข้าตา
    •  เล่นเอาแสบตาได้ อิอิ
    • แวะไปดูตุ้มหูของท่านอ.เชาว์ดูซิคะ
    • สวยมากๆเลย ขอบอก
    • เสียดายพี่เองไม่ได้ใส่ตุ้มหู เพราะ...หูที่เจาะไว้มันตันไปหมดแล้วค่ะ
    • รออ่านบันทึกอยู่นะคะ
    • ขอบคุณที่แวะมาค่ะ

    กลิ่นอนุบาล..กลิ่นอายของความไร้เดียงสา..ร้องไห้ขี้มูกโป่ง..อยากกลับบ้าน

    ผู้ปกครองต้องทำใจ..นึกถึงตัวเองค่ะ..สงสารลุกตอนที่เขาร้องไห้อยากกลับบ้านแต่ต้องทำใจ..ใจแข็งใจแข็งไว้

    แต่ ณ บัดนี้..เขากำลังมีกลิ่นแห่งวัยรุ่น..ต้องดูแลเป็นพิเศษค่ะ..

    ราตรีสวัสดิ์ค่ะ

    P

    "กลิ่นอนุบาล..กลิ่นอายของความไร้เดียงสา..ร้องไห้ขี้มูกโป่ง..อยากกลับบ้าน"

    • เป็นเช่นนั้นจริงๆแต่ก็ไม่นานนะคะ
    • เมื่อปรับตัวได้ก็จะเริ่มสนุกกับการมาเรียน
    • ครูอนุบาลต้องใจเย็น ไม่ถือไม้เรียวจึงจะน่ารัก
    • ที่สำคัญต้องมีเมตตาสูง เด็กๆจึงจะอบอุ่น
    • และว่านอนสอนง่ายค่ะ
    • ขอบคุณค่ะ

    สวัสดีครับครูต้อย

    ขอบคุณครับที่คอยติดตามผลงานมาโดยตลอด

    ผมขึ้นบันทึกใหม่แล้วนะครับ ตามไปอ่านได้เลยครับ

    • ตามมาทักทาย
    • จะอ่านบันทึกพี่
    • แต่พี่โทรมา
    • งง งง เลย
    • ฮ่าๆๆๆๆๆๆ

    สวัสดีค่ะ มาทักทายด้วยความคิดถึง

    คิดถึงจัง

    P

    • เยี่ยมมากค่ะ
    • ครูตามไปอ่านมาแล้ว
    • และจะPrintให้เด็กๆที่โรงเรียนศึกษากัน
    • อย่างนี้ซิถึงจะเป็นการทำกุศลให้เยาวชนของชาติ
    • สาธุ ขอให้เจริญยิ่งๆขึ้น
    • หากมีภาพประกอบละก็สุดยอดเลย
    • ขอบคุณค่ะ

    P

    ขอบคุณภาพสวยค่ะ

    มีควาหมายมากเลยนะคะ

    ขอเอาไปเป็นสื่อสอนเด็กน้อยด้วยนะคะ

    P

    อ่านจบยัง

    พี่มีบันทึกใหม่แย้ววววว..ไปเร็ว

    ขอบคุณค่ะ

    สวัสดีครับครูต้อย

    ขอบคุณที่แวะเข้าไปเป็นแขกประจำที่บล็อกเสมอๆ

    รูปประกอบที่ครูอยากจะให้มีนั้น หาไม่ได้ครับ

    อีกอย่าง มันจะเป็นช่องทางชี้โพรงรึเปล่าครับ

    แค่ลงเรื่องนี้ก็อดเสียวๆ ไม่ได้ กลัวเป็นช่องทางให้คนคิดไม่ดีเอาไปทำ

    แต่คิดอีกที ลงไว้เป็นวิทยาทาน อีกอย่าง สมาชิก G2K เราก็มีแต่คนคิดดี ทำดี ทั้งนั้น

    เลยตัดสินใจลงไว้ครับ 

    P

    เห็นเจ้าblack cat แล้วรู้สึกขำ

    น่าจะเรียกมันว่า bad cat มากกว่าน๊ะ

    ไม่กล้าแนเด็กน้อยหว่า เกรงว่าจะเอาแมวเป็นแบบอย่างอิอิ

    สวัสดีค่ะ krutoi

    เล่าเรื่องของเด็กๆ เห้นภาพชัดเจนเลยค่ะ

    อ่านแล้ว ริมฝีปากเผยอ ยิ้มออกมาโดยไม่รู้ตัว

    ขอบคุณแทนเด็กๆ ที่มีคุณครูที่รักเขา ดุแลเอาใจใส่

    เพื่อหวังเพียงให้เขาได้เติบโต..ขึ้นมาอย่างงดงาม

    ขอบคุณค่ะ

    P

    สวัสดีค่ะ

    น้องครูใจดี ใจดีมาเยี่ยมพี่

    ขอบคุณค่ะ

    พี่แวะไปที่เว็บของน้องแต่เข้าไม่ได้

    วันหลังต้องไปใหม่

    อาชีพพวกเราความสำเร็จคือลูกศิษย์สำเร็จนะคะ

    หากพวกเราได้ข่าวความสับสนในสังคมพวกเราก็คงนึกและคิด

    คงไม่ต่างกันว่าเราก็มีส่วนทั้งความล้มเหลว

    และความสำเร็จของผู้คนในสังคม

    ขอบคุณความคิดเห็นค่ะ

    พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
    ClassStart
    ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
    ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
    ClassStart Books
    โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท