159. สัมผัสผู้ใกล้ชิด H1 N1 เรื่องจริงนึกว่านิยาย


อ้าว...ไปไหนมา

...ก็ไปโรงพยาบาลมา

มิน่าพี่ไม่เห็นเธอเลย

นั่งก่อนซิ เออพี่จะไปไหน

พี่จะไปหาอะไรร้านเจ้าแอมกินหน่อย

เบื่อจังเลย

เอ้าเห็นหน้ากํนก็บ่นเบื่อกันแล้ว ไปๆนั่งด้วยกัน

เป็นไงหน้าตาไม่สบายเลย

ฮึฮึ มันเบื่อซิบเป้งเลยพี่ ลูกมันไม่ฟังเรา

เออ..ก็ไม่เห็นมีลูกใครเขาฟังใครนี่

พี่ก็พูดเล่นอยู่เรื่อยเลย

 อิอิ

พี่...ลูกของหนูเป็นหวัด

เออ.หวัดอะไรจ๊ะน้อง

ก็หวัด.....แล้วคนพูดก็นั่งนิ่งพูดไม่ออก

เออ..ก็เป็นแล้วมันเป็นไง พี่ก็เป็น พูดถึงก็มาเลย

ใครพี่

อิอิ .......น้ำมูกมา

พี่..พูดเล่นอีกแล้ว

อือ..กินเตี๋ยวซิ เอาอะไรดี

 กินอะไรไม่ลง  ไม่กินหรอก

เฮ้ย!..ไม่มี ๆ ..มีแต่กิงก็รอก่อง 555+

พี่...ถ้าหนูตายนะ 3 วัน พอ..

อะไร 3 วันพอไม่เข้าใจ

โธ่พี่..ฟังก่อนนะ อย่าเพิ่งขำ ลูกหนูนะมันเป็นไข้หวัด

เออ..พี่ก็ได้ยินแล้ว

นึกว่าพี่ไม่ฟัง

อ้าว..ก็รีบๆพูดมาซิน้อง...จะให้ลาให้ หรือให้หมอรับรอง

ไม่เลยพี่..นี่ไง หมอเขียนมาแล้ว ..10 วัน

เฮ้ย! หวัดนะน๊ะ..10 วัน ไหนๆดูหน่อยไอ้ใบที่ว่า 

เฮ้ยๆๆๆๆๆๆ.........................

คำวินัจฉัยของนายแพทย์.................ผู้ป่วยเป็นไข้หวัดH1N1

 เออ....พี่ว่าเธอไปโรงพยาบาลกับพี่เดี๋ยวนี้เลย

ไปได้ไงหละพี่ ...แล้วเด็กน้อยหละ..

หนูไม่กล้าไปหรอก ใครจะสอนแทน นี่ก็เพิ่งกลับจากไปเอาผลเลือด

ปัดโธ่...นี่มันเรื่องตาย...กับตาย... เป็นอย่างนี้ที่อื่นเขาปิดโรงเรียนกันแล้วนะ

..มันกำลังระบาด

ก็ปิดไปแล้วไง นี่ปิดมาตั้งแต่วัน...เขาสั่งปิด ทำความสะอาดโรงเรียน

ใครเริ่มก่อน ลูกเธอหรือว่าลูกคนอื่น

ลูกคนอื่น แต่อยู่ห้องเดียวกัน

นั่งติดกันปล่าวว.แล้วเด็กคนนั้นเป็นไงบ้าง ลูกเธอหละเป็นไงบ้าง

ปล่าวพี่ แต่คุยกัน ก็เพื่อนกัน ไม่มีใครรู้หรอกว่าใครเป็นหวัดแบบนี้

เอ้าไม่มีใครรู้ แล้วเธอรู้ได้ไง

ก็ลูกหนูมันตัวร้อนเป็นไฟ

ดีที่ไม่ไหม้...

อาจารย์เขาโทรมาบอก ก็เอาไปส่งโรงพยาบาล

ก็รักษาอยู่ หนูขอห้องพิเศษ ก็ไม่ได้

ต้องรอ กว่าจะได้ห้องก็นอนให้ยุงกัดไป 2คืนแล้ว นอนห้องรวม

จนลูกหนูทนไม่ไหว บอกว่า ถ้าแม่ไม่พาหลับหนูจะหนีกลับเอง

พี่ฟังเธอแล้วปวดหัวเพิ่ม 

เอางี้ สรุปว่าเป็นแน่นอน ใครใกล้ชิดบ้างนี่ แล้วตอนนี้ลูกเธออยู่ไหน

พี่เป็นเหมือนกันเหรอ

อือ ไม่แน่ใจเสียแล้ว เสียวๆอยู่ตอนเธอเล่ามานี่แหละ

ลูกหนูนอนที่บ้านน้า แต่ ตอนนอนโรงพยาบาลหนูไปดูแล และนอนกับลูก 2 คืน

วันศุกร์เจาะเลือด วันนี้หมอเพิ่งนัดให้ไปฟังผล

หึ!..ช้ามากเลย เอางี้ไปบอกผอ.นะ เล่าไปตรงๆ

ไม่กล้าหว่าพี่

เอ้า! ...เข้าโรงเรียนไปก่อน เดี๋ยวพี่ตามไป..จ่ายเงินก่อน

และไปตรวจเลือดพร้อมกัน เอาพี่....ไปด้วย

เพราะเราใกล้ชิดกัน  เธอใกล้ชิดลูก ส่วนพี่ใกล้ชิดเธอและ

พี่ใกล้ชิดพี่... เมื่อเช้าก็เกือบจามใส่พี่เขาทีแล้ว

ดีว่าหมุนตัวกลับทันนะ แล้วเดินไปบอกพี่...เขาด้วย

ว่าเราต้องไปโรงพยาบาลเดี๋ยวนี้

สรุปว่าฉัน น้องครู พี่ครูไปโรงพยาบาลและให้คุณหมอเจาะเลือด

ไปถึงโรงพยาบาล แจ้งความประสงค์ให้ประชาสัมพันธ์ทราบ

น้องพยาบาลก็หยิบหน้ากากให้เรา ทั้งสามคนสวมทันที

พร้อมกันน้องพยาบาลก็สวมด้วย

ไปรอหน้าห้องตรวจ พยาบาลหน้าห้องตรวจก็หยิบหน้ากากขึ้นมาสวม

เห็นแล้วอดขำไม่ได้

รอจนคุณหมอเรียกไปตรวจ

เป็นการตรวจที่ตลกมาก เอาไว้เล่าหลังไมค์

ทีแรกคุณหมอจะไม่เจาะ บอกว่าเป็นหวัดธรรมดาฉันบอกคุณหมอว่า

 ฉันใกล้ชิดผู้ใกล้ชิดผู้ป่วย ทำงานในห้องเดียวกัน ทั้งนอกและในห้องแอร์

อาจเสี่ยงต่อการติดเชื้อได้ ที่สำคัญฉันต้องสอนเด็กน้อยอีกหากเป็นจริง

จะได้ควบคุมได้ทัน ถ้าคุณหมอไม่เจาะ แล้วจะรู้ได้อย่างไรว่า

เราสามคนไม่มีโอกาสติดเชื้อ ถ้าเป็นอะไรไปคุณหมอรับรองได้ไหม

 นี่ขนาดเด็กเป็นจริง คุณหมอยังไม่มีมาตราการควบคุมโรค

คุณหมอจึงยอมสั่งตรวจฉันไปเจาะเลือด

 และต้องรอผล อีก 1 ชั่วโมง ระหว่างรอผลก็เลยเดินชมอะไรไปเรื่อย

(แน่นไปด้วยผู้ป่วย)

(กล้วยแดงสยามที่พระพยอมท่นแนะนำให้ชาวบ้าน ญาติโยมปลูกที่จังหวัดตากค่ะแล้วส่งมาขายที่มหาชัย รสชาติเหมือนกล้วยไข่ สุกช้า แบบทะยอยสุข ทะยอยกินได้ไม่ต้องเร่งกินให้หมด )

จะยืนรอ นั่งรอเดินรอก็จะห็นสภาพนี้ค่ะ สภาพที่มีแต่ผู้ป่วยมากมาย

รอจนผลเลือดออกมา  พบว่าเราสามคนมีผลเลือดแตกต่างกัน

ของฉันโลหิตจางมากเกินไป

พี่อีกคนความดันสูง และแม่ผู้ป่วยมีผลเลือดแปลกๆจากเราสองคน

ฉันเอามาเทียบดู เห็นแปลกๆ

แล้วคุณหมอก็จัดยาแก้ไข้หวัดให้

 มียาแก้อักเสบ

 และกำชับให้กินยาให้หมด ตามด้วยยาแก้ปวดศีรษะ ยาแก้แพ้

สองอย่างหลังนี่ให้กินเฉพาะเมื่อมีอาการเท่านั้น

ส่วนอีกสองคน ฉันไม่ได้ถาม รู้แต่ว่าพวกเราไม่ติดเชื้อ H1 N1

(ดีน๊ะว่าได้อ่านบันทึกท่านพันคำเรื่องไข้หวัดใหญ่ไปบ้างแล้ว)

ฉันขอให้คุณหมอฉีดวัคซีนป้องกันให้ จึงได้รู้ว่าวัคซีนที่WHO

ให้มา นั้นไม่ใช่วัคซีนป้องกันเชื้อที่กำลังระบาด

แต่เป็นเชื้อตัวก่อนๆ นี่คุณหมอเขาพูดนะ ฉันพูดตามคุณหมอ

อีกอย่างคุณหมอแนะนำว่าฉันควรจะหายจากหวัดก่อนจึงค่อยมารับการฉีด 

ไม่งั้นจะกลายเป็นการไปเพิ่มเชื้อในร่างกาย

ฉันและเพื่อนแยกย้ายกันกลับบ้านตอนสี่โมงเย็น เพื่อไปบอกข่าวดีกับทางบ้าน

และฉันตัดสอนใจบันทึกอีกครั้ง

 

หมายเลขบันทึก: 272384เขียนเมื่อ 30 มิถุนายน 2009 23:42 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 20:59 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (5)

เรียนครูต้อยดลหิตจาง ต้องใช้ Ferro_B_cal ครับ หากหน้าเลือด ต้องไปสมาธิ ตั้งสติ แผ่ส่วนได้ นิ

  • สวัสดีค่ะ
  • ยินดีด้วยอย่างแรงที่ไม่ติดเชื้อค่ะ
  • ขำคำแนะนำ อ. JJ หน้าเลือดต้องนั่งสมาธิ ;-)

สวัสดีค่ะ

  • ดีใจจังนะคะพี่คต้อยที่ไม่ติดเชื้อ..อ่านไปลุ้นไปค่ะ
  • ส่วนแม่เด็ก..เลือดต่างกันคืออะไรคะ
  • เป็นห่วงน้องเขาจังค่ะ
  • สาธุ..ขออย่าให้เป็นอะไรนะคะ

P

น้องวันเพ็ญคะ

พี่ครูต้อยชอบอ่านบันทึกและข้อคอมเม้นท์ของท่านJJ ค่ะ

ขำดี และชอบเพราะท่านให้ข้อคิดง่ายๆแต่กินใจค่ะ

ขอบคุณค่ะ

P

ขอบคุณน้องครูคิมค่ะ

น้องเขาเป็นโรคหอบอยู่ด้วย

ปีนี้กำลังจะเอ็นฯ

ก็ตามอยบู่ค่ะ ยังทรงๆตัว และค่อนไปทางดีแล้วค่ะ

ขอบคุณแทนน้องด้วยค่ะ

เลือดต่างกันขออภัย เขียนให้สงสัย

คือเราสามคนมีผลเลือดที่ต่างค่ากันมากค่ะ

อาจเป็นเพราะแต่ละคนต่างก็มีโรคประจำตัวกันคนละอย่าง 2 อย่าง

และความแข็งแรงที่ต่างกัน

ก็ครูต้อยชอบเอาอะไรที่เขาไม่ดูกันมาดูไงน้องคิม อิอิ

อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท