รักษาอาการปวดหลังด้วยการเล่นคิวโดะ
แหม... บันทึกวันนี้หมิ่นเหม่มากว่าจะเข้าหมวดวัฒนธรรม หรือว่าจะเข้าหมวดกีฬาดี... ก็คงยืนหยัดจะอยู่ในหมวดวัฒนธรรมนี่ละนะ เพราะเรายังมองคิวโดะเป็นกิจกรรมที่สะท้อนวัฒนธรรมอย่างหนึ่งของชาวญี่ปุ่นอยู่
เพิ่งกลับมาจากการไปซ้อมคิวโดะมา วันนี้แก้ไขจุดบกพร่องของตัวเองอันได้แก่ ไดซัง และ ฮิคิวาเคะ (ขั้นตอนของการเลื่อนธนูลงมาเตรียมยิง) ได้แล้ว ครูเป็นงง เมื่อวันก่อนมันยังยิงผิดๆถูกๆ วันนี้ทำไมมันดีขึ้นมาได้ อันนี้ก็ต้องคอยระลึกถึงคำพูดที่ครูเคยบอกไว้ว่า "ใหม่หน่ะ... ใจคิดแต่ว่าจะต้องง้าง ก็เลยใช้มือง้างธนูเอา ไม่ได้ใช้ความสมดุลของร่างกาย" วันนี้ก็มาเลย.... ท่องมาเลย... เริ่มท่องกับตัวเองไว้ตั้งแต่ตอนจะเริ่มเคลื่อนธนูว่า... "ปล่อยมันไปตามธรรมชาติ... ซ้ายนำ ซ้ายนำ แล้วมือขวาก็ตามมือซ้าย มือขวาตามมือซ้าย" พอเข้าที่สำหรับไดซังแล้วก็ท่องต่อว่า... "อย่าง้าง อย่าง้าง อย่าง้าง" กำลังหลังก็เลยได้ออกแรงเต็มที่ ได้รางวัลจากครูคือการให้เข้าไปยิงเป้าจริงได้ แต่ยิงไปแค่สองดอก ไม่เข้าเป้าทั้งคู่ ออกทะเลไปไหนไม่รู้ คราวหน้าไว้เอาใหม่ ตอนนี้รู้แล้วว่าจะต้องเล็งที่ไหน (แก้ไดซังกับฮิคิวาเคะได้... ไม่ได้หมายความว่าส่วนประกอบอื่นยังดีนะคะ... ยังคงมีปัญหาในการจับคันธนูให้ถูกต้องอยู่.. ทำไงก็ไม่ได้ซักที... ต้องพยายามกันต่อไป)
ย้อนกลับเข้าหัวข้อที่ว่าด้วยการรักษาอาการปวดหลังด้วยการเล่นคิวโดะ ไม่รู้ว่าคนที่ยิงธนูท่านอื่นๆจะรู้สึกเหมือนกันมั้ย แต่ช่วงก่อนหน้านี้ ใหม่นั่งทำงานนานๆ ใช้คอมพิวเตอร์มากๆ ช่วงหลังนี่แข็งไปหมดเลย ปวดไปหมดทั้งไหล่ ทั้งบ่า ทั้งหลัง ต้องคอยนวด คอยออกกำลังกายช่วยเอา ช่วงไหนยุ่งบ้าง ขี้เกียจบ้าง ไม่ได้ออกกำลังกายหน่อยเดียว มากลับมาปวดอีกแล้ว พอมาเล่นคิวโดะแล้ว สิ่งนึงที่รู้สึกเลยก็คือว่าแผ่นหลังเราได้ออกกำลังกาย แล้วก็มีระเบียบร่างกายที่เราจะต้องคอยรักษาสมดุลทั้่งด้านซ้าย ขวา หน้าและหลังของร่างกายเราอยู่เสมอ (เหมือนที่เคยกล่าวไว้ในการเล่นคิวโดะกับการเดินทางสายกลางเมื่อหลายบันทึกก่อน) การฝึกแบบนี้ ถึงแม้เราออกมานอกสนามคิวโดะแล้ว มันก็ยังติดตัวเราอยู่ ทำให้เรามีสติในการเดินเหิน ในการยืนหรือนั่งของเรา
หลายๆท่ายเคยเป็นมั้ยคะว่าเวลานั่งทำงานนานๆ พิมพ์คอมเยอะๆ ร่างกายก็ปล่อยตัวตามสบาย ทิ้งน้ำหนักลงบนข้อศอกที่พาดโต๊ะอยู่ ไหล่ห่อบ้าง ไหล่ยกบ้าง ตัวเอียงบ้าง (แหม.. บางท่านแอบสะดุ้งแล้วเปลี่ยนท่านั่งทันที...=P) นี่แหล่ะ สาเหตุของอาการปวดไหล่ ปวดหลัง หลังแข็ง มันเป็นท่าผิดธรรมชาติ กล้ามเนื้อมันก็ไปคดๆกองๆกัน มันก็เลยขอปวดเอาคืน ถ้านั่งหลังตรง (แบบไม่ถึงกับต้องเกร็งนะคะ) ปล่อยไหล่เป็นธรรมชาติ อย่าไปห่อ อย่าไปยกมัน ทำแค่นี้เอง.. หลังไหล่ก็ดีขึ้นมาโดยปริยาย ซึ่งท่าธรรมชาติๆธรรมดาๆแบบนี้แหล่ะ เป็นท่าพื้นฐานของการเล่นคิวโดะที่ดี ปัจจุบันใหม่ก็ยังแอบมีจังหวะไหล่ห่อเหมือนกัน แต่พอรู้สึกตัวก็รีบเปลี่ยนท่าทันที เดี๋ยวนี้อาการปวดหลัง ปวดไหล่ก็เลยไม่ค่อยมาถามหาแล้ว ดีจังเลยค่ะ
วันนี้นับข้อดีของคิวโดะเพิ่มได้อีกข้อแล้วนะคะ ^^
(วันนี้เอารูปคุณครูดัน 10 ของใหม่มาฝากหนึ่งรูป)
ความเห็น (12)
ส่วนเรื่องอุ้มลูกแล้วปวดหลังนี่ ไม่ห่อ ไม่ยก มันไม่ได้ค่ะ ดิฉันเองปวดมาทั้งตัวไม่เฉพาะหลัง รวมเวลาแล้วเกือบปีแล้วค่ะตั้งแต่ช่วงกลางของการตั้งท้อง
แต่อย่างไรก็ต้องทนค่ะ ตอนนี้ก็พยายามบริหารข้อต่างๆ ค่ะ
สวัสดีค่ะอ.จัน... มาไวมากอีกแล้ว
เรื่องอุ้มลูกนี่ต้องยกให้ยอดคุณแม่จริงๆค่ะ ถึงปวดก็ต้องทน (คุณลูกจะรู้มั้ยน้าาาา)
ช่วงเวลาไม่ได้อุ้มน้องต้นไม้ก็พยายามบริหารร่างกายเยอะๆนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ
กลัวว่ายิ่งเล่นยิ่งปวดหลังครับ อิอิๆๆ แต่ดูท่าอาจารย์แล้วชักอย่างยิงบ้าง ตั้งใจว่าจะกลับไปทำคันกระสุนยิงเล่นก่อน ได้ผลอย่างไรจะมาบอก ที่บ้านไร่มีไม้ไผ่เต็มเลย แล้วจะเอามาให้ดูครับ
สวัสดีค่ะอ.ขจิต แรกๆก็มีปวดๆบ้างค่ะ แบบว่าเป็นกล้ามเนื้อในส่วนที่ไม่เคยใช้ แต่พอกล้ามเนื้ออยู่ตัวก็หายเป็นปลิดทิ้ง แถมทำให้ไหล่ที่เคยปวดๆก็หายไปด้วยค่ะ ถ้ายิงๆแล้วยิ่งปวดแสดงว่ายิงผิด ^^ อ.ขจิตอย่าลืมถ่ายรูปเวลายิงคันกระสุนมาให้ดูมั่งนะคะ อยากเห็นๆๆๆ
ช่วงนี้ไม่ได้ง้างธนูเลยครับพี่ใหม่
อิอิ...อ่านหนังสือสอบทุนมง
น้องเติ้ล... เดี๋ยวพี่จะกลับเมืองไทยไปเก็บข้อมูลงานวิจัยล่ะ
ว่าจะซื้อธนูยาง （ゴム弓） ไปติดตัวไว้ซักอัน เพราะว่าจะไปอยู่นานหน่อย เดี๋ยวลืมหมด กะว่าจะสอบเลื่อนขั้นตอนเดือน 9 แหล่ะ คุณครูให้การสนับสนุนว่าควรลองสอบได้แล้ว ^^
เติ้ลซื้อธนูแพงป่าวอ่ะ?
ผมก็ซื้อゴム弓ไว้ครับ ช่วยได้มากเลย มองกระจกไปฝึกไป
ช่วงว่างๆก็หยิบมาเล่น แต่ตอนนี้ดึงซะจนมันยืดแล้วครับ
ต้องพัน 1 รอบแล้วค่อยฝึก
กำลังอยากได้อันใหม่อยู่
ธนูของผม ครูของชมรมให้มาครับ(เดิมทีเป็นของโรงเรียนอะครับ)
นอกจากนี้ครูได้ให้ ยูมากิ(ผ้าพันธนู) เป้า กระดาษทำเป้า กิริโกะ(ผงกันลื่น)ฯลฯ
ประมาณนี้ครับ
ปล. อยากได้ธนูไม้ไผ่จังครับ แฮ่ๆ
กรี๊ด.... จริงดิ.. ครูให้เลยเหรอ... แหม.. โชคดีจริงๆ
วันก่อนรุ่นพี่มาบอกแล้วว่าให้เตรียมทำลูกธนูของตัวเอง ยังไม่ค่อยเข้าใจว่าเค้าทำกันยังไง มันทำกันเองได้เหรอ แต่พอดีจะกลับเมืองไทยชั่วคราว เลยได้พักเบรคไว้ก่อน ไว้กลับมาค่อยทำ
ไปถามครูเรื่องธนูยางมาด้วย แกก็สอนวิธีให้ทำเองแหล่ะ แกบอกว่าที่ขายๆอยู่มันแพง... แต่ยังไม่ค่อยเข้าใจวิธีการมากนัก แต่เหมือนไม่ยาก เดี๋ยวรออาทิตย์หน้า แกจะมาสาธิตให้ดู ถ้าทำเป็นแล้วจะมาสอนนะ
พี่ทำธนูยางเอง แนะนำว่าถ้าที่โดโจมีคันธนูที่พังแล้ว คือไม้ด้านในมันแตกหรืออะไรก็ตาม ให้ตัดไม้มาทำ ゴム弓 เอง จะเหมาะมือมากกว่าไปตัดไม้มากจากร้านขายไม้
ส่วนยางนั้นมีขายอยู่ในส่วนอุปกรณ์ห้องน้ำของพวกร้าน home depot อะไรพวกนั้น หรือร้าน hardware ไหนก็ได้น่าจะมี
ปล. เห็นด้วยนะว่าทำให้หายปวดหลัง เป็นการ stretch ที่ได้ผลดีมาก
โอย.... ธนูยางหน่ะ... ตอนนี้มี 3 อันแล้ว...
เดี๋ยวไว้จะถ่ายรูปมาให้ดูว่าภูมิปัญญาชาวบ้าน (และคำแนะนำของนักยิงธนูดัน 10) เป็นยังไง ^^
อยากลองหัดเล่นบ้างครับ ^^
เคยเห็นที่ศูนย์กีฬาในเมืองเปิดสอน..แต่ไปสมัครไม่ทัน T^T
สวัสดีครับ ผมชื่อเล่นว่าอู๋ครับ ผมเพิ่งจะมาเห็เล่นตั้งแต่ปี 49 แล้วครับ แล้วช่วงเดือนนึงที่ผ่านมานี้ ผมเป็นโรค หมอนรองกระดูกสันหลังแตกนะครับ มีอาการปวดเอวมาก ช่วงนี้ต้องนอนเฉยๆ รักษาตัว เกือบสองสัปดาห์ครับ เหตุเกิดจากการนั่งทำงานหน้าคอมเป็นเวลานานนี้แหละครับแล้วตัวผมเองคิดว่าถ้าหายแล้วจะกลับไปฝึกเคนโดแบบเดิมจะไหวรึเปล่า ผมเลยมาดู คิวโดะ นี้แหละครับ ผมฝึกศิลปะป้องกันตัวมาตลอดทำให้เลิกไม่ได้ครับติดงอมแงมรักมาก และเคยคิดว่า เคนโดนี้แหละครับที่สุดของผมแล้ว และเหตุการณ์ไม่คาดฝันก็เกิดกับผม ผมเลยได้แนวคิด คิวโดะ นี้แหละครับเป็นที่พึ่งพิงสุดท้ายในการใช้ชีวิตร่วมกับวัฒนธรรมและศิลปะป้องกันตัวที่รัก สุดท้ายนี้ผมอยากจะรบกวนเรื่องของ สถานที่และเวลาในการฝึกซ้อมในประเทศไทยนะครับ ถ้าเป็นทางภาคเหนือยิ่งดีครับ เพราะผมอยู่เชียงรายครับ และเรื่องอุปกรณ์ที่ต้องใช้ด้วยนะครับขอบพระคุณมากครับ.....