หลังจากฟังพี่เม่ยในหัวข้อ ทำงานอย่างไรให้เป็น “คนไอโซ”  ผู้เขียนลองตั้งคำถามกับตัวเองดู ประเภทถามเอง ตอบเองได้ความบ้างไม่ได้ความบ้างว่า..

1. การทำงานให้เป็น คนไอโซ นั้น "ไม่ทำได้มั๊ย"  ถามตัวเอง ตอบเอง ว่า “ไม่ได้”
2. การทำงานให้เป็น คนไอโซ นั้น "ยากมั๊ย"  ถามตัวเอง ตอบเองอีกว่า "ไม่ยากสสส์ เลยนิดเดียว (แต่ยากสส์มาก)" แซว แซว

แล้ว ทำงานอย่างไรให้เป็น "คนไอโซ" จับประเด็นที่ได้ฟังจากพี่เม่ย มาเขียนสั้น ๆ ตามสไตล์ของผู้เขียน  ได้ว่า...  

•  ต้องมี “มาตร” ต้องทำตัวให้มีมาตรฐาน(เริ่มจากมาตรฐานวิชาชีพ)  ทำงานให้มีคุณภาพ (ไม่สร้างภาพ)      
• ต้อง “ทิ้งรอย” ยกเว้นตอนเข้าห้องน้ำ ประมาณว่า บันทึกทุกอย่างที่ขวางหน้า และควรจะบันทึกทันที สรุปว่า ต้องทำตัวเป็น “นักบันทึก” ใครทำอะไร ที่ไหน เมื่อไร  อย่าพูดโดยไม่มีหลักฐาน หรือใช้ความจำ          
• ต้อง "อ่าน" ต้อง "ศึกษา" คู่มือ (QM, QP, WI, SD) อ่านแล้วก็อย่าลืม “ทิ้งรอย” ด้วยการ บันทึกหรือเซ็นชื่อล่ะว่าอ่านแล้ว ถ้าอ่านทุกรอบก็เซ็นต์ทุกรอบ 
•  ต้อง"ทำ" ตามด้วย ไม่ใช่อ่านอย่างเดียว พี่เม่ยบอกว่าต้อง"ปฏิบัติ"ตามคู่มือ ไปตลอดชีวิต เอ๊ย !! เกษียณอายุเลยเชียว         
• ต้องทำตัวเป็น “นักสืบ” พบเห็นอะไรต้องสงสัย สืบค้น “ตามรอย”  แล้วก็อย่าลืม “ทิ้งรอย”ล่ะ
• ต้อง "รัก" ตัวเอง และสิ่งแวดล้อม ดูไม่น่าจะเกี่ยว แต่มันคือ ISO (I = ฉัน) I ต้องปลอดภัย ง่าย ๆ ก็ทำงานสวมเสื้อกาวน์ ใส่ถุงมือ  และไม่ทำลายสิ่งแวดล้อม
• ต้อง "ปรับปรุง และพัฒนา" ตัวเองและการทำงานให้ DD ยิ่งขึ้น