วันว่าง......ในป่าช้าเก่า

       เอ๊า!!  วันว่าง    แล้วไปเกี่ยวอะไรกับป่าช้าเก่า    ว่าง  ... ..ก็ว่างไปสิ...

      คืองี้ค่ะ    วันนี้เป็นวันว่างของหมู่บ้านของผู้เขียน   พวกเราต้องไปทำบุญเพื่ออุทิศส่วนบุญส่วนกุศลให้กับบรรพบุรุษที่ล่วงลับไปแล้วกันที่ป่าช้าเก่าไงละคะ

      วันว่าง.....ที่หมู่บ้านของเราจึงมี  2  วัน  คนที่นี่  เรียกกันว่า  "ว่างในวัด"  กับ  "ว่างที่เปลว ( เปลว  เป็นภาษาใต้ค่ะ  หมายถึง ป่าช้า ) "  ง่ายเลยค่ะ.....ถ้าว่างที่วัด  พวกเราก็ไปทำบุญกันที่วัด  พอว่างที่ป่าช้า  ... ใช่เลย.. เราต้องไปทำบุญกันที่...ป่าช้า...เก่าไงคะ   ( ก้อเดี๋ยวนี้มีเมรุสำหรับเผาศพที่วัดแล้ว  ป่าช้าก้อเลย...เก่า..ไปเลย )

      วันว่างของพวกเราในหมู่บ้านไม่ค่อยจะว่างกันซักเท่าไหร่หรอกค่ะ  ก็ก่อนหน้าวันว่างหนึ่งวัน  พวกเราบางส่วนจะต้องไปเตรียมสถานที่กัน  ส่วนใหญ่จะเป็นพวกผู้ชายและหนุ่มๆ  เด็กๆ ก้อจะพ่วงท้ายไปด้วย  ( ปีละครั้งนี่คะ.....ที่ต้องไปทำกิจกรรมนี้ )  พวกเราจะต้องไปกวาดเศษใบไม้  ใบหญ้า  และทำความสะอาดบัว ( ภาษาใต้  หมายถึง  ที่เก็บเศษกระดูกของบรรพบุรุษ  น่ะค่ะ )  สนุกดีเหมือนกันค่ะ  ขนน้ำกันไปทำความสะอาดบัว  ช่วยกันขัดๆ ถูๆ เปียกปอนกันไป   นี่เลยค่ะ.....จุดนี้เลย   ที่พอจะดูได้ว่าพวกเราในหมู่บ้านมีความสามัคคีกันม๊าก....มาก  นั่นคือจะไม่มีใครฉาย.....เดี่ยว.....ไปทำความสะอาดบัวที่ป่าช้าเก่าก่อนใครคนอื่น....และไม่แม้แต่จะไปเพียงคนเดียว  เราจะทำการนัดหมายเพื่อไปพร้อมๆ  กัน.... ( จะด้วยเหตุผลอะไรแอบแฝงก็ช่างเหอะ )  อย่างน้อยสุด  ความสามัคคีเป็นหมู่คณะในระดับรากแก้วก็เกิดขึ้นล่ะค่ะ  ขัดถูเสร็จก็หา...ดอกม้ง...ดอกไม้...มาประดับบัวบรรพบุรุษให้ดูสวยงาม  นั่นจะเป็นงานพวกหนุ่มๆ และก็เด็กๆ  

        ส่วนพวกผู้หญิงก็จะง่วนกับการเตรียมอาหารที่จะนำไปทำบุญถวายพระ  และร่วมรับประทานด้วยกันหลังจากพระท่านฉันเพลเสร็จแล้ว  ก็เตรียมกันเอิกเกริกเลยงานนี้

        ตอนเช้ามาถึงพวกเราทั้งหมดก็ไปพร้อมกันที่ป่าช้า  ต่างจุดธูป  จุดเทียน  ตามบัวต่างๆ ที่เป็นญาติๆ กัน จนควันธูปคละคลุ้งกันไปทั่วบริเวณป่าช้าซึ่งข้างๆ จะเป็นสวนยางพาราที่มองเห็นแนวต้นยางเป็นแถวๆ  แล้วพระสงฆ์ก็มาทำพิธี  พระท่านจะฉันเพลที่นี่   หลังจากนั้นพวกเราก็จะรับประทานอาหารร่วมกัน ( ที่ป่าช้า )  แล้วก็ต่างแยกย้ายกันกลับบ้านในเวลาพร้อมๆ กัน ....อีกเช่นเคย....

        จะว่าไปแล้ว  "ประเพณี"  ในหมู่บ้านอีกหลายๆ ประเพณีก็มักจะสอดแทรกการสร้างความสามัคคีในหมู่คณะ   รวมไปถึงการสร้างจิตสำนึกรักบ้านเกิดให้กับอนุชนรุ่นแล้วรุ่นเล่า   เพราะลูกๆ หลานต่างรู้กันว่า  ณ  วันนี้ใครจะอยู่ที่ไหนๆ ก็ตามต้องกลับมาทำบุญที่บ้านเกิด  มาอยู่ร่วมกัน  มาทำบุญร่วมกัน 

        เราจะเห็นรอยยิ้มฉาบหน้าผู้เฒ่าผู้แก่ที่เห็นลูกๆหลานๆ มาอยู่ร่วมกัน  พร้อมหน้าพร้อมตากันกับครอบครัวและญาติมิตรในวันที่ใกล้ๆ จะถึงวันสงกรานต์  และวันผู้สูงอายุที่จะมาถึงในอีก 2-3 วันนี้   

แต่วันนี้เป็นอีกหนึ่งวันใน......วันว่าง........ที่ป่าช้าเก่า......