–      .... Many years ago, I talked with my friend from Taiwan, his wife is passed away  

–      …หลายปีก่อน ฉันคุยกับเพื่อนเก่าที่ไต้หวัน ... ตอนนั้น ภรรยาเขาเพิ่งเสียไม่นาน เขาเล่าให้ฟังว่า
–      ... He found the beautiful brand name dresses … which bought from the famous grand department store in New York. …

–      … She said that she will keep it for the special occasion 

–       เขาพบเสื้อผ้าแพรพรรณชุดหนึ่ง ขณะจัดเก็บของส่วนตัวของเธอ ... เป็นชุดยี่ห้อดีที่ซื้อจากห้างดัง ช่วงไปเที่ยวนิวยอร์กด้วยกัน ... เธอบอกว่า จะเก็บไว้ใช้ในช่วงเวลาพิเศษ ...
... เขาเงียบไปพักนึงก่อนบอกว่า ... 

–       He said that do not keep any nice, beautiful stuffs because every day in our life is special day – 

 –      อย่าเก็บของดีๆ รอไว้ใช้ในวันพิเศษ เพราะแต่ละวันในชีวิต ล้วนเป็นวันพิเศษ .... --

 –      … From that time … Life is a tender experience … is not mere existence 

 –      ตั้งแต่นั้นมา ชีวิตควรเป็นประสบการณ์ที่เราทนุถนอม ไม่ควรอยู่อย่างซังกะตาย ...

 –      .... I will see the waterfall from the window without concern about there is dust on the mirror 

–       … ฉันอาจจะชื่นชมม่านน้ำตก ผ่านหน้าต่างติดพื้น โดยไม่สนใจฝุ่นที่อยู่บนกระจก ....

…. I will take my wife to have dinner without worry about how to do with some food at home. 

–       ฉันจะควงภรรยาไปทานข้าวนอกบ้าน โดยไม่แยแสกับข้าวปลาในบ้านจะจัดการอย่างไร ... 
 … After I told to a lady, now her life is changed

–      เคยเล่าให้สุภาพสตรีท่านหนึ่งฟัง และเธอเล่าว่า เดี๋ยวนี้ ...

–      She will not keep an antique beautiful kitchen wares only in the showcase…

 –       เธอจะไม่เก็บถ้วยชาม ของโบราณ ที่แสนสวยงาม ไว้เพียงเฉพาะในตู้โชว์แล้ว ....

... as well she does not keep a nice dress for only special occasions or in case she would like to do anything, she will do it now .. 

–       จะไม่เก็บเสื้อผ้างามๆ ไว้รอช่วงวันสำคัญ หรืออยากจะทำอะไร ก็จะทำซะตอนนั้นเลย ....

 –      … Before, she thought that she will use it only in the special day, after she’d known that day has never come.  

–      เมื่อก่อนเธอจะคิดเสมอว่า จะนำออกมาใช้ หรือจะกระทำเฉพาะวันพิเศษเท่านั้น .. มารู้ภายหลังว่า .... วันพิเศษนั้น ไม่เคยมาถึงสักที ....

.... We would like to hug father mother or children but we always to wait for the suitable chance 

–       เราคิดจะกอด พ่อ แม่ ลูก แต่มักจะรอจังหวะที่เหมาะสม ....

… We think to have a party with friends, relatives but it’s suddenly stop at our own thought - - waits for right time, right place in the next time … 

–       เราคิดจะสังสรรค์กับเพื่อน ญาติ มิตร สหาย แต่มักจะหยุดอยู่แค่ ... ไว้หาโอกาส -
… We would like to write letter to the others for tell them that how much we miss care and love … 

–       เราคิดจะเขียนจดหมาย ถึงอีกฝ่ายหนึ่ง เพื่อบรรยายรักอันแสนหวาน หรือ ความทรงจำ และความรู้สึกดีๆ ที่มีต่อกัน หรือ เพียงแค่อยากจะบอกให้เขาทราบว่า คุณปรารถนาดี รัก และห่วงใย เขามากเพียงใด

 –      ... Actually, every morning, please realize that … today is a special day … each day, each minute has a precious, valuable time …  

–      จริงๆ แล้ว ทุกๆ เช้า ที่เราลืมตาตื่น ต้องบอกกับตัวเอง เสมอว่า ... วันนี้เป็นวันพิเศษ .... แต่ละวัน แต่ละนาที ช่างมีคุณค่าเหลือเกิน

–      Wishes every day in your life is a special day and find a good thing. 

–      .... ขอให้ทุกๆ วันของคุณ เป็นวันพิเศษ และพบกับสิ่งดีๆ ในชีวิต .... –