และแล้ว ฝันนี้ก็มาครึ่งทาง - ตื่นเต้น จัง .... ชีพจร จะลงเท้า ไปถิ่นอิสาน บ้านเฮา –


จะได้ทำงานตามฝัน รังสรรเพื่อสังคม ในพื้นที่เสี่ยงอีกคราครั้ง ...

 

 

 

 

 

... ดีใจระคนตื่นเต้น ทุกครั้งที่กำลังจะเดินทาง ....  เตรียมจัดกระเป๋าตั้งแต่เมื่อคืนค่ะ ..  ไม่รู้จะตื่นเต้นทำไม นักหนา เดินทางก็ออกจะบ่อย ..  ขอให้ได้มีเรื่องตื่นเต้นสักหน่อยเป็นพอ ค่ะ  ... ชีวิตจะได้มีชีวาหน่อย ... เดินทางแบบไม่ได้ตั้งใจอีกแล้วค่ะ งานนี้ ...

  

....  ปูต้องไปปฏิบัติการ โครงการพิเศษ เป็นภารกิจที่สำคัญมากๆ แต่ฝันจะเป็นจริงๆ หรือไม่นั้น ก็ต้องติดตามผลต่อไป ...  แต่อย่างน้อยที่สุด ก็มาครึ่งทางแล้วล่ะคะ  เพราะ จะไปแดนดิน ถิ่นอิสาน ...  จุดหมายปลายทาง คือ เมืองดอกลำดวน - ศรีษะเกษ นั่นเอง ค่ะ

  .... ก็พยายามหาข้อมูลต่างๆ เกี่ยวกับเมืองดอกลำดวน แห่งนี้ ... ปูไม่เคยสำรวจพื้นที่อิสานอย่างละเอียดสักครั้งเลยค่ะ  .... ที่เคยไปก็เพียงบ้านญาติ ที่ชัยภูมิ และไปทัศนศึกษา โบราณคดี ที่บุรีรัมย์ เท่านั้นเองค่ะ  ...  ก็เลยตื่นเต้นเป็นสองเท่า ไม่ทราบว่าจะพบเจออะไรบ้าง ... 

 

 

.... 6 เดือน แล้วสินะ ที่ไม่ได้เดินทางไกลเลย  นับตั้งแต่กลับบ้านมา ก็ไม่ได้เข้าป่าคอนกรีต เมืองกรุงเทพฯ .. ปกติหากไม่มีธุระปะปัง อะไรก็จะไม่ไป นอกเหนือจากอาศัยเป็นทางผ่านไป เมืองเหนือบ้างเป็นครั้งคราว ....   

.... ไปเมืองกรุงครานี้ ก็มีเป้าหมายหน่อย อาจจะ ... คาดหวังเล็กๆ ว่าจะได้พบปะ กับมิตรใหม่ ใน G2K … อย่างครูมหัศจรรย์ ครูพี่อ้อย แต่ไม่แน่ใจเล้ย ว่าครูพี่เราจะว่างไหม ....  ได้ลุ้นระทึกอีกแล้ว ...  ตื่นเต้นอีกระลอก  ... จะได้เจอครูพี่อ้อย ตัวเป็นๆ หรือเปล่าหน่า ?? ..

  

เพราะการเดินทางครั้งนี้มีนัยยะสำคัญ เป็นความฝัน ...  เป็นความหวัง  ....  เป็นการเปลี่ยนแปลงอีกครานั้น ...  จะได้ทำงานตามฝัน รังสรรเพื่อสังคม ในพื้นที่เสี่ยงอีกคราครั้ง ...

  

… Victory does not matter than Participation? – ชัยชนะคงไม่สำคัญเท่ากับการได้มีส่วนร่วม ฉันใด ... เช่นกันค่ะ ไม่ว่าผลลัพธ์จะออกมาเช่นไร อย่างน้อยหากเราทำดีที่สุดแล้ว ก็ควรภูมิใจและยินดี มิใช่ฤา ... ไม่ว่าในเกมกีฬา เกมรัก หรือเกมชีวิต ...

....  เดินทางครานี้ คงจะมีอะไรมาแลกเปลี่ยนกันค่ะ  ....

  

 

หมายเลขบันทึก: 116106เขียนเมื่อ 1 สิงหาคม 2007 15:25 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 18:12 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (10)
  • สวัสดีครับ
  • สิ่งหนึ่งที่ผมชอบบันทึกของคุณปู   เพราะมีสำนวนคมคายทางความคิดให้ได้อ่านทั้งเวอร์ชั้นภาษาไทยและภาษาต่างประเทศ
  • และคงขออนุญาตจัดเก็บ, และนำไปใช้ประโยชน์ในการบรรยายและเขียนบทความให้นิสิตได้อ่านกันนะครับ

 

  • การเดินทางของชีวิต
  • ทีละนิด  ทีละก้าว
  • สั้น  หรือ นานยาว
  • ย่อมมีเรื่องราวแห่ง "ชีวิต" ...

โชคดีกับการเดินทางนะครับ -

  • ครูอ้อยรอรับโทรศัพท์จากน้องปูอยู่ค่ะ
  • ขอให้เดินทางโดยสวัสดิภาพค่ะ
  • ตื่นเต้นเหมือนได้พบนางเอกในนิยาย
  • ฮ่าๆๆ
  • รอโทรศัพท์เหมือนกัน
  • จะได้พบกันไหมครับ
  • ขจิต โจ บาเอ
  • คุณปู ขา ..

คุณปูจะไปเจอคุณครูอ้อยตัวเป็น ๆ หรือคะ?   o_O

ขอฝาก จุ๊บ ๆ ๆ ไปถึงคุณครูอ้อยด้วยค่ะ   แฮ่ะ ๆ ๆ

  • คุณปู ขา ..

ตื่นเต้น ๆ ๆ  ตื่นเต้นแทนค่ะ  แฮ่ะ ๆ ๆ 

ฝากจุ๊บ ๆ ครูพี่อ้อย ด้วยนะคะ   น่ารักจริง ๆ

  • คุณปู ขา ..

ฝากจุ๊บ ๆ พี่ครูอ้อย 2 ทีค่ะ  ซ้ายที - ขวาที 

อย่าลืมเน้อค่า  ^_^

 

อ่อ  ของคุณพระเอกขจิตโจ บา เอ  เอาแค่ไปยืนตรงหน้า  ยักคิ้ว  หลิ่วตา ก็พอเนอะ คุณปูเนอะ  แฮ่ะ ๆ ๆ

  • สวัสดีค่ะ  คุณปู ..

งั้น ฝากจุ๊บ ๆ ๆ ครูอ้อย  ที่แก้มซ้าย - ขวา ก็แล้วกันค่า

อิอิ

  • ฮือๆๆๆอยากเจอๆๆๆๆ
  • จะได้พบกันไหมครับ
  • ยังทำงานช่วยมหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคามอยู่เลยครับ
  • ขอบคุณครับ
  • คุณต้อมใจร้าย
  • ฮือๆๆ

น้องปูจ๋า..วันนี้ล่ะ ครูอ้อยจะโทร.ไปหา...รอรับนะคะ

คิดถึงค่ะ

กราบสวัสดีงามๆ ค่ะ ทุกๆ ท่าน .....  ได้รับโทรศัพท์เสียงสดใส จากครูพี่อ้อย เมื่อเช้านี่เองค่ะ   ....   น้องปูเดินทางครานี้ แบบเจอเป็นไข้ หวัด จาม น้ำมูก ไหล ไม่สบาย ไอ  ....  ตลอดเลยค่ะ   ...  I Miss All of You  in G2K  ...*   เสียดายไม่ได้เจอครูพี่อ้อยคนงาม   
P
    แต่วันหน้าฟ้าใหม่ยังมีนะคะ 

* ยังไง๊ ยังไง ปูต้องตระกองกอด ครูพี่ให้ได้แน่นอน  55 ^ __ ^

 * ส่วนท่านพี่ดร. ฮึ  ... 
P

 
รอโทรศัพท์เหมือนกัน ...  รอ แล้ว รอ เล่า ...  รอไปเหอะ เหมือนถูกหวย รางวัลที่ 1 แหละ ...  เพราะไม่มีเบอร์ค่า  55 แม้ไม่ได้เจอครานี้ แต่หากฟ้ามีตา คงได้เจอกันก่อนท่านพีบินไปโอ - นะคะ

* ขอบพระคุณ และเป็นกำลังใจในภารกิจพี่ท่านเสมอค่ะ

 

* ขอบคุณคุณต้อม  

P

 ที่มาช่วยลุ้นและตื่นเต้นแทนค่ะ  ไว้คราวหน้า เราคงมีโอกาสได้พบกันนะคะ 

 * ระหว่างเดินทางไปแถวบ้านคุณแผ่นดิน
P
ก็ยังนึกถึงประโยคที่คุณกล่าว - โลก G2K มิเคยเหงา แม้เดินทางคนเดียว ก็ยังมีคนให้คิดถึง  ... * กลับมาก็ได้อ่านเรื่องราวดีๆ มากมาย ...* การเดินทางของชีวิต ย่อมมีเรื่องราวแห่ง ชีวิต  จริงๆ ค่ะ * สงสัยจะงานรัดตัว คุณแผ่นดินเลยร่ายกลอน เยอะมากเลยนะคะ  ช่วงอาทิตย์ที่ผ่านมา  ....  ชอบทั้งหมดค่ะ   มอบแด่ ทุกๆ ท่าน ค่ะ   *  และแล้ว เธอก็ได้เข้ามาเป็นส่วนหนึ่งในชีวิต * ได้ลิขิต แง่งาม ความสดใส * ได้รสชาติ สีสัน อันอำไพ* ละมุน ละไม ด้วยใส่ใจ และ อาทร  จะเป็นแรงใจ ต่อเติมฝัน กันและกัน  เสมอไปขอบพระคุณค่ะ   ....   ปู 
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท