เมื่ออาทิตย์ที่แล้วผมเป็นหนึ่งในทีมจัด Executive Learning Trip  ไปร่วมกับทีมผู้บริหารระดับสูง  เราไปดูงานสองแห่ง คือ บริษัท เอ็นโอเค พริซิชั่นคอมโพเนนท์ (ประเทศไทย) จำกัด  และ มูลนิธิข้าวขวัญ

จากการไปดูงานครั้งนี้  ทำให้ผมได้ข้อคิดมาอย่างหนึ่ง

ปกติเวลาส่งเสริมการจัดการความรู้ หรือ  KM  ผมมักพูดเสมอว่า KM มันช่วยทำให้เห็นความสำคัญของคน เห็นศักยภาพข้างในของคน   แต่พอกลับด้าน  มาใช้กับวงผู้บริหาร  กลับรู้สึกว่า  ผู้บริหารนั้น  เขาเป็นคนที่ถือว่าเป็น somebody อย่แล้ว  คือ คนส่วนใหญ่ในองค์กรจะรู้จัก  โดยเฉพาะในแง่ของการให้ความสำคัญ การยอมรับนั้น  ค่อนข้างมีอยู่แล้ว    ผู้บริหารจึงรู้สึกเฉยๆ กับการที่เราบอกว่า KM ช่วยให้เรากลายเป็นที่ยอมรับ   ผมโง่อยู่นาน  เพิ่งมาเห็นและรู้สึกว่า  สำหรับกรณีของผู้บริหารนั้น  แรงบันดาลใจ ของเขานั้น ไม่ใช่การที่เป็นที่ยอมรับของคนอื่น   แต่เป็น....

ผมขออนุญาตใช้คำแบบตรงๆตรง ดิบๆ ก้แล้วกันว่า "Somebody to No-Body"

ผู้บริหารนั้น เขาจะเข้าสู่จุดเปลี่ยนเมื่อ  เขารู้สึกไร้อัตตาตัวตน (No-Body) เมื่อสัมผัสถึงสิ่งนี้  เขาจะอ่อนโยน  ลดเกียรติ ลดยศ ลดฐิทิ เปิดใจกว้างขึ้น  ฟังอย่างลึกผู้น้อยมากขึ้น มากขึ้น

การเปลี่ยนแปลงของผู้บริหารนั้น จึงน่าจะเป็นเรื่องที่เกี่ยวกับการสร้างบรรยากาศที่เข้าถึงความเป็นจริงของธรรมชาติ  ได้สัมผัสกับธรรมชาติของชีวิตจริงๆ  เพราะหากเรายังอยู่ในบรรยากาศของสาระการทำงานนั้น เขาก็จะไม่หลุดกับร่องความคิดเดิมที่คุ้นชิน

เป็นการเรียนรู้ครั้งหนึ่งที่ดีมากสำหรับตัวผมเองครับ