..แบ่งปัน...


โอกาสของหนูน้อย...ชาวลาว

  มีโอกาสไปเที่ยวประเทศลาว  เมื่อหลายเดือนก่อน... พอดีมีโอกาสได้ใช้กล้องจึงทำให้ความระลึกถึง ผุดขึ้นมาอีกคราวหนึ่ง  ในภาพเป็นนักเรียนประถมศึกษาปีที่ 2 โรงเรียนหนองไฮ  ตั้งอยู่ไม่ห่างจากกรุงเวียงจันทน์นัก

  ....แววตาบริสุทธิ์ที่มองมา... มีบางภาพที่ค้นหา  ตื่นเต้น งุนงง  ...และหากเราเพ่งมองให้ดีแล้วจะเห็นบรรยากาศในห้องเรียนของนักเรียน โต๊ะเก้าอื้ที่นำไม้มาประกอบเป็นที่นั่งยาว  ห้องเรียนที่ขาดสื่อการเรียนการสอน  อุปกรณ์ที่มีอยู่น้อย 
    เครื่องแต่งกายของนักเรียน  เสื้อสีขาว  ผ้าถุงยาว  ผมจะยาวจะสั้นก็ได้  (ขอเพียงได้มาเรียน...)  
    ..จากการสอบถามพูดคุย  หนูน้อยจะตื่นเต้นที่เห็นคนมาเยี่ยม และแต่งกายแตกต่างจากที่เขาไม่คุ้น  แล้วแข่งกันเล่าทุกเรื่องราวที่ถาม ตามประสาเด็ก ข้อสังเกตที่ได้จากการคุยกัน ทำให้ได้ข้อคิด ...
        1.  หนูน้อยไม่ได้เงินมาโรงเรียน(เป็นส่วนมาก)ยกเว้นลูกคนมีฐานะ ได้มา 5  บาท  ทั้งนี้เพราะพ่อแม่ไม่อยากปลูกฝังนิสัยการใช้เงินให้กับลูก  หากเคยใช้แล้วจะทำให้ต้องการใช้  เมื่อไม่มีใช้จะทำให้ต้องลักขโมย  ขนมไม่อยากให้ซื้อกิน เพราะจะเป็นการปลูกฝังการติดใจในรส... เมื่อไม่เคยกิน จะไม่เกิดความอยาก
        2. การแต่งกายส่งผลให้รู้ถึงความเป็นอยู่อย่างเรียบง่าย ไม่ดิ้นรน
        3. อุปกรณ์การเรียน  อุปกรณ์กีฬา  เสื้อผ้า เครื่องแบบนักเรียน  ทุกสิ่งล้วนใช้อย่างประหยัด  ในโรงเรียนฟุตบอลซักลูกยังหายาก  แม้คณะครูจากกลุ่มพื้นที่การศึกษาเกษตรสมบูรณ์ทั้งสองกลุ่มจะนำอุปกรณ์กีฬา  อุปกรณ์การศึกษา ไปมอบให้แล้ว แต่คงไม่เพียงพอกับการได้เล่นและได้เรียนรู้


 

     คนกลางเป็นว่าที่คุณครูในอนาคต ...นักศึกษาฝึกสอน ที่ต้องการเป็นผู้ให้ความรู้กับนักเรียนในหมู่บ้านของตน  แม้เงินเดือนครูจะน้อยนิดก็ตาม ..
     หนึ่งที่มองเห็น  คนที่มีโอกาสน้อยยังต้องการให้โอกาสกับสังคม
    .....แล้วเรา ...สังคมที่เป็นอยู่ทำไมถึงแก่งแย่ง  

    หากคุณคิดจะแบ่งปัน... คงไม่ต้องไปไกลเพียงนั้นก็ได้ ..
    มองไปยังโรงเรียนในประเทศไทย ที่ยังขาดโอกาสอีกหลายโรงเรียน .. 
   .... ช่วงนี้ เริ่มหนาวแล้ว หากมีเสื้อผ้ากันหนาว....ก็แบ่งปัน....ส่งไปให้ท่านผู้อำนวยการสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาเลย  ทุกเขต  เพื่อจะได้นำไปมอบความอบอุ่นให้กับนักเรียนในท้องถิ่นที่ได้ชื่อว่าหนาวสุด...
     ...บาป บุญอยู่ที่ใจ  การกระทำใดส่งผลต่อส่วนรวม จะทำให้เราสุขใจ ...นั่นคือ  ผลบุญ ...นะคะ

หมายเลขบันทึก: 221219เขียนเมื่อ 6 พฤศจิกายน 2008 16:02 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 19:49 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (4)

สวัสดีค่ะ

  • มารับปัน  ยิ้มค่ะ 
  • น่ารักมากค่ะ

สวัสดีค่ะคุณครูพี่อ้อย

* แม่แบบของการเรียนรู้

* ขอบคุณที่แวะมาเป็นกำลังใจนะคะ ชอบรอยยิ้มของคุณครูพี่อ้อยนะคะ

  • มาชมเรื่องราวดีดีครับ
  • มีความสุขนะครับ
  • ช่วงนี้อากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย
  • รักษาสุขภาพด้วยนะครับ
  • ด้วยความปรารถนาดีจาก...คนพลัดถิ่นครับ

P  คนพลัดถิ่น~ต้นตอ-natachoei(หน้าตาเฉย) 
  ตอบช้าเกินไป  ขอบคุณมากมาย สำหรับกำลังใจดีๆ
happy newyear

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท