จากใกล้เกลือกินด่าง ถึงพลังศรัทธาในชีวิตพอเพียงของกฤษฎา รากแก่น
ชื่อบันทึกนี้ของผมค่อนข้างยาว เพราะความจริงเป็นสองเรื่องที่ผมเกิดความรู้สึกต่อเนื่องกัน
ประเทศหลายแห่งในโลกจะดีใจมากที่มีพระมหากษัตริย์เช่นนี้ แต่ท่านเองเป็นคนไทย มีพระองค์เป็นกษัตริย์แต่ไม่ได้นำประโยชน์จากพระองค์มาใช้ในชีวิตเลย ผมคิดว่าน่าละอาย ถ้าหากว่าเวลาหมุนเวียนเปลี่ยนไปสู่วาระใหม่และมีกระแสลมแรงมาจากทิศทางอื่น ประเทศหลายแห่งในโลกจะชี้มายังประเทศไทยและดูแคลนว่า… “ดูสิ พวกเขามีครูผู้ยิ่งใหญ่ แต่ได้เรียนรู้จากพระองค์น้อยมาก”
ย่อหน้าข้างต้น ผมตัดมาจากบทความเกี่ยวกับ ศาสตราจารย์ชาวเยรมัน ชื่อ แมนเฟรด คราเมส ผู้เขียนหนังสือเรื่อง เรียนรู้จากพระเจ้าอยู่หัว : มุมมองของชาวต่างชาติต่อในหลวง ที่พี่สาวผม พญ.เพชรวรรณ พึ่งรัศมี ส่งมาให้ทางอีเมล์
ผมอ่านบทความดังกล่าวด้วยอารมณ์ร่วม และติดใจย่อหน้าข้างบนมากเป็นพิเศษ มันเหมือนกระจกเงาที่สะท้อนภาพตัวเราในฐานะคนไทยได้อย่างตรงไปตรงมา จึงเป็นที่มาของคำว่า ใกล้เกลือกินด่าง ในชื่อบันทึกของผม
เรามักชอบอ้างความจงรักภักดีในองค์พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวกันจนเคยปาก ประดับประดาเมืองด้วยซุ้มถวายพระพรหรูหราอลังการไปทั่วทุกแห่ง แสดงความรักด้วยวัตถุ แต่พอกลับมาถามตัวเองว่า แล้วไง เราได้เดินตามรอยพระยุคลบาทของครูผู้ยิ่งใหญ่คนนี้แค่ไหน รู้จักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงที่พระองค์สั่งสอนเรามาลึกซึ้งเพียงใด ผมว่าหลายคนรวมทั้งผม..เริ่มไม่มั่นใจตนเองเสียแล้ว
ทุกครั้งที่ผมเห็นคนแสดงออกถึงความจงรักภักดีด้วยวัตถุอย่างพร่ำเพรื่อ ผมรู้สึกสิ้นหวังยังไงไม่รู้ บอกไม่ถูก จนกระทั่งผมได้ดูรายการ ฅนค้นฅน ๒ ครั้งที่ผ่านมา เกี่ยวกับชายหนุ่มคนหนึ่งชาวอุบลราชธานี ..คุณ กฤษฎา รากแก่น ที่หันหลังให้สังคมเมือง การเป็นลูกจ้างเขา กลับไปยังบ้านเกิด แล้วเริ่มใช้ทฤษฎีเศรษฐกิจพอเพียงของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ดำรงชีวิตด้วยเกษตรอินทรีย์ พยายามพลิกฟื้นผืนดินแห้งแล้งที่มีอยู่ ท่ามกลางการดูถูกดูแคลนของเพื่อนบ้าน ล้มลุกคลุกคลาน ลองผิดลองถูกซ้ำๆนับร้อยครั้ง
เขาตอบคำถามที่ว่า "เวลาเราท้อ ทำอย่างไร" ว่า
"ถ้าไม่มีศรัทธา มันทำอะไรก็ทำไม่สำเร็จ คือ เราศรัทธาทางนี้ ศรัทธาแนวทางแบบพระเจ้าแผ่นดิน ซึ่งมันก็ตรงกับที่เราเคยรัก เราชอบ..."
อะไรที่ทำให้เขามุ่งมั่นทำในสิ่งที่คนอื่นไม่ค่อยทำกัน คำตอบของเขา คือ ศรัทธา ศรัทธาว่าสิ่งที่เขาทำตามรอยพระยุคลบาทของในหลวงเรื่องนี้ เป็นสิ่งที่ถูกต้อง
ผมตั้งใจจะเขียนบันทึกนี้ตั้งแต่ตอนดูรายการครึ่งแรกจบ ซึ่งยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเขาจะประสบความสำเร็จหรือไม่ จะยังคงต้อง นั่งคุกเข่าเกี่ยวข้าว ต่อไปอีกหรือไม่ ไม่ว่าเขาจะประสบความสำเร็จหรือไม่ ผมอยากเขียนถึง พลังศรัทธา ในตัวเขา ซึ่งผมคิดว่า มันมีคุณค่ายิ่งกว่าสิ่งใด
แล้วพอมาได้เห็นความก้าวหน้าของเขา ที่สามารถพลิกผืนดินแห้งแล้งให้เกิดผลผลิตในระดับที่เขา..ยอมรับได้และยิ้มออก ในตอนที่สองแล้ว ผมคิดว่า เราๆท่านๆที่นั่งๆนอนๆแล้วชอบเอ่ยปากว่า จงรักภักดีในหลวงมาก คงต้องเปลี่ยนพฤติกรรม
ถ้าจะมีใครที่กล้าพูดได้เต็มปากว่า ดำเนินชีวิตตามคำสอนของพระองค์ท่านจริงๆ ก็มีคนตัวเล็กและครอบครัวน่ารักครอบครัวนี้ แหละครับ
ถ้าอยากดูรายละเอียดของเขาเพื่มเติม ที่นี่
ถ้าต้องการสนับสนุน คุณ กฤษฎา รากแก่นและครอบครัว
สามารถทำได้ที่ บัญชี ธนาคารออมสิน 06 4401 20 193045 7
หรือโทรศํพท์ 02 957 5793
ขอบคุณรายการ ฅนค้นฅน และ ทีวีบูรพา ศื่อคุณภาพที่ยังรักษาคุณภาพเต็มเปี่ยม
แล้วผมประทับใจอะไรเขาอีก... ข้อนี้สำคัญมากกกกกก
คุณกฤษฎา เป็น สิงห์อีซ้าย ครับ เย...
ความเห็น (14)
สวัสดีค่ะคุณหมอ
- ดีใจค่ะที่ได้อ่านบันทึก...ของคุณหมออีกครั้ง
- สิงห์อีซ้าย..ลุยเชียร์สิงห์อีซ้าย...ฮ่า ๆ ๆ ๆ ๆ
- คุณหมอ..สบายดีนะคะ
- ถ้าไม่มีศรัทธา มันทำอะไรก็ทำไม่สำเร็จ...จริงค่ะ
- ขอเป็นกำลังใจให้คุณกฤษฎา รากแก่นและครอบครัวค่ะ
- มีลิงค์บันทึกใหม่มาฝากค่ะ
- ไม่เช่นนั้นตามยาก เพราะระบบยังไม่เสถียรค่ะ
- http://gotoknow.org/blog/krukim/298027
- สวัสดีครับพี่คิม
- ผมก็อยากเขียนบันทึกครับ แต่ตอนนี้เอาแค่อนุทินให้ได้ทุกวันก่อนครับ
สวัสดีคะ อาจารย์ ขอบคุณที่บอกเล่าเรื่องดีๆ ค่ะ ไม่ค่อยได้ดูทีวีเลยค่ะ มาอ่านจากอาจารย์ อิอิ
ขอบคุณค่ะ จากสิงห์อีขวา ค่ะ อิอิ
ผมพลาดรายการคนค้นคนชุดนี้อย่างน่าเสียดาย (ปกติผมจะไม่ค่อยพลาด)รู้สึกจะมีรายการดีๆซ้อนกันหลายรายการดูไม่ทัน
คงต้องย้อนไปดูในอินเทอร์เน็ตอีกครั้ง แต่ผมเชื่อเหมือนกันว่าการที่เราได้ทำในสิ่งที่เรารักศรัทธามันเป็นความสุขที่ใช้วัดด้วย GDP ไม่ได้ ผมเองคงไม่ถึงขนาดที่จะลงไปทำนาด้วยตนเอง แต่ก็ชอบปลูกต้นไม้แถมบอกใครต่อใครว่าเกษียณแล้วผมจะไปอยู่ในสวน เพียงติดตั้งอินเทอร์เน็ตกับมีโทรศัพท์แค่นั้นเผื่อเจ็บไข้ได้ป่วยจะได้สื่อสารกับคนข้างนอกได้ เพราะทุกวันนี้แค่เลิกงานกลับมาบ้านเดินดูต้นไม้ก็มีความสุขแล้วครับ
- ตอนแรกผมก็ไม่ได้ดูในทีวีครับ ดูบนเน็ต ที่นี่
- แล้วเลยต้องดูตอนสอง ทางทีวี
- รายการใช้เวลาปีกว่าตามเรื่องของคนๆนี้ครับ คุ้มจริงๆที่ดู
- สวัสดีครับ
- ดูย้อนหลังได้ครับ ที่นี่
- ผมได้เรียนรู้จากคุณกฤษฎาอีกเรื่องว่า ความผิดพลาดที่เกิดขึ้น คือบทเรียน และการเรียนรู้ คนทำหน้าที่ด้านพัฒนาบุคลากรน่าจะดูเรื่องของเขาจังครับ
- ขออนุญาตแซวนะครับ แสดงว่าท่านอัยการติดเน็ต ติด G2K
เห็นสำนวนว่า "ใกล้เกลือกินด่าง" ทำให้ข้อเปรียบเทียบในคาถาธรรมบทผุดขึ้นมาสู่คลองความคิด ซึ่งแย้งกันว่า...
- ช้อนไม่รู้รสแกง
- ลิ้นรู้รสแกง
พวกใกล้เกลือกินด่าง ก็น่าจะใกล้เคียงกับพวกช้อนไม่รู้รสแกง...
เจริญพร
บางคนอาจใช้เวลากว่าครึ่งชีวิต จึงจะค้นพบว่าส่วนลึกตนเองศรัทธาสิ่งใด
- นมัสการพระอาจารย์ครับ
- ไม่ค่อยได้ยิน ลิ้นรู้รสแกง เท่าไรครับ
- ก็ยังดีที่พบนะครับ
- บางคน ไม่เคยรู้ว่าตนเองศรัทธาอะไรจนลมหายใจสุดท้าย
ในช่วงสองเดือนที่แล้ว
ผมพาทีมงานไปถอดบทเรียน
เจ้าหน้าที่ท่านหนึ่ง
เปิดเปลือยมาว่า...
เขาสงสัยมานานเหมือนกันว่า ทำไมถึงทำงานได้อย่างไม่ประสบความสำเร็จอย่างที่ควรจะเป็น..
บัดนี้เขาค้นพบแล้วว่า...
ในเรื่องที่ทำนั้น...
บางครั้งเขาไม่รู้สึก "ศรัทธา" ..ต่อสิ่งนั้นๆ
และหมายถึง การไม่ศรัทธาในตัวเองด้วยเช่นกัน
...
ขอบคุณครับ
- คุณแผ่นดิน เปิดประเด็นสำคัญเลยครับ
- ความศรัทธา ในงานที่เราทำ สำคัญมากจริงๆ
- มันเป็นพลังที่ทำให้เรายังคงเดินต่อไปได้ ถึงแม้จะมีอุปสรรคมากมาย
- ขอบคุณครับ
- ยิ่งพูดก็ยิ่งใช่ การการที่คนไทยพูดถึงความจงรักภักดีอย่างพร่ำเพรื่อ แต่ในความเป็นจริงแล้วได้ปฏิบัติเพื่อแสดงออกถึงความจงรักภักดีกันทุกคนหรือไม่ นี่เป็นสิ่งที่สำคัญที่กว่า การที่เราใช้ชีวิตเพื่อดำเนินตามรอยเบื้องพระยุคลบาท นั่นเป็นสิ่งที่แสดงออกให้รู้ว่าเราได้จงรักภักดีหรือไม่ ปฏิบัติบูชาดีกว่าการกล่าวด้วยวาจาเพราะเป็นแค่ลมปาก
- ศรัทธา เป็นพลังที่ยิ่งใหญ่ เมื่อเราศรัทธากับสิ่งใดสิ่งหนึ่งแล้ว จะทำให้เราทำอะไรก็ได้ตามศรัทธาที่เราเชื่อมั่น และมันจะสำเร็จได้อย่างเหลือเชื่อ ถึงแม้จะยากลำบากก็ตาม และศรัทธาสร้างปฏิหารย์ได้เสมอครับ
- แวะมาแลกเปลี่ยนครับ ขอบคุณครับ
- ถูกใจนัก ความเห็นของน้องเชษฐ์
- ขอให้น้องศรัทธาในงานของน้องด้วยนะครับ