ชอบภาพไก่มากเลยพี่
ดูไปท้ังขำทั้งเศร้า
...
มาเยี่ยมและทักทายพี่สุครับ
สวัสดีครับพี่สุ ตามมาดูแบทแมนกะโรบิน ชอบมากครับ พี่สุ ผม ท่านหนานเกียรติ อยู่ชมรมคนนอนดึกเหมือนกันเลยครับ สวัสดีครับ
ขำ ขำ ขำ พร้อมทั้งปลง ปลง ปลง ค่ะ แต่ชอบแบทแมนเจ้ามนุษย์ค้างคาว อิๆๆๆ เหาะไม่ได้ ต้องให้คนเข็น แถมเล่นลูกโป่งด้วย อิๆๆๆ ดูแลสุขภาพด้วยนะคะพี่สุ
สวัสดีค่ะพี่สุ
แวะมาเยี่ยม มาทักทายด้วยความคิดถึงค่ะ
ขำ ขำ ภาพน่ารักดีค่ะพี่สุ จำข้อความไว้เตือนตนค่ะ
"ยามแก่ก็เป็นเช่นนี้กันทุกคน ส่วนใครจะสบายดีไม่คิดมากนั้น ก็คือ คนที่เตรียมตัว สะสมบุญกุศลไว้มากๆ"
ขอบพระคุณค่ะ พี่สุ
สวัสดีครับ
โคลงบทนี้ใช้ได้ตลอดกาล ครับ
พฤษภกาสร อีกกุญชรอันปลดปลง
โททนต์เสน่งคง สำคัญหมายในกายมี
นรชาติวางวาย มลายสิ้นทั้งอินทรีย์
สถิตทั่วแต่ชั่วดี ประดับไว้ในโลกา
ไม่ว่าจะเป็นใคร อะไร อนิจจัง ไม่เที่ยงจริงๆ ครับ
สวัสดีค่ะพี่สุ ^_^
แบบนี้ก็เช่นกันค่ะ
พี่สุ เอารูปน้องมาลงได้ไง อ๊าย อาย
ฝากดูแลพี่ชายให้หน่อยค่ะ ที่นี่http://gotoknow.org/blog/krooyai-01/305775
เก่งจริงๆ เอื้อยของหล้า เก่งมากมาย
สวัสดีครับ
ชอบภาพมากเลยครับ...อนิจจัง สัจธรรม เกิด แก่
--------------------------------------------------------------
วันก่อนนั่งสนทนาจิบน้ำขมๆเย็นๆ กับ พี่หนานเกียรติ ก็ได้คุยถึงพี่สุครับ
พี่หนานบอกว่า พี่สุ ตัวจริงน่ารักมากๆ
วันนี้ผมก็เลย เข้ามาชม คนน่ารัก ครับ
แวะมาเยี่ยมค่ะ อ่านประวัติแล้วชื่นชมค่ะ ที่คุณสุ-มหาวิทยาลัยชีวิต ที่ไม่มีวันปิดทำการ แสวงหาความรู้ตลอดชีวิตน่ารักจังเลย น่ารักอย่างนี้ต้องมาทำความรู้จักแล้วจริงไหม สังขารมีแต่จะเสื่อมถอยความดีของจิตใจสิ มั่นคงและซื่อสัตย์ เหนือกาลเวลา...ขอบคุณข้อคิดดีๆนะค่ะ
สวัสดีค่ะพี่สุ
คิดถึงจัง แต่เข้ามาไม่...โอ๋ โอ๋ อย่าพึ่งน้อยจะนะจ๊ะคนดี.... พอเสร็จภาระงาน ก็เข้าขับรถเข้ากรุงเทพฯ เพื่อมาพบคุณหมอตามนัดค่ะ (เป็นเนื้องอกในมดลูกค่ะ...จริๆ ไม่อยากบอกใคร..เลย) ก็ 2 วันแล้ว ตอนนี้มาพักผ่อนที่พัทยาค่ะ ออกจากกรุเทพฯ สองทุ่มครึ่งถึงพัทยาก็สี่ทุ่ม แต่ก็ไม่ได้เข้ามทักทายพี่สุ ขออภัยนะคะ
- บันทึกเรื่องสังขารไม่เที่ยงของพี่สุ ทำให้คิดถึงเพลง"จะรักกันอยูหรือเปล่า" ซึ่งฟังเป็นประจำ... แล้วตัวละครที่กล่าวถึง ชอบทุกตัวเลย...
"วันใดฉันแก่ขึ้นมา วันใดไม่หล่อ ไม่เร้าใจ อยากจะรู้เธอจะรักฉันอยู่หรือเปล่า...." จริงๆ แล้ว ความรักไม่ได้อยู่ที่รูปร่างหน้าตา ความเก่ง ความเท่ อย่างเดียว เราต้องดีที่ความดีต่างหากจริงไหมคะ.... ไม่รู้เม้นท์ตรวกับเรื่องที่พี่สุเขียนหรือเปล่า พักหลัง ๆ ครูใจดียิ่งเอ๋อๆ อยู่ด้วย คริ คริ
คิดถึงนะคะ
สวัสดีครับคุณ สุ บันทึกนี้ยุให้มาปลงสังขารา ดูไปดูมา ชักปลงๆครับ
มา Say Good Night ค่ะ ขอบคุณและขอให้หลับฝันดีนะค่ะ คุณสุมหาวิทยาลัยแห่งชีวิตที่เปิดทำการ 24 ชั่วโมง แบบ เซเว่นอิเลฟเว่นฮ่าๆๆ ขอบคุณกำลังใจที่รู้ดีว่าคือคุณสุ ราตรีสวัสดิ์ค่ะ
เอารูป ผอ.พี่ชายมายืนยัน พี่ชายของน้องเอง ตัวจริง เสียงจริง คนยืนขวาสุด
ภาพถูกใจหลานม่อนมาก
สวัสดีค่ะ ทุกสิ่งไม่แน่นอนเลยนะคะ เจ้า ทวิตตี้หน้าตาเป็นอย่างนี้นี่เอง
เจ้าบาร์บี้...ก็น่ารักอีกแบบนะคะ
มารายงานตัวแล้วคะพี่สุเนื่องจากที่ครูโมเมย์หายไปเพราะว่า
ประการแรก..เตรียมตัวสอบ
ประการที่สอง...นักเรียนกำลังสอบพร้อมทำคะแนนส่งฝ่ายวิชาการ
ประการที่สาม...เตรียมข้อมูลในการทำ Thesis คะ
ประการที่สี่...ไม่สบายคะ แต่ตอนนี้ทุกอย่าง O.K. แล้วคะ ก็เลยต้องมารายงานตัวเพราะทนความคิดถึงเพื่อน ๆ G2K ไม่ไหวคะ
รู้ไหมคะว่าเจ้าทวิตตี้มันน่าสงสารที่สุดเลยคะพี่สุ นี่แหละ
เรียน คุณสุ
คือความจริงแห่งชีวิต จึงต้องคิดสร้างสิ่งดีๆ เอาไว้ ท่านรวบรวมเอาแต่ดาราเอกมานำเสนอแน่มาก ปรบมือให้
สวัสดีครับ คุณ สุ
ขอบคุณมากนะคะคุณครูวราภรณ์ ธรรมทิพย์ พี่สุแก้ไขตามแล้วคะ มันก็เป็นสัจธรรมจริงๆนะ เหมือนทำไปแล้ว ไม่มาดูตนเองว่าทำถูกต้องไหม เพราะความรีบร้อน พี่สุ กลายเป็นคนไม่ละเอียดคะ ที่ครูวราภรณ์บอกพี่สุมา พี่สุคิดว่าจะผิดแต่คำว่าอนิสงส์ นอกนั้น ไม่รู้ตัวเลย ว่าเขียนตกหล่น และเขียนผิดคะ ขอบคุณมากๆเลยนะคะที่ดูแล
นี่แหละคะ อุทาหรณ์ การทำงานอะไร คิดว่าตนเองเก่งหรือทำถูกแล้ว ก็ปล่อยปะละเลยไป ฉะนั้นการทำงานอะไรก็ตาม จึงต้องมีหัวหน้างานมาตรวจสอบ ดียังไงก็ต้องมีที่ตำหนิ ฉะนั้น ถ้าคนมาตำหนิเพื่อก่อก็จงภูมิใจเถิด แล้วทุกสิ่งทุกอย่างจะดีขึ้นคะ
สวัสดีค่ะพี่สุ
อนิจจังสังขารช่างไม่เที่ยง
......
บ่ายคล้อย...เร็วเลี่ยงไม่ได้...
......
ขอบคุณค่ะ
(^___^)
สวัสดีค่ะ พี่สุ ที่น่ารัก
มาตามลิงก์ที่ให้แป๋มไว้ค่ะ
โอ้โฮ..เข้ามาอ่านแล้ว รู้สึกปลงๆยังไงไม่รู้
ดูบาร์บี้ของหนูสิคะ แปรรูปแล้วจำแทบไม่ได้
แต่ยังไงก็ตาม เราควรยอมรับสภาพตามกาลเวลา
และอยู่กับมันให้มีความสุขดีกว่า...นะพี่นะ...
สังขารเป็นของไม่เที่ยงอยู่ได้ไม่นานครับ แต่คุณงามความดีสิครับที่จะอยู่ตลอดไป
สวัสดีค่ะพี่สุ แวะมาเยี่ยมค่ะ บล็อคนี้ก้าวหน้าขึ้นทุกวัน...จนดิฉันยังอายเลยค่ะ
ทั้งภาพและเนื้อหาสอดคล้องกันดีนะคะ