ระหว่างทางทองผาภูมิไปสังขละบุรีเราแจ้งสมาชิกทริป ว่า จะแวะพักผ่อนอิริยาบถที่จุดชมวิวป้อมปี่ ที่จะมองเห็นวิวแม่น้ำจากที่สูง เผอิญสายฝนไม่เป็นใจ...โทษฝนก็คงไม่ได้...เราเลือกที่จะมาออกรอบหน้านี้เองนี่นะ 

• นอกจากเจดีย์สามองค์ที่มีประวัติศาสตร์ให้เล่าถึงแล้ว ยังมีทางรถไฟแห่งประวัติศาสตร์ที่เชื่อมต่อกับประเทศพม่า ไปยังเมืองมะละแหม่ง...เป็นทางรถไฟสายประวัติศาสตร์สายแรกจากไทย ไปยังพม่า

ก่อนเข้าตัวเมืองสังขละ คณะเราแวะไปด่านเจดีย์สามองค์ ห่างจากตัวเมืองไม่ถึง 20 กม.  วันนี้ด่านปิดค่ะ จึงไม่ได้ข้ามไปเก็บบรรยากาศที่ประเทศเพื่อนบ้าน

• วัดสมเด็จ ประมาณ 1 กม. ก่อนถึงตัวเมืองสังขละบุรี

กลับเข้ามาในตัวเมือง  แวะกราบพระที่วัดสมเด็จ มาตามถนนสายหลักก่อนถึงตัวเมือง เห็นแน่นอน อลังการงานสร้างมากเป็นที่ตื่นตาตื่นใจกับศาสนวัตถุในศิลปะมอญ ....เล่าหรือยังคะว่าวันนี้เราจะนอนบนแพซองกาเรียน้อยกัน...ป้าตุ่นหวั่นใจและวิตกจริตเล็กน้อยกับการที่พาคณะทั้ง 10 คน อาศัยบนแพท่ามกลางสายฝน....มันทำให้ทุกอย่างแหยะๆ แฉะๆ ไปหมด...และแล้วน้องแจ๊ค ที่มีเพลง Way back in to Love เป็นเพลงรอสายก็จัดการทุกสิ่งทุกอย่างให้เรียบร้อย (ติดต่อแพโทร. 081-294-9308, 034-595-396)

• บนแพมองเห็นวิถีชีวิตบนสะพานมอญได้ชัดเจน...พร้อมๆกับวิถีชีวิตของคนบนแพ ที่อยู่ใกล้ชิดสนิทกัน

จริงๆ แล้วที่นี่มีที่พักขึ้นชื่อ ตั้งอยู่ริมน้ำ แต่เราจองไม่ทันค่ะ ....เต็ม...การนอนแพในแม่น้ำซองกาเรีย ใต้สะพานมอญที่เราใฝ่ฝัน...จะเป็นโหมดการเรียนรู้ชีวิตที่แตกต่าง

• บนแพไม่มีมุ้งให้นะคะ...เค้ารับรองว่าไม่มียุง...ยืนยัน แต่อาจมีแมลงที่มาเล่นไฟบ้าง

หะแรกตั้งใจจะให้ลากแพออกไปกลางแม่น้ำ ท่าจะบรรยากาศดี มีความเป็นส่วนตัว และไม่กังวลว่าเสียงที่ดังของเราจะรบกวนใคร...แต่แผนนี้ก็ต้องยกเลิกไป เนื่องจาก ถ้าเป็นแพผูก จะมีน้ำประปาให้ใช้ตลอดเวลา-มีเฉพาะเป็นบางแพนะคะ (กังวลว่าไปกลางน้ำจะดูแลตัวเองอย่างไร...น้องแจ๊คบอก จะอาบน้ำก็โตนน้ำต๊ามเลย...อิอิ อ้าวถ้วยจานหล่ะ จะล้างทำงัย????) ยังงี้ต้องซื้อน้ำสะอาดไว้ใช้ ...ระหว่างที่ผลัดกันอาบน้ำและรออาหารเย็น หลายคนเลือกที่จะคุยกัน บางคนก็หาเครื่องดื่มจิบ บางคนไม่มีสิทธิเลือก ถูกเพื่อนกลั่นแกล้งทุกวินาที และมีบางคนชวนกันเล่นน้ำแม้แสงจะเริ่มหมดไปจากขอบฟ้าแล้ว

• ใต้สะพานดูเหมือนน้ำไม่ไหล...แรกๆ ไม่กล้าลง...แต่น้ำสะอาด ไม่มีกลิ่นคาว และเช๊คแล้วว่าแพมีถังเก็บสิ่งปฏิกูล...แน่นอน

ถึงเราจะมีคนฝีมือทำครัวเป็นเลิศ วันนี้เราจะสั่งอาหารจากทางร้านซองกาเรียรีสอร์ทค่ะ การรับส่งอาหารก็ต้องส่งมาจากฝั่งด้วยระบบเรือหางยาว Delivery  เหตุผลนี้จึงเป็นตัวแปรที่ทำให้เราไม่ได้ลากแพออกไปกลางน้ำ นอกจากอาหารเย็นแล้ว คณะเรายังมีข้าวต้มรอบ 5 ทุ่ม อีก...กุ้งแม่น้ำตัวโตเคี้ยวอร่อยปากม๊ากมาก...เสียดายที่หลายคนหลับไปก่อน...อดเลย

แพขนาด 1 ห้อง+ชานนั่งเล่น+1 ห้องน้ำ ไม่มีห้องครัว (+พัดลม+ทีวี+ยากันยุง+อาหารเช้าเป็นกาแฟและปาท๋องโก๋ ราคา1,200 บาท) ถ้าเอารถมาเอง จอดในโรงแรมซองกาเรีย รีสอร์ท รับรองความปลอดภัย แพถัดไปอีก 2-3 หลัง จะเป็นร้านขายของชำ ขาดเหลืออะไรก็หาซื้อได้ง่าย

คืนนั้นเราฝันดีเพราะอ้อมกอดของลูกลิง ที่ขอกอดหน่อย ขอเค๊ากอดหน่อย..เสียงสายฝนที่ตกกระทบผิวน้ำ และมิตรไมตรีอับอบอุ่นหลังจากการกล่าวสุนทรพจน์และการบอกรักกันของผองเพื่อน ทำให้ป้าหลับโดยไม่ต้องกังวลกับอะไรเลย...ทั้งที่ก่อนหน้านั้น อดไม่ได้ที่จะกังวลไปหมด

ข

• ขออภัยคร้าบผม...อธิบายรูปเขียนชื่อวัดผิด...วัดวังก์วิเวการามค่ะ บางฤดูกาลน้ำจะท่วมโบสถ์ทั้งหลัง...คิดถึงปริมาณน้ำแล้วทำให้กลัวได้เลยหล่ะ...โชดดีที่เราได้เห็นโบสถ์ทั้งหลัง ระหว่างทางผ่านด้านล่างของวัดวังวิเวการามหลังใหม่ มองเห็นเจดีย์พุทคยาจำลอง...ได้บรรยากาศอีกแบบ

สายฝนที่ยังต่อเนื่องมาถึงเช้า ทำให้ทริปเราเสียเวลาไปถึง 2 ชม. ไม่รู้ว่าจะเอายังงัยกับชีวิตดี ...เอ้า นั่งเรือหางยาวตากฝนไปดูโบสถ์ใต้น้ำ ซึ่งเป็น Unseen Thailand แห่งหนึ่ง โบสถ์หลังนี้เป็นโบสถ์หลังเก่าของวัดหลวงพ่ออุตมะ หรือวัดวังก์วิเวการาม ราคาเรือต่อรองได้ เราได้ในราคา 400 บาท (เจ้าเดียวกับแพที่พัก) ระหว่างทางผ่านเจดีย์พุทคยาจำลอง ซึ่งตั้งอยู่ที่วัดวังก์วิเวการามหลังใหม่  และเรือก็พาเราล่องไปตามลำน้ำซองกาเรีย รันตี และบีคลี่ ที่เป็นที่มาของคำว่า สามประสบ

• แม่น้ำสามสาย ได้แก่ แม่น้ำซองกาเรีย แม่น้ำบีคลี่ และรันตี...

กลับมาเก็บข้าวของขึ้นฝั่ง ไปตลาดกันเถอะ...(สาย) อะไรๆ ก็วายไปหมด ยังดีที่ได้ลองชิมขนมจีนพื้นเมือง น้ำยาหยวกกล้วย กินกับฟักทอด...อร่อยดีเหมือนกัน  แล้วเราจะไปสะพานมอญกัน ตั้งจะจะเดินข้ามไปหมู่บ้านมอญวังกะ และให้รถตู้ไปรอรับที่นั่น แต่เม็ดฝนหน่ะสิ...หลายคนไม่สู้กลัวเป็นไข้  หมู้บ้านมอญวังกะจึงเป็นแค่การนั่งรถผ่าน เพื่อไปกราบพระทีวัดวังก์วิเวการาม

• สะพานมอญข้ามไปหมู่บ้านมอญวังกะ...เป็นหมู่บ้านที่คงความเป็นอยู่และสถาปัตยกรรมแบบมอญไว้เพียบ ถ้าเอารถไปต้องข้ามสะพานปูน

โชดดีอีกที่วันที่เราไปนั้นเป็นวันเข้าพรรษา สาวมอญแต่งตัวสวยสะ หลากสีสันไปร่วมงานบุญ...แต่ให้เป็นสาวมอญตัวจริงเสียงจริง ต้องสีแดง...ระหว่างทางภาพสาวๆ เดินทูนถาดอาหารคาวหวานไว้บนหัวมีให้เห็นตลอดทาง แต่พอรถเราจอด ตั้งใจจะขอเก็บภาพเป็นที่ระลึกสักภาพ...ดั้น ไม่เจอนางแบบสักคน...จะเจอได้อย่างไรหล่ะ เราถึงวัดก็เกือบเที่ยงแล้ว...ถวายเพลกันแล้ว เค้าก็กลับบ้านเค้าหน่ะสิ

วัดที่เป็นศูนย์รวมศรัทธาของพุทธศาสนิกชนชาวไทย มอญ และพม่า

...ยังงี้ต้องไปอีก...คราวนี้ป้าแพลนจะไปหน้าหนาว ไปนอนแพ ที่ลากออกไปกลางแม่น้ำ จะ ไปให้ถึงแต่หัววัน เพื่อเตรียมอาหารการกินที่ทำง่ายๆ  Coffee Mix  ชากุหลาบ  MP3 เพราะๆ หนังสือดีๆ ผลไม้ ขนมปัง เครื่องดื่ม และก็อยู่ยังงั้นสักวัน เบื่อก็กระโดดน้ำเล่น...อิอิ  (มีค่าลากแพนะคะ ประมาณ 1000-1500 บาท ตามแต่ละระยะทางอยู่กลางแม่น้ำมีเตาแก๊ส  มีตะเกียง ไม่มีไฟฟ้า) แผนมีแล้ว แต่ยังไม่มีใครไปด้วย...แบบว่าเข็ดตั้งแต่ทริปนี้แล้ว...หุหุ..ไม่ไปจริงเหรอ 

•  ตลาดเช้าสังขละ อาหารพื้นเมือง การนั่งเรือชมวิว...ทำให้สังขละบุรีเป็นสถานที่ประทับใจในวันฝนตก