กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว... ครั้นเมื่อผมลาออกจากมหาวิทยาลัยราชภัฏอุตรดิตถ์ใหม่ ๆ
ในตอนนั้นผมยังได้รับโอกาสจากท่านคณบดีคณะวิทยาการจัดการให้ใช้โต๊ะเดิมใช้ทำงานจนกว่าจะเดินทางไปเรียนต่อ
วันหนึ่ง.. มีผู้หญิงและผู้ชายสองคนมายืนอยู่หน้าห้องทำงานนของผม อีกซักพักเขาก็กลับไป
ครั้นเมื่อผมเดินออกมาหน้าห้อง แม่บ้านก็เลยอุทานออกมาว่า
"เมื่อกี๊มีคนมาหา นึกว่าอาจารย์ไม่อยู่ ก็เลยบอกว่าอาจารย์ลาออกไปแล้ว"
แล้วเขาเป็นใครเหรอครับ
"ไม่รู้เหมือนกันค่ะ"
ใครล่ะ ที่มาหาเรา
ดวงชะตา ฟ้าลิขิตจากนั้นไม่กี่อึดใจ ผมได้เดินไปที่สำนักวิจัยและบริการวิชาการของมหาวิทยาลัยฯ
"นี่ไง อาจารย์ปภังกร มีคนมาหาค่ะ"
ไดอารี่เล่มนี้จึงเริ่มขึ้น
"ผู้ว่าฯ แนะนำมาค่ะ ถ้าจะทำงานกับชุมชนที่นี่ให้มาคุยกับอาจารย์"
ตอนนั้นท่านสหกรณ์จังหวัดฯ ได้ย้ายมาทำงานที่จังหวัดอุตรดิตถ์ ซึ่งท่านได้เคยทำงานกับชุมชนมาอย่างยาวนานที่สหกรณ์จังหวัดลำพูน ครั้นเมื่อมาถึงที่อุตรดิตถ์ ท่านก็เลยต้องการที่จะให้จังหวัดอุตรดิตถ์ ได้รับสิ่งดี ๆ จากการทำงานกับชุมชนด้วยเช่นเดียวกัน
จากนั้นแผนงานและโครงการแบบมีส่วนร่วมจึงเริ่มขึ้น
"ยินดีเป็นอย่างยิ่งครับ ที่มีโอกาสได้ทำงานร่วมกัน"