ครั้งแรกของสายตาและภาษาใจ


กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว... ครั้นเมื่อผมลาออกจากมหาวิทยาลัยราชภัฏอุตรดิตถ์ใหม่ ๆ
ในตอนนั้นผมยังได้รับโอกาสจากท่านคณบดีคณะวิทยาการจัดการให้ใช้โต๊ะเดิมใช้ทำงานจนกว่าจะเดินทางไปเรียนต่อ
วันหนึ่ง.. มีผู้หญิงและผู้ชายสองคนมายืนอยู่หน้าห้องทำงานนของผม อีกซักพักเขาก็กลับไป
ครั้นเมื่อผมเดินออกมาหน้าห้อง แม่บ้านก็เลยอุทานออกมาว่า
"เมื่อกี๊มีคนมาหา นึกว่าอาจารย์ไม่อยู่ ก็เลยบอกว่าอาจารย์ลาออกไปแล้ว"
แล้วเขาเป็นใครเหรอครับ
"ไม่รู้เหมือนกันค่ะ"
ใครล่ะ ที่มาหาเรา
ดวงชะตา ฟ้าลิขิตจากนั้นไม่กี่อึดใจ ผมได้เดินไปที่สำนักวิจัยและบริการวิชาการของมหาวิทยาลัยฯ
"นี่ไง อาจารย์ปภังกร มีคนมาหาค่ะ"
ไดอารี่เล่มนี้จึงเริ่มขึ้น
"ผู้ว่าฯ แนะนำมาค่ะ ถ้าจะทำงานกับชุมชนที่นี่ให้มาคุยกับอาจารย์"
ตอนนั้นท่านสหกรณ์จังหวัดฯ ได้ย้ายมาทำงานที่จังหวัดอุตรดิตถ์ ซึ่งท่านได้เคยทำงานกับชุมชนมาอย่างยาวนานที่สหกรณ์จังหวัดลำพูน ครั้นเมื่อมาถึงที่อุตรดิตถ์ ท่านก็เลยต้องการที่จะให้จังหวัดอุตรดิตถ์ ได้รับสิ่งดี ๆ จากการทำงานกับชุมชนด้วยเช่นเดียวกัน
จากนั้นแผนงานและโครงการแบบมีส่วนร่วมจึงเริ่มขึ้น
"ยินดีเป็นอย่างยิ่งครับ ที่มีโอกาสได้ทำงานร่วมกัน"
หมายเลขบันทึก: 40298เขียนเมื่อ 22 กรกฎาคม 2006 16:27 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 15:25 น. ()สัญญาอนุญาต: ไม่สงวนสิทธิ์ใดๆจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (2)
ครั้งแรก ก้าวแรกของผลงานที่กำลังจะเกิดขึ้น ขึ้นต้นแบบนี้น่าลุ้น น่าติดตาม เหมือนกับกำลังจะดูเรียลลีตี้ทางทีวีเลยนะครับ แต่นี่เป็นชีวิตจริง ไม่ใช่การแสดงแบบในทีวี

ครั้งแรกของสายตาและภาษาใจ อ่านแล้ว นายบอนนึกไปถึงว่า ถ้าหากวันหนึ่ง (ในอีกไม่นานนี้) นายบอนแวะเวียนไปเยี่ยมพรรคพวกที่อุบลราชธานี

แล้วนายบอนหาโอกาสไปยืนที่หน้าห้องเรียนของ อ.ปภังกรในตอนใกล้เที่ยง... โดยไม่ได้นัดหมายไว้ก่อน

อะไรจะเกิดขึ้นต่อไป.....

อยากให้ถึงวันนั้นเร็ว ๆ ครับ

วันนี้คุณบอนแวะเวียนมาเยี่ยมพวกเราที่อุบลราชธานี หรือไม่แน่พวกเราอาจจะไปเยี่ยมเยียนคุณบอนที่มหาสารคามก่อนก็เป็นได้ครับ

เรียลลิตี้นี้อาจจะช้าหน่อยนะครับ เพราะตอนนี้งานที่กำลังเรียนหนักมาก ๆ ครับ ถ้าช้าอย่างไรก็ขออภัยด้วยนะครับ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท