"ศรัทธาและปัญญา" นับเป็น "ธรรมะคู่แฝด" ชุดหนึ่งในหลายๆ ชุด ที่พระุพุทธเจ้าได้เน้นย้ำว่า "เมื่อใดที่มนุษย์ใช้ศรัทธานำ จำเป็นต้องมีปัญญาตาม" ไปด้วย หลักการทั้งสองนี้จะทำหน้าที่ให้สภาพจิตของเราดำรงสถานะ "ไม่เอียงสุด หรือสุดโต่งไปในด้านใดด้านหนึ่ง" 

     นอกจากจะเป็นหลักการและเครื่องมือในการสร้างอำนาจทั้งภายในให้เข้มแข็งเพื่อฟาดฟันกิเลสให้มอดไหม้แล้ว ยังเป็นเครื่องมือสำคัญในการ "เจาะภูเขาทั้งลูกให้กลายเป็นถ้ำอัลลอร่า"

     ถ้ำเอโรล่าลา (ellora's cave) เป็นผลงานซึ่งได้เริ่มมีการสร้างตั้งแต่ ศตวรรษที่ 7 หลังคริสตศักราช  ถ้ำเอโรลาได้รับช่วงผลงานและศิลปกรรมที่ยิ่งใหญ่ของอาจันต้ามาเป็นผลงานทางด้านพุทธศาสนาที่สร้างขึ้นโดยมีวัตถุประสงค์เพื่อเป็นสำนักสงฆ์บนหน้าผาหินบะซอลท์จำนวนทั้งสิ้น 34 ถ้ำ เรียงรายต่อเนื่องกันยาวถึง 2 กม. มีอายุนับตั้งแต่ศตวรรษที่ 6-10 

     รวมความเชื่อถึง 3 ศาสนาไว้ในบริเวณเดียวกันในตอนเริ่มแรกเป็นศาสนาพุทธ 12 ถ้ำ  ต่อมาก็เป็นงานที่มีอิทธิพลทางด้านฮินดู 14 ถ้ำและงานที่มีอิทธิพลทางด้านศาสนาเชน  (ชีเปลือย) อีก 8 ถ้ำ กลุ่มพุทธสถานมีลักษณะสืบทอดมาจากอาจันต้าโดยเป็นพุทธนิกายมหายาน 

     พระภิกษุและชาวพุทธได้ช่วยกันเจาะภูเขาลึกเข้าไปประมาณเกือบ ๕๐ เมตร เพื่อใช้เป็นกุฏิ และห้องสวดมนต์

     นี่เป็นห้องประชุม ห้องฉันภัตตาหาร และทำกิจกรรมต่างๆ ร่วมกันของพระภิกษุ

     กุฏิที่ถูกเจาะเป็นถ้ำลึกเข้าไปประมาณ ๒๐ เมตร ถ้ำนี้เป็นถ้ำแรก (จาก ๑๒ ถ้ำ) รอบๆ ถ้ำแรกจะมีื้พื้้นที่ประมาณ ๕ ห้อง ด้านหลังจะเป็นรอยเจาะ

     ผู้เขียนยืนถ่ายด้านหน้าของถ้ำที่เป็นถ้ำที่พระภิกษุและญาติโยมช่วยกันเจาะเพื่อใช้เป็นสถานที่พักและปฏิบัติ

     ส่วนตรงกลางมีจุดเด่นเป็นวิหารฮินดูซึ่งมีตั้งแต่การสืบต่อรูปแบบการก่อ สร้างมาจากศาสนาพุทธ  เปลี่ยนเพียงรูปเคารพไปจนถึงการพัฒนารูปแบบการตกแต่งประดับประดาที่มากขึ้น รูปสลักเทพต่างๆ ที่เต็มไปด้วยความเคลื่อนไหวและอารมณ์หรือแม้แต่การสลักภูเขาให้เป็นปราสาท สองชั้น  ลอยตัวที่วิหารไกรลาศ อันเป็นจุดสุดยอดของการชมเอเลอรา (ผู้เขียนกับผอ. สุทัศน์ ยืนถ่ายรูปหน้าถ้ำของศาสนาฮินดู)

     กลุ่มสุดท้ายคือ ถ้ำวิหารเชนที่มีลักษณะคล้ายกับกลุ่มฮินดูแต่เราจะพบรูปสลักมหาวีระมาแทนเทพฮินดูทั้งมวล (ผู้เขียนกำลังยืนถ่ายรูปกับรูปปั้นของศาสดาของศาสนาเชน)

     คำถามที่สำคัญคือ เพราะเหตุใด พื้นที่ด้านล่างก็สามารถใช้เป็นที่อยู่ และที่พักปฏิบัติธรรมได้ แต่พระภิกษุและญาติโยมชาวพุทธในสมัยนั้น กลับใช้วิธีการเจาะพื้นที่ของภูเขา"  รายละเอียดมีจำนวนมาก แต่สิ่งหนึ่งที่สามารถบ่งชี้ให้เห็นคุณค่าภายในคือ "ศรัทธาที่ยิ่งใหญ่สามารถเจาะภูเขาได้ทั้งลูก" และสิ่งสำคัญคือ "พุทธบูชา" สังเกตได้จากจุดต่างๆ ในถ้ำจะเต็มไปด้วยรูปของพระพุทธเจ้าทั้งที่พัก ที่ฉันภัตตาหาร และห้องประชุม