มาจองพื้นที่,  เดี๋ยวค่อยหาอะไรมาแลกเปลี่ยนทีหลังแล้วกัน...

....

พี่ซูซาน มีชื่อภาษาจีนด้วย

ไฮโซ ๆ ครับ...

• หวัดดียามดึก...
• หนูแก้มยุ้ยอ่ะ
• จะรออ่านนะจ๊ะหนู

อรุณสวัสดิ์จ้ะ...แก้มยุ้ย

• หายตัวเก่งดีนัก  ตามหา..จะไล่ให้ไปนอนก็ไม่เจอ  ..เลยตัดใจ....เข้านอนก่อน
• จุ๊บๆๆๆๆๆ...ตื่นๆๆๆๆๆ....เฮ้อ..ต้องปลุกกันทุกวัน....
• ทานข้าวยัง  ทานยายัง   นวดหลังยัง
• ตัวเกิดเดือนไหว้พระจันทร์เหรอ..มิน่าล่ะดูผ่องใส  สดใส  แจ่มใสดุจพระจันทร์เต็มดวง...จริงๆนามิได้ประชด.....

สวัสดีค่ะ

มีชื่อจีนด้วย ดีจัง แล้วตอนนี้ ใครเรียกอยู่คะ

คุณพ่อก็เป็นเชื้อจีนครึ่งหนึ่ง แตไม่มีชื่อจีนค่ะ

เทสกาลนี้ เขาตกแต่งกันสวย รู้แต่วา ชอบกินขนมไหว้พระจันทร์มาก

ศิษย์น้อง  Little Jazz \(^o^)/

พี่เองก็เป็นลูกจีนร้อยเปอร์เซนต์เหมือนกัน ปู่ย่า ตายาย (อากง อาม่า) มีรากมาจากเมืองจีนกันหมด แต่พี่มันเป็นรุ่นที่ ๒/๓ ในเมืองไทยแล้ว ที่บ้านไม่มีไหว้พระจันทร์แล้ว มีแต่กินขนมไหว้พระจันทร์ อิอิ 

ทางพ่อของพี่แซ่ หลือ ก็เลยเพี้ยนเป็นลือประเสริฐนี่แหละ แต่นามสกุลนี้มีมานานแล้วนะ เป็นพวกคนในหมู่บ้านเดียวกัน แซ่เดียวกันที่เมืองจีนมาอยู่เมืองไทยแล้วใช้นามสกุลเดียวกันหมด แซ่พี่เป็นแซ่เดียวกับนายกชวน หลีกภัยน่ะ แบบเดียวกับหนังวีรสตรีจีน หลี่ ซื่อ เหนียง ด้วย พี่เขียนแซ่ได้แต่พิมพ์ลงคอมพ์ให้ดูไม่เป็นอ่ะ  เขียนง่ายเป็นรูป สี่เหลี่ยมสองอัน (คำว่าปาก ในภาษาจีน) stack ซ้อนกัน แล้วมีขีดเล็กๆ เหมือนกับ ' กั้นระหว่างกลางน่ะ

อ้อ...จะตามมาอ่านเรื่องเล่าต่อนะ เรื่องวัฒนธรรมต่างๆ น่าสนใจมาก น้องมีความรู้เยอะดี นับถือ นับถือ ^ ^

• สวัสดีค่ะ  คุณหวังชิวเยว ..

ชื่อเพราะออกค่ะ  ชอบ ๆ   ต้อมชอบมาก .. คุณพระจันทร์ในฤดูใบไม้ร่วง   ^_^

ขนมพระจันทร์ .. อร่อยเนอะ

ศิษย์น้องแก้มยุ้ย...หวังซิวเยว่

นึกไม่ถึงว่า ในยุทธภพโก๋ทูโนว์ อันกว้างใหญ่ไพศาลนี้ ยังมีแม่นางชื่อ "หวังซิวเยว่" จันทร์คืนใบไม้ร่วง

ส่วนผู้พี่นั้น ครั้งเยาว์วัยบิดาตั้งชื่อให้เช่นกัน "หว่อง ซิวเลี้ยง" แต่จะหมายความถึงสิ่งใดนั้น ปล่อยให้เป็นปริศนาไปก่อน

เมื่อตระเวนไปมาในยุทธภพ ฉายาที่ได้รับก็มากมายตามสนามรบและยุทธชนที่พานพบ

"ซันซิโร่" ครั้งเป็นนักกีฬาบาสเก็ตบอลมหาวิทยาลัย

ที่จับลูกบอลคราใด ใจสาวข้างสนามล้วนกรีดร้องดังต้องมนต์ตรา :)

ครั้นเมื่อทิ้งลูกบาส มาจับปากกา เอ้ย! keyboard ก็ได้รับฉายาใหม่ว่า "เรน(หรือ)นี่" หรือหนุ่มสาวสะกิดแม่ :)

วิชาตัวเบาก็พอมีอยู่ จึงปรารถนาจะถ่ายทอดให้ศิษย์ผู้น้องได้ร่ำเรียนบ้าง เผื่อยามถูกใครแกล้งชักเก้าอี้ออกจากก้น จะได้เดินลมปรานทัน ทรงตัวกลางอากาศให้เป็นที่เลื่องลือ

(คำนับแม่นางแก้มยุ้ยเสร็จ ตีลังการสามสิบแปดตลบ แล้วหายลับไป)

มาแอบดูคะ...มิน่าคุณถึงน่ารักสดใสเหมือนพระจันทร์วันเพ็ญ(สังเกตุจากวงหน้าคะอิๆ)...แถมใจดีอบอุ่นเหมือนสายลมแสงแดด...ตอนฤดูใบไม้ร่วง...(เป็นคนชอบฤดูใบไม้ร่วงคะ)

แม่นาง น้องหญิงซิวเยว่

ผู้มีแก้มยุ้ยปานซาลาเปาและสีดุจลูกท้อ

จะหาความปรีดาใดจะเหมือน เมื่อพานพบว่าปริศนาที่ซ่อนเร้นอยู่ในชื่อนานนับห้าสิบกว่าปีนั้น จะกระจ่างดังจันทร์ในฤดูใบไม้ร่วง

ผู้น้อยมิกล้า มิกล้าอาจรับ

ในความหมายในชื่อที่ยิ่งใหญ่นั้น เพียงแต่ซาบซึ้งและสำนึกในบุญคุณของบิดาที่สั่งสอนอบรมให้มีความประพฤติตามชื่อที่มอบให้เท่านั้น

โกวเนี้ยแก้มยุ้ย ก็ใช่เบา ที่แม้ว่าจะไม่รู้ซึ้งถึงความหมาย แต่ก็ฉลาดในการเสาะหา แลกเปลี่ยนและเรียนรู้กับมารดาจนกระจ่างใจ

ขอคุกเข่าคำนับในความรอบรู้ของมารดาท่าน โปรดรับข้าไว้เป็นลูกต่างอุทร เผื่อกาลข้างหน้าซัดเซพเนจรไปเมืองหลวงจะได้พึ่งพาข้าวปลาอาหารสักห้าหกมื้อใหญ่(ตลกกินด้วยล่ะ)

น้องหญิง ในยุทธจักรนี้ ล้วนมีผู้คนที่มากด้วยวิชาแลความรู้ และอาจมีวิชามารแฝงอยู่บ้าง สมควรที่จะมาเรียนวิชาตัวเบา สักท่าสองท่า

ผู้พี่พอมีวิชาอยู่บ้างสองสามกระบวนท่า หากน้องหญิงปรารถนา...ของเพียงส่งเสียงมา

ขอเพียงส่งเสียงมา...

(เอ? อ้าว ขึ้นต้นเป็นมังกรหยก ทำไมมาจบแบบ bird bird แฮ่! :) )

สวัสดีครับ น้องซูซาน

พี่ไม่รู้จะเอาอะไรมาแลกเปลี่ยนกับน้องเจ้าซูซานดี  เลยนึกขึ้นได้ว่ามีหนังสือเล่มโปรดเรื่องหนึ่ง คือ "ลมฤดูใบไม้ร่วง"  ของหลี่ไป๋ ..

หนังสืออันเป็นบทกวีนี้พี่ชื่นชอบมาก .. ชอบอ่านตอนดึก ๆ อ่านแล้วช่วยให้ผ่อนคลายและหลับฝันได้อย่างไม่ยากเย็น

หลี่ไป๋  เป็นกวีสามัญชนของจีน... ชอบร่ำสุราเป็นนิจ  วิถีชีวิตประหนึ่งสุนทรภู่บ้านเรา   แต่เสียดายด้วยความเมามองเห็นพระจันทร์บนผิวน้ำ   คิดว่าพระจันทร์ตกน้ำจึงก้มลงไปหมายจะคว้าพระจันทร์ขึ้นมาเลยหัวทิ่มจมน้ำเสียชีวิต ...

กวีท่านนี้... เชื่อว่า  สุราเป็นสิ่งประเทืองปัญญา ...

(ขอย้ำชัด ๆ สุรานะครับ บ่ แมนไวน์เด้ออีหล่า..)

....

และนี่คือบทกวีที่อยากนำมาให้อ่าน  นะครับ

ลมฤดูใบไม้ร่วงแผ่วพัด

ในค่ำคืนที่อ้างว้างเปลี่ยวเหงา

จันทร์นวลทอแสง

สาดอาบใยพฤกษา

ที่ถลาร่อนลงดิน

กาเดียวดาย

เกาะคอนไม้หลับใหล

นานครั้งจึงจะขยับกาย

ยามลมกระพือพัด

คืนนี้หนาวเหน็บ

ฉันนอนไม่หลับ

จิตใจครุ่นคะนึง

ถึงใครคนหนึ่ง

ที่จากมา  ณ  แดนไกล

อีกนานไหม

ที่เราสองคนจะได้พบกัน

หรือว่าฉันต้องจมอยู่

กับค่ำคืนอันโหดร้าย

เช่นนี้ชั่วนิรันดร์

....

นี่คือบทกวีบทแรกในหนังสือ ... อ่านเอาความรู้สึกแล้วกันนะครับ... สบาย ๆ 

แต่จะว่าไปแล้วบทกวีนั้นก็ดูหม่นเศร้าเหมือนชีวิตของหลี่ไป๋อย่างไม่ผิดเพี้ยน

ใครกันนะพูดไว้ว่า  ความเศร้าโศกเป็นคุณสมบัติเฉพาะตัวของกวี ...

.....

ปล.  หนังสือเล่มนี้น่าจะหาอ่านได้ยากและกลายเป็นหนังสือหายากอยู่ไม่น้อย ..

สวัสดีจ้ะแม่นาง แม่นาง น้องหญิงซิวเยว่ ผู้สวยดังจันทร์ฤดูใบไม้ร่วง อยากจะบอกน้องนางว่า "หนี่เข่ออ้าย"

หลังหายดีแล้วใช่มั้ยค่ะ หลังจากทานยาที่น้องอึ่งจัดให้ ระวังตัวเองให้ดีนะค่ะ หลัง คอ ไหล่เดี้ยงทีทรมานมาก พี่เป็นประจำหากไม่ระวังเพราะไม่ได้ออกกำลังกาย กล้ามเนื้อเลยไม่แข็งแรง

คิดถึงค่ะ

สวัสดีค่ะ พี่ซูซาน

เข้ามาอ่านบล็อกของพี่อยู่เสมอค่ะ แต่ไม่เคยได้ Comment สักที บล็อกของพี่มีแต่เรื่องน่าสนใจค่ะ

ที่บ้านก็มีเชื้อจีนเหมือนกันค่ะ คุณยายมีเชื้อจีนครึ่งนึงเลย เพราะตาทวดมาจากจีนแผ่นดินใหญ่ แต่คุณยายไม่เคยพาทำพิธีอะไรที่คนจีนเค้าทำกันเลยค่ะ มีแต่พาทำบุญแบบที่คนไทยเค้าทำกัน ก็เลยไม่ค่อยรู้เรื่องประเพณีจีน วันไหว้ต่างๆ แต่พอถึงเทศกาลทีไรก็ได้กินขนมทุกทีค่ะ เพื่อนๆเอามาให้กิน อร่อยดี 

ฟ้าประทานๆ....เปรี้ยงๆ....ให้หญิงใหญ่ได้รู้จักทั้งศิษย์และอาจารย์ที่มีฝีมือเยี่ยมยุทธ..ในยุทธจักร.....แม้ไม่ค่อยชอบดูหนังจีนนัก  เพราะดูทีไรเมาทุกที  ตัวมันเหมือนๆกัน  จำชื่อก็ไม่ค่อยได้  เรียกย๊ากยาก....แต่ก็ยินดีที่รู้สึก(ไปเอง)ว่าศิษย์และอาจารย์มีความรักต่อหญิง...น่าจะพร้อมปกป้องหญิงได้ตลอดไป....

• สวัสดีครับ....ผมเป็นคนหนึ่งที่ชอบทานขนมไหว้พระจันทร์มากกกก....เพราะมีทุเรียนกวนอยู่ข้างใน  
• เมื่อคืนอ่านความเห็นที่คุณซูซานแซวน้องโอ๋ สุภัทร ชูประดิษฐ์ แล้ว ฮาจริงๆ 
• มีเพื่อนส่งเมล์มาให้ นึกได้เลยนำมาให้ช่วยตั้งชื่อว่าภาพนี้มีชื่อจีนว่ายังไงถึงจะเหมาะครับ...ฉี่ตงหัว หรือ หัวตงฉี่ 555

• 

โอว...แก้มยุ้ย....ศิษย์ต้าเกอเรนนี่

• พี่หญิงจะรอวันนั้น...วันที่ศิษย์ผู้น้องช่ำชองวิทยายุทธแล้วให้พี่หญิงขี่คอ..ท่องยุทธจักร...คงสนุกดีพิลึก....รีบๆฝึกปรือซะก่อนที่ทั้งพี่หญิงและอาจารย์จะหมดเรี่ยวแรง.....เพราะชราภาพ
• ขอให้สนุกกับงานจ้ะ....
• ทานยายัง   ทานเบรคยัง   ทานขนมยัง   ทายาที่หลังรึยัง...เป็นห่วงน้องเสมอจ้ะ

                   ..........รัก........พี่หญิงติ๋ว.

พี่แหววเข้ามาอ่านเพราะหัวเรื่องค่ะ..อ่านแล้วรู้สึก romantic และเลยจินตนาการภาพในใจ..แต่เข้ามาอ่านแล้วถึงได้รู้ชื่อและความเป็นมาของน้องซูซาน..เหมาะสมมากๆ..แต่ก็ยังอยากเห็นภาพพระจันทร์ในฤดูใบไม้ร่วงอยู่อ่ะ..แล้วเจ้าของบันทึกจะมีมา post มั้ยเนี่ย..จะมาตามดูนะคะ...

ไม่อยากให้เหงา...น้องรัก

• ถ้าคิดถึงพี่  อยากให้มาหาอาทิตย์หน้า....  ขอให้สวดมนต์ภาวนา  ตั้งจิตอธิฐาน...อาจเป็นดังฝัน....ไม่เชื่ออย่าลบหลู่...
• รักและคิดถึงน้องเช่นกันจ้ะ...
• ไป..ไปเสริมสวยซะจะได้สบายใจชิวๆ..ขอให้ผ่อนคลายขณะเสริมสวยจ้ะ....
• อ้อ...แล้วระวังหลังด้วยนา...จะนั่ง  จะนอนบนเตียงเสริมสวยน่ะ...แล้วไม่ต้องให้เขาบีบนวดอะไรให้ล่ะ...เดี๋ยวเดี้ยงมากกว่าเดิม...เห็นมาเยอะแล้ว.....

ศิษย์น้อง หวังซิวเยว่  Little Jazz \(^o^)/

พี่เพียงห่างหายจากยุทธภพไปเพียง ๑ วัน กลับเกิดเหตุขึ้นมากมาย เพิ่งรู้ว่าเรานั้นมีต้าเกอร่วมสำนักเดียวกัน (อิอิ เหมาเอาเอง)

ขำที่เราคุยกับอ.พิชัยมากเลย 5555 สรุปแล้วนั่นคือชื่ออาจารย์เขาจริงๆ หรือพูดเล่นกันแน่ เพราะชื่อสกุลเป็นกวางตุ้ง แต่ชื่อเป็นแต้จิ๋วอ่ะ   แต่ไปๆ มาๆ ความหมายก็ดีนะ ^ ^

สกุลศิษย์น้องก็ใหญ่โตจริง ข้าน้อยขอคารวะ สกุลใหญ่จริงๆ ฟังพิธีกงเต็กแล้วอลังการมากกกกก พิธีกงเต็กอากงพ่อเล่าให้ฟังว่ามีเดินข้ามสะพานเหมือนกัน แต่ตอนนั้น ๓ ขวบ เขาอัดเสียงพิธีเอาไว้ในเทปม้วนโตๆ มาฟังทีหลังยังได้ยินเสียงตัวเองตะโกนอะไรก็ไม่รู้ สงสัยจะวิ่งซนไม่รู้เรื่องอ่ะ

เดี๋ยวจะตามไปอ่านบันทึกอ.พิชัยอีกรอบ สงสัยจะมีเหตุการณ์เกิดขึ้นเยอะอีกเหมือนกัน ^ ^

ฮั่นแน่! จับได้คาบล็อก

สองศิษย์ผู้น้อง ใยแอบมานินทาศิษย์ผู้พี่อยู่ใย

วิชาตัวเบายังรอการฝึกฝนอยู่อีกมาก

ในยุทธภพนี้ล้วนมีมารมากมาย

วันใดหากวิ่งหนีไม่ทัน ถูกมารไล่จับ เพราะน้ำหนักเกินพิกัดล่ะก้อ..

อย่าหาว่าผู้พี่ไม่เตือน..เหอะ!

ศิษย์น้อง หวังซิวเยว่  Little Jazz \(^o^)/

เดี๋ยวพี่ขอชะแว๊บ>>>>>> ไป(นอน)ก่อน เนื่องจากถูกศิษย์พี่ใหญ่จับได้ว่ายังไม่ได้ฝึกวิทยายุทธเป็นเวลานาน

แต่โทษของพี่อาจทุเลาเพราะเพิ่งเขียนบันทึกตามคำสั่ง เอ๊ย คำแนะนำของศิษย์พี่ใหญ่ (รายงานการจัดการความรู้ KM เชียงใหม่ (๕/๑) - เทคนิคการเขียนบล็อก)

ชื่อของศิษย์พี่ใหญ่นั้นเพราะและเหมาะสมกับตัวจริงๆ นะ ยืนยันๆ น่าเสียดายที่ตัวศิษย์พี่เองหามีชื่อจีนไม่ อิ อิ มิเช่นนั้นคงเพราะพริ้งจริงใจสมตัวพี่เป็นอย่างยิ่ง 555555

ว่าแต่ว่าหากนางลี้หมกโช้วติ๋วมาเห็นข้อความของเจ้า   พี่ขออนุญาตใช้วิชาตัวเบาหลบเสียงและอาวุธลับที่อาจจะถูกปามาทางที่เรายืนอยู่นี้ได้ไปนอนก่อนนะ 5555

ผมก็มีชื่อจีนนะครับ

ปกติผมทำงานวิจัยกับชาวบ้านจีนยูนนาน มีหลวงจีนท่านหนึ่งตั้งชื่อให้ผม ว่า "เต๋อชาง" ครับ แปลว่า ผู้มีใจโอบอ้อม กว้างขวาง

และผมพาชาวบ้านไปAdventure-trekking ปเจอน้ำตกในป่าลึกบนหมู่บ้าน ชาวบ้านและนักวิจัยตั้งชื่อน้ำตกนี้ว่า "น้ำตกเต๋อชาง" ครับ

ศิษย์น้อง...

เมื่อครู่พี่แวะมาทิ้งรอย แต่มิได้เห็นรอยเจ้าร้องขอความช่วยเหลือ..มิเช่นนั้นพี่คงมารับหน้าศิษย์พี่ใหญ่แทนเจ้าเป็นแน่แท้ (ใช่ละซิ 55555)

กว่าพี่จะแต่งนิยายจีนเป็นข้อความนั้นใช้เวลามากนัก ขอศิษย์น้องให้อภัยด้วย ที่ช่วยเจ้าไม่ทัน 55555

จะไปนอนแล้วน้า.....  ขำอย่างนี้จะนอนหลับไหมนี่ 5555

• เช้ามานี่เห็นแต่รอยเลือด..เฮ้อ!...สะท้านบู้ลิ้มกันอย่างนี้นี่เองเลยนอนไม่หลับ ต้องลุกมาดู...ถูกกรีดเลือดไปร่วมสาบานกันซะแล้ว...
• เอา..ถึงไม่ได้เป็นสายเลือดเดียวกับเค้า...ขอเป็นเลือดร่วมสาบานให้เค้าก็ยังดี......

(แปลกแฮะ...login แล้วยังไม่ยอมดชว์ในcomment)

สวัสดีจ้าซูซาน..

ชอบๆๆๆ....ภาพ Today...

คิดถึง...คิดถึงนะคะ...ดีใจที่ได้รู้จักคนสดใสน่ารักและจิตใจดีงามด้วยค่ะ...

อิอิ..คู่แฝดพี่แอ๊ด..(ล้อเล่นน่ะ)

(^____^)!!!

พี่กะปุ๋ม

ขอบคุณนะคะ..น้องซูซาน

• ได้ดูรูปประกอบบันทึกจริงๆด้วย..ถูกใจเลย..
• ขอบคุณมากๆนะคะ..

รูป Today ของน้องซูซาน โพสท่า (อย่างไม่ตั้งใจ) ได้โลแลนติคดีมากๆค่ะ

คิดถึงรายวันค่ะ

ซูซานจ๋า...พี่กำลังจะเข้านอนแล้ว..แต่แอบแวะมาเมียงมองบ้านหลังนี้...ว่ากำลังมุงดูอารายกันอยู่...555...ว่าแต่ว่าผมเราสั้นเท่าพี่หรือเปล่า...

น่ารักดีนะพี่ว่า...หญิงสาวผู้อ่อนหวานละเมียดละไม...กับผมทรงสั้น...555....อย่าเชื่อนะ...พูดเล่นอ่ะ...

ล้อเล่นๆๆ...แวะมายิ้มและหัวเราะเสียงใสก่อนเข้าเงียบ...

(^____^)

อย่านอนดึกนะคะ..เดี๋ยวหน้า..(สูงวัย)...แซงหน้าพี่ไป

พี่กะปุ๋ม

ศิษย์น้องซูซาน  Little Jazz \(^o^)/

พี่นี้บุญน้อยนัก พยายามส่งข้อความนี้มา ๓ รอบแล้ว พี่เขียนทั้งหมดประมาณ ๔ ๕ บรรทัดในทั้ง ๒ ข้อความข้างต้น แต่อนิจจา มันโผล่(หัว)ข้อความให้ดูแค่บรรทัดเดียว T_T ทำให้พี่ลืมสิ้นถึงสิ่งที่พี่ได้ให้ข้อคิดเห็นไว้ ฮือ ฮือ...  แล้วอันนี้จะวอร์คไหมนี่     อันนี้ทำให้พี่ไม่กล้าขึ้น paragraph ใหม่เลย ในข้อความนี้ ^ ^       ก็ไม่มีอะไร จะคอมเม้นท์ว่าหน้าตาสดใสซาบซ่าดีตอนออกจากรังไหมฟ้าใหม่ๆ แต่รูป today น่ะเหมือนนั่งทำงานมาทั้งวัน หน้าตาเริ่มซีดเซียวเล็กน้อย 55555  วันนี้พี่ก็หัวฟูทั้งวัน เพิ่งกลับมาถึงบ้านตอน ๓ ทุ่ม กินข้าว อาบน้ำ แล้วก็มาเขียนถึงศิษย์น้องนี่แหละ ^ ^  

โอม เพี้ยง..จงติดครบทั้งข้อความทีเถ๊อะ...ขี้เกียจพิมพ์ใหม่แย้ว...

ซูซานผมใหม่น่ารักแฮะ..น่ากอดขึ้นอีกเยอะ...ฮ่าๆ

เพราะบันทึกนี้เชียวเลยนึกได้ว่า พี่เองก็มีชื่อจีนด้วยน๊ะ

แซ่เฮ้ง(แต้จิ๋ว) หรือหวาง(แมนดาริน)

ชื่อก็หว่านเจง อาปาบอกว่า หมายถึง ความบริสุทธิ์ (อาปาบอกยาวกว่านี้แต่จำได้แค่นี้อ่ะ)

ไม่รู้ว่าชื่อมันชี้นำชีวิตหรือว่าชีวิตมันไปพ้องกับชื่อก็ไม่รู้แฮะ...แต่ว่า..ยังโสด....ฮ่าๆๆ

ตามมาอ่านชื่อคนแสนโรแมนติค ทำให้อารมณ์ดีขึ้นเลย เพราะเมื่อกี้ตอบข้อคิดเห็นเรื่องใหม่ที่เขียน แบบว่าตอบหลายๆคนรวบในหน้าต่างเดียวนะ คลิกบันทึก หายอีกแล้ว หมู่นี้เป็นบ่อยๆเลยค่ะ

เนี่ยพี่กำลังหาทางทำลิ้งค์แบบที่น้องซูซานสอน ไม่รู้ไปผิดตรงไหน ทำยังไม่ได้ เลยทำการบ้านtagยังไม่ถึงไหนเลยค่ะ

สวัสดีครับ

อะๆ ชื่อเพราะจริงๆ เคยได้ยินอยู่ เยว่ แปลว่าพระจันทร์

แต่ว่า ชอบกินขนมไหว้พระจันทร์ อร่อยดี

ฟังเพลงเขมรเอาไว้เผื่อใช้งานโฆษณาได้นะ อิๆๆ

คุณซูซาน ได้ไปงานหัตถศิลป์ของพี่นุชหรือเปล่าอะ

หวังเสียวเจ่...หนีห่าว ;-)

       บังเอิญหรืออะไรนี่ ชื่อเล่นพี่คือ ชิว นี่จริงแล้วก็ตัว 秋 ที่แปลว่า ฤดูใบไม้ร่วง นั่นแหละครับ (คงจะรู้อยู่นานแล้วแน่ๆ)

       ชื่อเต็มคือ ติงมู่ชิว (จีนกลาง) หรือ เต็งบักชิว (แต้จิ๋ว) ครับ

       พอดีหา font จีนยังไม่เจอเลยเขียนเสียงฝากไว้ก่อน