Little Jazz
Susan : D
สมุด
บันทึก
อนุทิน
ความเห็น
ติดต่อ

เก็บตกเยาวราช ตอน “เซียมซีเวอร์ชั่นไทย ใครเป็นคนแปล?”

คนคนนี้แทบไม่มีใครรู้จัก แต่ใบเซียมซีของเขากลับได้รับความนิยมอย่างแพร่หลาย


ผู้เขียนได้รับอาสาพาคุณจตุพรและคุณข้ามสีทันดรไปทัวร์เยาวราชในวันนี้ คณะของเราโชคดีมากที่ได้นั่งรถรางที่ทางกทม.จัดขึ้นฟรีเพื่อส่งเสริมการท่องเที่ยว ได้เพลิดเพลินกับการชมบรรยากาศของเยาวราชยามค่ำคืน ภาพตะลุยเยาวราชในทริปนี้ต้องรอคุณจตุพรนำมาลงเพราะผู้เขียนไม่ได้พกกล้องไปด้วย แต่เรื่องที่จะเล่าให้ฟังในวันนี้เกิดมาจากที่พวกเราไปลงรถราง ณ จุดจอดสุดท้าย ก่อนที่รถจะวนกลับไปยังบริเวณคลองผดุงกรุงเกษมที่เราขึ้นมา เราลงกันหน้าศาลเจ้าเห้งเจีย ด้านข้างวัดไตรมิตร  คุณจตุพรได้เข้าไปถ่ายรูปและเสี่ยงเซียมซีที่นั่น ผู้เขียนยืนดูอยู่ เลยคุยกับคุณข้ามสีทันดรว่า เดี๋ยวจะเขียนประวัติของคนที่แปลใบเซียมซีให้ได้อ่านกันดีกว่า


เซียมซี...มีที่มาจากประเทศจีน เดินทางเข้ามาพร้อมคนจีนโพ้นทะเลที่เข้ามาตั้งรกรากในเมืองไทยตั้งแต่สมัยอยุธยาตอนต้น “เซียม” หมายถึงไม้ติ้ว “ซี” หมายถึงคำกลอน เพราะฉะนั้นในเวอร์ชั่นดั้งเดิมก็เป็นคำกลอนเหมือนกัน ผู้แปลมีความสามารถสูงมากคือ แปลกลอนจีนเป็นความหมายภาษาไทย แล้วผูกกลอนขึ้นมาให้ตรงกับความหมายอีกที

เอกสารหลายชิ้นกล่าวถึงกำเนิดการแปลใบเซียมซีตรงกันว่า กำเนิดขึ้นในสมัยรัชกาลที่ 5 ณ วัดกัลยาณมิตร โดยผู้แปลชื่อ “นายเปลี่ยน แซ่ส่อง” คนคนนี้แทบไม่มีใครรู้จัก แต่ใบเซียมซีของเขากลับได้รับความนิยมอย่างแพร่หลาย แม้แต่ที่วัดกัลยาณมิตรเอง ทุกวันนี้ก็ลบชื่อลงท้ายของนายเปลี่ยน แซ่ส่อง ออกไปแล้ว ลักษณะใบเซียมซีที่นายเปลี่ยนเป็นคนผูกกลอนคือ ต้นใบเซียมซีจะขึ้นต้นด้วยคำว่า “ซำปอกง” (ซำปอกงหรือซานเป่า คือเจิ้งเหอ แม่ทัพผู้นำขบวนเรือที่ยิ่งใหญ่ของจีนไปเจริญพระราชไมตรีกับประเทศต่างๆ ทั่วเอเชียและอาฟริกา เรื่องราวของเจิ้งเหอเป็นตำนานที่ยิ่งใหญ่ เป็นที่รู้จักและนับถือกันอย่างกว้างขวางในหมู่ชาวจีน จนยกให้เป็นเทพผู้คุ้มครองในการเดินเรือ มีศาลเจ้าซำปอกงที่สร้างขึ้นเพราะความศรัทธามากมาย) แต่ปัจจุบันใบเซียมซีของวัดกัลยาณมิตรก็ไม่ได้ขึ้นด้วยคำนี้อีกแล้ว

ความนิยมในคำทำนายของใบเซียมซีที่นายเปลี่ยนเป็นคนแปลนั้น แพร่หลายไปทั่วประเทศ เป็นสำนวนแบบเดียวกันไม่มีผิดเพี้ยน แต่ส่วนมากไม่รู้กันแล้วว่าใครเป็นผู้แปลเพราะก็อบปี้ต่อกันไป บางที่ก็ตัดชื่อออก แล้วที่อื่นๆ ก็มาลอกต่อไปอีก ไปๆ มาๆ ก็เลยไม่มีใครรู้จักเจ้าของลิขสิทธิ์การแปลที่แท้จริง


ใบเซียมซีต้นฉบับสำนวนเดิม




ใบเซียมซีวัดกัลยาณมิตรปัจจุบัน
(ไม่ได้ขึ้นต้นด้วย "ซำปอกง" ไม่ลงท้ายผู้เขียนกลอน)




ตัวอย่างใบเซียมซีสำนวนเดียวกันกับนายเปลี่ยน
จากวัดไตรมิตรวิทยาราม


ประวัตินายเปลี่ยนโดยสังเขป (ประวัตินี้เล่าโดยนายโปร่ง ลูกชายคนที่ 5 ของนายเปลี่ยน)

นายเปลี่ยนนี้เป็นไทยแท้ เป็นคนนครไชยศรีอาศัยอยู่กับย่า ซึ่งต่อมาย่าเลิกกับปู่ก็พานายเปลี่ยนมาอยู่บางกอก แล้วย่าได้แต่งงานกับสามีใหม่ชาวจีนแซ่ส่อง นายเปลี่ยนก็เลยได้ใช่แซ่ส่องตามไปด้วย จึงได้มีโอกาสร่ำเรียนภาษาจีน โดยได้เดินทางไปเรียนถึงเมืองจีน แต่ในประวัติก็ไม่ได้ระบุว่านายเปลี่ยนแปลใบเซียมซีและผูกกลอนขึ้นเมื่อใด ทราบแต่ว่าได้แปลแล้วก็พิมพ์ถวายวัด  ซึ่งภายหลังวัดก็ได้พิมพ์จำหน่ายแก่ผู้มาเสี่ยงเซียมซี นายเปลี่ยนจึงเขียนคำแปลไว้บนกระจกใสเพื่อให้คนได้ไปยืนอ่านฟรี

นายเปลี่ยนนี้มีประวัติที่น่าสนใจอีกเรื่องหนึ่งคือ เป็นคนที่เป็นต้นคิดในการเปลี่ยนการใช้ตะเกียงเจ้าพายุตามงานวัดมาเป็นการใช้ไฟฟ้า เป็นคนแรกที่รับเหมาเช่ากระแสไฟฟ้าจากโรงไฟฟ้าวัดเลียบมาประดับในงานภูเขาทอง และนอกจากนั้นยังเป็นเจ้าของโรงเรียน “เปลี่ยนบำรุง” อีกด้วย น่าสนใจไม่น้อยทีเดียวสำหรับนายเปลี่ยน... คนที่ไม่มีใครรู้จักคนนี้


อ้างอิงจาก: 
หลง ใส่ลายสือ, "คนเล็กๆ ผู้ให้กำเนิดเซียมซีภาษาไทยคำกลอน" ศิลปวัฒนธรรม ปีที่ 23 ฉบับที่ 11 กันยายน 2545, หน้า 45-46.
เขียนใน GotoKnow โดย 
 ใน Little Corner
คำสำคัญ (Tags): #เซียมซี#ประวัติ#วัฒนธรรม#การแปล#คำทำนาย#เยาวราช
หมายเลขบันทึก: 133367เขียนเมื่อ 1 ตุลาคม 2007 01:46 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 18:24 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:
ความเห็น (46)
ขจิต ฝอยทอง
เขียนเมื่อ 1 ตุลาคม 2007 01:57 น. ()
  • น่าสนใจจริงๆๆด้วย
  • ชอบเพลงนี้
  • เข้ากับชีวิตคนเขียน
  • อิอิอิๆๆ
  • ว่าแต่ว่าสองหนุ่มไปทำอะไรกันครับ
Little Jazz
เขียนเมื่อ 1 ตุลาคม 2007 02:11 น. ()
P พี่ขจิต

แหม มาไวยังก๊ะลิง 555 เพลงนี้เอามาเพื่อประกอบบันทึกให้อ่านแล้วได้อรรถรสมากขึ้น ไม่ได้จะตอกย้ำใครนะ อิ อิ

ก็พาสองหนุ่มไปตระเวณราตรีไง แต่แบบสร้างสรรค์หน่อย เดินชมวัฒนธรรมสวยๆ งามๆ เที่ยวศาลเจ้า เที่ยววัด แล้วก็ชมบรรยากาศร้านรวงข้างทาง ซึมซับความเป็นเยาวราชไปเต็มอิ่มทีเดียว ได้นั่งรถรางด้วย อันนี้เอกบอกโชคดีมากๆ เลย ตอนเดินข้ามสะพานจากตรงหัวลำโพงเพราะเอารถไปจอดที่นั่น มีอาหมวยสองคนแต่งชุดจีนๆ มาดักแจกคูปองเชิญชวนนั่งรถรางฟรีพาเที่ยวเยาวราช ดีใจกันใหญ่ วิ่งโกยอ้าวเพราะรถกำลังจะออกแล้ว งานนี้เอกบอกอยากถ่ายรูปหมดทุกอย่างเลย ตื่นเต้น ^ ^

อ้อ แล้วก็ไปกินกันจนพุงกางเลยนะ เริ่มจากน้ำจับเลี้ยงคนละแก้ว ติ่มซำ บะหมีเกี๊ยวเป็ดย่าง ตบท้ายด้วยบัวลอยน้ำขิง จุกเลยอ่ะ จากนั้นก็เดินย่อยจนขาลาก ได้กบเป็นนายแบก ช่วยถือของให้เราเพราะช้อปปิ้งกุนเชียง หมูแผ่น ผักเสฉวน ขนมเปี๊ยะ แล้วก็บัวลอยน้ำขิงไปฝากที่บ้าน กบคงนึกในใจ ยายนี่พอมีคนช่วยถือซื้อใหญ่เลยนะ ไม่น่าเลยตรู T_T
sasinanda
เขียนเมื่อ 1 ตุลาคม 2007 09:24 น. ()
P
 sasinanda
สวัสดีค่ะ
เพลงเพราะจัง เก่าๆๆๆมาก ไม่ได้ฟังนานแล้ว เก่งจังอุตส่าห์ไปค้นมานะคะ
แหมพาทัวร์เยาวราช เก๋จัง และรับรอง ต้องแวะกินกันอิ่มแปล้ เยาวราช ของกินเยอะ
ครั้งสุดท้ายไปเยาวราชเมื่อต้นปี2550นี้เอง ไปวัดเล่งเน่ยยี่ ไหว้เจ้าพ่อจีนต่างๆค่ะ ปีนี้ ลูกชายดวงชงนิดหน่อย แสบตากับควันธูปซะ หายใจไม่ออกเลย แต่ก็ไปปีละ 2ครั้ง
 ปกติจะดูดวงกับหมอดูจีนปีละครั้งที่แถวสวนมะลิ ปีนี้ ต้องรอเดือนพ.ย50 เพราะตำราจีนยังไม่ออก
ต้องรอจากฮ่องกง
ค่อนข้างแม่นค่ะ ดูมาหลายปีมากแล้วกับหมอคนนี้ ถ้ามีอะไรด่วนๆก็โทรไป
อย่างน้อย ก็เป็นข้อมูลมาช่วยในการตัดสินใจ
พวกคนใกล้ชิด ก็เอาดวงไปให้เขาดูหมด
หมอดุคนนี้ ไม่ค่อยอยู่ ไปจีนบ่อย
จริงๆบางทีเรารู้คำตอบแล้ว แต่อยากใด้ second thought
กรุงเทพฯเป็นเมืองใหญ่ ที่เที่ยวเยอะค่ะ
จันทรรัตน์ เจริญสันติ
เขียนเมื่อ 1 ตุลาคม 2007 11:13 น. ()

บันทึกยอดเยี่ยมเลยค่ะน้องซูซาน

ที่มาเป็นของคำแปลเป็นอย่างนี้นี่เอง...

แต่สงสัยต่อนิดหน่อยว่า ใบเซียมซีทั่วประเทศแต่ละวัดแต่ละสถานที่ คำทำนายเหมือนกันไหม

และอีกสงสัยว่าบางที่เห็นมีทั้งเซียมซีกับโยนกรับ(เรียกอย่างนี้ไหม) ไม่รู้วิธีการน่ะค่ะว่า เสี่ยงเซียมซีถ้าติ้วหล่นหลายอัน ต้องเสี่ยงใหม่หรือว่าอ่านทุกใบ แล้วกรับเขาเอามาประกอบอย่างไร....

ขออภัยนะคะ...ข้อสงสัยมันติดพันต่อไปเรื่อยเลย

 

(เพลงนี้สมัยก่อนฮอตฮิตมาก)

กมลวัลย์
เขียนเมื่อ 1 ตุลาคม 2007 13:31 น. ()

ศิษย์น้องซูซาน

เขียนเรื่องเข้าบรรยากาศการไปเที่ยวเยาวราชจริงๆ ^ ^

พี่มักจะไปที่ศาลเจ้าพ่อเห้งเจียปีละครั้งเพราะเกิดปีวอก ^ ^  พอน้องพูดถึงทำให้นึกได้ว่าไม่ได้ไปนานแล้ว ทุกทีจะไปวันอาทิตย์ตอนเช้าๆ จะได้จอดรถได้ง่าย แต่ไม่เคยเสี่ยงเซียมซีเลย ไปไหว้ ทำบุญ เติมน้ำมัน(สำหรับจุดไต้) ประมาณนี้ ปีไหนเป็นปีเสือ แม่จะให้ไปไหว้ศาลเจ้าพ่อเสือด้วย เพราะชง ^ ^ 

เพิ่งมารู้ประวัติของเซียมซี(ไทย) จากน้องที่นี่แหละ น่านับถือคุณเปลี่ยน แซ่ส่อง นะเก่งมากเลย สามารถแปลเป็นกลอนได้เพราะพริ้งสอดคล้องกับกลอนจีนอีกต่างหาก เป็นความสามารถจริงๆ เสียดายที่ไม่ได้รับเครดิตเท่าที่ควร

เมื่อวานเพิ่งดู National Geographic เกี่ยวกับการสร้างจักรวรรดิจีน มีเล่าถึงเจิ้งเหอด้วย น่าทึ่งจริงๆ นำเรือกว่า 300 ลำออกมหาสมุทร พร้อมกับลูกเรือกว่า 25,000 คน เป็นเรือลำที่ใหญ่ที่สุดในยุคนั้น  เพราะเรือธงลำที่ใหญ่ที่สุดมีขนาดยาว 1.5 เท่าของสนามฟุตบอล (ตามคำบรรยายทางทีวี ซึ่งน่าจะเป็นอเมริกันฟุตบอล) ถ้าตาม wikipedia จะบอกว่าเรือธงยาวถึง 120 เมตรทีเดียว นึกถึงความรู้ความสามารถของคนในยุคนั้นที่สามารถสร้างเรือไม้ใหญ่ขนาดนั้น เป็นจำนวนหลายร้อยลำได้ นึกถึงการจัดการ การใช้ทรัพยากรที่มีจำกัด ก็ทึ่งแล้ว (กำลังนึกถึงไม้ที่ใช้ dry dock ที่ใช้ต่อเรือ กับช่างต่อเรือจำนวนมาก) 

ที่แจ๋วมากสำหรับเรือลำนี้ตามคำบรรยายคือท้องเรือเป็นหิน เพื่อสร้างความแข็งแรงกันเวลาท้องเรือขูดท้องน้ำ (ถ้าน้ำตื้น) แล้วแบ่งเป็น compartment เล็กๆ สำหรับบรรจุน้ำ และสัมภาระ มีที่พัก มีครัว มีศูนย์บัญชาการรบเสร็จสรรพ

อีกประการหนึ่งก็สำคัญก็คือเิจิ้งเหอออกท่องโลกทางมหาสมุทรก่อนโคลัมบัส และอาจจะเป็นคนพบอเมริกาก่อนโคลัมบัสด้วยซ้ำ ^ ^  จะใช่หรือไม่ก็ตาม ท่านซำปอกงของเราก็เป็นเจ้าแห่งท้องทะเล สมควรได้รับการนับถือจากชนรุ่นหลังจริงๆ

เขียนเสียยาว พอดีเมื่อวานเพิ่งดูรายการน่ะู ^ ^

Little Jazz
เขียนเมื่อ 1 ตุลาคม 2007 13:39 น. ()
P พี่ศศินันท์

เมื่อวานสนุกมาก พาเดินเที่ยวแล้วก็กิน เดินจนปรุทะลุไปมาเกือบทุกซอย เชี่ยวชาญแถบนั้นอยู่แล้วค่ะ แต่ไม่ได้เข้าวัดเหล่งไหน่หยี่เพราะปิดแล้ว เห็นแม่บอกว่าเปิดดึกเฉพาะเทศกาลหรือวันเสาร์ค่ะ เอกกับกบเลยอดเข้าไปชม เรื่องดูดวงไม่ค่อยถนัด แต่แม่ชอบค่ะ แต่ก็ได้ไปที่เทียนฟ้า ที่นี่รูปปั้นพระโพธิสัตว์อวโลกิเตศวรสวยมาก และด้านในก็มีคนกำลังสวดมนต์แบบจีนอยู่เป็นกลุ่มอยู่พอดี เอกถ่ายรูปใหญ่เลย

เสียดายถ้ามีเวลามากกว่านี้จะพาสองคนเดินไปคลองถมด้วย แต่แค่นี้ก็เต็มอิ่มแล้วเหมือนกัน เดินเที่ยวกลางคืนสบายดีค่ะ ไม่ร้อน

ตอนวัยรุ่นชอบมาเดินเที่ยวกับเพื่อนๆ มีสามคนบ้านอยู่แถวนี้ คนนึงที่บ้านขายนาฬิกา เป็นร้านเก่าแก่ กะอีกคนบ้านขายพวกหมอนสีชมพูกับเครื่องใช้งานมงคล แล้วก็อีกคนบ้านอยู่ในตลาดน้อย เวลามาเที่ยวกันทีเหมือนเจ้าถิ่น เดินซอกแซกกันชนิดปรุทีเดียว
Little Jazz
เขียนเมื่อ 1 ตุลาคม 2007 13:58 น. ()
P พี่สร้อย

ใบเซียมซีนี่เท่าที่เห็นน่าจะเป็นตำรับการแปลเดียวกันเกือบทั่วประเทศนะคะ

ส่วนไม้สองอันที่เหมือนกรับนี่เขาเรียกว่าปวย ว้ใช้สำหรับเวลาเสี่ยงเซียมซีเสร็จแล้วอย่าพึ่งไปดูใบทำนาย ให้โยนปวย 3 ครั้ง เรียกว่าปัวะปวย เพื่อเช็คว่าเซียมซีที่เราเสี่ยงออกมาใช้ได้จริงมั้ย

หงายคือ "เชี่ยปวย" = หัวเราะ หรือขำ คือเรื่องที่เราขอมันไร้สาระ หรือยังไม่ให้คำตอบ
คว่ำคือ "อุ๋งปวย" = ไม่ให้คำตอบ
หงายอันคว่ำอันคือ "เซ้งปวย" = OK ใช้ได้

ถ้าเราทำสามครั้งแล้วออกหงายคว่ำทั้งหมดให้ไปหยิบใบเซียมซีมาดู ถ้าใบเซียมซีทำนายไม่ดี ก็ให้ไปเสี่ยงใหม่แล้วปัวะปวยใหม่เพื่อเช็ค แต่ถ้าออกมาตรงกันอีกก็ควรไปสะเดาะเคราะห์ได้แล้ว แสดงว่าซวยจริง 555 แต่ถ้าเสี่ยงเซียมซีแล้วปัวะปวยไม่ผ่าน ก็ต้องเสี่ยงใหม่จนกว่าจะผ่านค่ะ

นี่ก็เป็นวิธีการเสี่ยงเซียมซีที่ถูกต้อง ไม่ใช่เขย่าๆ หล่นมาปุ๊บก็ไปดูใบทำนายปั๊บ แบบนั้นไม่ถูกวิธีค่า แต่ถ้าหล่นมาหลายๆ อันก็ใช้ไม่ได้ต้องเก็บเข้าไปแล้วเอาใหม่ หนูเคยเขย่าหล่นมาหมดเหลืออันเดียว เลยใช้อันนั้นแทนเหมือนกัน 555
Little Jazz
เขียนเมื่อ 1 ตุลาคม 2007 14:07 น. ()
P ศิษย์พี่รอง

เดี๋ยวจะมีเรื่องเยาวราชต่ออีกตอนเรื่องพระศรีอริยเมตไตรกับพระกัจจายนะ (พระสังข์กัจจายน์) ซึ่งเป็นคนละองค์กัน แต่ลักษณะคล้ายๆ กันจนคนสับสน ทำให้ทักผิดทักถูก โดยเฉพาะในวัดจีนคนจะชอบนึกว่าพระศรีอริยเมตไตรคือพระกัจจายนะ เดี๋ยวว่าจะเล่าต่อคืนนี้ค่ะ

เรื่องเจิ้งเหอนี่สนุกดี มีตำนาญเพียบ เป็นคนที่เก่งมากที่สามารถคุมกองเรือใหญ่มโหฬารขนาดนั้นได้ เดี๋ยวไว้จะลองค้นตำราดู ถ้ามีเรื่องเกี่ยวกับเจิ้งเหอจะเอามาเขียนเล่าให้อ่านกัน เรื่องเรือที่เล่าก็เจ๋งดีค่ะ ภูมิปัญญาจีนโบราณนั้นมีเยอะ เคยดูรายการใน discovery สมัยโบราณนั้นมีประดิษฐ์เครื่องยิงจรวด เครื่องตรวจแผ่นดินไหว รถศึก และอีกสารพัด ไม่รู้พี่เคยดูหรือเปล่าคะ ดีมากนะสารคดีชุดนั้น
sasinanda
เขียนเมื่อ 1 ตุลาคม 2007 14:15 น. ()

 

แถมอีกหน่อยค่ะ  ที่คลองถม เคยพาลูกไปซื้อกีตาร์ตัวแรกในชีวิตที่นั่นค่ะ

ลูกยังเด็ก ทำให้เราต้องซื้อแพง เพราะมองกีต้าร์ตาเป็นมัน มือสะกิดแม่ใหญ่ แสดงความอยากได้อย่างชัดเจน

ทั้งๆที่เตี๊ยมกันแล้ว ว่า ไว้แม่จะพูดเอง อยู่เฉยๆนะ อาเฮียเลยจับไต๋ได้ ว่าอยากได้มาก

ที่ไปที่นี่เพราะ ญาติเขา มาซื้อกีตาร์ที่นี่เหมือนกัน พี่คนนี้ ชอบเล่นมาก ตอนหลัง เขาได้เป็นแชมป์เอเซีย 3 ปีซ้อน คณะกรรมการ มาขอร้อง ไม่ให้สมัครต่ออีก ให้คนอื่นเขามั่ง ตอนนี้สอนอยู่ที่ม.มหิดลภาคภาษาอังกฤษ ชื่อดร.จิรเดช

น่าพาไปนะ ที่นี่เป็นย่านเก่าแก่มากค่ะ

Little Jazz
เขียนเมื่อ 1 ตุลาคม 2007 14:29 น. ()
P พี่ศศินันท์

คลองถมนี่ก็ไปบ้าง ไปเดินดูของแปลกๆ ค่ะ บางครั้งก็ไปตอนกลางวัน แต่ชอบไปเดินตลาดมืด ได้ของดีหายากในราคาสุดถูกหลายครั้ง

ส่วนเครื่องดนตรีถ้าจะซื้อส่วนใหญ่จะเข้าไปที่เวิ้งนาครเขษมค่ะ ที่นั่นรวมสารพัดเครื่องดนตรี ทั้งสำหรับวงออเคสตร้า วงสตริง วงโยธวาธิต
mr. สุมิตรชัย คำเขาแดง
เขียนเมื่อ 1 ตุลาคม 2007 18:47 น. ()

ได้ความรู้เพิ่มขึ้นครับ

          นั่นสิครับคำแปลจะเหมือนกันทุกทีหรือเปล่า

           แต่ที่แน่ ๆ ผมยังไม่เคยไปเยาวราชเลย  อยากไป  เห็นทีหลังจากไปเที่ยวนู่นนี่หลายแห่ง  แต่คงลืมไปจริง ๆ ที่ต้องไปเที่ยวเมืองหลวงให้ทั่วเสียที  ด้วยความเป็นคนขยาดเมืองหลวงน่ะครับ

           ไว้จะแพลนไปในช่วงสงกรานต์ดีกว่า คนไม่ค่อยมีดีถนนคงโปร่งหน่อย

           ขอบคุณครับที่นำประวัติมาให้อ่านขยันค้นจัง

Little Jazz
เขียนเมื่อ 1 ตุลาคม 2007 19:03 น. ()
P คุณสุมิตรชัย

ส่วนใหญ่เท่าที่เคยเจอมาก็เป็นฉบับแปลโดยนายเปลี่ยนทั้งนั้นค่ะ แต่ไม่รู้ว่าทุกที่หรือเปล่า วัดเขาก็อบปี้ต่อๆ กันไป เพียงแต่รูปแบบการจัดหน้าของแต่ละที่ก็ต่างกันตามแต่โรงพิมพ์จะทำให้

พอดีพึ่งจะอ่านเรื่องนี้ไปก่อนที่จะไปเที่ยวเยาวราชคืนเดียว ก็เลยอยากเอามาเล่าเผื่อแผ่ให้คนอื่นได้ทราบค่ะ

ช่วงสงกรานต์น่าจะปิดกันเกือบหมดนะคะ เพราะลูกจ้างกลับบ้านกันทั้งนั้น ร้านค้าก็เลยไม่มีคนช่วย ถึงมีก็คงเดินไม่สนุกเพราะถูกสาดน้ำค่ะ ปกติวันธรรมดาคนก็ไม่เยอะนะคะ เรื่อยๆ ถ้าชอบเที่ยวพวกวัดก็ควรเที่ยวตอนเช้า ถ้าอยากมากินอาหารหรือเก็บบรรยากาศก็ควรมาหลังทุ่มครึ่งไปแล้ว ไม่งั้นร้านจะยังจัดไม่ค่อยเสร็จค่ะ
แผ่นดิน
เขียนเมื่อ 1 ตุลาคม 2007 21:05 น. ()

สวัสดีครับ ..จอมยุทธแห่งเยาวราช

  • อิจฉาคุณเอก และผองเพื่อนจังเลย
  • พี่เคยไปเดินบ้างแล้วนะ ..
  • ตื่นตาตื่นใจ..
  • แต่ถ้าไปอีกครั้ง  ก็ยังยืนยันมีความสุขที่จะเดินแผงหนังสือตาม "จตุจักร" ...
  • .....
  • สุขภาพกายและใจ แข็งแรง เด้อ อีหล่า ..
นายกรเพชร
เขียนเมื่อ 1 ตุลาคม 2007 22:25 น. ()

สวัสดีครับ

          ไม่ได้ไปเยาวราชนานมากแล้ว ไม่ยักรู้ว่ามีเสี่ยงเซียมซีด้วย  ไปคราวหน้าท่าจะต้องไปลองดูหน่อย เพลงเพราะดี  แต่บรรยากาศทันสมัยไปหน่อย ทำให้ระลึกถึงตอนยุคใส่กางเกงขาบาน    จีบสาวแบบร็อคเอลวิส 

ข้ามสีทันดร
เขียนเมื่อ 1 ตุลาคม 2007 22:37 น. ()

สวัสดีครับคุณซูซาน

ไปว่าท่านพี่ขจิตว่าไวว่อง แต่เจ้าของบันทึกก็ว่องไวไม่แพ้กันนะครับ พูดว่าจะเขียนเรื่องนี้ให้อ่านกันปุ๊บ เช้ามาก็เจอปั๊บ

มีภาพเซียมซีใบที่เก้าไหมครับ จะได้เข้ากับเพลง ...ช่วยต่อยอด อิอิ

 

 

Little Jazz
เขียนเมื่อ 1 ตุลาคม 2007 22:39 น. ()
P พี่พนัส

ไว้มากรุงเทพฯ เมื่อไหร่โทรมาหาเลย เดี๋ยวน้องพาเที่ยวเอง เยาวราชที่ว่าเดินแล้วน่ะ มันไม่เหมือนเดินกับเจ้าถิ่นหรอกเน้อ ไว้ทัวร์กับน้องแล้วจะรู้ว่าเยาวราชมีดีอีกเยอะ

เวลาไปซื้อหนังสือที่จตุจักรต้องระวังนะพี่ จะมีคนมาคอยสะกิด "โป๊มั้ยพี่ๆ" ถ้าเข้าไปแล้วไม่ซื้อนี่เจ็บตัวกันมาหลายคนแล้ว เรื่องฮาๆ ก็มี เพื่อนน้องชายเขาเจอแล้วกลับมาเล่าให้น้องเราฟังว่า "พอบอกไม่เอาหนังสือโป๊ มันก็จะขายหนังสือเทควันโดให้ งงว่ะ มีงี้ด้วย" จริงๆ แล้วเขาฟังผิด คนขายบอกว่าไม่เอาหนังสือก็มีวิดีโอด้วยต่างหาก 555 หูเพี้ยนไปไกล
Little Jazz
เขียนเมื่อ 1 ตุลาคม 2007 22:48 น. ()
P อ.กรเพชร

มีให้เสี่ยงเซียมซีทุกศาลเจ้าและทุกวัดที่เป็นวัดจีนแถวนั้นเลยค่ะ มีเพียบ เช่น ศาลเจ้าหน่ำเอี้ย กวนอิมเนี้ย ศาลกวนอู วัดกัลยาณมิตร ศาลเจ้าโจวซือกง ศาลเจ้าไต่ฮงกงโจวซือ วัดมังกรฯ ศาลเจ้าเล่งบ๋วยเอี้ย ศาลเจ้าเทียนฟ้า ศาลเจ้าแม่ทับทิม ศาลเจ้าเบ๊ม้า ศาลเจ้าหูน่ำกิม ศาลเจ้าเห้งเจีย ฯลฯ อย่าลืมทำตามวิธีเสี่ยงเซียมซีที่ถูกต้องด้วยนะคะ
Little Jazz
เขียนเมื่อ 1 ตุลาคม 2007 22:51 น. ()
P กบ

เสือปืนไวเหมือนกันค่า เหล็กเขาต้องตีตอนร้อน ไม่งั้นนานไปอาจเกิดอาการขี้เกียจได้ วันนี้ว่าจะเขียนเรื่องพระสังกัจจายน์ยังขี้เกียจแล้วเลย พอดีได้หนังสือใหม่มาสองเล่ม จะรีบไปอ่าน เดี๋ยวขยันแล้วจะมาเขียนให้อ่านต่อนะ

เซียมซีใบที่เก้าไม่มีรูปอ่ะ ^ ^ สงสัยต้องรอให้กบไปเอามาให้ชมกัน แต่ถ้าไม่ได้เสี่ยงเซียมซีแล้วไปหยิบส่งเดช ความซวยอาจมาเยือนได้ อีนี้ไม่รู้ด้วยนะ อิ อิ
จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร
เขียนเมื่อ 2 ตุลาคม 2007 01:13 น. ()

สวัสดีครับ "ซาน"

ตอนนี้ผมอยู่ที่หัวหินครับ วันนี้ไปเดินชมเมืองหัวหินยามค่ำคืนมา ได้อีกบรรยากาศครับ ..คล้ายๆปาย

หลังจากคืนนี้คงกลับ กทม.ครับ

เรื่องราวที่เยาวราชน่าประทับใจมาก ผมโหลดภาพแล้ว สวยมาก...โดยเฉพาะซุ้มประตู กับฟ้าสีน้ำเงินเข้มยามใกล้ค่ำ

ขอบคุณมากๆครับที่พาผมตะลอนทัวร์ สนุกและอิ่มมากๆครับ

รออีกสักวันสองวันผมจะเขียนบันทึกเล่าเรื่องทริปสามสี่วันนี้ครับ

 

Little Jazz
เขียนเมื่อ 2 ตุลาคม 2007 13:42 น. ()
P เอก

ดีนะ ได้มีโอกาสเดินเที่ยวพักผ่อนหลังจากทำงาน เดี๋ยวจะรอดูรูปและอ่านบันทึกนะ เป็นไงชอบเพลงนี้มะ โบดีเนอะ ฟังเพลงแล้วอ่านบันทึกนี้ไปด้วยได้ฟิลด์มากเลยอ่ะ ^ ^
เนปาลี
เขียนเมื่อ 3 ตุลาคม 2007 11:45 น. ()
  • คุณซูซาน ..

ต้อมไม่เคยไปเยาวราชเลย  น่าสนเนอะ   ท่าทางมีอะไรให้เดินดูเยอะแยะไปหมด   โดยเฉพาะของกิน  อิอิ

อื้มมม เพิ่งรู้ความเป็นมาของเซียมซี..อย่างนี้นี่เอง

Little Jazz
เขียนเมื่อ 3 ตุลาคม 2007 13:23 น. ()
P คุณต้อม

ที่น่าสนใจยังมีอีกเยอะ วันนั้นมันกลางคืนบางที่เขาปิดแล้ว ไว้ถ้าคุณต้อมมากรุงเทพฯ เรานัดกันสิ จะเป็นไกด์พาเที่ยวเอง ติดขนมกับกาแฟไว้จะได้ใช้หนี้กันซะที จะแถมบะหมี่เกี๊ยวเป็ดให้อีกชามก็ได้นะ ^ ^ เอาของกินมาล่อจะได้ลงมากรุงเทพฯ ไวไว
เนปาลี
เขียนเมื่อ 3 ตุลาคม 2007 14:26 น. ()
  • คุณซูซาน ..

ต้อมรู้สึกซาบซึ้งใจในน้ำใจไมตรีของคุณเป็นยิ่งนัก  (( จด ๆ ๆ ยิก ๆ ๆ ในเมมโมรี่ไว้ก่อน  อิอิ ))     เรื่องกินน่ะขอให้บอกเถอะค่ะ   ช๊อบบบ - ชอบ 

ลงไปเมืองกรุงทุกครั้ง  เหตุผลหลัก  ๆ นี่ก็ ตามไปหม่ำฟรีนี่ล่ะค่ะ  ^_^  อ้าววว..เผลอบอกไปแล้ว 

Little Jazz
เขียนเมื่อ 3 ตุลาคม 2007 14:31 น. ()
คุณต้อม

มาเลยๆ เราจะรอดูว่าตัวแค่นี้กินได้เท่าไหร่เชียว ^ ^ เวลาพาใครไปเลี้ยงทีไรมีแต่บอกว่ากินไม่ไหวแล้ว จุก นี่มาคนเดียวรับรองเลี้ยงไหวแน่ๆ 555 แถวนั้นของกินเยอะจริงน้าจะบอกให้ จดไว้แล้วอย่าลืมรีบมาทวงสัญญาล่ะ ^ ^
เนปาลี
เขียนเมื่อ 3 ตุลาคม 2007 15:28 น. ()
  • คุณซูซาน..

ยิ่งว่า..เหมือนยิ่งยุ นะ   เคยได้ยินไหม?  haha

ไปเมืองกรุงเมื่อไหร่ล่ะก็..ต้อมจะถล่มคุณซูซานให้ร้อง อ๊ายยหย๊า เลยล่ะ  ฮึ่มมม ๆ ๆ

แปลกใจตัวเองเหมือนกันว่าทำไมไม่เคยไปเยือนเยาวราชนะ   แต่มาคิดได้ว่า ก็มัวเอาแต่รับนัดหม่ำ ๆ นี่ล่ะสิ  ถึงไม่เคยได้ไปสักที    นึกขึ้นได้แล้วเขินอายแฮะ 

งานยุ่งไหมคุณ?

Little Jazz
เขียนเมื่อ 3 ตุลาคม 2007 15:37 น. ()
งานเยอะ แต่ก็พักสายตาและลุกเดินบ้าง ไม่งั้นเดี๋ยวปวดหลังอีก

รอคนมาถล่มอ่ะ เดี๋ยวจะไปกู้แบงค์รอไว้นะ 555 ถ้าไม่พอจะงัดข้างฝาบ้านมาเลี้ยง รู้สึกว่าใน GotoKnow นี่มิตรภาพใหม่ๆ นี่เกิดจากเรื่องกินหลายครั้งแล้วนะ ตกลงพวกเราเป็นพวก สชก. ใช่มั้ย (สมาคมคนชอบกินไงล่ะ)
เนปาลี
เขียนเมื่อ 3 ตุลาคม 2007 15:51 น. ()
  • คุณซูซาน ..

ชมรมที่เกิดจาก G2K นี่..รู้สึกจะมีหลายชมรมนะ   ที่ผ่านตาก็จะมี ชมรมโสด ((แบบมีความหวัง)) ของ อ.ลูกหว้า   อืมมม ตอนนี้มีชมรม สชก. อีกรึ?   ต้อมคงต้องขอสมัครเป็นสมาชิกน้อยตัวโต ๆ เสียทั้งสองชมรม  555

ว่าแต่..ให้เลือกไว้ก่อน  ว่าชอบเส้นไหน?  เผื่อมีโอกาสไปถล่มเมื่อใด  จะได้หยิบติดไม้ติดมือไปฝาก   แลกกับมื้อหญ่ายยยยยยย ไงล่ะ    >>   http://gotoknow.org/blog/naepalee/134457

ขจิต ฝอยทอง
เขียนเมื่อ 3 ตุลาคม 2007 15:55 น. ()
  • มาขอบคุณ
  • เปลี่ยนเพลงอีกแล้ว
  • ไหนๆๆ
  • ยักษ์อยู่ไหน
  • ฮ่าๆๆ
  • มีเซี่ยมซีหาคู่ไหม
  • จะได้ไปใช้บริการบ้าง
  • ฮ่าๆๆๆ
เนปาลี
เขียนเมื่อ 3 ตุลาคม 2007 16:00 น. ()
  • คุณซูซาน..

ใช่ ๆ ๆ เซียมซีหาคู่มีป่ะ?  แม่นไหม?  ดูมั่ง ๆ ๆ   เนี่ย  ดูเป็นเพื่อนท่านพี่ขจิตหรอกน๊า  haha

Little Jazz
เขียนเมื่อ 3 ตุลาคม 2007 16:21 น. ()
พี่ขจิต

สงสัยเซียมซีของพี่จะเป็นเบอร์เก้านะ เพลงเขาว่าไว้อย่างงี้ไง

เซียมซีเสี่ยงรักทักทำนายว่า
ใบที่เก้านั้นหนา ชีวิตเกิดมาเหมือนฟ้ามืดมน
สูญสิ้นความหวังกระทั่งคนรักอับจน
ขาดชู้ราหูเข้าดล จำทนเศร้าหมองมิคลาย

เซียมซีที่หวังคงขลังดังว่า
เธอจึงไม่เมตตา ยามทุกข์โศกมาร้างลามลาย
หลงเฝ้าถนอมยอมมอบชีวิตใจกาย
แต่แล้วก็ยังไม่วาย กลับกลายใจจางร้างรา

สองมือพนม สุดจะน้อมก้มกราบขอ
หวังใจให้เจ้าพ่อ เซียมซีจงมีเมตตา
ช่วยดลใจเขา เฝ้ารักคงมั่นอุรา
ให้คืนกลับมา สมเป็นแก้วตาดวงเดียวแท้จริง

เซียมซีแผ่นนี้แม้นเป็นของใคร
คงจะกลุ้มจิตใจ ยามรักห่างไปเขาคงประวิง
เหมือนดั่งความฝันเรามั่นใจรักแอบอิง
ผิดพลั้งยังมาทนนิ่ง ไม่จริงดั่งคำสัญญา
Little Jazz
เขียนเมื่อ 3 ตุลาคม 2007 16:25 น. ()
คุณต้อม

ไว้รอเราพาไปที่แม่นๆ แถวเยาวราชให้ อย่าไปยุ่งกับพี่ขจิตเขา เดี๋ยวเขาก็แอบเอาเบอร์เก้ามาเปลี่ยนให้หรอก ซวยตายเลยนะนั่น อยู่คานทองนิเวศน์ถาวรไม่ต้องผ่อนดาวน์ 555
เนปาลี
เขียนเมื่อ 3 ตุลาคม 2007 16:39 น. ()
  • คุณซูซาน ..

ถ้าเกิดต้อมได้ใบที่ 9 ล่ะ  จะเอาไปเปลี่ยนกับของใครดี?  

แม่นจริงป่ะ?  โอ๊ยยย  มาจุดประกายให้อยากดูหง่ะ  TT_TT

Little Jazz
เขียนเมื่อ 3 ตุลาคม 2007 16:52 น. ()
คุณต้อม

ก็เอาติ้วกลับหัวจิ มันจะได้กลายเป็นเลข 6 แทนไง เราพูดเล่นนะเรื่องเซียมซี เราไม่รู้หรอกที่ไหนแม่น เป็นพวกไม่ชอบดูดวงหรือเสี่ยงทาย มั่นใจและเชื่อผลจากการกระทำของตัวเราเองมากกว่า แต่ถ้าชอบจะถามแม่ให้ ขานั้นเนี่ยเขาเซียนอ่ะ
ขจิต ฝอยทอง
เขียนเมื่อ 3 ตุลาคม 2007 16:57 น. ()
  • คิดได้อย่างไร
  • เลข 9 ให้เรา
  • ขอเอากลัวหัวด้วยคน
  • 5555
เนปาลี
เขียนเมื่อ 4 ตุลาคม 2007 10:25 น. ()
  • คุณซูซาน..

การดูอะไรแบบนี้  นับเป็นศาสตร์และศิลป์ที่น่าสนใจอีกแขนงหนึ่งนะ  ต้อมว่า..    เป็นศาสตร์ที่น่าสนใจชะมัด

ปกติต้อมก็ไม่ค่อบชอบดูอะไรแบบนี้เลยค่ะ   แต่เวลาไปส่งใครมักจะถูกถีบให้ลองดูก่อนเป็นคนแรกอยู่เรื่อย  

หน่านะ  ถ้ามีโอกาสได้ดู  ก็ดูเอาสนุกและก็คิดตามค่ะ  ทั้งนี้ต้องอิงหลักและผล   ดูเพื่อเป็นแนวทาง

 

แหมนะ  ถ้ามีโอกาสดูจริง  เราจะดูว่า เมื่อไหร่จะเลิกโสดเสียที  อิอิ  ^_^

 

Little Jazz
เขียนเมื่อ 4 ตุลาคม 2007 12:17 น. ()
พี่ขจิต

ไม่ต้องกลัวไปหรอก พี่ได้ใบไหนก็เหมือนกันหมดแหละ ศาสตร์แขนงไหนก็ช่วยไม่ได้ 555 สงสัยพี่จะต้องถือศีลกินเจ แต่ผลไม้อย่างเดียวที่ห้ามกินคือแห้ว ไม่งั้นจะยิ่งไปกันใหญ่นะ ขำอ่ะ กลัวใบเซียมซี ทำบุญเยอะๆ สิพี่ เผื่อจะได้เร่งให้เนื้อคู่จะมาเกิดทันในชาตินี้ 555 นานๆ ทีจะได้รังแกพี่เรา สะจายยยยยยอ่ะ
เนปาลี
เขียนเมื่อ 4 ตุลาคม 2007 12:22 น. ()
  • คุณซูซาน มาแล้ว..

ดีจัง!!  กำลังง่อม  ง่อมเป็นคำเมืองน่ะ  แปลว่า เหง๊า - เหงา 

Little Jazz
เขียนเมื่อ 4 ตุลาคม 2007 12:28 น. ()
พักเที่ยงน่ะคุณต้อม กินข้าวไปเล่นไป เดี๋ยวอีกแป๊บต้องไปทำงานต่อแล้ว งานเยอะน่ะ วันนี้คงอยู่จนดึก

ส่วนเรื่องเซียมซีเราว่าไม่ต้องไปลองหรอก มันไม่แน่นอนวัดผลไม่ได้ เดี๋ยวเราช่วยทำป้ายโสดสนิทแปะหน้าบล็อกให้ดีกว่า เผื่อจะได้มีโอกาสเจอเนื้อคู่ไง เปอร์เซ็นต์ความน่าจะเป็นสูงกว่าอีกนะ 555
เนปาลี
เขียนเมื่อ 4 ตุลาคม 2007 12:31 น. ()
  • คุณซูซาน ..

งั้นเอาท่านพี่ขจิต เป็นคนแรกที่ประเดิมด้วยวิธีของคุณเลยก็แล้วกัน อิอิ   ได้ผลอย่างไร..เราค่อยมาคิดลองอีกที 

 

แต่ได้ข่าวแว่ว ๆ ว่า ลองกันทุกวิธีแล้วไม่ใช่เหรอคะ?

Little Jazz
เขียนเมื่อ 4 ตุลาคม 2007 12:45 น. ()
555 คุณต้อมนี่สังกัดแผนกซ้ำเติมแฮะ มีลูกคู่ สงสัยต้องให้คาถากับพี่ขจิตถึงจะได้ผล ว่าตามนี้เลยนะพี่ สามวันเจ็ดวันเห็นผล "โอม สาวน้อย สาวใหญ่ สาวแก่ แม่หม้าย สุโขสุขา อาซิ่ม อาม่า มากันไวๆ ขอเทพสาวๆ มาร่วมอวยชัย ให้ขจิตได้มีแฟนสักที เพี้ยง"

แต่เดี๋ยวก่อน ถ้าท่านท่องได้สิบจบวันนี้ เราแถมฟรีทันทีน้ำใบบัวบกหนึ่งแก้วแก้ช้ำใน ยังยังไม่พอ ถ้าท่านท่องได้ถึงหนึ่งร้อยจบ เรามอบยาขมตราน้ำเต้าทอง และยาขมตราใบห่อ ของแท้ต้องมีนายห้างใบห่อเป็นสัญลักษณ์สำคัญ โปรดอ่านรายละเอียดข้างห่อก่อนใช้ยา ห้ามดื่มเกินวันละสองแก้ว สตรีและเด็กมีครรภ์โปรดปรึกษาแพทย์ 555 ขำย่อยอาหารจริงๆ
เนปาลี
เขียนเมื่อ 4 ตุลาคม 2007 12:50 น. ()
  • คุณซูซาน ..

มาอ่านคาถามหาระรวย  มหาเสน่ห์ ที่ท่านพี่ขจิตต้องท่องแล้วก็..ขำก้ากกกกกกก ล่ะสิ  น๊านนน  โปรโมชั่น ท่อง 10 จบภายในวันนี้แถมน้ำใบบัวบกอีกแน่ะ  โถ ๆ ๆ ..อย่างนี้ ไม่ได้ผล  ก็ไม่รู้จะช่วยอย่างไรแล้วใช่ไหมคุณ

คุณซูซานใจป้ำหน่อย  ภายในสามวันเจ็ดวันไม่เห็นผล  แถมไร่แห้วสักไร่สองไร่สิหนอ  ^_^

ป.ล. ป่านนี้เจ้าตัวแก๊นข้าวแล้วเน้อ  แก๊นข้าว ก็คือ ทานข้าวแล้วข้าวติดคอ   hahaha

Little Jazz
เขียนเมื่อ 4 ตุลาคม 2007 13:11 น. ()
คุณต้อม

มาเลื่อนตำแหน่งให้เป็นผู้จัดการแผนกซ้ำเติมแล้ะ ขำๆ หลังอาหารเที่ยงน่ะ เดี๋ยวจะไปทำงานต่อแล้วนะ บ่ายโมง หมดเวลาเล่นแล้วล่ะ อย่าลืมตามไปดูอาการพี่ขจิตนะว่าหายติดคอหรือยัง เกิดแกกินข้าวแล้วติดคอตายก่อนได้ไปเมกา พวกเราจะบาปนะนั่น แถมวิญญาณพี่แกคงแค้นอีกต่างหาก เพราะตายแบบยังโสด เดี๋ยวจะไปอาละวาดกับยมบาลเอา "ตรูยังไม่มีเมีย จะตายไม่ได้ ไม่ยอมมมมมมมมมมมมม" 555 ไปล่ะ
ขจิต ฝอยทอง
เขียนเมื่อ 4 ตุลาคม 2007 14:57 น. ()
  • มิน่าเหมือนมีอะไรติดคอ
  • คิดได้ไง
  •  "โอม สาวน้อย สาวใหญ่ สาวแก่ แม่หม้าย สุโขสุขา อาซิ่ม อาม่า มากันไวๆ ขอเทพสาวๆ มาร่วมอวยชัย ให้ขจิตได้มีแฟนสักที เพี้ยง"

    แต่เดี๋ยวก่อน ถ้าท่านท่องได้สิบจบวันนี้ เราแถมฟรีทันทีน้ำใบบัวบกหนึ่งแก้วแก้ช้ำใน ยังยังไม่พอ ถ้าท่านท่องได้ถึงหนึ่งร้อยจบ เรามอบยาขมตราน้ำเต้าทอง และยาขมตราใบห่อ ของแท้ต้องมีนายห้างใบห่อเป็นสัญลักษณ์สำคัญ โปรดอ่านรายละเอียดข้างห่อก่อนใช้ยา ห้ามดื่มเกินวันละสองแก้ว สตรีและเด็กมีครรภ์โปรดปรึกษาแพทย์ 555
  • กำลังติดหน้าบล็อกว่า คนอกหักพักบล็อกนี้
  • ฮ่าๆๆๆ
Little Jazz
เขียนเมื่อ 4 ตุลาคม 2007 15:38 น. ()
อ้าว โจทย์ตามมาเจอง่ะ รู้ได้ไงเนี่ยว่ามีคนนินทา ทำป้ายติดเมื่อไหร่จะตามไปดูนะ ไปเมกางวดนี้อย่าเสียเชิงชายไทย กวาดต้อนกลับมาบ้านเราสักสี่ห้าคนนะพี่ อย่าเสียดุลหอบเสื้อผ้าตามเขาไปล่ะ ต้อง Import มาโชว์ชาวบล็อกเน้อ ^ ^
กฤษณา สำเร็จ (Krisana Sumret)
เขียนเมื่อ 4 ตุลาคม 2007 22:44 น. ()
  • มาเสี่ยงเซียมซี..ได้ใบที่ฮาๆๆๆๆ..กับcommentของสมาชิกสมาคมทั้งหลายค่ะ....อิ..อิ.... 
  • น้องเล็กสบายดีนะคะ
Little Jazz
เขียนเมื่อ 4 ตุลาคม 2007 23:28 น. ()
สบายดีพี่ติ๋ว วันนี้รุมนินทาพี่ขจิตกัน คุณต้อมเป็นลูกคู่อ่ะ คิดถึงพี่นะ จุ๊บๆ
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
สงวนลิขสิทธิ์ © 2005-2023 บจก. ปิยะวัฒนา
และผู้เขียนเนื้อหาทุกท่าน
นโยบายความเป็นส่วนตัว (Privacy Policy)
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท