คนเราเมื่อใช้หรือทำอะไรไปนาน ๆ ก็จะเริ่มรู้สึกเบื่อกับความจำเจที่เราปฏิบัติอยู่เป็นประจำ ซึ่งก็เหมือนกับดิฉันที่เริ่มเบื่อ "วิธีการเขียน หรือวิธิการนำเสนอเนื้อหาสาระ" ที่เขียนเล่าสู่กันฟังโดยผ่านช่องทางของ Gotoknow.org/ ในกรอบของการเขียนซ้ำ ๆ ซาก ๆ เลยต้องหยุดเขียนไปสักระยะหนึ่ง เพื่อทำการทบทวนตนเองเกี่ยวกับ "รูปแบบและวิธีการสื่อสาร" ที่เราใช้ที่ผ่านมานั้นมีลักษณะเป็นเช่นไร? เนื้อหาสาระที่เราเขียนส่วนใหญ่คืออะไรบ้าง? เราเริ่มเบื่อเหนื่อยการเขียนตรงจุดไหน? และเพราะอะไร? เราถึงเขียนไม่ค่อยจะออกหรือเล่าข้อมูลและเนื้อหาไม่ค่อยจะได้เหมือนเดิม
ฉะนั้น จึงเป็นที่มาของการทบทวนข้อมูลที่ผ่านมา การปรับปรุงและแก้ไขเทคนิคการนำเสนอ และการปรับเปลี่ยน "ลุคใหม่...ให้กับตนเอง " ที่เป็นเช่นนี้ก็เพราะว่า
1) การนำเสนอข้อมูลที่ผ่านมานั้นเป็น "สไตล์...ของการเขียนเล่าประสบการณ์ที่ปฏิบัติ" เป็นหลัก
2) มีการนำเสนอเนื้อหาสาระที่ยังไม่ค่อยแสดงถึง "ตัวตนที่แท้จริง"
3) รูปแบบและวิธีการนำเสนอผสมผสานกันอย่างสะเปะสะปะ "หาจุดยืนไม่ได้"
4) การจัดเก็บข้อมูลและเนื้อหาสาระไม่ค่อยเป็นระเบียบเรียบร้อย
ดังนั้น การจัดกรอบเพื่อพัฒนาตนเองทางด้านการนำเสนอผลงานที่ได้ปฏิบัติจริงจึงมีความชอบอยู่ที่ 1) การเขียนเพื่อการสื่อสาร 2) การเขียนในเชิง...การเล่าสรุป 3) การเขียนเพื่อบันทึก เป็นบทความ และเขียนเชิงวิชาการ และ 4) การเขียนเพื่อสร้าง "Product" เป็นของตนเอง โดยสิ่งเหล่านี้เป็น "เป้าหมายที่ดิฉัน...ได้กำหนด" ขึ้นมาเพื่อจัดเก็บและเผยแพร่ความรู้ของตนเองที่เกิดขึ้นจากการทำงานส่งเสริมการเกษตรเป็นหลัก และผลสรุปที่เกิดขึ้นจากการแลกเปลี่ยนเรียนรู้กับผู้มีประสบการณ์ในเรื่องราวต่าง ๆ ทั้งนี้ก็เพราะจะได้ปรับเปลี่ยนความจำเจให้กับตนเอง และเพื่อสร้างความสนุกกับการใช้บริการของช่องทาง Gotoknow.org/ และยังเป็นการสร้างสีสันให้กับ KM ของตนเองค่ะ.
สวัสดีค่ะ...ขอบคุณนะค่ะที่นำเรื่องดี ๆ มาร่วมแบ่งปันค่ะ...ชอบคำพูดนี้มากค่ะเพราะเคยเป็นบ่อยค่ะ...เข้ามายกมือเห็นด้วยค่ะ
"คนเราเมื่อใช้หรือทำอะไรไปนาน ๆ ก็จะเริ่มรู้สึกเบื่อกับความจำเจที่เราปฏิบัติอยู่เป็นประจำ"
สวัสดีครับ
* น่าสนใจข้อนี้ "มีการนำเสนอเนื้อหาสาระที่ยังไม่ค่อยแสดงถึง "ตัวตนที่แท้จริง"
ผมจะขอยืมนำมาใช้บ้าง
แต่ยังคิดไม่ออกว่าจะเขียนรูปแบบใดดี เพราะมี 2 ตัวตนในคนเดียวกัน คือ
1. เรื่องธรรมะ
2. เรื่องสาว ๆ หน้าขาวๆ ผมยาวๆ ตากลมๆ
สับสนกับชีวิต ไปเขียนเรื่องเกษตรต่อดีกว่า บ้าย ขอบคุณครับ