การจัดการความรู้...ที่ขาดหาย


ค้นหาเอกลักษณ์....รูปแบบการเขียนเป็นของตนเอง

     คนเราเมื่อใช้หรือทำอะไรไปนาน ๆ ก็จะเริ่มรู้สึกเบื่อกับความจำเจที่เราปฏิบัติอยู่เป็นประจำ  ซึ่งก็เหมือนกับดิฉันที่เริ่มเบื่อ "วิธีการเขียน หรือวิธิการนำเสนอเนื้อหาสาระ" ที่เขียนเล่าสู่กันฟังโดยผ่านช่องทางของ Gotoknow.org/ ในกรอบของการเขียนซ้ำ ๆ ซาก ๆ เลยต้องหยุดเขียนไปสักระยะหนึ่ง เพื่อทำการทบทวนตนเองเกี่ยวกับ "รูปแบบและวิธีการสื่อสาร" ที่เราใช้ที่ผ่านมานั้นมีลักษณะเป็นเช่นไร?  เนื้อหาสาระที่เราเขียนส่วนใหญ่คืออะไรบ้าง?  เราเริ่มเบื่อเหนื่อยการเขียนตรงจุดไหน?  และเพราะอะไร? เราถึงเขียนไม่ค่อยจะออกหรือเล่าข้อมูลและเนื้อหาไม่ค่อยจะได้เหมือนเดิม

     ฉะนั้น จึงเป็นที่มาของการทบทวนข้อมูลที่ผ่านมา  การปรับปรุงและแก้ไขเทคนิคการนำเสนอ  และการปรับเปลี่ยน "ลุคใหม่...ให้กับตนเอง " ที่เป็นเช่นนี้ก็เพราะว่า

       1) การนำเสนอข้อมูลที่ผ่านมานั้นเป็น "สไตล์...ของการเขียนเล่าประสบการณ์ที่ปฏิบัติ" เป็นหลัก
       2) มีการนำเสนอเนื้อหาสาระที่ยังไม่ค่อยแสดงถึง "ตัวตนที่แท้จริง"
       3) รูปแบบและวิธีการนำเสนอผสมผสานกันอย่างสะเปะสะปะ "หาจุดยืนไม่ได้"
       4) การจัดเก็บข้อมูลและเนื้อหาสาระไม่ค่อยเป็นระเบียบเรียบร้อย

     ดังนั้น การจัดกรอบเพื่อพัฒนาตนเองทางด้านการนำเสนอผลงานที่ได้ปฏิบัติจริงจึงมีความชอบอยู่ที่  1) การเขียนเพื่อการสื่อสาร  2) การเขียนในเชิง...การเล่าสรุป  3) การเขียนเพื่อบันทึก เป็นบทความ และเขียนเชิงวิชาการ  และ 4) การเขียนเพื่อสร้าง "Product" เป็นของตนเอง  โดยสิ่งเหล่านี้เป็น "เป้าหมายที่ดิฉัน...ได้กำหนด" ขึ้นมาเพื่อจัดเก็บและเผยแพร่ความรู้ของตนเองที่เกิดขึ้นจากการทำงานส่งเสริมการเกษตรเป็นหลัก  และผลสรุปที่เกิดขึ้นจากการแลกเปลี่ยนเรียนรู้กับผู้มีประสบการณ์ในเรื่องราวต่าง ๆ ทั้งนี้ก็เพราะจะได้ปรับเปลี่ยนความจำเจให้กับตนเอง และเพื่อสร้างความสนุกกับการใช้บริการของช่องทาง Gotoknow.org/  และยังเป็นการสร้างสีสันให้กับ KM ของตนเองค่ะ.
 

หมายเลขบันทึก: 180143เขียนเมื่อ 2 พฤษภาคม 2008 08:44 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 23:51 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (3)

สวัสดีค่ะ...ขอบคุณนะค่ะที่นำเรื่องดี ๆ มาร่วมแบ่งปันค่ะ...ชอบคำพูดนี้มากค่ะเพราะเคยเป็นบ่อยค่ะ...เข้ามายกมือเห็นด้วยค่ะ

"คนเราเมื่อใช้หรือทำอะไรไปนาน ๆ ก็จะเริ่มรู้สึกเบื่อกับความจำเจที่เราปฏิบัติอยู่เป็นประจำ"

สวัสดีครับ

* น่าสนใจข้อนี้ "มีการนำเสนอเนื้อหาสาระที่ยังไม่ค่อยแสดงถึง "ตัวตนที่แท้จริง"

ผมจะขอยืมนำมาใช้บ้าง

แต่ยังคิดไม่ออกว่าจะเขียนรูปแบบใดดี เพราะมี 2 ตัวตนในคนเดียวกัน คือ

1. เรื่องธรรมะ

2. เรื่องสาว ๆ หน้าขาวๆ ผมยาวๆ ตากลมๆ

สับสนกับชีวิต ไปเขียนเรื่องเกษตรต่อดีกว่า บ้าย ขอบคุณครับ

  • สวัสดีครับอ.ศิริวรรณ
  • ตั้งใจมาแวะเยี่ยมและลปรร.
  • ผมเคยเป็นอย่างอ.จือว่าการเขียนซ้ำ ๆ ซาก ๆ เลยต้องหยุดเขียนไปสักระยะหนึ่ง เพื่อทำการทบทวนตนเองเกี่ยวกับ "รูปแบบและวิธีการสื่อสาร" ที่เราใช้ที่ผ่านมานั้นมีลักษณะเป็นเช่นไร?  เนื้อหาสาระที่เราเขียนส่วนใหญ่คืออะไรบ้าง?  เราเริ่มเบื่อเหนื่อยการเขียนตรงจุดไหน?  และเพราะอะไร? เราถึงเขียนไม่ค่อยจะออกหรือเล่าข้อมูลและเนื้อหาไม่ค่อยจะได้เหมือนเดิม
  • ผมได้เรียนรู้กับเครือข่าย โดยให้มีเวทีลงAction บ่อยๆบางครั้งลองให้ความคิดมันออกนอกกรอบไปก่อน ดูแล้วค่อยเข้าท่าเข้าทาง มีกำลังใจมีพลัง ที่จะต้องพัฒนาต่อยอดครับ
  • วันที่12-14 พค.นี้ คงได้ลปรร.กันนะครับ
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท