เข้าใจว่า มันโดนอะไรหรือเปล่าถึงได้เท้าลอยขนาดนั้นครับ แต่ดูแล้วครับขำๆๆครับ ขอบคุณครับ

ขาจิ้งจกมันเหนียวเกาะติดแน่นไม่หล่นง่าย

แล้วมือใครจับจิ้งจกน่ะ

ขอบคุณอาจารย์ขจิตค่ะ

และขอบคุณที่ ครู ป.1 ค่ะ ที่แวะมาทักทายจิ้งจก เอ๊ย แนน อิอิ

มือแนนเองเจ้าค่ะ..อิอิ เอ...มือ หรือไม้พายน่ะ...555+

ก็พอดีเป็นคนไม่กลัวจิ้งจกน่ะค่ะ แต่กลัวหนอน....อึ๋ยยยย...ที่มันขนสีน้ำตาล โดนผิวก็แสบคันน่ะค่ะ กลัวสุดๆๆ...

อิอิ แมนมั้ยค่ะ....ฮ่าๆๆๆ

มันคงไปเจอเจ้าของบ้าน ขามันเลยอ่อนปวกเปียก

ประมาณใจละลาย ทำนองนั้น มั้งครับ

ก็แค่เดาใจจิ้งจกนะ (ยิ้มมมม)

555+ น่ากลัวว่ามันจะช็อกเมื่อเจอหน้าแนนซะมากกว่าล่ะค่ะ คุณหมูอ้วน

.....อิอิ คงไม่ใช่เพราะความสวยแน่ๆ...

ขอบคุณนะคะ ที่แวะมาเยี่ยมบันทึกนี้ค่ะ

โห....เพิ่งดูข่าว พังน้องนิ่มเสียชีวิต สงสารจังค่ะ

• พาหลานม่อนมาชม จิ้งจกเล่นกายกรรม
• ไม่เคยเห็นเหมือนกัน แปลกดีครับ
• ม่อนยังไม่ได้เรียนรู้จิ้งจกจริงๆจังๆ
• แต่ชอบมากดูแ้วชี้ให้ใครต่อใครดูด้วย
• ขอบพระคุณมากครับ

สวัสดีค่ะมะนาวหวาน ห่างหายไปพักใหญ่ ชีพจรลงเท้าที่ไหนหรือเปล่า คะ

แน่ะ บันทึกนี้ น่ารักซะ จิ้งจก ... ถ้าวันไหนเห็นจิ๊งจกทัก คนโบราณเค้าจะถือเนาะ

แต่นี่ จิ้งจกเล่นกายกรรม ไม่เป็นไร ... ๕ ๕ เข้าใจจับภาพนะคะ ได้อมยิ้ม

ลองมองกลับหัวดูนะครับ

ดูดีดี จะเห็นว่าจิ้งจกตัวหนึ่งกำลังยกมือไหว้สวัสดี จิ้งจกอีกตัว

บางทีมันอาจจะไม่ได้แสดงกายกรรม

แต่มันกำลังแสดงมารยาทตามขนบธรรมเนียมของไทย(ที่ชนชั้นนำหลายๆท่านลืมไปแล้ว)

สวัสดีค่ะ คุณแนน

แวะมาดูจิ้งจก  ขำดีค่ะ  อิ อิ      อือม... ดูแปลกจริงๆ ด้วย..  แต่อย่างไรก็คงไม่กล้าจับมันค่ะ..

ขอบคุณมาก ยอดเยี่ยมเลย