ผมเริ่มจากเรียนรู้ด้วยตนเอง ฝึกปรือฝีมือเพื่อเตรียมประลองฝีดาบ การฝึกฝนคืบหน้า จากหนึ่งเริ่มเป็นสอง สะสมองค์ความรู้ กล้าแกร่งพอที่จะท่องยุทธภพนี้ได้อย่างใจคิด
ระหว่างทางผมได้พบเจอจอมยุทธ์น้อย ใหญ่ หลายท่าน มาจากที่ต่างกัน ต่างก็มีชั้นเชิงเพลงดาบที่ไม่ยิ่งหย่อนไปกว่ากัน
หลายครั้งที่ความมั่นใจในชั้นเชิงของตนเองลดลงไป เมื่อได้พบกับจอมยุทธ์ที่ฝีมือเหนือชั้น กระผมได้แต่มองและเฝ้าเรียนเพลงดาบอยู่ห่างๆ ไม่กล้าแม้กระทั่งไปนั่งจิบน้ำชาสักจอกเพื่อหาโอกาสเสวนากับท่านเหล่านั้น
ผมเดินผ่านออกไปเรื่อยๆตามระยะเวลาที่นานยิ่งขึ้นไป ประสบการณ์ที่ผมได้รับระหว่างทางเหล่านั้น ก็เพิ่มพูนความมั่นใจ -ขณะนั้นกระผมคิดว่าเพลงดาบของกระผมก็กล้าแกร่งไม่น้อยหน้าผู้ใด
จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร
เมืองปาย,แม่ฮ่องสอน
๑๕ มิย.๕๐
สวัสดีคะน้องเอก
การละทิ้งดาบ มิได้หมายถึง การละทิ้งวิทยายุทธ์
เมื่อไหร่ที่เจ้าละทิ้งดาบ เจ้าจะพบจอมยุทธ์มากมายที่พร้อมจะชนจอกกับเข้า
(เกี่ยวกันไหมเนี่ย ข้าน้อยชักจะมึน ๆ ค่ะ)
สวัสดีครับเอก
เข้ามาคาราวะจอมยุติดาบ จอกหนึ่ง จอกสอง จอกสาม จอกสี่ ดื่มไม่มีดีกรี กี่จอกก็ยังไหว....
การอำลาใช่คือการพรากจาก แต่เป็นการเริ่มต้นของการพบกันในครั้งใหม่......
ข้าน้อยคาราวะจอมยุทธ์ เลื่อมใส เลื่อมใส
อ่านแล้วสงสัยที่มาที่ไปจังค่ะ
พยายามจะคิดเปรียบเทียบว่า "วิถีแห่งดาบ...." ในการอ่านเขียนใน GotoKnow นั้นคืออะไร ยังนึกไม่ออกเลยค่ะ ก็เลย"ละทิ้งดาบ...." ไม่ถูก คิดไปคิดมา สงสัยพี่โอ๋ไม่เคยถือดาบแน่เลย...มาแซว แซว คุณเอก
คิดว่าความเหมือนและความแตกต่างของพวกเราใน GotoKnow โดยมีพื้นฐานอยู่บนความมีน้ำใจต่อกัน เคารพในตัวตนของกันและกัน เชื่อมั่นให้กำลังใจกันในสิ่งที่แต่ละคนมีอยู่ในตัว ทำให้พวกเราสามารถส่งเสริมให้ศักยภาพที่พวกเราแต่ละคนมี ได้ก่อเกิดประโยชน์ได้มากยิ่งๆขึ้นในวงกว้าง จึงไม่น่าแปลกใจว่าทำไม GotoKnow จึงเติบโตอย่างอบอุ่นมาในอัตราที่น่าอัศจรรย์ พวกเราทุกคนที่พร้อมจะ"ให้" จึง "ได้" กันถ้วนหน้า
น่ารักจังน้องเอก.....
ไม่มีดาบน่ะค่ะ มีแต่ใจที่จะให้ จะเป็นจอมยุทธหญิง...ได้ไหมนี่..อิอิ
คารวะ..หนึ่งจอกค่ะ...ท่านน้อง
มาแวะ คารวะ อาจารย์จอมยุทธ จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร ด้วยค่ะ
การท่องยุทธภพภายนอกย่อมมีอันตรายมากมายที่ต้องเจอะเจอ การมีดาบไว้ย่อมอุ่นใจและช่วยเราได้ในยามคับขัน ...
แต่การท่องยุทธจักรที่ gotoknow ที่นี่ล้วนมีแต่สหายผู้นี้น้ำใจ ย่อมไม่มีอันตรายแอบแฝง จึงไม่มีความจำเป็นใดที่ต้องพกดาบไว้ข้างกาย...
การละทิ้งดาบจึงทำให้เกิดความเชื่อมั่นขึ้นทั้งกับตัวเราและผู้ร่วมยุทธจักรว่า ณ ที่นี่ หาใช่ที่ประลองวิทยายุทธใด ๆ แต่ที่นี่เป็นแหล่งรวมความรู้ที่เหล่าจอมยุทธทั้งหลายพร้อมใจที่จะร่วมแบ่งปันกัน...
มีแค่หนึ่งสมองกับสองมือพร้อมการเปิดตาเปิดใจของเรา ก็พร้อมที่จะลุยยุทธจักรนี่ได้แล้วครับ ไม่ต้องพกดาบแค่ฝึกฝนต้วเราให้เกิด "ปัญญา" จะได้ใช้ปัญญาเป็นดาบป้องกันความอวิชชาในตัวเราครับ...
ขอบคุณมากครับ...
สวัสดีครับ คุณน้องชาย นายเอก จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร
ขออภัยครับที่นานๆจะแวะมาทิ้งรองรอยสักครั้งหนึ่ง เหตุผลเดิมๆครับ
ดาบ มองได้สองมุมครับ
สวัสดีค่ะคุณเอก
ดิฉันเวียนอ่านบันทึกคุณเอก(ตามมาจากบันทึกน้องเบิร์ดและคุณคติ)อยู่เนืองๆ แต่ไม่ได้แวะมาเข้ามาทักทาย เห็นชื่อบันทึกน่ารักนี้ปุ๊บเลยแวะมาปั๊บ เพราะเห็นคำว่า จอมยุทธ์น้อย จึงเข้าใจไปเองว่าจะมีเด็กน้อยมาร่วมเขียนบันทึกใน GotoKnow อีก.....
ปรากฏว่าเป็นหนุ่มน้อยชื่อ เอก แทน : )
เลยแวะมายิ้มทักทายก่อนเป็นเบื้องต้นนะคะ จะเขียนยาวๆก็เกรงใจคุณดิเรก (แต่หนนี้คุณดิเรกก็เขียนยาว) : ) อ่านความเห็นของทุกท่านข้างต้นแล้วรู้สึกว่าการได้สนทนาแลกเปลี่ยนกันอย่าง "พี่" อย่าง "เพื่อน" อย่าง"น้อง" นี้ทำให้มีความสนุกสนานดี ...
.....เลยเผลอใจคุยไปยาวๆเกือบทุกทีอะค่ะ.... : )
หลายครั้งผู้มีพลังยุทธ์ที่สุด เป็นตำนานของยุทธจักร มักจะแอบซ้อนตัว ปกปิดตัวเอง เป็นคนธรรมดา กวาดลานวัดอยู่ได้นะท่านจอมยุทธ์เอก
ท่านผู้เฒ่าผู้นั้น ไม่ได้ใช้ดาบ แต่ใช้ไม้กวาด สอนเคล็ดวิชาให้จอมยุทธ์ผู้มีน้ำใจ ที่ต้นเรื่องไม่ได้เก่งกาจอะไร แค่เป็นคนมีน้ำใจงาม มีจิตใจบริสุทธิ์
แล้ววันนึงเคล็ดวิชาที่คนทั่วทั้งยุทธจักรตามล่า หากัน ก็ถูกถ่ายทอดให้เฉพาะผู้มีจิตใจงามเสมอ
ว่าแต่ ฝ่ายอธรรมได้อะไร ก็มักจะพลังลมปราณแตกซ่านนั่นเอง ฮ่าฮ่า
ไปล่ะท่าน
ข้าน้อยขอไปแอบดูผู้เยี่ยมยุทธ์ฝึกปรือเคล็ดวิชา และลักจำไว้เขียนตำรายุทธ์ส่งท่านเจ้าสำนักก่อนนะ
^___^
สวัสดีครับ
มาขอคารวะ 2 จอก
สวัสดีครับจอมยุทธ์เอก
นับว่าโชคดีจริงๆที่ได้เดินทางมาพบจอมยุทธ์ผู้นี้ ผู้ซึ่งให้มิตรภาพ ความเป็นกันเอง และถ่ายทอดเรื่องราวต่างๆ ผ่านการร้อยเรียงด้วยวาทะอันหลากรส
ขอมอบโคลงโลกนิติบทนี้ให้แก่ท่าน เพื่อเป็นการแส้ซ้องในความอ่อนน้อมถ่อมตนของท่าน
นาคีมีพิษเพี้ยง สุริโย
เลื้อยบ่ทำเดโช แช่มช้า
พิษน้อยหยิ่งโยโส แมลงป่อง
ชูแต่หางเองอ้า อวดอ้างฤทธี
พี่เหลียงครับ
ยินดีครับ หากบันทึกเล็กๆ ของกระผม มีคุณค่าอยู่บ้าง จะนำไปต่อยอด เชิญเลยครับผม
* * * แถมตัวกับหัวใจน้อยๆของผมด้วยครับ
อาจารย์ขจิต
|
"กระบี่อยู่ที่ใจ"
ใช่เลยครับ
ขอบคุณมากครับ
การละทิ้งดาบของผม คือการลดการใช้กำลังฟาดฟัน เอาปัญญามาต่อสู้กันครับ
"เมื่อไหร่ที่เจ้าละทิ้งดาบ เจ้าจะพบจอมยุทธ์มากมายที่พร้อมจะชนจอกกับเจ้า"
ข้ายินดีเป็นอย่างยิ่ง แม่นาง!!!
"พันจอกก็ไม่เมา สำหรับสหายรัก"
มาถึงวันนี้นับได้ขวบปีกว่าๆ ผมเติบโตขึ้นมาอย่างมากมายครับ กำลังความคิด โลกทัศน์ที่กว้างออกไป
นี่คือ คุนูปการของยุทธจักร Gotoknow โดยแท้
ที่สำคัญผมได้มาประสบ "สหาย" นี่หละครับ
ขอชนจอก!!!
ข้าน้อย!! ขอคาราวะท่านพี่ 1 ไห เอ้ย.. 1 จอก
พี่โอ๋ครับ
วิถีแห่งดาบ ผมหมายถึง วิถีแห่งการต่อสู้ ที่ต้องอาศัยเพลงดาบเพื่อการเอาชะ แต่ในที่สุดแล้ว ความรู้ที่ผมได้รับ กลับไม่ได้เป็นคำตอบ ต้องพัฒนาเป็น "ปัญญา" ปัญญานั่นคือ การละทิ้งดาบ เพื่อการต่อสู้ที่เป็นศิลปะในการต่อสู้ที่ไร้ดาบ
ผมยังเป็นจอมยุทธ์น้อยเมื่อเทียบกับหลายๆท่านในGotoknow
"คิดว่าความเหมือนและความแตกต่างของพวกเราใน GotoKnow โดยมีพื้นฐานอยู่บนความมีน้ำใจต่อกัน เคารพในตัวตนของกันและกัน เชื่อมั่นให้กำลังใจกันในสิ่งที่แต่ละคนมีอยู่ในตัว ทำให้พวกเราสามารถส่งเสริมให้ศักยภาพที่พวกเราแต่ละคนมี ได้ก่อเกิดประโยชน์ได้มากยิ่งๆขึ้นในวงกว้าง จึงไม่น่าแปลกใจว่าทำไม GotoKnow จึงเติบโตอย่างอบอุ่นมาในอัตราที่น่าอัศจรรย์ พวกเราทุกคนที่พร้อมจะ"ให้" จึง "ได้" กันถ้วนหน้า...
คาราวะครูอ้อยด้วยหนึ่งจอก
ในที่สุดแล้วพวกเราเหล่าBlogger ต่างก็ละทิ้งดาบ ใช้ปัญญาในการต่อสู้กับอวิชชาทั้งหลายครับ
คาราวะ อาจารย์หมอด้วยครับ ด้วยชาอู๋หลงก้านอ่อนเบอร์ 12 - - -
ขอบคุณครับผม
สวัสดีครับคุณดิเรก
"มีแค่หนึ่งสมองกับสองมือพร้อมการเปิดตาเปิดใจของเรา ก็พร้อมที่จะลุยยุทธจักรนี่ได้แล้วครับ ไม่ต้องพกดาบแค่ฝึกฝนต้วเราให้เกิด "ปัญญา" จะได้ใช้ปัญญาเป็นดาบป้องกันความอวิชชาในตัวเราครับ..."
ตรงนี้เป็นคำนิยามที่คุณดิเรกได้กล่าวไว้อย่างสมบูรณ์
ขอบคุณมากครับผม |
สวัสดีครับพี่ชาย อ.Handy
ผมเปรียบ ดาบ เหมือน การใช้พละกำลัง - ความรู้ ที่ยังไม่ตกผลึก ต่อสู้เอาแพ้เอาชนะ
แต่ยังขาดปัญญา
การทิ้งดาบของผมจึงเสมือน การละทิ้งสิ่งนั้น แล้วใช้ปัญญาในการต่อสู้ครับ
ขอบคุณอาจารย์มากครับ
สวัสดีครับพี่
ขอบคุณครับสำหรับความระลึกถึง ผมชอบวลีที่ว่า "หัวใจเด็ดเดี่ยว" ตรงนี้เป็นคำตอบหนึ่งด้วยครับ
คิดถึงเช่นกันครับผม
พี่อาจารย์
ครับ พี่คติเป็นพี่ชายที่ผมได้แวะเวียนไปให้ข้อคิดเห็นบ่อยๆ รวมถึงคุณเบิร์ดด้วย...
ผมเปรียบตัวเองยังอ่อนด้อยปัญญามากครับ ต้องศึกษาเรียนรู้อย่างมาก เส้นทางเดินของการเรียนรู้ของผมก็อบอุ่นด้วยมวลมิตรครับ ทุกย่างก้าว
บันทึกของผมจึบงอุดมไปด้วยโรนินพี่น้องและมิตรภาพอย่างที่เห็นครับ
ขอบคุณมากครับ |
คุณแนนนี่
ชอบมากครับสำหรับ ข้อคิดเห็นที่คุณแนน นำมารจนาไว้
"ท่านผู้เฒ่าผู้นั้น ไม่ได้ใช้ดาบ แต่ใช้ไม้กวาด สอนเคล็ดวิชาให้จอมยุทธ์ผู้มีน้ำใจ ที่ต้นเรื่องไม่ได้เก่งกาจอะไร แค่เป็นคนมีน้ำใจงาม มีจิตใจบริสุทธิ์
แล้ววันนึงเคล็ดวิชาที่คนทั่วทั้งยุทธจักรตามล่า หากัน ก็ถูกถ่ายทอดให้เฉพาะผู้มีจิตใจงามเสมอ"
ข้าน้อยขอคารวะ จอมยุทธ์หญิงแห่ง ออสเตรเลีย
อาจารย์ วรชัย
ขอบคุณอาจารย์มากครับ
เชิญอาจารย์นั่งพักผ่อนให้หายเหนื่อย และชนจอกกับผม สนทนาภาษามิตรภาพ
มาพบเจอกันบ่อยๆนะครับ
พี่ชายของผม
ผมก็นับว่ามีวาสนาที่ได้มาพบพี่ท่านครับ ด้วยพรหมลิขิต ก็ไม่ทราบได้นะครับ
ผมเองก็ตระหนักในฝีมือเพลงดาบ แม้จะฝึกฝนทุกวันคืน แต่ก็ยังไม่มั่นใจอยู่ดี แต่โชคดีที่ได้เรียนรู้จากรุ่นพี่ที่เอื้ออาทร
หวังใจว่า จอมยุทธ์น้อยแห่งแดนเหนือ จะได้รับความเมตตา เอื้ออารีย์จากพี่ชายของผมตลอดไป
ขอคารวะจอมยุทธ์จากที่ราบสูง
กระผมได้มีโอกาสไปเยี่ยมท่านในครั้งนั้น ประทับใจในความตั้งใจ และผมได้เรียนรู้การทำงานของคุณออตผ่านบันทึกเสมอๆ
ขอให้มีกำลังใจในการทำตามแรงฝันนะครับ
สวัสดีครับ คุณ
ขอคารวะท่านเช่นกัน
แม้ท่านจะมาใหม่ แต่ผมก็เชื่อแน่ว่า มาดมั่นแบบคุณเนปาลี ทุกอย่างเป็นไปได้เสมอ
"กระบี่อยู่ที่ใจ" ครับ
สวัสดีครับ พี่เมตตา
คารวะท่านเช่นกันครับ
นานๆจะเห็นพี่เมตตาสักที งานคงเยอะ และยุ่ง ยังไงก็ขอให้กำลังใจนะครับ
สวัสดีครับ พี่ยุทธ
ผมชอบคำสวยๆเหล่านี้มากครับ
มอบต่อไปให้จอมยุทธ์ทั้งหลายในยุทธจักร Gotoknow
สหายของผม
เพลงดาบท่านพริ้วมาก ผมขอนับถือด้วยใจ
ท่านได้เคียงคู่ ร่วมในยุทธจักร เพียงแต่ท่านถ่อมตัว ผมกับท่านก็เพิ่งหัดถือกระบี่เช่นกัน มาร่วมเรียนรู้เพลงดาบด้วยกันครับ
พี่สมนึก
คาราวะ พี่ท่าน 1 จอก
"จอมยุทธ์อย่างท่านไม่จำเป็นต้องใช้ดาบ เพราะท่านเหนือกว่านั้นมาก เพียงมือเปล่าท่านก็สามารถสยบทุกสิ่งได้"
ขอบคุณมากครับผม
ข้าน้อยขออาศัยโรงเตี้ยมของท่านจอมยุทธ์เอก ฝากถึงจอมยุทธแผ่นดิน กับจอมยุทธสะ-มะ-นึ-กะ หน่อยนะท่าน
พอดีอ่านมาถึงตอนท้าย เห็นจอมยุทธ์ทั้งสองออกจะถ่อมตน
ท่านจอมยุทธแผ่นดินบอกไม่มีกระบี่เป็นของตนเอง
ท่านจอมยุทธสะ-มะ-นึ-กะบอกว่า มีแต่ไม้พลองผุๆ
สงสัยสองจอมยุทธจะไม่รู้ว่า เคล็ดลับวิชาสุดยอดคือกระบวนท่าหงส์คู่มังกร ฮ่าฮ่า
^____^
ไปท่องยุทธจักรต่อดีกว่า เจ้าสำนักเร่งงานมาแล้ว บายล่ะท่านจอมยุทธทั้งหลาย
ข้าน้อยขอตัวลา
ใครสนใจจะมาเรียนเป็นจอมยุทธ์บางมีคนมาสมัครกันเยอะแล้วไม่รีบเดียวหมดน่ะ
มีหลายวิชา
วิชานี้เป็นวิชาที่ฝึกยากที่สุดในวิชาต่างๆๆคือ
วิชาเหยียบเมฆหือมีอีกชื่อคือ
วิชาเหินเวหา
ใครสนใจติดต่อที่
ช้าหมดน่ะ
ส่วนมากจะมีแต่เด็กเรียนน่ะ
ผู้ใหญ่ก็เรียนได้
สอนฟรี!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
สนใจติดต่อด่วน
ไม่รับสอนตัวต่อตัวสอนทางEmail
น่ะงับ