รินน้ำใจ ช่วยเหลือกัน : ขอรับบริจาคสิ่งของเพื่อต้านภัยหนาวที่แม่ฮ่องสอน

ที่บนดอย....แม่ฮ่องสอน

เริ่มต้นวันหนาว คือ เวลาที่ข้าวไร่ของคนภูเขาเหลืองอร่าม ฟักแฟงแก่พอที่เก็บเอาไว้ทำพันธุ์เป็นฤดูกาลของการเก็บเกี่ยวผลผลิต และช่วงหนาวที่ยาวนานของคนที่นี่ ก็เป็นเวลาพักผ่อน ในพื้นที่ที่หนาวเหน็บ…หนาวเหน็บจริงๆ

ความแตกต่างของฤดูกาลนี่ทำให้คนต้องอดทน

เมื่อผมยังเด็ก ต้องปั่นจักรยานมาโรงเรียน คุณครูที่โรงเรียนอนุญาตให้สวมกางเกงขายาว ได้ ผมจำได้ในทุกเช้าต้องปั่นจักรยานระยะทางไกล แต่ไม่มีเหงื่อแม้แต่น้อย อากาศหนาวเย็นถึงกระดูก หมอกลงจัดแทบไม่เห็นทาง เราสวมเสื้อกันหนาวคนละ ๒ ตัว (ตัวพองๆเหมือนตัวหนอน) สวมหมวกปิดเหลือแต่ลูกตา สวมถุงมือ ถุงเท้าหนา ...แต่ก็ยังหนาวอยู่ดี

เวลาเรียนต้องนำเก้าอี้มาเรียนที่สนามหญ้า เพราะต้องผิงแดดเพื่อให้คลายหนาวยามสายของวัน สิ่งที่เห็นอีกก็คือ ...เพื่อนหลายคนที่ไม่มีเสื้อกันหนาว หนาวสั่นงันงก ...เพื่อนหลายคนที่ไม่มีเสื้อกันหนาว พวกเขาบอกว่า ไม่หนาวเลย...(แต่ก็ตัวสั่น ปากเขียว)

เป็นภาพของความไม่เท่าเทียม...เป็นความด้อยโอกาสของคนจนที่ไม่มีโอกาสซื้อเสื้อกันหนาวราคาแพงมาใส่ ...

ช่วงหนาวก็คงต้องรับบริจาคจากผู้ใจบุญที่เจียดเสื้อกันหนาวเก่าๆมาให้เพื่อให้คลายหนาว ...ตอนนั้นผมเองก็มีอยู่ตัวสองตัวเก่าๆที่ต้องใส่ทุกวัน(ใส่มาหลายปีแล้ว)...

หน้าหนาวจึงทรมานมากสำหรับพวกเรา ..."

บางส่วนจากบันทึก >>>เมื่อฤดูกาลเปลี่ยน ...ความรู้สึกต่าง: ฤดูหนาวที่อบอุ่น

----------------------------------------------------------------------

เดือน พฤศจิกายน ๒๕๕๐

บ้านที่เมืองปาย แม่ฮ่องสอน

----------------------------------------------------------

ปีนี้หน้าหนาวมาเยือนตามเวลา ...ลมพัดข้าวเบาก็เริ่มพัดแรงขึ้น ฝนเริ่มลดปริมาณลง หลายคนบอกผมว่าปีนี้จะหนาวรุนแรงมากกว่าทุกปี...เอาแน่เอานอนไม่ได้สำหรับอากาศ แต่ที่คาดไว้น่าจะเป็นจริงมากๆสำหรับปีนี้ น่าจะหนาวมากกว่าทุกปี

เริ่มต้นวันหนาวของปีนี้ ก็ทำให้เราต้องรื้อค้นเสื้อกันหนาวปีที่แล้วมาซักตากเพื่อเตรียมไว้ใช้กันแล้ว ผ้าห่มที่เก็บไว้ก็ถูกนำมาผึ่งแดดเพื่อรองรับการใช้ประโยชน์ในช่วงเดือนหนาวที่จะเข้ามา

ปีที่แล้วผมได้ทำหน้าที่เป็นสื่อกลางในการรับบริจาค เสื้อผ้า เครื่องกันหนาว (ผ้าห่ม หมวก ถุงเท้า)

ปรากฏว่าได้รับความกรุณาจาก Blogger และผู้ที่เข้ามาอ่านบันทึก ส่งมาให้ที่แม่ฮ่องสอนกันอย่างล้มหลาม สิ่งของเหล่านั้นถูกกระจายออกไปถึงมือผู้ขัดสนจริงๆทั่วดงดอยแถบแม่ฮ่องสอน ผ่านครูดอย คุณหมออนามัย ที่คลุกคลีซึมซับจิตวิญญาณชาวบ้านป่าเห็นวิถีชีวิตและรับรู้ถึงความจำเป็นนั้น

ปีนี้ก็เช่นกัน...ผมได้ปรารถกับพี่ๆที่อยู่ต่างประเทศบ้างบางส่วน และปรึกษากับเพื่อน Blogger ว่า จะขอทำหน้าที่เป็นสื่อกลางในการรับบริจาคเสื้อผ้ากันหนาว เครื่องกันหนาว ทั้งใหม่และเก่า ตลอดจนสิ่งของอื่นๆเพื่อจะได้กระจายไปสู่เด็ก คนชรา และผู้ที่ขัดสนบนดอยสูงแม่ฮ่องสอน เหมือนเช่นทุกปี

ตามบันทึกนี้

>>>หนูเลือกเกิดไม่ได้ : ภาพชีวิตคนชายขอบ...แม่ฮ่องสอน

>>>เมื่อฤดูกาลเปลี่ยน ...ความรู้สึกต่าง: ฤดูหนาวที่อบอุ่น

ติดตามอ่านบันทึกของปีที่แล้ว ที่บันทึกนี้ครับ

>>> เป็นความตั้งใจแรกที่ทำสำเร็จ...ในวันแรกของปี

ภาพเรา(ผมกับน้องหมอสุพัฒน์)กำลังขนสัมภาระที่ได้รับบริจาคส่วนหนึ่งไปยังบ้านวัดจันทร์ อ.แม่แจ่ม จ.เชียงใหม่ ในปีที่แล้ว ที่นั่นมีคนต้องการความช่วยเหลืออยู่มาก :

ถ่ายวันที่ ๑ ม.ค. ๕๐

-------------------------------------

ยังพอมีเวลามากพอที่จะขอรับบริจาคครับ ผมเลยเขียนบันทึกนี้ขึ้นมาเพื่อบอกกล่าว สำหรับผู้สนใจและต้องการบริจาคสิ่งของสำหรับผู้ที่ขาดแคลนเพื่อบรรเทาทุกข์และช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน

สิ่งของที่จะบริจาค ท่านสามารถบริจาคได้หลากหลายครับ ยกเว้น ผมไม่สะดวกรับบริจาคเป็น “เงิน” ครับ อาจจะยุ่งยากภายหลังได้

สิ่งของที่จะขอรับบริจาคมีดังนี้

เสื้อผ้าเครื่องนุ่งห่มกันหนาว ทั้งใหม่และเก่า เช่น เสื้อ กางเกงขายาว ถุงเท้า ถุงมือ หมวก ผ้าห่ม และอื่นๆ
อุปกรณ์เครื่องเขียนสำหรับเด็กนักเรียน เช่นดินสอ ปากกา หนังสือ
ของเด็กเล่น เช่นตุ๊กตา ทั้งที่ใช้แล้ว และใหม่ (ส่วนนี้จะนำไปให้ศูนย์เด็กเล็กตามศูนย์เด็กเล็กบนดอย)
เครื่องคอมพิวเตอร์มือสองที่ใช้แล้ว ส่วนนี้จะนำไปมอบให้โรงเรียนไว้ใช้งาน ซึ่งต้องการใช้เป็นอย่างมาก

----------------------------------------------------------

และ ผมกับเพื่อนที่กรุงเทพท่านหนึ่ง กำลังจะช่วยกันจัดสร้าง รวบรวมหนังสือธรรมะเพื่อเป็นห้องสมุดธรรมะ ที่วัดพระธาตุดอยจอมแจ้ง อ.ปาย จ.แม่ฮ่องสอน หากท่านไหน มีหนังสือธรรมะที่อ่านแล้ว ต้องการจะบริจาคมอบเป็นธรรมทานเพื่อรวบรวมเก็บไว้ในห้องสมุดธรรมะที่เรากำลังดำเนินการ ยินดีรับบริจาคครับตอนนี้ก็ได้หนังสือธรรมะที่ส่งมาบ้างแล้วเล็กน้อย

ในโอกาสนี้ผมต้องขอขอบคุณทุกท่านที่เมตตา บริจาคสิ่งของ หรือแม้กระทั่งกำลังใจให้ผมและทีมงานในปีที่แล้ว และในปีนี้หนาวที่จะมาถึง

-------------------------------

สำหรับสถานที่การส่งสิ่งของดังกล่าวท่านสามารถส่งได้ทั้งทางไปรษณีย์ เป็นพัสดุและขนส่งเอกชนหากสิ่งของปริมาณเยอะ มาได้ที่

จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร

๑๙ หมู่ ๓ ตำบลทุ่งยาว

อำเภอปาย

จังหวัดแม่ฮ่องสอน

๕๘๑๓๐

Eamil : vjatuporn (@) hotmail.com

vjatuporn (@) gmail.com

สิ่งของที่ส่งมาทั้งหมดกระผมและทีมงาน Blogger ปายจะเป็นผู้กระจายให้กับผู้ขาดแคลนต่อไปครับ

เขียนใน GotoKnow โดย จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร
ใน The ultimate leader

คำสำคัญ (Tags): #ต้านภัยหนาว#บริจาค#ปาย#เมืองปาย#แม่ฮ่องสอน

หมายเลขบันทึก: 144071เขียนเมื่อ 4 พฤศจิกายน 2007 10:38 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 18:31 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่าน

ความเห็น (58)

สุดทางบูรพา

เขียนเมื่อ 4 พฤศจิกายน 2007 10:52 น. ()

สวัสดีครับอาจารย์เอก
เป้นโครงการที่ดีมากครับ
สนับสนุนครับและอยากมีส่วนร่วม แต่คงต้องกลับไปดูทรัพยากรที่บ้านก่อนครับว่าพอจะช่วยเหลืออะไรได้บ้าง
ขอบคุณครับสำหรับเรื่องดีๆ

Sasinand

เขียนเมื่อ 4 พฤศจิกายน 2007 10:54 น. ()

สวัสดีค่ะ

เปิดเครื่องเช้าขึ้น ก็มีข่าวดี

พี่จะดูก่อนว่า มีอะไรที่รวบรวมได้แล้วจะส่งไป พอดีเพิ่งส่งเสื้อกันหนาวไปให้ที่แห่งหนึ่งแล้ว อาจจะเป็นหนังสือธรรมะกับเครื่องเขียนนะคะ รวบรวมแล้วจะแจ้งมาก่อนค่ะ

เช้านี้ ดอกปีบร่วงมากที่บ้าน หอมกรุ่น บรรยากาศสดชื่นมาก เดินเล่นรอบๆบ้านสบายใจ เก็บภาพมาฝากหน่อยนะคะ

กานดา รุณนะพงศา สายแก้ว

เขียนเมื่อ 4 พฤศจิกายน 2007 11:04 น. ()

สวัสดีค่ะ

ขอบคุณค่ะที่ช่วยกระจายข่าวและเป็นผู้ประสานงานในการนำเสื้อผ้า เครื่องเขียน หนังสือธรรมะ และอื่น ๆ ให้กับคนที่เขาต้องการแต่ขาดแคลนสิ่งเหล่านี้

ตั้งใจจะส่งของไปให้ค่ะ

จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร