ขอบพระคุณพี่แป๊ด...อ.หมอ JJ และ..พี่นุชมากนะคะ...ที่แวะ..มาแลกเปลี่ยน...ร่วมด้วย...
....
ช่วงนี้กะปุ๋ม...แทบจะไม่ได้เข้ามาใน GotoKnow เลยค่ะ...แต่ก็พยายามที่จะมาบันทึกสิ่งต่างๆ ที่ตนเอง...ได้เรียนรู้...มาเก็บไว้...
ขอบคุณค่ะ
(^____^)
กะปุ๋ม
ชีวิตนั้นไม่เที่ยง
“เกสา โลมา นขา ทันตา ตโจ” เป็นสิ่งที่พึงพิจารณา...ตามจริง
ชีวิตนั้นไม่เที่ยง...ย่อมสลายไปได้ในพลัน
อย่ายึด อย่าผูกมั่น...ในสิ่งใด “ร่างกาย” นี้เราเพียงมาอาศัยอยู่ อาศัยอยู่เพียงชั่วคราว
ชีวิตหลังความตายนั้นไม่รู้ ไม่รู้แน่ว่าอยู่อย่างใด และเป็นอย่างไร
ผู้ที่ไปแล้วเท่านั้นที่รู้ได้
“หากยึด” ติดและผูกไว้ ลังแต่จะเป็น “ทุกข์” เท่านั้น
ทุกข์ที่ยึดไว้ ยึดเพียง ...รูป...อันเป็นภาพลวงว่ามันสวยงามตา “นี่คือของเรา”
แต่ที่ไหนได้ มันก็เป็นเพียง -------> สิ่งเน่าเปื่อยไปตามกาลเวลาเท่านั้น“เกสา โลมา นขา ทันตา ตโจ” เป็นสิ่งที่พึงพิจารณา...ตามจริง
หัวใจที่เที่ยงแท้ แห่งสิ่งที่มากระทบหากแต่ยังนิ่ง สงบ รับรู้ตามสภาวะจริง ต่อสิ่งที่เกิดก็ให้รู้ว่า “เกิด” ทุกข์เพราะไปยึด เสียใจเพราะไปอาลัย เสียใจเพราะไม่ยอมรับตามจริง เราจึงต้องทุกข์อยู่...
อย่างเป็นเช่นนี้...
........................................................
ขอแสดงความไว้อาลัย...และให้ดวงวิญญาณของคุณแม่พี่อึ่งอ๊อบ...ไปสู่สุขคติด้วย
หมายเลขบันทึก: 104813เขียนเมื่อ 20 มิถุนายน 2007 11:41 น. ()แก้ไขเมื่อ 15 พฤษภาคม 2013 13:01 น. () สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:
ความเห็น (10)
ขอร่วมแสดงความไว้อาลัยด้วยคนค่ะ
ขอให้คุณแม่พี่อึ่งฯ ไปสู่สุขคติ และขอความเข้มแข็งจงบังเกิดแก่พี่อึ่งฯ นะคะ
- ชีวิตไม่เที่ยง
- มันเป็นเช่นนั้นเอง
- อะไรจะเกิดมันก็เกิด ครับ
สวัสดีค่ะมาเยี่ยม คิดว่าตัวเองยุ่งมากจะพลาดอ่านข้อคิดดีๆจากน้องกะปุ๋ม ปรากฏว่าน้องคงจะยุ่งกว่าพี่เสียอีก
ชีวิตไม่เที่ยง เราจะตามผู้ที่จากไปในวันนี้เข้าสักวัน เป็นสิ่งแน่นอน การใช้ชีวิตอย่างมีสติ มีประโยชน์ทั้งต่อตนเองและผู้อื่นจึงเป็นสิ่งที่ควรตั้งมั่นในใจและปฏิบัติให้ได้
พี่เพิ่งเขียนหนังสือเสร็จหนึ่งเล่ม ใช้สมาธิ สติ และปัญญาอย่างมาก ทำให้มองเห็นเลยว่าการทำงาน คือการปฏิบัติธรรม ดังเช่นที่ท่านพุทธทาสท่านเทศนาไว้
- สวัสดีครับ
- ผมเองก็เช่นกัน, แวะมาร่วมแสดงความเสียใจกับการจากไปของคุณแม่พี่อึ่งอ๊อบ
- ไม่มีสิ่งใดจีรังยั่งยืน
- การจากไปอย่างไม่หวนกลับ อาจหมายถึงการจากไปเพื่อก้าวไปสู่การเริ่มต้นใหม่อันเป็นนิรันดร์ก็เป็นได้ -
มาเยี่ยม...คุณ
 |
เที่ยงไม่มีในชีวิต...เราหยุดความคิด...หยุดไข่วคว้า...
หยุดสร้างกรรมชั่ว...แล้วไม่หยุดการสร้างบุญกุศล
นะครับ...
สวัสดีค่ะคุณ...
 |
ขอบคุณแทนพี่อึ่งอ๊อบด้วยนะคะ...คนที่เหลือ กับช่วงเวลาที่เหลืออยู่นี่แหละค่ะ...ที่เราต้องจัดการ...และจะจัดการได้หรือไม่นั้น ขึ้นอยู่กับว่า...บุคคล...คนนั้นรู้ตัวหรือไม่..หากใครรู้เร็ว..ก็จัดการและผ่านพ้นไปได้เร็ว...
หากใคร...ยังไม่รู้...ก็คงผ่านทุกสิ่งไป...จนตราบสิ้นลมหายใจค่ะ...
ขอบคุณค่ะ
กะปุ๋ม
สวัสดีค่ะ...ท่าน อ.
 |
กว่าเราจะรู้จักคำว่า "เที่ยง"... นั้นไม่มีในชีวิต...คนบางคนอาจใช้ชีวิตทั้งชีวิตทำความรู้จักมัน...และอีกหลายคนที่ไม่อาจรู้จักมันได้เลย...แม้ว่า...ระดับการศึกษาจะมากแค่ไหน..แต่หาจะเข้าใจในคำนี้ได้จริงๆ...ไม่
ละเว้นความชั่ว..ทำความดีให้ถึงพร้อม...ค่ะ
ขอบพระคุณอาจารย์มากเลยค่ะที่แวะมาเยี่ยมเยือน
(^___^)
กะปุ๋ม
พี่นิดSICU
เคยเฝ้าดูต้นไม้ที่ปลูกเมื่อเริ่มผลิใบ ใบโตขึ้นแล้วก็ร่วงหล่นบอกให้รู้ถึงความไม่คงอยู่ของสรรพสิ่ง....แวะมาทักทาย ชื่นใจทุกครั้งที่ได้อ่านถ้อยคำที่งดงาม
สวัสดีค่ะพี่นิดSICU
เมื่อ อ. 03 ก.ค. 2550 @ 15:28 [ 310367 ] จาก 125.24.155.121
....
เมล็ดพัธุ์แห่งความสุข...หรือความทุกข์นั้นเราเท่านั้นเป็นผู้ที่บ่มเพาะเมล็ดพนธุ์นั้น...
ต้นกล้าเล็ก...ที่โผล่พ้นขึ้นมาเหนือดินก็เช่นเดียวกัน...เราเท่านั้น...ที่หมั่นเพียนดูแลเฝ้ามองดูความไม่แน่นอนแห่งการเปลี่ยนแปลงนั้น...เพียงแต่ว่าการเฝ้ามองดูนั้น...ด้วย "จิตแห่งใจ"...ของความรัก ความสุขหรือไม่เท่านั้น...เอง...
(^_____^)
กะปุ๋ม