ปั้นดินให้เป็นดาว

ดินดี ปฏิมากรเก่ง ย่อมได้ดาวที่สุกสกาว

ผมมีเรื่องค้างคาใจที่อยากจะบอกเล่าให้ฟัง เหตุที่เล่าช้าเพราะรอข้อมูล รอภาพประกอบเพื่อให้น่าสนใจและเชื่อถือได้
ที่ขึ้นหัวข้อไว้นั้นเหตุเพราะบริบทโรงเรียนบ้านนอกอย่าง"เชียงกลมวิทยา" ใครเล่าจะคิดว่าเด็กน้ำสามอย่างนี้จะทำได้
นักเรียนได้รับโอกาสและเป็นผู้ใฝ่รู้ ใฝ่เรียน มีคุณธรรม คงเทียบได้กับดินที่ดีมีคุณภาพนำมาปั้นมาเผาก็สวยงาม ไม่แตก
หากได้รับการอบรมสั่งสอนจากครูที่มีคุณภาพ มีกระบวนการเรียนแบบใหม่ เน้นนักเรียนเป็นศูนย์กลาง อยู่ในกระบวนการฝึกฝนที่มีความพร้อมด้านสื่อ อุปกรณ์ เทคโนโลยี และโอกาสในการแสวงหาความรู้อย่างเท่าเทียม เปรียบได้กับมีผู้ดูแลการปั้นหรือที่อาจเทียบได้กับ ปฏิมากรที่เก่ง
บัดนี้ผมมีลูกศิษย์ สามคน ที่ประสบความสำเร็จเบื้องต้นในการศึกษาต่อที่เราภาคภูมิใจ อยากจะนำมาเล่าสู่กันฟัง
นางสาวอรุณรัตน์ จุตตะโน ชั้น ม.6/1 ปีการศึกษา 2548 สอบคัดเลือกเข้าโครงการ 1 อำเภอ 1 ทุน รุ่นที่ 2 ศึกษาต่อประเทศจีน(ในหลักสูตร 6 ปี)ที่ Beijing Language and Culture University
นายกิตติศักดิ์ ศิริหล้า นักเรียนชั้น ม.6 ปีการศึกษา 2550 สอบเข้าศึกษาต่อ คณะวิศวกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีมหานคร (มหาวิทยาลัยหนึ่งเดียวของไทยที่สามารถสร้างดาวเทียมได้)

นายฤทธิไกร สอนสุภาพ นักเรียนชั้น ม.6 ปีการศึกษา 2551 ได้รับทุนนักเรียนในพระราชานุเคราะห์ สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาสยามบรมราชกุมารี ไปศึกษาต่อระดับปริญญาตรี ณ ประเทศอินเดีย โดยภาคเรียนที่ 2 ต้องย้ายไปเรียนที่โรงเรียนปิยชาติพัฒนา จังหวัดนครนายก