จบพยาบาลเวชปฏิบัติจากรามาธิบดีก็หลายปี นานมากแล้วที่ไม่ได้ทำหน้าที่ตรวจรักษา แต่ในรอบเดือนนี้หรืออาจจะอีกทั้งปีก็เป็นได้ แพทย์ในจังหวัดมีน้อย โรงพยาบาลจึงต้องแบ่งแพทย์ไปออก OPD ที่โรงพยาบาลอื่นด้วย ทีมบริหารจึงจัดห้องตรวจรักษาเบื้องต้น ให้ได้ใช้วิชาที่เรียนมาในช่วงเวลาเร่งด่วน เพื่อลดความแออัด ลดระยะเวลารอคอยให้แก่ผู้ป่วยซึ่งนับวันแออัด คับคั่งขึ้นทุกวัน วันนี้ Case ที่ตรวจส่วนใหญ่เป็นโรค HT กลุ่มที่ควบคุมความดันได้ดี ซึ่งก็เป็นการดีเพราะหน้าที่หลักของพยาบาลเวชปฏิบัติ ไม่ใช่ตรวจรักษาเก่งหรอกนะคะ หากแต่ทำอย่างไรจะช่วยให้ผู้ป่วยตระหนักรู้ในภาวะสุขภาพของตนเองและสามารถดูแลตนเองได้อย่างถูกต้องเหมาะสม แม้บทบาทในงานวันนี้จะแตกต่างจากทุกวัน แต่ความสุขในการทำงานไม่ได้ลดน้อยลงเลยเพราะผู้ป่วยที่รักทุกคน ต่างก็มีท่าทีสนใจเรียนรู้ ทำความเข้าใจและทบทวนพฤติกรรมของตนเองเทียบกับผลการตรวจรักษาในวันนี้อย่างสนุกผ่อนคลายและเป็นกันเอง
เคยมีพี่ๆพยาบาลหลายคนถามว่าชอบอาชีพพยาบาลจริงๆเหรอ ตอบกี่ครั้งก็ไม่ลังเลที่จะบอกว่า จริงค่ะ จะมีอาชีพไหนอีกล่ะคะที่ความเมตตา และปราถนาดีต่อผู้อื่นได้ส่งต่อออกไปอย่างไม่สิ้นสุด ทำได้ทุกวัน ทุกเวลาทุกนาที หลายครั้งอาจจะเหนื่อย แต่การฝึกตนให้เคยชินกับการปฏิบัติดีต่อผู้ป่วยแม้เหนื่อยเพียงใดก็ตามนั้นทำให้อิ่มใจ และมั่นใจถึงระดับจิตวิญญาณเชียวล่ะค่ะว่า ดวงจิตชินกับการปฏิบัติดีต่อผู้อื่นจนเป็นธรรมชาติไปแล้วโดยไม่รู้สึกเหนื่อยหรือหนักหนาอะไร
สวัสดีครับ คุณ Giant Bird
เห็นคุณพยาบาลทีไร ผมจะรู้สึกชื่นชมครับ เพราะงานบริการผู้ป่วยนี่ ต้องเจอกับคนในสภาพต่างๆ มากมาย ยิ่งช่วงที่มีโรคระบาดแบบนี้ด้วยแล้ว เวลาพักผ่อนก็คงจะน้อยลงไปด้วยใช่ไหมครับ
นำภาพโมเดลพับกระดาษมาฝากครับ พับเองทั้งหมดเลย เคยอ่านเจอว่าในต่างประเทศ มีการใช้กิจกรรมการพับกระดาษในการบำบัดผู้ป่วยด้วยครับ (เรียกว่า origami therapy เข้าใจว่าเป็นส่วนหนึ่งของ art therapy?)
ดูภาพรวม : http://portal.in.th/origami
ส่วนอันนี้ ชวนไปทายปริศนาขำๆ กวนๆ ครับ มีให้เล่นหลายชุด
http://portal.in.th/buncha/pages/4118/
หวังว่าคงจะเพลิดเพลินกับการเรียนรู้ใน GotoKnow นะครับ ^__^
สวัสดีค่ะอาจารย์ นกตามlink ไปเยี่ยมชม Blog ต่างของอาจารย์แล้ว สุดยอดความประทับใจ ยกให้ 5 ดาวไปเลยนะค้า เคยตามไปอ่านทีละนิด ๆ ไม่นึกว่าคนหนึ่งคนจะมีความสามารถหลากหลายได้เพียงนี้ สงกะสัยสมองของอาจารย์ต้องมีลิ้นชักข้อมูลจำนวนมหาศาล ฝากตัวเป็นสมาชิกถาวรเลยแล้วกันนะคะ ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ ท่านผู้ยิ่งใหญ่แต่น้อมตัวเอื้ออาทรต่อทุกสรรพสิ่ง ภูมิใจยิ่งที่อาจารย์แวะมาทักทายวันนี้ ขอบคุณจริงๆ จากใจ ขอบคุณค่ะ
ดีจังเลยครับ มาทักทาย
สวัสดีค่ะอาจารย์กู้เกียรติ ขอบคุณที่แวะมาทักทายนะคะแล้วจะแวะไปเยี่ยมชมBLOG นะคะ ช่วงนี้พึ่งฝึกใช้งาน ปกติ computer เอาไว้ใช้ทำงานอย่างเดียว แต่ตอนนี้ ช่วยให้มีกัลยาณมิตรเพิ่มขึ้น ต้องขอบคุณ GO2KNOW อย่างแรงเลยล่ะค่ะ
สวัสดีครับ คุณนก
ผมเพิ่งกลับจากเชียงใหม่ครับ ไปช่วยงานพี่ ศน.อ้วน ในงานมหกรรมรักการอ่าน [ชมบรรยากาศของงานจากบันทึกของ ศน.อ้วน]
ขากลับมีภาพเมฆแปลกๆ มาฝากด้วยครับ (คลิกที่ภาพได้เลย)
มหา มาชื่นชมผู้ที่มีจิตใจดีงามช่วยเหลือคน
ขอให้มีความสุขกับการทำงาน
ขอบคุณค่ะสำหรับภาพสวยๆ ที่อาจารย์นำมาฝาก
น้องหมอที่ รพ.ฝากภาพท้องฟ้ามาฝากด้วยเหมือนกันค่ะ
สวัสดีค่ะ
- แวะมาเป็นกำลังใจค่ะ
สวัสดีค่ะพี่มหา เราทุกคนต่างมีหน้าที่เกื้อกูลผู้อื่น โดยเฉพาะผู้ที่ต้องการ การช่วยเหลือเหมือนที่พี่มหาออกไปแบ่งปันโอกาสแก่ผู้คนอยู่เสมอๆ ขอบคุณที่แวะมาทักทายค่ะ
สวัสดีค่ะคุณเพชรน้อย ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะคะ พยาบาลเราจะรู้ดีว่าความเหน็ดเหนื่อยเป็นเรื่องปกติ ใช่มั๊ยคะ ขอเพียงระหว่างที่เหนื่อยนั้นยังยิ้มได้ หัวใจก็เบิกบานตามไปด้วย เพราะสิ่งที่ตอบกลับมานั้นคือความยอมรับ คือสัมพันธภาพที่ผู้เจ็บป่วยรู้สึกว่าเราเป็นลูกหลาน จริงมั๊ยคะ
สวัสดีค่ะ
สนับสนุนและให้กำลังใจ
อาชีพเดียวกันค่ะ
สวัสดีครับพี่นก
พยาบาล ครู คนงานก่อสร้าง คนทำงานศิลปะ ฯลฯ เป็นอาชีพที่เดย์ชื่นชมจากใจจริงครับผม
เหนื่อยและเป็นที่พึ่งสุดท้ายก่อนกลับบ้าน ก็จะคิดถึงหมอและพยาบาล ^^
ขอให้บุญรักษานะครับพี่นก
สวัสดีค่ะพี่นาง มณีวรรณ ขอเรียกพี่นางตามแฟนคลับพี่แล้วกันนะคะ ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมเยียนนะคะ
สวัสดีค่ะ พี่ธงชัย อิอิ
พี่นก ดีกว่า มาให้กำลังใจ พยาบาล ค่ะ
สวัสดีครับ Adayday ขอบคุณที่น้องเดย์ชื่นชมในอาชีพพยาบาล เพราะน้องเดย์เป็นคนจิตใจดีไงคะ ถึงได้เห็นคุณค่าในความลำบากของคนอื่นๆ บุญรักษาเช่นกันค่ะ
สวัสดีค่ะน้องพอลล่า ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะคะ จะเก็บติดตัวไว้ตลอดเวลาเลยแหละค่ะ เพราะกำลังทำสมาธิด้วยบทสวด HA.ของน้องพอลล่ากะอาจารย์อนุวัฒน์อยู่เวลางงๆก็จะได้ควักเอากำลังใจของน้องพอลล่ามาดมแทนยาดม น่าจะช่วยได้เยอะ
น่าสนใจมากค่ะ ขอบคุณค่ะ
http://gotoknow.org/profile/reanchai
สวัสดีค่ะพี่มหา ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมค่ะ
http://gotoknow.org/profile/skuikratokehttp
สวัสดีค่ะพี่อ้อย นกแวะไปเยี่ยมชมบล็อกพี่อ้อยมา สุดยอด นกเจอขุมทรัพย์แห่งปัญญาอีกแห่งแล้ว ขอสมัครรับติดตามรับบล็อกด้วยคนนะคะ
อุ๊ย..สาวต่างดาวตัวเขียว น่ารักจัง ช่างขี้เล่นดีจังนะพี่เรา สงกะสัยอารมณ์ดี เป็นยารักษาความงามของพี่อ้อยแน่ๆเลย วันหลังนกจะขอเรียนลูกเล่นการใช้งานแบบนี้บ้าง เขียนวีธี อัพโหลดภาพ ใส่กลิตเตอร์ สักบล็อกนะคะพี่อ้อยจ๋า
การได้ช่วยเหลือคนโดยไม่คาดหวังอะไรจากเขามีความสุขจริงนะพี่นก
ตอนเด็กๆธรรมฐิตก็อยากจะเป็นหมอรักษาคนแต่ชีวิตผกผันไม่ได้ตามที่คิด
แต่กระนั้นก็ไม่ย่อท้อใช้ชีวิตแบบครบเครื่องเรื่องของคน
ยังดีที่ได้มาเรียนรู้ธรรมชาติในเพศสมณะนี้ก็สิบหกปีแล้วสิ
จึงได้เป็นหมอสมใจดังหวังอีกครั้ง
แต่เป็นหมอที่รักษาจากภายในซึ่งเริ่มรักษาตัวเองก่อนขอรับ..
นมัสการค่ะท่าน
การมีโอกาสได้ช่วยเหลือผู้อื่นถือเป็นบุญค่ะท่าน เพราะถ้าเลือกได้เราทุกคนคงอยากเป็นผู้ช่วยเหลือ มากกว่าผู้ถูกช่วยเหลือค่ะท่าน ส่วนการเป็นหมอนั้น ท่านเลือกสาขาถูกต้องที่สุดแล้ว เพราะหมอสาขาที่ขาดแคลนที่สุด คือหมอผู้เยียวยารักษาด้านจิตวิญญาณค่ะท่าน