จิตปราศจากธุลี-1
จิตปราศจากธุลี-1
โสภณ เปียสนิท
...........................
โรงเรียนวัดท่าน้ำตื้นตั้งอยู่ริมตลิ่งแม่น้ำแควใหญ่ เมืองกาญจนบุรี เมื่อน้ำหลากมากระทบตลิ่งจมลงน้ำหายไปเรื่อยๆ หลายปีเข้าพื้นดินหลังโรงเรียนหดหายไปกับสายน้ำไหล ครูใหญ่บุญชูประชุมชาวบ้านหาทางแก้ไขป้องกันตลิ่งพัง โดยนำหินมาทิ้งลงตลิ่งชันไปเรื่อยๆ จำไม่ได้ว่ามีการทิ้งหินลงไปจำนวนกี่คันรถ แต่ที่รู้คือ พื้นที่หลังโรงเรียนเพิ่มขึ้นเล็กน้อย
เณรวิเชียรชอบมายืนดูสายน้ำไหลตรงหลังโรงเรียน เพราะมองเห็นสายน้ำหลากเอ่อท้นสีขุ่นคล้ายสีปูนในหน้าฝน สีมรกตแก่จัดในหน้าแล้ง ทั้งด้านเหนือน้ำและใต้น้ำ เพราะจุดหลังโรงเรียนนั้นอยู่จุดกึ่งกลางโค้งหักศอกพอดี มองทิศตะวันตกเห็นน้ำไหลตรงรี่เข้ามาที่มุมเหมือนจะพุ่งชนคนที่ยืนอยู่บนตลิ่ง ให้ความรู้ว่า ชีวิตแม้ยืนอยู่กับที่ยังมีสิ่งต่างๆ วิ่งมาหาไม่ขาดสาย มองทิศตะวันออก เห็นสายน้ำแล่นลิ่วจากไป เหมือนหนึ่งว่าชีวิต พานพบหลายสิ่งหลายอย่าง ทั้งชอบไม่ชอบ ทั้งคนสัตว์สิ่งของ ในที่สุดแล้วก็จากไปหมด เณรคำนึงถึงคำเก่าที่ว่า “เวลาไม่คงที่ วารีไม่คอยใคร รถเมล์ และเรือไฟ ก็ย่อมไปตามเวลา” ชีวิตก็เป็นเช่นนั้น
บ้านฝาไม้ขัดแตะหลังคามุงจากขนาดกะทัดรัดที่เณรวิเชียรอาศัยอยู่กับครอบครัว พ่อแม่และน้องสาวอีกสองคน อยู่ใต้น้ำห่างออกไปเกือบ 1 กิโลเมตร สมัยเป็นนักเรียน เณรเดินผ่านวัดท่าน้ำตื้นก่อนที่จะถึงโรงเรียน หลวงพ่อที่วัดมักเรียกให้แวะเอาขนมไปกินที่โรงเรียนเสมอ เด็กชายวิเชียรสมัยนั้นใกล้ชิดหลวงพ่อ ติดวัด อยากไปวัด อยากอยู่วัด มักสนใจอ่านหนังสือที่วัด ชอบคุยกับหลวงพ่อ ชอบชีวิตสงบแบบพระเณร มักขอพ่อแม่บวชเณรบ่อยครั้ง จนในที่สุดจบชั้นประถม4 จึงสมหวังบวชเณรศึกษาเล่าเรียนมากว่า 5 ปี
เณรศึกษาปริยัติธรรมอย่างจริงจัง รู้แล้วนำมาปฏิบัติตามอย่างเคร่งครัด และได้รับผล ปฏิเวธธรรมตามลำดับ ระหว่างเวลาที่ผันผ่าน เณรอาศัยหลวงพ่อช่วยชี้แนะตลอดเวลา หลังการศึกษาและปฏิบัติ มีคำถามมากมายเกิดขึ้นในใจ จึงขยันหมั่นถามหลวงพ่อ แม้หลวงพ่อชอบเณร ที่มักสอบถามหลักการอยู่เสมอ เพราะทำให้ท่านรู้ว่า เณรก้าวหน้าทางธรรมไม่น้อย
ความเห็น (15)
- สุขสันต์วันพ่อค่ะครู
- มีเณรเป็นพระเอกอีกแล้วนะคะยังระลึกถึงภาพเณรน้อยที่ประทับใจอยู่นะคะ
เรียนคุณอุ้มบุญครับ
ภาพปลาหน้าวัดท่าซุง จังหวัดอุทัยธานี ของหลวงปู่ฤาษีฯ
เอามาฝาก "ศิลปิน"หน้าใหม่ เริ่มดีแล้วครับ วาดต่อไปบ่อยๆ นะครับเป็นกำลังใจให้ เรียนวาดกับอาจารย์วาดหรือเปล่าครับ
ขอบคุณค่ะที่เข้ามาร่วม..บุญ..... กำลังรักษาศิลอยู่วัดค่ะยังอยู่อีกวันหนึ่งค่ะสนใจร่วมรักษาศิลปฏิบัติธรรมได้ค่ะ.....................
เรียนคุณมะลิครับ
ขออนุโมทนาบุญด้วยนะครับ ขอนำภาพมาไว้ที่นี่ด้วยครับ เพื่อเรียนเชิญผู้มีบุญให้แสดงความยินดีด้วยกันครับ
ลืมบอกไปนิดว่า นำภาพผู้มีบุญ มาจากที่นี่ครับ
ราตรีสวัสดิ์ค่ะ
สวัสดีครับอาจารย์ มาเยี่ยม เณรปฎิบัติธรรม
สวัสดีค่ะ
น้องเณรวิเชียรมีโอกาสได้ใกล้ชิดหลวงพ่อต้งแต่ยังเด็ก และได้เห็นธรรมชาติที่เปลี่ยนแปลงไปพร้อม ๆ กัน นับว่ามีต้นทุนสะสมดีค่ะ
สวัสดีค่ะ
- น้องเณรวิเชียรในบันทึกของอาจารย์
- ช่างบังเอิญตรงกับ น้องเณรวิเชียร ที่ครูอิงรู้จักจังเลยค่ะ
- น้องเณรวิเชียรของครูอิง เป็น ลูกศิษย์ ที่จบชั้น ม.3 แล้วไม่สามารถเรียนต่อได้
- ด้วยมีปัญหาทางสติปัญญา จึงไปบวชเรียนอยู่ที่วัดแห่งหนึ่งในอำเภอหัวหิน (ไปทางป่าละอู)
- หลายวันก่อนน้องเณรสร้างความงุนงงให้กับครูอิงอย่างมาก ด้วยการโทรศัพท์มาหาครูอิง หลังจากที่จบไปแล้ว 5-6 ปี น้องเณรบอกว่า ประทับใจครูอิงมากจนจำได้เสมอ เพราะครูอิงให้โอกาสเด็กหลังห้องอย่างเขา ให้ได้เป็นดาว โดยส่งเข้าประกวดร้องเพลงของ ไมค์ ภิรมย์พร
- เพลงที่น้องเณรชนะใจกรรมการและผู้ชม คือเพลง "โรงเรียนล้างจาน"
- ขอบพระคุณค่ะอาจารย์ ที่ทำให้คิดถึงลูกศิษย์ น้องเณรวิเชียร คิดว่าจะไปเยี่ยมน้องเณรที่วัดสักหน่อยค่ะ (เมื่อมีโอกาสไปหัวหิน)
เรียนคุณยายครับ
มาเร็วไปเร็วนะครับนี่
เรียนท่านผู้เฒ่าครับ
มาเยี่ยมเณรปฏิบัติธรรมแล้วเดินทางต่ออีกแล้ว
เรียนครูคิมครับ
มีสองมุมมอง
มุมหนึ่งมองว่าด้อยโอกาส
อีกมุมมองว่าได้โอกาสครับผม
เรียนครูอิงจันทร์ครับ
สอนนานก็ดีอย่างนี้แหละครับ มีศิษย์หลากหลายกระจัดกระจายอยู่ทั่ว ไปไหนก็เจอแต่ศิษย์ น่าดีใจครับผม
สัจธรรมแห่งชีวิต "ชีวิตแม้ยืนอยู่กับที่ยังมีสิ่งต่างๆ วิ่งมาหาไม่ขาดสาย มองทิศตะวันออก เห็นสายน้ำแล่นลิ่วจากไป เหมือนหนึ่งว่าชีวิต พานพบหลายสิ่งหลายอย่าง ทั้งชอบไม่ชอบ ทั้งคนสัตว์สิ่งของ ในที่สุดแล้วก็จากไปหมด" ชอบมากค่ะ
เรียนคุณภาทิพครับ
ขอบคุณที่แวะมาทักทายกัน such is life. ชีวิตก็เป็นเช่นนี้ ครับ