สถานที่เดียวกัน แต่ต่างกาละ

ปรากฏเป็นภาพ ให้เกิดความรู้สึกที่แตกต่าง 

ภูเขาหัวโล้นแห้งแล้งท่ามกลางแดดกล้า กลับดูนุ่มนวลราวบุด้วยผืนผ้ากำมะหยี่

เพียงเพราะแสงอาทิตย์ตกกระทบด้วยมุมที่ต่างกัน

..  ..

กรรมเดียวกัน กลับดูแตกต่าง ด้วยมุมมองที่ต่างไป

   ช่องเขาลินดิส  

   ๒๖ มีนาคม ๒๕๕๑

๒๖​ มีนาคม ๒๕๕๑  ๑๖.๕๖ น.

ช่องเขาลินดิส เกาะใต้ นิวซีแลนด์ 

---

   จากอุทยานแห่งชาติอาวราคี-ภูเขาคุก ผมขับรถลงใต้ตามทางหลวงหมายเลข ๘ มุ่งไปยังวานาคา (Wanaka) ในเขตโอตาโกตอนกลาง (Cental Otago) โดยจะต้องผ่านช่องเขาลินดิส (Lindis Pass)* ซึ่งเดเรคย้ำนักย้ำหนาก่อนผมออกจากบ้านว่า จะต้องขับรถผ่านช่องเขานี้ช่วงเย็นๆให้ได้

   ผมมาถึงช่องเขานี้ตอนประมาณ ๕ โมงเย็น สองข้างทางเป็นทิวเขาโล่งๆมีแต่หญ้าพื้นเมือง tussock grass ขึ้น ไม่มีต้นไม้ใหญ่แม้แต่ต้นเดียว แสงจากพระอาทิตย์ช่วงบ่ายที่ส่องทำมุมกับภูเขา ทำให้มองเห็นเหมือนเทือกเขาแถบนั้นทั้งหมดถูกคลุมด้วยผ้ากำมะหยี่สีทองตามภาพข้างบน สวยแปลกตาจริงๆ

   มันทำให้ผมคิดไปถึงนวนิยายสุดโปรด..เพชรพระอุมา ตอนที่ผมชอบอ่านซ้ำแล้วซ้ำอีก ช่วงที่บรรยายถึงเทือกเขาพระศิวะ ..

   ..ปิ่นพระศิวะฉายแสงเรืองรองขึ้นเมื่อใด ถันพระอุมาเทวีจะปรากฏ..

   แน่นอนครับ ถ้าผมขับรถผ่านช่องเขานี้ตอนเที่ยง แดดเปรี้ยงๆกลางหัว คงไม่มานั่งจิตนาการบรรเจิดได้ถึงขนาดนี้แน่