ค้นหา

 วันนี้เป็นอีกวันหนึ่ง

  ทะเลสาบเฮย์ส
  ๒๙ มีนาคม ๒๕๕๑

   ลงจากกระเช้าลอยฟ้าเดินกลับมาที่รถ ไอ้ที่สังหรณ์ใจไว้เมื่อเที่ยงตอนจอดรถก็เป็นจริง มี รถเก่งคันหนึ่งมาจอดต่อแถวด้านหน้ารถผม โดยเว้นช่วงว่างห่างจากรถผมชนิดที่ไม่สามารถเดินผ่านได้ เพราะไม่อย่างนั้นหน้ารถเขาจะยื่นออกไปตรงหัวโค้งถนนใหญ่

   ถ้าเป็นพื้นราบ ผมจะไม่บ่นสักคำ แต่นี้เป็นทางลงเขาชัน ผมแค่ปล่อยเบรกมือ รถผมก็คงจูบก้นรถเขาแล้ว 

   ทำยังไงดี ผมเดินไปส่องดูในรถคันนั้น เผื่อมีอะไรพอจะใช้ติดต่อเขาได้บ้าง..รถนักท่องเที่ยว..แน่นอน ช่วงนั้นผมเกิดความคิดหลากหลาย ..ยืนรอมันตรงนั้น ค้างคืนควีนสทาวน์สักคืนหนึ่งไปเลย หรือ เป็นไงเป็นกัน..ชนเป็นชน ดัน...มาจอดรถไม่มีมารยาท ช่วยไม่ได้

   ผมเดินไปดูด้านหลังรถผม ผมเว้นช่องว่างห่างจากรถคันหลังเป็นเมตร เลยตัดสินใจ ชนเป็นชน เจอเหตุการณ์แบบนี้เข้า รู้สึกอยากจะไปให้พ้นๆที่นี่

   เดินหาก้อนหินข้างทางแถวนั้น ได้หินขนาดเหมาะมือมาสองก้อน ผมจัดการเอาไปรองล้อหน้ารถผมทั้งสองข้าง อย่างน้อยน่าจะทานน้ำหนักรถไว้ได้บ้าง ระหว่างนั้นมีผู้คนเดินผ่านไปผ่านมา มองมาที่ผมแล้วส่ายหัวให้กำลังใจ

   ผมขึ้นไปนั่งประจำที่ เร่งเครื่องรถ ใส่เกียร์ถอยหลังแล้วปลดเบรกมือ รถขยับไปหน้าชนหินที่ดักไว้ ก่อนถอยขึ้นเนินกลับขึ้นไปได้ดั่งใจ ผมขยึกขยักถอยหน้าถอยหลังอยู่หลายครั้ง กว่าจะพ้นเจ้ารถมหาภัยคันนั้นออกมาได้อย่างเหงื่อตก หลุดจากตรงที่จอดรถมาได้ ผมก็ทิ้งควีนสทาวน์ไว้เบื้องหลัง แบบไม่หันหลังกลับไปดูอีก เป้าหมายของผมต่อไปคือ ทะเลสาบเฮย์ส (Lake Hayes)

   ได้ข้อมูลมาว่า รอบๆทะเลสาบเล็กๆที่อยู่ระหว่างเมืองท่องเที่ยวขึ้นชื่อสองเมือง คือ ควีนสทาวน์ กับ แอโรว์ทาวน์ นี้ ในฤดูใบไม้ร่วง ต้นไม้จะมีสีสันงดงามนัก ถึงผมจะมาก่อนช่วงเวลานั้นเกือบเดือน แต่ในใจก็ยังหวังอยู่ลึกๆว่า น่าจะเริ่มมีต้นไม้เปลี่ยนสีบ้างแล้ว ก็มันเห็นบางต้นที่ผ่านๆมาเปลี่ยนสีไปแล้วนี่

   ขับรถวนรอบทะเลสาบ เลี้ยวรถเข้าแทบจะทุกตรอกทุกซอยที่มีทิศทางสู่ทะเลสาบ หวังว่าจะได้เห็นไม้งามตามที่หวังไว้ แต่แล้วก็..ผิดหวัง ไม่เจอแม้แต่ต้นเดียว ได้แต่ถ่ายรูปทะเลสาบเป็นหลักฐานไว้ตามรูปข้างล่าง

   ตอนที่ออกจากทะเลสาบ มาจอดรถสงบจิตสงบใจอยู่ข้างถนน จะค้นหาต่อหรือไปต่อดี ผมมองไปถนนฝั่งตรงข้าม ..ตู้จดหมายของชาวบ้านแถบนี้ ตั้งเรียงรายเป็นแถวอยู่ข้างถนน เนื่องจากบ้านของแต่ละคนอยู่ข้างในลึกๆ ไปรษณีย์คงไม่บริการไปส่งถึงบ้าน แต่ละบ้านก็จะทำตู้จดหมายของตัวเองกันด้วยจินตนาการอันบรรเจิด ตามรูปบนสุด

   พอนิ่ง.. ความงดงามก็ปรากฏอยู่ตรงหน้า