ตั้งใจว่า อ่านหนังสือเล่มไหนจบแล้ว จะเขียนถึงในบันทึกสักหน่อย
คงไม่ใช่สรุป แต่น่าจะเป็นเกร็ดที่ได้ หรือ ความคิดต่อยอดของตนเอง มากกว่า
ความเงียบ : The Spirit of Silence
(The Spirit of Silence: Making space for creativity)
ความเงียบ เปิดพื้นที่เพื่อความสร้างสรรค์
ผู้เขียน John Lane (จอห์น เลน)
ผู้แปล สดใส ขันติวรพงศ์
หนังสือเล่มนี้ แค่เห็นชื่อ ไม่ทันอ่านข้างใน ก็จ่ายตังค์ซื้อแล้ว ที่ตลกก็คือ เล่นซื้อมาตั้งสองเล่ม เพราะจำไม่ได้ว่าซื้อแล้ว เฮ้อ..สังขาร
เพราะชอบ ความเงียบ และเห็นประโยชน์ของมัน ทั้งต่อตนเอง และ ในระหว่างสนทนา กับผู้อื่น
ปีใหม่นี้ มีเสียงประทัด พลุ เพลง ที่เร่งความดังกันรอบบ้าน ปลุกให้ต้องตื่นขึ้นตอนเที่ยงคืน ถ้าเป็นเมื่อก่อนคงหงุดหงิด จนนอนไม่หลับต่อ แต่ปีนี้หลับต่อได้ เพราะบางอย่างที่ได้จากหนังสือเล่มนี้ โดยเฉพาะใน บทส่งท้าย .. แค่อยู่อย่างถูกต้อง เราก็อยู่ท่ามกลางความอึกทึกได้ด้วยใจที่สงบ..เงียบ
ถึงแม้จะเป็นหนังสือเกี่ยวกับความเงียบ แต่ปรากฏว่าผู้เขียนกล่าวถึงเสียงจาก บทเพลง ๒ บท หนึ่งในนั้นคือ Spiegel im Spiegel ของ อาร์โว พาร์ต (Arvo Pärt)
ลองฟังดู
ไปๆมาๆ ก็มาเจอชื่อเพลงโปรดที่ประกอบช่วงที่สำคัญที่สุดในหนังเรื่อง Wit; โดยบังเอิญ
มันเหมือน กระจกที่สะท้อนตัวตน กระจกสะท้อน
มาอ่าน...ขำกลิ้งซื้อมาตั้ง 2 รอบ ..อาการน่าเป็นห่วงมาก มาก สงสัยพี่จะเป็นหนึ่งในคนที่จุดพลุทำให้อาจารย์ไม่หลับ แหง๋ๆ ขออภัย
คุณหมอค่ะ ความเงียบ ย่อมสร้างพลัง ดีกว่าความดังที่พลังน้อยนิดค่ะ
สวัสดีปีใหม่ ขอจงมีความสุข ความเจริญ ความร่มเย็นตลอดปีค่ะ
สวัสดีปีใหม่ค่ะอาจารย์ หมอเต็มศักดิ์
เป็นหนังสือที่ชอบมากเช่นกันค่ะ ได้รับจากกัลยาณมิตรใน GTK นี้ ส่งไปให้ค่ะ
ปกติชอบเงียบ ๆ แต่เมื่อคืนได้ยินเสียงผู้คนร้องเพลงผ่านเครื่องขยายเสียงจนเที่ยงคืน หลังจากนั้นก็มีการจุดพลุรับปีใหม่... โลกจึงกลับเงียบสงบเช่นเดิมค่ะ
แต่... จะเงียบเสียง หรือ อึกทึก ... ก็ไม่ค่อยจะรู้สึกอะไรค่ะ คิดว่า...ดังได้ ก็เงียบเองแหละน่า
ยินดีกับรางวัลสุดคะนึงของคุณหมอด้วยค่ะ
(^___^)
สวัสดีครับ คุณหมอ
ผมก็เคยอ่านเล่มนี้เหมือนกันครับ
อ่านแล้วก็เงียบสงบดีครับ
ศัตรูตัวแรกของความเงียบมาจากภายนอก
ศัตรูตัวที่สองที่บ่อนเซาะได้มากกว่านั้น อยู่ในตัวเรานี้เอง
สวัสดีค่ะ
สวัสดีค่ะอาจารย์ เต็มศักดิ์ พึ่งรัศมี
ตามรางวัลสุดคะนึงมาสวัสดีปีใหม่ค่ะอาจารย์
พบกับความเงียบ ขอกลับไปสงบต่อ
เคยอ่านเรื่องหนึ่งค่ะ ... เคยเจอไหมสถานที่ซึ่งเงียบมากพอ จนกระทั่งได้ยินเสียงเต้นของหัวใจ ...
ปูก็พยายามหาสถานที่นั้นนะคะ สงสัยว่า สถานที่เงียบหากแต่ ใจเรายังสงบไม่พอ มากกว่ากระมัง อิ อิ ...
ชอบหน้าปก ชื่อ หนังสือเล่มนี้ค่ะ ขอบคุณค่ะ
ที่ตาบาส์ เมืองกลางทะเลทรายในประเทศอิหร่าน ที่ซึ่งเงียบจริงๆ เงียบจนหูอื้อตาลาย อยู่ท่ามกลางราตรีสีดำกับแสงดาว ผมรู้สึกได้ถึงเสียงหัวใจของโลกที่เต้นเป็นจังหวะ
จอห์น เลน
แค่อยู่อย่างถูกต้อง เราก็อยู่ท่ามกลางความอึกทึกได้ด้วยใจที่สงบ..เงียบ
ขอบคุณ ความเงียบคืนนี้ ที่ได้มาอ่านบันทึกนี้อีกครั้ง ท่ามกลางอากาศร้อนตับแลบ .. ว้าว ตาบาส์ นะคะ .. ขอบคุณค่ะอ. หมอเต็ม