ความห่วงใย.........อธิการบดีมหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์


อธิการบดี รศ.ดร.บุญสม ศิริบำรุงสุข ได้มีความห่วงใยชาวสงขลานครินทร์ โดยเฉพาะชุมชนวิทยาเขตปัตตานี

 อธิการบดี รศ.ดร.บุญสม ศิริบำรุงสุข ได้มีความห่วงใยชาวสงขลานครินทร์ โดยเฉพาะชุมชนวิทยาเขตปัตตานี จึงกราบขออนุญาตนำเสนอความห่วงใยของท่านสู่เพื่อน g2k ค่ะ

"ทุกครั้งที่ขี่รถมอเตอร์ไซด์ออกนอกวิทยาเขต(ปัตตานี)ไปเติมน้ำมัน ไม่แน่ใจเลยว่าจะเป็นอะไรหรือเปล่า.... ถ้ามีปั๊มน้ำมันในวิทยาเขตจะดี”
“อยากมีตลาดในวิทยาเขต....จะได้ไม่ต้องออกไปข้างนอก”
"ตอนนี้อาจารย์ผู้ชายเกือบทุกคนซื้อปืนแล้ว”
“พวกเรามีชีวิตที่ต้องอยู่กับความเสี่ยง”
........................................................................

เหล่านี้เป็นตัวอย่างของคำพูดที่บุคลากรวิทยาเขตปัตตานี ได้พูดคุยให้ ศ.สุจินต์ จินายน กรรมการสภามหาวิทยาลัยผู้ทรงคุณวุฒิได้รับทราบ ถึงความรู้สึกนึกคิดของเพื่อนๆของเราที่วิทยาเขตปัตตานี ในค่ำคืนวันศุกร์ที่ 16 มีนาคม 2550 ที่วิทยาเขตปัตตานี

"ผมเองก็ทราบดีว่าวิทยาเขตปัตตานีบอบช้ำมาก บุคคลากรและนักศึกษามีความทุกข์ที่เกิดจากความรู้สึกว่าชีวิตของครอบครัวและของตนเองไม่มีความปลอดภัย เหตุการณ์ความไม่สงบมีผลทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลง demography ของนักศึกษา การไหลออกของบุคลากรที่รุนแรง มีอัตราว่างก็ไม่สามารถบรรจุคนใหม่ได้....แต่เพื่อนๆเราที่ปัตตานีก็ยังปฎบัติหน้าที่เป็นปกติ และอาจจะมีมากขึ้นเสียด้วยซ้ำไป ในการที่จะเข้าช่วยเหลือชุมชนและพื้นที่...เรื่องนี้ผมจะกลับมานำเสนอในโอกาสต่อไป"

"วันนี้มีคำถามเร่งด่วนว่า...เราจะอยู่ท่ามกลางบรรยากาศของการก่อการร้ายได้อย่างไร... วันนี้เรารับทราบมาว่าสภาพการณ์เช่นนี้จะยังคงอยู่กับเราอีกสักระยะหนึ่ง ซึ่งคำถามนี้เป็นคำถามที่เรากำลังจะดำเนินการทั้งวิทยาเขตปัตตานีและหาดใหญ่นะครับ "

"วันนี้ผมได้รับเอกสารแนะนำแนวทางการป้องกันเหตุร้าย โดยเสนอแนะแนวทางการปฎิบัติใน 6 เรื่องคือ
        1. การป้องกันเหตุร้ายด้วยวัตถุระเบิด
        2. การเตรียมความพร้อมของเจ้าของสถานที่เพื่อเผชิญกับเหตุร้าย
        3. กรณีมีการขู่วางระเบิดทางโทรศัพท์
        4. กรณีพบวัตถุต้องสงสัยว่าเป็นระเบิด
        5. กรณีสงสัยว่าเป็นพัสดุภัณฑ์หรือจดหมายระเบิด
        6. กรณีเมื่อเกิดการระเบิดขึ้นแล้ว
ทั้ง 6 เรื่องนี้นั้นก็จะมีแนวปฎิบัติในรายละเอียด ซึ่งมหาวิทยาลัยจะได้แจ้งไปที่ทุกวิทยาเขต/เขตการศึกษา คณะและหน่วยงาน ต่อไป ผมคิดว่าเอกสารแนะนำนี้จะเป็นแนวทางให้มหาวิทยาลัย นำไปสู่การสร้างมาตรการความปลอดภัยในมหาวิทยาลัยได้ไม่มากก็น้อย

นี่คือความห่วงใยของอธิการบดีที่มีความห่วงใยชุมชนชาววิทยาเขตปัตตานีค่ะ


    
 



 






 




<p> </p><p> </p><p> </p>

คำสำคัญ (Tags): #ความห่วงใย
หมายเลขบันทึก: 86716เขียนเมื่อ 27 มีนาคม 2007 09:39 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 17:54 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (42)

เรียนท่านอัมพร

 ขอส่งกำลังใจ และ ฝากความเป็นห่วงเป็นใยมาให้ชาว ม.อ วิทยาเขตปัตตานี รวมทั้งพี่น้องในจังหวัดด้วยครับ

 ขอสิ่งศักดิ์สิทธิอำนวยพรและคุ้มครองทุกทุกท่านครับ

หนูเป็นกำลังใจให้นะคะ รักประเทศไทย ให้คุณพระคุ้มครอง

วันนี้มีข่าวว่าเบี้ยเสี่ยงภัยที่รัฐจะจ่ายให้คนละ 2500 บาท ต่อคน  มาอีก 300 กว่าราย (ปัจจุบันได้รับคนละ 1000 บาททุกคน)  ในขณะที่บุคลากร ม.อ.ปัตตานี มี ประมาณ 1200 เศษ  เพี้ยง ! ขอให้ผู้บริหารเกิดปัญญาที่จะมองเห็นช่องทางจัดการให้บุคลากรที่เสี่ยงภัยได้รับเบี้ยเสี่ยงภัยดังกล่าวทีเถอะ  ขออย่าให้เป็นเหมือนเมื่อครั้งที่ผ่านมา ที่คนจัดการไม่รู้จะทำอย่างไร ต้องส่งเงินคืน  หลายล้านบาทอยู่ครับ
  • มาให้กำลังใจทุกๆๆท่านครับผม
  • เป็นห่วงทุกท่านที่ ม.อ. ตานีและหาดใหญ่ครับ
  • ขอบคุณมากครับผม

สวัสดีค่ะคุณอัมพร

  • ส่งกำลังใจไปให้ทุกท่านนะคะ
  • ขอบคุณคุณอัมพรที่เล่าเรื่อง.ให้พวกเราได้ตระหนัก
  • อย่างไร  พวกเราชาวไทยทุกคน  รักกัน  และเป็นกำลังใจให้กันค่ะ
  • เรียนท่านอาจารย์ JJ
  • ขอบพระคุณมากค่ะ จะนำความปราถนาดีจากท่านเสนอท่านอธิการบดีค่ะ
  • และขอขอบพระคุณแทนชุมชนชาววิทยาเขตปัตตานีด้วยค่ะ
  • P  ขอบคุณมากค่ะที่เข้ามาให้กำลังใจ และขอให้ทุกคนรักประเทศไทย ให้คุณพระคุ้มครองนะคะ
  • เรียนคุณ P
  • พร้อมจะเป็นสื่อกลางนำข้อคิดเห็นเสนอท่านอธิการบดีค่ะ
  • ขอบคุณมากค่ะ อาจารย์ขจิต P ที่ส่งกำลังใจและความเป็นห่วงดุจญาติมิตรให้ชาวม.อ.ไม่ขาดสาย
  • P  ขอบพระคุณมากค่ะคุณครูอ้อย
  • ท่านอธิการมีความห่วงใยชุมชนชาวปัตตานีมาก
  • จึงได้นำความห่วงใยของท่านมาเล่าสู่กันฟังค่ะ
  • แล้วจะนำความห่วงใยของท่านอธิการบดีเล่าสู่กันฟังต่อไปนะคะ

มาช้าหน่อยก็ไม่เป็นไรนะครับ...ผมเพิ่งกลับจากพื้นที่

ผมปลื้มใจไปด้วยกับความห่วงใยของผู้บริหารที่มีต่อชะตาชีวิตของบุคลากรและนิสิตนักศึกษา  รวมถึงผู้คนรายรอบมหาวิทยาลัย  หรือแม้แต่ "สังคมไทย"

แต่ที่เรายังยืนหยัดต่อการมีชีวิตอยู่  ทั้งเพื่อตนเองและสังคม  ก็เพราะเราเชื่อและศรัทธาว่า "วันพรุ่งนี้ยังมีอยู่"  ใช่ไหมครับ...

....

ขอให้..มีสวัสดิภาพทั้งชีวิตและความฝัน  นะครับ

 

ต้องบอกว่าเข้าใจความรู้สึกนี้ค่ะ

ขอให้เหตุการณ์ดีขึ้น และสงบสุขโดยเร็ววันค่ะ  อยากให้ทุกคนได้ใช้ชีวิตอย่างมีความสุขเหมือนเดิมค่ะ

เป็นกำัลังใจให้ค่ะ   

มารับความห่วงใยจากท่านอธิการครับ....
  • สวัสดีครับ
  • อ่านแล้วตอบไม่ถูกครับ บอกไม่ถูกครับ มึนๆ งงๆในสมองครับ
  • รู้แต่ว่าเป็นห่วงทุกคน ไม่ว่าจะบุคลากร หรือชาวบ้านรอบนอกในพื้นที่ทั้งหมด
  • หวังว่าทุกอย่างจะดำเนินไปได้ดีอย่างที่เคยไปไหนมาไหนอย่างในอดีตด้วยครับ
  • ผมรักและพร้อมจะช่วยพัฒนาที่นั่น เท่านานที่จะนานได้ ในทางการศึกษา
  • สำหรับการให้คนอยู่ในพื้นที่ ควรจะยึดไว้ด้วยใจมากกว่าเงินครับ อันนี้ใช้ได้กับทุกที่ทั่วโลกครับ
  • กราบขอบพระคุณทุกท่านที่ห่วงใย
  • ขอบคุณมากค่ะ  และชื่นใจเมื่อกัลยาณมิตรทั้งหลายมีความห่วงใย
  • "ผมปลื้มใจไปด้วยกับความห่วงใยของผู้บริหารที่มีต่อชะตาชีวิตของบุคลากรและนิสิตนักศึกษา  รวมถึงผู้คนรายรอบมหาวิทยาลัย  หรือแม้แต่ "สังคมไทย"
  • และคิดตลอดเวลาว่า"วันพรุ่งนี้จะดีขึ้น" ค่ะ
P มาช้าดีกว่าไม่มาค่ะ น้องแผ่นดิน

 

  • P สวัสดีค่ะน้องมะปราง
  • ขอบคุณสำหรับความห่วงใยและความรู้สึกที่ดีต่อชุมชนชาวปัตตานี
  • P  สวัสดีค่ะ
  • ขอความอนุเคราะห์เป็นสื่อกลางความปราถนาดีท่านอธิการบดีด้วยนะคะ
  • ขอบคุณมากค่ะ และเป็นห่วงเสมอ
  • จากใจจริง
  • P  สวัสดีค่ะ น้องเม้ง
  • เหตุการณ์เลวร้ายเกิดขึ้นซ้ำแล้วซ้ำอีก
  • บางคนบอกว่า "เราคงช่วยอะไรไม่ได้หรอก"
  • แต่พี่คิดว่าหากเราช่วยกันพรุ่งนี้ต้องดีกว่าวันนี้แน่นอนค่ะ
  • ขอปรึกษานะ ในฐานะที่เราเคยที่ปัตตานีมาด้วยกัน เราจะ หรือพอมีทางช่วยเหลือเพื่อนพ้องน้องพี่เราได้อย่างไรบ้างคะ?

เมื่อวาน ม.นเรศวรมาดูงานที่ มมส

เราพูดกันเรื่องทรานสคริปกิจกรรม....ผมแนะนำให้นิสิตได้ศึกษาจาก มอ.ด้วยเช่นกัน  และได้เอ่ยนามพี่อัมพรให้เด็กได้ทราบ  เผื่อจะต่อยอดการศึกษาในเรื่องนี้ได้บ้าง

ต้องขออนุญาต (ย้อนหลัง)  นะครับ

  • ขอบคุณมากค่ะ น้องแผ่นดินที่ได้แนะนำ แล้วจะได้ ลปรร.กัน ให้กว้างขวางยิ่งขึ้น พร้อมที่จะศึกษาต่อยอดซึ่งกันและกันค่ะ

วันนี้ได้เห็นรายละเอียดข้อสรุปที่เป็นเอกสารผลจากที่พี่อัมพรเล่าให้ฟัง(ศ.สุจินต์และอธิการบดีพบชาววิทยาเขตปัตตานี) ว่ามี ๒ ประเด็น คือ ๑) ประเด็นการรักษาความปลอดภัย และ ๒) ประเด็นการทำวิทยาเขตปัตตานีให้เหมือนบ้าน  ซึ่งประเด็นที่ ๒ มีข้อเสนอ ๑๐ ข้อ  ทุกข้อข้อน่าสนใจหมด  แต่บางข้อน่าจะนำมาเล่าสู่กันฟังได้  เช่น ข้อ  ๒.๓ บ้านพัก คนที่มีความรู้สึกว่าไม่ปลอดภัยมากๆ คือคนที่อยู่ต่างอำเภอ หรือหากอยู่ในอำเภอเมืองก็ต้องเดินทางมาทำงานเป็นต้น  ช่วงเวลาการเดินทางนี่แหละครับที่เสี่ยงมาก  สำหรับคนที่อยู่บ้านพักภายในวิทยาเขตฯ ความกังวลส่วนนี้ก็จะเบากว่า  ใครช่วยเสนอช่องทางแก้ปัญหาให้ได้ ช่วยหน่อยนะครับ  "กำลังใจ" ได้เยอะแล้วครับ  ผู้ที่มีอำนาจ (โดยเฉพาะระดับสูงกว่ามหาวิทยาลัย ที่มีอำนาจอนุมัติงบและโครงการต่างๆ) ช่วยยื่นมือเข้ามาช่วยหน่อยครับ  เวลามหาวิทยาลัยขอบ้านพักให้บุคลากร ช่วยอนุมัติให้เพียงพอนะครับ  ฝ่ายที่จัดสรรบ้านพัก  ก็ขอให้จัดสรรให้เป็นธรรมครับ ถ้าทั่วถึงได้ก็จะดี  ปัญหาความไม่ปลอดภัยระหว่างเดินทางมาทำงานก็จะลดลง  ไม่ได้ขอมากเกินไปนะครับ ถ้าเทียบกับขวัญของคนทำงานที่ต้องเดินทาง

  • ขอบคุณมากค่ะ P สำหรับข้อคิดเห็น
  • พร้อมนำเสนอผู้บริหารมหาวิทยาลัยเพื่อพิจารณาต่อไป

หวัดดีค่ะ

  • มาช้ากว่าคนอื่นๆมากเลย
  • แต่กลังใจมาก่อนล่วงหน้าแล้วค่ะ

 - - -- - - -

  • ก่อนทำอย่างอื่น
  • ขอยืมคำอาจารย์วรภัทรสอนค่ะคือทำใจ  นั่นคือ "สติ"
  • เป็นกำลังใจเสมอค่ะ
P

สวัสดีครับพี่อัมพร

  • ผมในฐานะ อาจารย์น้อยครับ อยากจะนำเสนออะไรหลายๆ อย่าง เช่น
  • การสร้างกิจกรรที่นำมาสู่การยึดเหนี่ยวกันด้วยใจ ภายในคนวิทยาเขตและมหาวิทยาลัย ไม่ว่าจะมาจากแห่งหนตำบลใด หากมาทำงานด้วยกันแล้ว ก็มีมิตรที่ดีต่อกัน
  • ตัวอย่างกิจกรรมเช่น เมื่อมี อาจารย์ใหม่เข้ามา ก็อาจจะมีการประชุมแนะนำ อาจารย์ใหม่ เทอมละครั้ง แบบเจอกันทั้งวิทยาเขตเลย พบปะพูดคุยนำเสนองานแต่ละคณะ และตัวอย่างกิจกรรมในอนาคต อะไรทำนองนี้ครับ
  • ในระดับคณะก็อาจจะมีการประชุมแนะนำ เป็นรายสองเดือน หรือสามเดือน ตามสะดวก แต่อย่างน้อย เทอมละครั้งหรือสองครั้ง เป็นการทำความรู้จักกัน ระหว่างบุคลากรสาย ก ข ค ง จริงๆ ไม่ได้อยากให้แบ่งไรเลย ทุกสายก็มีความสำคัญทั้งนั้น
  • ในระดับนักศึกษาก็เช่นกันครับ สามารถทำได้ เมื่อเกิดความอบอุ่นภายใน เมื่อเกิดเรื่องร้ายๆ ใจจะยึดติดกัน ผูกพันถึงกัน
  • แล้วสิ่งเหล่านี้หล่ะครับ เป็นตัวทำให้องค์เดินไปได้ ทำไปเรื่อยๆ จนคิดถึงคนรอบข้าง รอบรั้ว นอกรั้วมหาวิทยาลัย ซึ่งจะนำไปสู่ความร่มเย็นและตรงตามเป้าหมายการพัฒนาชุมชนที่แท้จริง
  • ผมยังนึกถึงสมัยก่อนที่ ท่าน อาจารย์ท่านหนึ่งท่านเล่าผมจนสว่างเลยครับ ท่านเล่าความเป็นมาของ มอ.ปัตตานี เล่าทุกอย่างที่เกิดขึ้น เพราะท่านมาในช่วงแรกของการเปิดมหาวิทยาลัยด้วย
  • ผมทราบว่าเมื่อก่อน บุคลากรของมหาวิทยาลัย ทานข้าวหม้อเดียวกันครับ ไม่ว่าจะระดับไหนก็ตาม นศ. นักการ อาจารย์ ฝ่ายสนับสนุน ก็เข้าแถวทานข้าวหม้อเดียวกันครับ
  • หากผมเป็น อ.ใหม่คนหนึ่ง มาจากแดนไกล เช่น ชายแดนอีสาน แล้วไปอยู่แดนไกล ชายแดนใต้ หาดใหญ่ ตานี เวลาผมไปที่นี่ มีคนต้อนรับผมดีมาก ผมจะจากที่นั่นไปได้อย่างไร ก็มัน first impression ไปแล้วนี่ครับ ส่งเหล่านี้หล่ะครับ จะดีกว่าการจ้างให้อยู่ด้วยเงินค่าเบี้ยเลี้ยง เดือนละห้าพันหรือหมื่นหนึ่งนะครับ (ผมพูดให้เกินไปนะครับ)
  • บอกตรงๆ ว่าผมนี่ไม่ได้ยึดติดกับเงินค่าตอบแทนเหล่านั้นเลย แต่ผมมีอะไรในใจผมที่ยิ่งใหญ่กว่านั้น พูดไปก็เหมือนโม้ และผมก็จบที่นั่น ผมไม่อยากให้ใครเรียกผมว่าลูกหม้อด้วยครับ สิ่งที่เราต้องทำก็คือ ทำอย่างไรให้เกิดแรงยึดเหนี่ยวตรงนั้นที่ดี เพื่อจะร่วมกันพัฒนาชุมชนรอบข้างไปด้วยกันทุกๆ ระดับครับ ผมไม่สนใจว่าจะไปอยู่ในดงดินแดนใด เพราะบ้านผมก็ไม่ใช่อยู่ตรงนั้น
  • แต่ผมย้อนกลับไปคิดถึงบุคลากรหลายๆ ท่านครับ มาจากดินแดนที่ไกลกว่าผมมาก แต่ท่านเหล่านั้นน่ารักมากครับ ที่จะอยู่ที่นั่น และพร้อมจะสร้างสิ่งดีๆให้เกิด สิ่งเหล่านั้นผมว่าท่านเหล่านั้นมีมากกว่าผมเยอะมากๆ นั่นคือสิ่งที่ผมประทับใจ
  • ผมว่าคนเราอยู่ที่ไหนก็ได้ สำคัญอยู่ที่ว่าเราจะทำอะไรในสิ่งที่เราอยู่ ให้กับที่ที่เราอยู่ได้อย่างไรมากกว่า
  • ผมมีคำถามจากคนรอบข้างมากมาย ว่าทำไมไม่ไปทำที่นั่นที่นี่ ได้ผลตอบแทนมากน้อยกว่าอย่างไร ณ ตอนนี้เวลานี้ ไม่ใช่ประเด็นที่ผมคิดครับ
  • ขอให้จงมีความสุขตลอดไปนะครับ ทุกๆ ท่าน
  • ด้วยมิตรภาพที่ดีต่อทุกๆ ชีวิต
  • ขอบคุณมากนะครับ
  • ขอบคุณมากสำหรับข้อเสนอแนะที่ดี พร้อมนำไปปรับใช้และเสนอผู้บริหารมหาวิทยาลัยต่อไปค่ะ
  • ขณะนี้มหาวิทยาลัยต้องการคำแนะ ข้อเสนอแนะเพื่อพัฒนามหาวิทยาลัย บ่มเพาะนักศึกษา พัฒนางานวิจัยค่ะ
  • สวัสดีค่ะ P
  • มีความสุขกับการทำงานนะคะ มีภาพสวยงามจากทะเลตรังมาฝาก สัมมนากิจการนักศึกษาค่ะ

แวะมาทักทายค่ะ  เราคงต้องช่วยกัน  ช่วยให้เกิดความสงบในจิตใจนะคะ  วันก่อนได้มีโอกาศกราบพระอาจารย์ ผาสุก   จึงได้สะท้อนคิดเราทำวันนี้เวลานี้ให้สงบได้   เรากำลังเผชิญกฎแห่งกรรมร่วมค่ะ ช่วยกันบำเพ็ญบารมีนะคะ

  • ขอบคุณมากค่ะอาจารย์อุดม  เราช่วยอะไรกันได้ก็ช่วยกันนะคะ  เพราะทุกคนเป็นเพื่อนพ้องกันหมด
  • ขณะนี้ได้ส่งใจทำบุญ ใส่บาตรภาวนาให้ทุกคนรัก อย่าเข่นฆ่ากันเองเลย ภัยภายนอกประเทศก็มีมากมาย อย่าทำให้มีภัยในประเทศไทยเราอีกเลย

 

สวัสดีครับคุณ นาง อัมพร อรุณศรี

  • พึ่งอ่านเจอบันทึกนี้ครับ และขอเป็นกำลังใจให้ทุกคนที่ มอ. ศูนย์ปัตตานี มีแต่ความปลอดภัยและโชคดีนะครับ 
  • ปาบกรรมเดี๋ยวนี้ติดจรวดแล้วครับแถมนำวิถีด้วยสัญญาณดาวเทียม ใครที่คิดร้ายหรือทำชั่วไว้ ไม่รอดชาตินี้แน่ครับ
  • สวัสดีค่ะที่แวะเข้ามาทักทาย
  • ขอบคุณมาก ๆ ที่ส่งกำลังใจให้ชาววิทยาเขตปัตตานี
  • อยากให้ทุกสิ่งทุกอย่างเป็นที่อาจารย์บอกจริงๆ " ปาบกรรมเดี๋ยวนี้ติดจรวดแล้วครับแถมนำวิถีด้วยสัญญาณดาวเทียม ใครที่คิดร้ายหรือทำชั่วไว้ ไม่รอดชาตินี้แน่ "
  • ก่อนหน้าอ่านบันทึกพ่อครูบาฯ ครูอ้อยก็เกิดความสงสัยว่าใครเอ่ยคือ สะ-มะ-นึ-กะ ตอนนี้ทราบแล้วเปลี่ยน
  • ความจริงหากเพื่อนไม่เดินทางมาจากออสเตรเลียเมื่อวันหยุดที่ผ่านมาคงได้ F2Fที่บ้านพ่อครูบาฯแล้ว ได้ชิมฝีมือพ่อครัวตัวอย่างว่าอร่อยตามคำเล่าลือหรือเปล่า?
  • ตามมาขอบคุณครับผม
  • สบายดีไหมครับพี่
  • ขอบคุณค่ะอาจารย์ ขวัญใจเด็ก ๆ (เฉพาะเด็ก เท่านั้นเท่านั้นนะคะ)

รักประเทศไทยเช่นกันครับ

ยิ่งได้ดูข่าวตำรวจผู้ทุ่มเทแก่ประเทศชาติ เหยียบกับระเบิด ยิ่งหดหู่ครับ

อยากเห็นวันสงบครับ

  • สวัสดีค่ะน้องกัมปนาท P 
  • พี่รู้สึกหดหู่มากเลยที่ทราบข่าวตำรวจผู้ทุ่มเทแก่ประเทศชาติ เหยียบกับระเบิด เพราะพี่สนิทกับภรรยาท่าน เราแอโรบิคด้วยกันมาหลายปีแล้ว และล่าสุดพี่เพิ่งได้คุยกันกับภรรยาท่านเมื่อเช้าวันที่อังคารที่ผ่านมาก่อนเราแอโรบิคด้วยกันค่ะ
  • อยากเห็น วันสงบ  จริง ๆ ค่ะ
  • ตามาขอบคุณอีกครับ
  • อยากเห็นภาคใต้สงบร่มเย็นจังเลยครับผม
  • ขอบคุณอาจารย์ขจิตมาก
  • เรามาช่วยกันสวดมนต์ภาวนา หรือช่วยกันอย่างไรดีคะ?  อยากให้ภาคใต้ร่มเย็นเสียทีค่ะ
  • สบายดีไหมครับ
  • พี่ไม่ได้ไปงาน UKM หรือครับ
  • เห็นพี่แป๊ดไป
  • เอหรือเขาดูอายุ
  • ฮ่าๆๆๆ

  "ผูกพันธ์มั่นเกลียว

                         ร่วมสายเลือดเดียวสงขลานครินทร์"

 

          "ขอสันติสุข จงมีแด่ท่าน"

  • ตามมาแซวนะP
  • ใช่แล้วค่ะผู้สูงอายุ เขาให้อยู่ดูแลนักศึกษาใหม่ค่ะ
  • ครั้งแรกคุณเมตตาส่งรายชื่อพี่ไป UKM ด้วย
  • แต่ทางกองกิจฯบอกว่าให้อยู่ทำงานที่ม.อค่ะ
  •  
    Pว่าแล้วเชียวต้องเป็นสายเลือดสีบลู
  • "ผูกพันธ์มั่นเกลียว

                             ร่วมสายเลือดเดียวสงขลานครินทร์"

    จบรุ่นไหนเอ่ย  พี่อัมพรจบมนุษย์รุ่น1 ค่ะ(รุ่นหว่านค่ะ)

P
  • สวัสดีครับพี่พร
  • ผมเป็นรุ่นน้องพี่เม้ง 1 ปี
  • เคยเป็นน้องเมทพี่เม้ง (สมพร สองปี) ครับผม
  • ทั้งคอหงส์ และ รูสะมิแล ขอให้ประสาน้ำใจ และเห็นอกเห็นใจกันอย่างนี้ตลอดไปนะครับ
  • เป็นห่วงน้องๆ ทุกคนที่รูสะมิแล พลัง และกำลังใจขอจงมีแด่ทุกคน

           

  • P ไม่น่าเชื่อว่าโลกใบนี้กลมจริงๆ ที่เราพี่น้องแม้ไม่ได้คลานตามกันตอนที่เรียน แต่เรามาพบกันจนได้
  • ยินดีมากที่รู้จักน้อง ๆทุกคนค่ะ
  • เมื่อคืนวันที่ 27 พ.ค. นี้เกิดเหตุระเบิดที่หาดใหญ่ 7 จุด ที่ห้างโลตัสหน้าม.อ.1จุดด้วยค่ะ เชิญอ่านค่ะ
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท