วันนี้..เข้าไปทำงานที่สวนตั้งแต่เช้าตรู่
พอคล้อยบ่าย....
ชั่วขณะที่แหงนหน้ามองฟ้า
ก็เกิดอาการอยากล้มตัวลงนอนกับพื้นดิน..ผืนหญ้าขึ้นมา
มองดูท้องฟ้ากว้าง..
เออนะ..สวยดีแฮะ
ท้องฟ้าสีฟ้า..มีก้อนเมฆสีขาวอยู่เป็นเพื่อน..คงไม่เหงา
ปุยเมฆคล้อยเคลื่อนเลื่อนไหล..เหมือนประดุจว่ามันเป็นสายน้ำ
ที่ไหลเอื่อยๆ....เรื่อยๆ....ช้าๆ ตามจังหวะของมันเอง
อืม..รู้สึกว่ามีความสุขจังเลยค่ะ
บางที..ความสุขมันอยู่ใกล้ๆตัวเรานี่เองเนอะ....ว่าไหม
เพียงแต่หลายๆคนไม่เคยที่จะสนใจ..ใส่ใจ..ละเลย..
และเลือกที่จะมองข้ามมันไป
อิ่มเอมกับความสุขได้สักพัก..
อยู่ดีๆก็มีก้อนเมฆใหญ่สีดำ..ซึ่งมาจากไหนไม่รู้
วิ่งไล่..ตามจับเจ้าปุยเมฆขาว..และค่อยๆกลืนกินมันไป
เฮ้อ!! หมดอารมณ์เลยค่ะ..ท้องฟ้าครึ้มไปซะล๊ะ
ลุกขึ้น..ปัดเศษดินเศษหญ้าที่เกาะเปื้อนตามเสื้อกับกางเกง
กลับไปทำงานต่อ....
พร้อมกับอารมณ์ที่กระจัดกระจายหายไป....
เช้านี้ .. คนเขียนไปอ่านเจอความรู้สึกเหล่านี้ในกระดาษแผ่นหนึ่งที่เขียนทิ้งไว้เมื่อหลายปีก่อน ชอบเข้าสวนโดยมีสมุดกับดินสอติดตัวไปด้วย เผื่อนึกอยากจะเขียนอะไรเรื่อยเปื่อย อ่านไปก็อมยิ้มไป จริงสินะ บางทีความสุขก็อยู่เพียงแค่เอื้อมนี่เอง แค่สายลมพัดเอื่อย ๆ ละอองแดดวิบวับ จันทร์เสี้ยวที่แขวนอยู่บนราวฟ้า ก้อนเมฆสีขาวราวปุยนุ่น แต่ส่วนใหญ่คนมักจะมองผ่านตาผ่านใจไปเสีย ไม่ใส่ใจกับบางสิ่งที่ดูเล็ก ๆ เพราะมัวแต่ยุ่งกับการตามหาความสุขที่ยิ่งใหญ่มาก ๆ ซึ่งไม่รู้ว่ามันจะมีอยู่จริงไหม? จึงทำให้พวกเขาพลาดที่จะได้สัมผัสกับความสุขในบางสิ่งที่มีอยู่ระหว่างทางเดินและรอบ ๆ ตัวของพวกเขา
โลกของเรารกรุงรังไปด้วยค่านิยมและกระแสของวัตถุมากเกินไปแล้ว ความอยากได้ ความอยากมี ซุกซ่อนอยู่ทุกซอกเหลือบมุมรอคอยวันเวลาจะขย้ำเราอยู่ เป็นโลกสีทึมเทาที่ช่างเปล่าร้างและแห้งแล้งไปด้วยน้ำใจ เต็มไปด้วยกองความทุกข์
จะอยู่อย่างไร? .. นั่นสิเนอะ จะอยู่อย่างไร ถ้าต้องปรับ ต้องเปลี่ยนไปตามกระแสสังคมโลกที่แสนจะร้ายกาจ
เพราะงั้น คนเขียนขอเป็นคนสวนที่มีความสุขที่สุดในโลกดีกว่านะ
สวัสดีค่ะน้องต้อมที่คิดถึง....เนปาลี
คิดถึงค่ะ
ดีใจจังค่ะ ที่แวะมาเยือนกัน ณ ที่นี่
ใช่ค่ะ ความสุข..อาจจะอยู่ใกล้ ๆ เท่านี้เอง ขอเพียงเปิดใจรับ
คิดถึงมากกว่าค่ะ ^_^
สวัสดีค่ะ
ความสุขของพี่ง่ายๆ ไม่ซับซ้อนค่ะ หนังสือ สวน อยู่กับครอบครัว หลานตัวน้อยๆ
แต่ก่อนชีวิตวุ่นวายกว่านี้มากค่ะ ตอนนี้สบายๆ สุขเป็นผู้ให้มากกว่าผู้รับ สุขใจในการเป็นผู้ที่ช่วยเหลือคนอื่นมากกว่า จะนึกถึงตัวเองค่ะ
สวัสดีครับ
มาขอร่วมแบ่งปันความสุขที่เรียบง่ายครับ
เพราะรู้สึกสัมผัสได้ถึงปายเลยครับ
ผมก็เพิ่งจะมีสวนกับเขาเหมือนกันนะครับ
แต่ตอนนี้อาจจะยังไม่มีความสุขเท่าพี่
เพราะว่ายังต้องมีภาระกับเจ้าหนี้ที่อยู่ในรูปอีกหลายปีครับ
วันหลังมาปาย ผมจะพาไปเที่ยวครับ วิวสวยเหมือนกันนะ
ขอบคุณบันทึกที่รู้สึกอบอุ่น สุขใจเช่นนนี้ครับ..
สวัสดีค่ะ คุณต้อม
... ใช่เลยค่ะ อารมณ์เดียวกันเลยต่ะ
เมื่อวานนะคะ ที่เห็นภาพเมฆก้อนดำทะมึนทึม ไล่กลืนกิน เมฆสีขาว... เกิดเป็นภาพ นาฏกรรมบนท้องฟ้า ที่สวยงาม ไปอีกแบบ
ท้องฟ้าสีฟ้า..มีก้อนเมฆสีขาวอยู่เป็นเพื่อน..คงไม่เหงา
ปุยเมฆคล้อยเคลื่อนเลื่อนไหล..เหมือนประดุจว่ามันเป็นสายน้ำ
ที่ไหลเอื่อยๆ....เรื่อยๆ....ช้าๆ ตามจังหวะของมันเอง
คุณต้อมบรรยากาศ ได้เห็นภาพเลยค่ะ
.... สุข สงบ งาม เงียบ และ เรียบง่าย
.... แค่ ใช้ ใจ สัมผัส .... ขอบคุณค่ะ
สวัสดีครับ
...
บางครั้งผมก็ชวนตัวเองคิดอย่างเงียบ ๆ ว่า
เช่นนี้แหละชีวิต
บางสิ่ง, มืดมิดชวนค้นหา
บางอย่าง, สว่าง กระจ่างตา
แต่ไกลเกินกว่า... จะเข้าใจ
...
ขอบคุณครับ
แต่ละคนก็มีความสุขในแบบฉบับของตัวเองนะคะ ^_^
ยินดีค่ะ ที่ทำให้คุณ ๆ ที่เข้ามารู้สึกอบอุ่นและสุขใจไปกับตัวหนังสือ
ตอนนี้ต้อมก็พยายามจะทำให้ตัวเองมีความสุขค่ะ เพราะความสุขจะช่วยทำให้เราทำอะไรได้หลายอย่าง อาจจะทำได้มากบ้าง น้อยบ้าง ก็ยังดี
ในบางเวลา ปาย .. ดินแดนยูโธเปีย ก็ทำให้ต้อมรู้สึกสงบและสุขใจได้ค่ะ
ชอบคำว่า " นาฎกรรมบนท้องฟ้า " ของคุณปูจังค่ะ!! ต้องแอบนำไปใช้บ้างล่ะ
บางเวลา แค่ได้มองท้องฟ้าก็รู้สึกอื้มมมมมมมแล้วเนอะ ^_^
ค่ะ นี่ล่ะ " ชีวิต " .. ต้อมก็ชอบชวนให้ตัวเองคิดอย่างเงียบ ๆ อยู่บ่อยไป
ขอบคุณนะคะ ที่แวะเวียนมาทักทายกัน
เพิ่งรู้ว่า ดร.ขจิตโจ บา เอ เป็นบ้า hahaha .. มิน่าล่ะ คุ้น ๆ จะเคยเห็นอาการแบบนี้ที่ไหนน๊า แต่นึกไม่ออก คุ้น ๆ ๆ
เห็นด้วยอย่างยิ่งค่ะ
ที่ทำงาน ทำงาน 5 วัน หยุด 2 วัน
วันเสาร์อาทิตย์ แค่ได้ซักผ้า ยืนตากผ้าบนเฉลียงหลังบ้าน ก็สุขสุด ๆ แล้วค่ะ ยิ่งตอนเช้าอากาศดี ยิ่งดีใหญ่ สาย ๆ ก็กวาดใบไม้ เก็บขยะรอบ ๆ บ้าน สุขดีค่ะ หรือแค่เพียงเช้าวันเสาร์หรือทุกวันก่อนไปทำงานได้เปิดประตูกรงหมาให้หมาออกมาวิ่งเล่น ได้กอดพวกเขา ลูบหน้า เตะมันเบา ๆ ซักทีสองที หยอกล้อกับสัตว์เลี้ยง ก็มีความสุขแล้วค่ะ
สุขอีกแบบก็มี คุณ ๆ เคยดูวงเวียนชีวิต ช่อง 3หรือสกู๊ปชีวิตช่อง 7 ไหมคะ ที่เขาจะนำเสนอชีวิตบัดซบของผู้คนต่าง ๆ ที่ด้อยโอกาส พิการบ้าง คนแก่ถูกทอดทิ้งบ้าง ในช่วงสุดท้ายปลายปีก่อนปีใหม่ช่อง 7 เขาจะนำข่าวที่เคยนำเสนอของผู้คนเหล่านี้ไปแล้วมานำเสนอใหม่ภายหลังจากได้รับการช่วยเหลือ บางรายก็มีความเป็นอยู่ดีขึ้น ฉันเคยได้ดูบางเรื่อง คนที่เขาถูกลูกทอดทิ้งแต่ได้รับน้ำใจเล็ก ๆ น้อย ๆ จากคนที่ไม่รู้จักกัน มีชีวิตความเป็นอยู่ที่ดีขึ้น เขาไม่มีอะไรที่จะตอบแทนผู้ให้ได้นอกจากยกมือพนมขึ้นขอบคุณพร้อมรอยยิ้ม และได้แต่สวดมนตร์อุทิศส่วนกุศลให้แก่ผู้ที่เขาไม่รู้จักแต่ได้หยิบยื่นน้ำใจให้แก่เขา แค่ได้ติดตามการนำเสนอของชีวิตเหล่านี้ก็มีความสุขแล้วค่ะ
หรือกรณีของสุนัขถูกทำร้ายในเว็ปพันทิพชื่อนวลฉันเข้าไปติดตามตั้งแต่แรก ติดตามข่าว จนเห็นมันมีสภาพดีขึ้น เห็นว่ามันมีผู้อุปการะใหม่ เห็นมันฟื้นขึ้นมา มีรอยยิ้มได้ เห็นมันวิ่งเล่นในบ้านใหม่อย่างมีความสุข ฉันก็มีความสุขแล้วค่ะ
ปกติต้อมทำงาน 7 วัน ใน 1 สัปดาห์ค่ะ แต่ 6 อาทิตย์ที่ผ่านมานี้ก็ไม่ไปทำงานเสียเฉย ๆ จนคงจะเป็นที่รู้กันแล้วว่า วันอาทิตย์อย่าโทรเรียก อย่าโทรตาม อย่าสั่งงาน หรือกระทำการใด ๆ ทั้งสิ้น เพราะข้าพเจ้าต้องการพักผ่อน ต้องการสังคายนาห้องหับ บ้านช่อง บ้าง ขอให้ได้มีเวลาหายใจเข้า - ออก ช้า ๆ ขอให้ได้มีเวลาได้นอนบนเปลญวนที่แขวนหน้ากระต๊อบบ้างเถอะ เพราะระหว่างที่ได้ทำอะไรอย่างนี้ เจ้าความสุขมักจะแวะมาทักทายเสมอ
นี่ก็ตั้งใจเอาไว้ว่า จะหาพืชผักสวนครัวมาปลูก กำลังคิดว่าจะเอาอะไรดีนะ ต้นกล้วย ต้นพริกขี้หนู ต้นโหระพา ต้นตะไคร้ และอื่น ๆ อีกมากมาย อยากลงมือทำเสียที แทนที่ต้นไม้และพืชผักทั้งหลายที่จากไปพร้อม ๆ กับชีวิตของพ่อ แค่คิดก็รู้สึกดี เพราะการได้ทำอะไรแบบนี้ทำให้รู้สึกได้ว่าชีวิตได้สงบนิ่งบ้างในขณะที่โลกได้หมุนไป นี่ก็คือความสุข
ความสุขของหลากหลายผู้คนก็ล้วนต่างกันไป บางทีแค่ต้อมได้เดินผ่านใครบางคนที่เราไม่เคยรู้จักกัน แล้วเขาหรือเธอส่งยิ้มให้ก็รู้สึกสุขใจดี บางครั้งที่ได้หยิบยื่นน้ำใจเล็ก ๆ น้อย ๆ ให้ใครบางคนหรือสัตว์บางตัว ก็รู้สึกได้ถึงความเบาโหวง ตัวลอย ๆ รู้สึกสบายใจที่ได้ทำอะไรบ้าง
ขอให้คุณและทุก ๆ คนมีความสุขเสมอ ไม่ว่าจะวันนี้หรือวันไหน ๆ นะคะ ^_^
กายและใจ .. บางทีก็อยากจะพัก
แต่ภารกิจที่ต้องสะสางนี่สิคะ บางทีก็ไม่ได้ดั่งใจเอาเสียเลย
ขอบคุณนะคะสำหรับความปรารถนาดี คุณเองก็เหมือนกันนะคะ ^_^
สวัสดีค่ะ รักษ์นะ
ท้องฟ้าและดวงดาวแบ่งปันความสุขให้ทุคนที่เห็นคุณค่า ขอเป็นคนบ้า ที่เพ้อฝัน แต่มีความสุขค่ะ
ยินดีเหลือเกินที่เข้ามาทักทายกัน ^_^
ขอให้มีความสุขทุก ๆ วัน ไม่ว่าจะวันนี้หรือวันไหนนะคะ ..
แวะมาแอ่วหาเด้อน้องสาว
เพลงม่วนๆ.ชอบๆ
ขอบคุณค่ะ ที่แวะมาเยือนกัน
จริง ๆ แล้วพี่รุ่ง พี่ติน พี่ดอกไม้ น่าจะทำ blog นะ เพราะจะได้รู้จักมิตรในสายงานเดียวกันอีกเยอะเลยล่ะค่ะ
ป.ล. เข้าเมืองเมื่อไหร่ ถึงจะได้เอาจตุคามที่คุณเกียรติฝากไว้ไปให้พี่ ๆ เน้อเจ้า
ทั้งกระแสโลก และกระแสคนไทยแบ่งฝ่าย ล้วนแล้วแต่น่ากลัว เนอะท่าน JJ แล้วไฉนเลยเราจึงจะได้อยู่เย็นเป็นสุขกันเสียที
สวัสดีค่ะคุณเนปาลี
ความสุขความทุกข์มันมีเส้นแบ่งที่อยู่ใกล้กันมากๆ จนบางครั้งแยกไม่ออกว่าอันไหนคือความสุขหรือทุกข์กันแน่
ค่ะ เส้นบาง ๆ ที่กั้นกลางระหว่างความสุขกับความทุกข์นั้น เส้นนิดเดียวเองค่ะ
ถ้าเราไม่รู้จักความทุกข์เสียแล้ว เราก็จะไม่เข้าใจได้ว่าความสุขนั้นเป็นเช่นไร
ขอบคุณที่แวะเวียนมาทักทายกันนะคะ ^_^
สวัสดีค่ะน้องต้อม
ขอบคุณ คิดถึงค่ะ
สุขทุกข์นั้นอยู่ที่ "ใจ" .. จริง ๆ ด้วย
ถ้าเราไม่รู้สึกสุขหรือทุกข์ นั้น คงเพราะว่า เราไม่ยึดมั่นกับอารมณ์ใด ๆ ต้อมว่าเป็นเรื่องดีนะคะ
ขอบคุณค่ะที่เข้ามาเยือน ไม่เจอกันนาน สบายดีนะคะ
มาหาความสุขในสวน อิอิ ขอต้อนรับสู่สวนน้อยคอยรักค่ะ
แหม ๆ ความสุขมีอยู่ในทุก ๆ ที่ ไม่เฉพาะแต่ในสวนเท่านั้นหรอกค่ะ
ความสุข ณ ที่นี่ มีจนล้น รอครูอ้อยมาเยือน มาละเลียดความสุขด้วยกันน่ะค่ะ และถึงไม่มีก็จะ..ไปลาก ๆ จูง ๆ ให้มาอยู่ดี หรือถ้ายังไม่มาก็จะตามไปที่ blog เสียเลย แฮ่ะ ๆ ๆ
บางทีสิ่งเล็กน้อยก็ก่อให้เกิดความสุขกับหัวใจเราได้มากมาย นะคะ ^_^
ผมก็เป็นคนหน่งที่กำลังตามหาความสุข..แต่ทุกข์ครั้งการหวังที่จะได้มีความสุขมานั้นกลับทุกข์ทรมารมาก..
ผมอยากเป็นเหมือนคุณจัง...
ในชีวิตของคนเรานั้นก็มีทั้งช่วงเวลาที่แสนสุขและเศร้านะคะ ^^ สิ่งเหล่าเป็นบทเรียนให้เราได้เรียนรู้ค่ะ
เป็นกำลังใจให้นะคะ ^^
คิดถึงคุณอรจัง ^^ สบายดีนะคะ....