My first time...ครั้งแรก...ของคุณ...ที่ไหนเมื่อไหร่...กับใครคะ…ตื่นเต้นเร้าใจไหมคะ...นานแค่ไหนแล้วคะ...ตอนนั้นคุณอายุเท่าไหร่...แล้วเอ้อ...คุณยังคบกับเขาอยู่หรือไม่...ครั้งแรกของฉันหรือคะ...ตื่นเต้น..เร้าใจ..แถมวาดเสียว... แต่เอจะบอกดีหรือ...ไม่ใช่ใครที่ไหนหนุ่มหล่อใน G2K ที่ใครๆก็รู้จัก...เขาคนนั้นคือ.....(งานนี้ตัวใครตัวมันละกัน....)
เฮ้อ...เกือบโดนแบนซะแล้ว...เห็นจะต้องขึ้นป้ายว่าผู้สูงอายุและผู้ที่เป็นโรคหัวใจห้ามอ่านต่อคะ... ที่จริงต้องเป็น....My first flight หลายคนกลัวความสูง...เพราะยิ่งสูงยิ่งหนาว...หลายคนกลัวตก...กลัวเครื่องตกใช่ไหมคะ(อันนี้ใครก็ช่วยไม่ได้คะ)...ย้อนหลังไปโน่นเลยคะ 10 กว่าปีมาแล้ว...ฉันเข้ามาค้นหากระดาษอีกใบในกรุงเทพ...อาจารย์ถามว่าจะไปไหนกันดี...อเมริกา..ออสเตรเลีย...แต่พอเห็นหน้าพวกเราเริ่มซีด...(สมัยนั้นหน่วยกิตละแค่ 200 บาท ฉันยังต้องใช้ทุน พม.เลย...ทุนพ่อกับแม่ไงคะ...เงินค่าแรงแค่ 8000 บาทต่อเดือนนี่นาจะพออะไร) อาจารย์เลยเมตตาบอกว่า....สิงคโปร์ก็แล้วกัน ประมาณ 2 หมื่นต้นๆ...แต่เอแล้วหนูจะนอนกับใครละ....โอ้โหบรรดาเพื่อนร่วมทีมของฉันต่างเสนอตัวว่าไม่รังเกียจที่จะให้ฉันร่วมห้อง..(ห้องฉันมี 8 คนมีฉันแปลกแยกทางเพศอยู่คนเดียว...).และแล้วพระเอกขี่ม้าขาวก็เข้ามาช่วยฉันไว้...อ.หนึ่ง..สุดหล่อที่แสนดีของชาว G2K ก็บอกว่า...พี่นอนกับแฟนผมก็ได้...ผมจะชวนอ้อยไปด้วย...ฉันเลยรอดตัวไปเกือบไม่ได้ไปเมืองนอกแล้วเชียว(พี่ขอโทษนะคะที่ทำให้น้องไม่ได้ฮันนีมูนรอบสอง)...
ยังพอจำได้ว่าเป็นครั้งแรกของการนั่งรถไฟใต้ดินและกระเช้าลอยฟ้าด้วยเลยหวาดเสียวไงคะ...ตกลงจริงๆแล้วเป็นครั้งแรกของฉันกับ........อ.อ้อย แฟน อ.หนึ่ง คะพี่น้อง...(ชาว G2K โล่งอกกันใหญ่ อิอิ)
วันเวลาผ่านไปเหมือนโกหก..ปีที่แล้วฉันได้กลับไปที่เดิมที่ฉันเคยไป...สิงคโปร์ยังสะอาดเหมือนเดิม...มีตึกระฟ้าเพิ่มขึ้น...น่าเสียดายเกาะเซนโทซา..จะเปลี่ยนเป็นบ่อน คาสิโนในอีก 2 ปีข้างหน้า...เขาจะย้ายน้ำพุเต้นระบำไปอยู่ริมทะเลคะ...เป็นประเทศที่สวยคะ...แต่ถ้าให้มาอยู่คงไม่...ไม่มีที่ไหนในโลกนี้น่าอยู่เท่าเมืองไทยหรอกคะ....เรามารักกันไว้ไม่ดีหรือคะ...แต่ว่าคุณยังกลัวเครื่องบินอยู่หรือปล่าวคะ...คราวหน้าไปกับฉันสิคะ...รับประกันความสนุก...ตื่นเต้นเร้าใจ
ตามมาอ่าน blog คุณแล้วก็.. เห็นขึ้นต้นได้น่าหวาดเสียวมากค่ะ อุตส่าห์กางมือปิดตาแล้วนะเนี่ย แฮ่ะ ๆ ๆ ลุ้นค่ะ ลุ้น ตื่นเต้นเหลือเกิน แต่ไหงหักมุมซะงั้น
เป็นคนกลัวเครื่องบินมาก ๆ ค่ะ ไม่รู้ว่าเพราะอะไร? แต่อาการ ณ ตอนนี้ค่อยดีหน่อยที่สามารถเดินเข้าไปรับ - ส่ง ใคร ๆ ในอาคารพักผู้โดยสารได้แล้ว เมื่อหลายปีก่อนยังได้แต่นั่งรอในรถเลย
โห!!! พี่อ็อด
อ่านแล้วหวาดเสียว นึกว่าต้องโดน ICT Ministry แบน บล็อกนี้ซะแล้ว แต่สุดท้ายจบอย่าง Happy ending แม้ว่าจะไม่ได้ฮันนีมูนก็ไม่เป็นไร ว่าแต่ว่างานนั้นอาจมีหนุ่มๆ หลายคน นึกว่าผมอยู่ในใจล่ะมั้ง ที่ผมพาอ้อยไปเป็นก้างขวางคอ อิอิ
อ.หนึ่ง น้องชายสุดหล่อสวัสดีคะ..ยังจำได้เหมือนเพิ่งเกิดเมื่อวาน...พี่ต้องขอบคุณน้องอ้อยที่แสนจะน่ารักที่ไปกับพวกเราได้ทุกที่...ว่าแต่ว่าน้องเค้ายังนอนร้องเพลงอยู่หรือปล่าวคะอิๆ
ไปต่างประเทศครั้งแรกเมื่อ 10 ปีที่แล้วก็ไปสิงคโปร์เหมือนกัน อาจจะเคยเจอที่สิงคโปร์กันมาก่อนนะ อย่างที่บอกอีก 2 ปีสิงคโปร์จะเปิด Casino เพื่อแข่งขันกับ Macao ที่กำลังจะเปิดตัวว่าเป็นคาสิโนที่ใหญ่ที่สุดในเอเซีย แต่ประเทศเค้าวางแปลนผังเมืองดีนะ สะอาดดี เหมาะสำหรับผู้ที่เดินทางไปต่างประเทศครั้งแรก
ไม่เคยไปเลยครับ ที่นี่ ใกล้แค่นี้เอง เอาไว้ต้องหยอดกระปุกหาทางไปให้ได้ครับ
เห็นพูดถึงหน่วยกิต 200 บาทเหรอครับ ตอนผมเรียนน่ะ 20 บาทเอง หุหุ
ตามลุ้นเหมือนกันครับ....
สำหรับผมแล้ว...
ความจำพร่าเลือนเหลือเกิน..