- สวัสดีค่ะ ป้าแดง
- ป้าแดงชอบส่งโปสการ์ดหรือคะ
- เย้ดีจัง เจอคนคอเดียวกันเลย
- อิอิ ป้าแดงขา สิ่งที่ซื้อติดมือกลับมาได้คือโปสการ์ดนี่ละค่ะ
- อย่างอื่นซื้อไม่ไหว มีสะสมเพียบเลยค่ะ
- แล้วคราวหน้าจะเอามาอวด เอ๋ยมาเล่าให้ฟังนะคะ
คุณคิดว่ามนุษย์ในยุคแรกๆ ติดต่อกันได้อย่างไรคะ ใช้การบอกต่อๆกัน ใช้ควันไฟ ใช้นกพิราบสื่อสาร และม้าเร็วหรือคะ ก่อนอื่นต้องขอนำทุกท่านย้อนกลับไปอ่าน...ประวัติไปรษณีย์สากล(ตามไปอ่านและดูภาพต้นฉบับได้นะคะ)
...ประมาณสามพันปีก่อนคริสต์ศักราชนั้น คนทั่วไปใช้การจำข่าวสารและบอกกันเป็นทอด ๆ ไปจนถึงผู้รับข่าวสารนั้น (memorized messages)
ในรัชสมัยพระจักรพรรดิออกัสตัส (Augustus, ๖๓ ปีก่อนคริสต์ศักราช ค.ศ.๑๔) แห่งจักรวรรดิโรมัน ได้มีการจัดตั้งระบบการติดต่อทางไปรษณีย์ของทางการ (state post) ขึ้น มีการใช้ม้าในการส่งข่าวสาร มีการจัดตั้งสถานีที่พักสับเปลี่ยนเจ้าหน้าที่และม้า มีอาหารและที่พักพิงสำหรับเจ้าหน้าที่สื่อสาร และข้าราชบริพารที่เดินทางมาพักเรียกว่า โพซิตัส (positus) แปลว่าตั้งไว้หรือกำหนดไว้เชื่อว่าเป็นที่มาของคำว่า “post” (การไปรษณีย์) ในปัจจุบันส่วนการใช้นกพิราบสื่อสาร (pigeon post) เริ่มใช้ในยุคกลาง...
...ในเดือนพฤษภาคม พ.ศ.๒๓๘๓ รัฐบาลอังกฤษได้พิมพ์แสตมป์ออกใช้ แสตมป์ดวงแรกของโลกคือแสตมป์แบล็คเพนนี (black penny) เป็นภาพสมเด็จพระราชินีนาถวิกตอเรีย (Victoria, ค.ศ.๑๘๑๙–๑๙๐๑ พระราชินีผู้ปกครองประเทศอังกฤษ) ราคาบนดวงหนึ่งเพนนี (one penny) ไม่มีชื่อประเทศกำกับ
... ส่วนแสตมป์ที่มีราคาสูงที่สุดในโลก คือ แสตมป์สีม่วงแดง (black on margenta) ราคาบนดวง ๑ เซ็นต์ (one cent) ของประเทศกายอานาอังกฤษ (British Guiana) ปัจจุบันคือประเทศกายอานาแสตมป์ดวงนี้ออกใช้เมื่อ พ.ศ.๒๓๙๗ ราคาที่ประมูลกัน ณ นครนิวยอร์ก สหรัฐอเมริกา เมื่อเดือนพฤษภาคม พ.ศ.๒๕๒๓ เป็นเงินประมาณ ๑ ล้านเหรียญสหรัฐอเมริกา หรือ ๒๓ ล้านบาท เมื่อคิดเทียบตามอัตราการแลกเปลี่ยนเงินไทยในขณะนั้น
แสตมป์ชุดโสฬส : แสตมป์ชุดแรกของไทย
พ.ศ.๒๔๑๗ ได้มีการประชุมใหญ่การไปรษณีย์ระหว่างประเทศ ขึ้นที่กรุงเบอร์น (Bern) สวิตเซอร์แลนด์ มีประเทศต่าง ๆ เข้าร่วมประชุม ๒๒ ประเทศ ทำให้มีการจัดตั้งสหภาพสากลไปรษณีย์ (Universal Postal Union) ขึ้น เมื่อวันที่ ๙ ตุลาคม พ.ศ.๒๔๑๙ ซึ่งถือเป็นวันสหภาพสากลไปรษณีย์ (UPU Day)...
ลองมาฟังเรื่องราวในเมืองไทยกันบ้างนะคะว่าน่าสนใจเหมือนเรื่องข้างบนไหม
...ในปี พ.ศ. 2423 เจ้าหมื่นเสมอใจราช หัวหมื่นมหาดเล็กเวรสิทธิ์ ได้ทำหนังสือกราบบังคมทูล พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ถวายคำแนะนำให้เปิดบริการไปรษณีย์ขึ้นใน ประเทศไทย โดยพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้า เจ้าอยู่หัว ทรงมีพระราชดำริเห็นชอบ จึงทรงแต่งตั้งให้ สมเด็จพระเจ้าน้องยาเธอ เจ้าฟ้าภาณุรังษี สว่างวงศ์กรมหลวงภาณุพันธุวงศ์วรเดช ผู้ทรงมี ประสบการณ์ เกี่ยวกับการจัดส่งหนังสือพิมพ์รายวัน "ข่าวราชการ" ดำรงตำแหน่งผู้สำเร็จราชการกรมไปรษณีย์(ดูภาพต้นฉบับและเรื่องราวอื่นเชิญอ่านต่อได้ที่นี่)
บริษัท ไปรษณีย์ไทย จำกัด (ปณท.) ยังคงสถานะเป็นรัฐวิสาหกิจ สังกัดกระทรวงเทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสาร ตั้งอยู่ที่ อาคารสำนักงานใหญ่ ปณท. ถนนแจ้งวัฒนะ
ขอเชิญชมและฟ้งเพลงนี้ YouTube - The Carpenters - Please Mr. Postman ที่ขับร้องโดย The carpenters(คลิกอ่านประวัติ)ตั้งใจหาเพลง นี้มากำนัลผู้อ่านโดยเฉพาะเพลงแสนน่ารัก ที่สาวเจ้าวิ่งตามหนุ่มไปรษณีย์เพื่อดูว่ามีจดหมายถึงเธอบ้างไหม ช่วยค้นหน่อยนะ คุณไปรษณีย์ โปสการ์ดสักใบมีบ้างหรือปล่าว น่าสงสารเธอจังเลย ฟังเพลงแล้วต้องร้องตาม สนุก และไพเราะมากค่ะน่าเสียดายที่นักร้องหญิง ที่เขียนบันทึกเรื่องนี้ เพราะคิดถึงการเขียนจดหมาย...และหนุ่มไปรษณีย์น่าสงสารคะ...บางครั้งต้องฝ่าดงพวกหัวโจก ที่พยายามวิ่งไล่งับแถมบางครั้งไปบางบ้านไม่มีคนอยู่สักทีเลยส่งจดหมายไม่ได้ก็มี
และขอมอบภาพเหล่านี้แทนคำขอบคุณจากใจในมิตรภาพไร้พรมแดน
ขอขอบคุณพี่กั๊ต Gutjang นำรูปตู้รับจดหมายที่ถ่ายไว้ตอนไปเที่ยวฝั่งลาวมาฝากได้บรรยากาศย้อนยุคเชียวนะคะ
ถูกใจพี่หมูมากคะที่น้องอ็อดเขียนเรื่องความรักที่มาทางไปรษณีย์ อาชีพไปรษณีย์เป็นอาชีพที่พิเศษสุดยอดจริง ๆ ส่งนำสารพัดความรู้สึกไปถึงทุกคนได้ทั่วโลก ซึ่งหามีอาชีพใดทำได้ครบถ้วนอย่างนี้ไม่ อยากเปลี่ยนอาชีพมาเป็นไปรษณีย์จังเลยนะค่ะ
คิดถึงคะ
สวัสดีค่ะคุณนารี
ตามไปรษณีย์สื่อรักมาค่ะ ^ ^
อ่านแล้วชอบมากค่ะ เพราะเบิร์ดเคยเอา จม.สมัยป๊าจีบแม่มาทำอัลบั้มวันครบรอบแต่งงานปีที่ 30 ของเค้า ..ซึ่งเบิร์ดอ่านแล้วก็ยังอดอมยิ้มไม่ได้เลยล่ะค่ะ แล้วก็คิดว่าความโรแมนติกของเรื่องราวน่าจะอยู่ทีู่่การได้รอคอยไปรษณีย์มาที่บ้านนี่แหละเนาะคะ แม้ในปัจจุบันเราจะส่งข้อความต่างๆหากันได้อย่างรวดเร็ว แต่เบิร์ดก็ยังหลงรักความรู้สึกดีใจ แปลกใจ ปลื้มใจเมื่อได้รับสิ่งที่ไม่คาดคิดเมื่อไปรษณีย์มาส่งอยู่ดี
ความรู้สึกดีๆส่งถึงกันได้ไม่ขึ้นกับเวลา สถานทเลยนะคะี่ และก่อเกิดความทรงจำที่งดงาม ซาบซึ้งด้วยมิตรภาพ อย่างที่คุณนารีสื่อให้เห็นอย่างเด่นชัดจากมิตรภาพที่ได้รับแม้บางคนจะไม่เคยพบกันก็ตาม
ขอบพระคุณมากค่ะสำหรับความทรงจำที่ได้หวนรำลึกถึงห้วงเวลาดีๆ ที่เทคโนโลยี่ยังแทนไม่ได้ ( จะตามไปคุญกับคุณครูกั๊ตจังนะคะ )
สวัสดีครับ
มาอ่านสาระและบันเทิงครับ
เอ๋ มีนิตยสารสองเล่มด้วย อิๆๆ ถึงช้าไปสักหน่อย ต้องขอโทษด้วยครับ
ที่หมู่เกาะกาลาปาโกส จะมีถังไม้โอ๊ก เอาไว้ฝากจดหมาย ใครจะส่งก็เอาไปใส่ ใครมาถึง (แวะมาเติมน้ำจืด) ก็หยิบดู ถ้าปลายทางตรงกัน ก็หยิบเอาไปส่งให้ ปัจจุบันยังมีอยู่ ตั้งไว้เป็นที่รฦก
สวัสดีค่ะ...ซาบซึ้งกับลำนำเรียงร้อยถักทอประวัติศาสตร์การสื่อสารค่ะ....อยากรู้จังว่า ไฉนแสตมป์ดวงแรกจึงเลือกใช้เจ้าแผ่นดินเป็นสัญญลักษณ์....
เป็นคนชอบเขียนจดหมายค่ะ...แต่เวลาผ่านไปมักกลับมาเจอซุกไว้ตามหนังสือไม่ได้ส่ง...น่าอายจัง
สวัสดีครับคุณ Naree
ข้อมูลมากมายครบถ้วนอีกแล้วครับ ขอบคุณมาก
ผมใช้บริการของไปรษณีย์ไทยอยู่มากเช่นกันกว่าจะได้แต่งงาน ภูมิใจเหมือนกันที่ผมเขียนจม.ได้มากมายขนาดนั้น
ตอนนี้ก็ยังชอบที่จะเดินขึ้นไปบนที่ทำการไปรษณีย์ ไปส่งข้อความ สิ่งของให้ใคร ๆ ที่นั่น
สวัสดีค่ะน้องนารี
พี่สาวคะ
สวัสดีค่ะ
สวัสดีครับ
แวะมาอีกรอบครับ เก่งจัง ค้นข้อมูลเพิ่มเติมอีกด้วย
เรื่องนี้ผมทราบมาพักหนึ่งแล้ว เพิ่งได้เห็นภาพไม่นาน ดูภาพแล้วไม่โรแมนติกอย่างที่คิดเลย ;)
ต้อมเป็นอีกผู้หนึ่งที่นิยมส่งการจดหมายบอกเล่าเรื่องราวและความรู้สึกจากตัวเองไปยังอีกคน การรอคอยตลอดจนตัวหนังสือในจดหมายนั้นมีเสน่ห์ต่างไปจากการยกมือถือมากดหมายเลขปลายสาย หรือการรับส่งข่าวสารทางจดหมายอิเล็กทรอนิคที่เราเรียกกันว่า "อีเมล" ไม่ใช่น้อย
การเขียนจดหมาย คือ การถ่ายทอดความรู้สึกบางอย่างที่เรารู้สึกได้ ณ ช่วงวันเวลานั้น ๆ การเดินทางของตัวหนังสือเหล่านี้ จะพัดพาความคิดถึงของเราไปหาใครอีกคนอย่างช้า ๆ แต่งดงาม และ การ " รอคอย " ก็เป็นเสน่ห์อีกอย่างหนึ่งที่ทำให้เรารู้สึกได้มากเป็นพิเศษ >> http://gotoknow.org/blog/naepalee/129388
ว่างๆ คุณน้องต้อมจะเขียนจดหมายรักไปหานะ อิอิ อุ๊ปส์ ลืมตัว (( ทำหน้าเข้ม ))
ต้อมได้ฟังเพลงนี้เพราะพ่อชอบฟัง ก็เลยชอบตามไปด้วย
เฮ้.. ถ้าไม่มี Mr. Postman สงสัยต้อมจะเฉาตาย เพราะต้อมเนี่ยใช้บริการนี้อยู่บ่อยๆ
ถึงจะผ่านพ้นวัย 30 มาไม่นาน (( อันนี้ต้องขออภัยอย่างแรงนะจ๊ะ ที่หน้าตาดูอ่อนวัยเกินจริงไปหน่อย )) แต่ต้อมกลับคุ้นเคยกับเพลงยุค 60 - 70 -80 อย่างที่พอจะนึกได้ก็เพลงของวงสุนทราภรณ์ ..วง The Beatles หรือThe Carpenters - เพลง Yesterday Once More เพราะพ่อชอบฟังค่ะ เลยถ่ายทอดมาถึงลูกด้วย
ก็ใครๆ เรียกต้อมน้องโบ = สาวโบราณ
พี่สาวจ๊ะ
พี่สาวจ๋า
พี่สาว
สวัสดีค่ะ..ครู naree
ขออนุญาตเรียก "ครู" นะคะ เพราะครูกรุณาแนะนำเรื่อง คู่มือการใช้ระบบ(๒๕ ก.ย.๕๐) ให้ค่ะ
กว่าจะรวบรวมความกล้าเข้ามาคุยกับครู naree ได้ต้องใช้เวลาพอสมควรเชียวค่ะ..
ชื่นชม..ในวิธีการถักทอสายใยรักของครู กับเพื่อน ๆ ใน G2K "ใจ" ของ ครูnaree ผ่านออกมาด้วยตัวอักษร..ที่ผู้อ่าน "สัมผัส" ได้
ครู naree เก่งจริง ๆ ค่ะ
อ่าน Mr.Postman : ความรักที่มาทางไปรษณีย์ แล้ว ประทับใจค่ะ..ทำให้อยากคุยกับ ครูnaree..
อ่านแล้วทำให้หวนคิดถึงอดีตกาลนานมาแล้ว.."Please Mr.Postman" น้ำตาซึมค่ะ..
เห็นรูปตู้ไปรษณีย์ที่ทำจากไม้โอ๊คเก่า ๆ แล้วกับอีกภาพหนึ่งของชีวิตค่ะ..tie a yellow ribbon round the old Oak tree..เคยถูกสมมุติเป็นผู้หญิงที่เฝ้าคอยดูริบบิ้นเหลืองที่จะมาผูกรอบต้นโอ๊ค..ความรักที่มาทางไปรษณีย์
ครู naree เก่งที่สุด..ทำให้คนน้ำตาไหลได้..สัญญาค่ะ..ว่าจะมาหาครู naree อีก..สวัสดีค่ะ
สวัสดีค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ
มาเยี่ยมหนูบ้างนะคะ
สวัสดีครับน้องอ๊อด
สวัสดีค่ะพี่สาว
เห็นรูปตู้ไปรษณีย์ที่ทำจากไม้โอ๊คเก่า ๆ แล้วกับอีกภาพหนึ่งของชีวิตค่ะ..tie a yellow ribbon round the old Oak tree..เคยถูกสมมุติเป็นผู้หญิงที่เฝ้าคอยดูริบบิ้นเหลืองที่จะมาผูกรอบต้นโอ๊ค..ความรักที่มาทางไปรษณีย์...นึกถึงเพลงนี้เหมือนกันค่ะ ....อืมการผูกริบบิ้นสีเหลืองไว้ที่บ้าน แสดงว่าสาวที่บ้านนั้นรอคอยการกลับมาของผู้คนอันเป็นที่รักด้วยใช่ไหมคะเห็นช่วงสงครามอ่าวเปอร์เชียแรกๆ จะมีการผูกริบบิ้นสีเหลืองไว้หน้าบ้านของคนที่สามีไปสงครามด้วยขอไปศึกษาเพิ่มแล้วจะนำเกร็ดเล็กๆพวกนี้มาเล่าเสริมนะคะ
มาแอบขำ กับครูวุฒิค่ะ ที่ว่า >> ก็ไม่เคยมีน้องสาวห่ามๆ แต่โรแมนติกเอาเรื่องแบบนี้นี่นา (สังเกตจากหนังและเพลงที่ลิงค์ทุกบันทึกน่ะ)
ครูวุฒิ คะ.. ต้อมก็ไม่คิดว่าจะมีพี่สาวห้าวๆ ห่ามๆ แต่โรแมนติกเอาเรื่องเอาราวแบบนี้เหมือนกันค่ะ
อิอิ อุปส์ .. (( ทำหยิ่ง มาดเข้มเหมือนหลายวันที่ผ่านมา ))
สวัสดีค่ะน้องอ๊อด
สวัสดีค่ะพี่สาว
สวัสดีครับน้องอ๊อด
66. naree suwan
เมื่อ พ. 12 ธ.ค. 2550 @ 16:10
โฮะ...โห.... ๆ ความพยามเก๊กเสียงหล่อ ได้ผลแฮะ...
ดีเจวิทยุชุมชน อุ๊...น่าสนใจ แต่กลัวเป็นได้แค่เจดี...เอ๊อะ...ไม่อาวดีก่า... ถอยดีก่า.... เดี๋ยวอดบ่นเรื่องครูไม่ได้... สถานีเขาจะพังเพราะเราน่เด่ะ...
ก็เพิ่งเข้าใจเหมือนกันนะว่า"เสียงสวย"เป็นยังไง
เอางี้... ถ้า "ห่าม" ไม่ใช่ "โรแมนติด"ก็ไม่ใกล้เคียง งั้น....แถม "ม้าดีดกระโหลก" ให้อีกอย่างก็ได้..."ถูกต้องละคร้าบ....." อิอิ....
และ.....ห้ามโกรธนะ....จะบอกให้........
สวัสดีจ้ะ.....
สวัสดีครับ
วันนี้แอบไปเที่ยวเมืองลพบุรีโดยไม่ได้ตั้งใจ
จุดหมายคือ สวนพฤกษศาสตร์ พุแค สระบุรี ไปถึงสิบโมง ถ่ายภาพได้ไม่นาน แดดร้อน หิวด้วย กะว่าจะออกไปหากาแฟ ก็เลยทานข้าวเที่ยง เวลายังพอมี ไปไหว้พระพุทธบาท อ้าว ลพบุรีอยู่ไม่ไกล เดินหน้าต่อ
เมืองนี้วงเวียนเยอะจัง วนไปเลยสะพาน ก็ไม่เห็น กลับมาใหม่ ถามคนแถวนั้น พระนารายณ์ราชนิเวศน์อยู่ไหน เขาบอกว่าให้ย้อนกลับไป อ้อ เจอจริงๆ มีร้าน นี่ลวะอร่อย ชื่อแปลก ว่าจะถ่ายรูป ขากลับออกอีกทาง เลยไม่ได้ถ่าย
ผ่านม ราชภัฏฯ ด้วย อิ
สวัสดีครับ
พี่สาวจ๋า
กลับมาแล้วค่ะ...มาตามแรงบันดาลใจ.....
แล้วจะเริ่มต้น "ขยับ" โรงเรียนเกษตรอินทรีย์ต่อไป
ขอบคุณนะคะ
สวัสดีครับ คุณนารี
สวัสดีค่ะ
การสื่อสารทางใด
ใครจะรู้ สู้สื่อสารทางจิต
คิดไฉน ในใจมีความคิด
ขีดเขียนออกมาเป็นจดหมาย
ส่งถึงปลายทาง ยามคิดถึง
มีตู้ไปรษณีแปลกๆๆแบบนี้ด้วยหรอคะ ไม่เคยเห็นเลยคะ เมื่อคืนได้ดูฝนดาวตกหรือเปล่าคะ..
ปล่อยให้นินทาในระยะเผาขนไปหลายที วันนี้เราจะมาเอาคืน หนอยแน่ะ มาหาว่าเราวางมาด ชิชะ
เมื่อไหร่จะส่งขนมที่น้องชอบใจมาทางไปรษณีย์นะ ทวงๆๆ TT_TT รอจนท้องร้องแล้วนะ
ขอบคุณที่แวะอ่านบันทึกผม เลยตามรอยมาเยี่ยมครับ ได้ความรู้มากครับ
สวัสดีค่ะพี่สาว
สวัสดีครับ
http://gotoknow.org/blog/remotesensing/154394
http://gotoknow.org/blog/remotesensing/154061
ตามมาบอกว่า กระบวนการแซวก๊วนเฮฮาศาสตร์เปิดศักราชแล้วค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณนารี
- พี่หล้าแวะมาหาดึกมากน้องคงหลับปุ๋ยแล้ว
- คิดถึงนะจ๊ะ
ท่านพี่ naree suวรรณ สบายดี
โอ๊ะ โอ...สงสัยบ้านเลขที่ของข้าพเจ้าจะตกสำรวจ จดหมายฉบับนี้ถึงได้ตกค้าง มาถึงช้า เอาเถอะถึงอย่างไรก็ส่งมาถึงแว้ว.....................................
พี่สาวคะ
พลังแห่งศรัทธาและแรงดึงดูด สามารถส่งผ่านไปรษณีย์ได้มั๊ยคะ..ei ei
ตู้รับจดหมายหน้าร้านกาแฟดัง...คอฟฟี่อินเลิฟ..."เมืองปาย"
ไม่ได้กินกาแฟ...เพราะว่าคนรอคิวยาวมากๆ
เดินชมรอบๆ บ้านสีเหลือง...ตั้งใจเก็บภาพมาฝากครับ
อิๆ
ขอบคุณสำหรับความรู้ดีดี เสียดายเครื่องคอมผมคงมีปัญหา 6 ภาพแรกไม่โชว์ ขอให้มีความสุข โชคดีครับ
สวัสดีครับคุณนารี
การติดต่อสื่อสาร เป็นวิถีของสังคมมนุษย์มาแต่โบราณ และปรับเปลี่ยนวิถีมาเรื่อยๆตามยุคตามสมัย อย่างที่คุณนารีได้ร้อยเรียงไว้
อยู่เมืองลาวเปิดวิทยุAMฟัง ได้ยินเขามีวิธีฝากข่าวผ่านวิทยุครับ
"นาง...บ้านภูแล้งที่เอาแม่มาปัว(รักษา)ที่โฮงหมอเมือง บัดนี้แม่เฒ่าได้หายดีแล้ว ให้กลับมาฮับแม่คืนบ้านเด้อ"
ทางบ้านเราสมัยก่อนที่จะมีโทรศัพท์มือถือ ก็เคยได้ยินเหมือนกันครับ
แต่ผมว่าข่าวสารที่ได้รับทางโทรเลขมักเป็นข่าวร้ายเสมอ
ดีแล้วที่เขาเลิกให้บริการโทรเลข
อ่านกี่ครั้ง, กี่ครั้ง ความรู้สึกก็ดีงาม และได้รับความรู้อย่างรื่นรมย์ ...
ว่าด้วยเรื่องไปรษณ๊ย์นั้น ผมถือว่าเป็นเรื่องคลาสสิคเสมอ ผมเองก็ชอบเขียนจดหมายมาก โดยเฉพาะการเขียนด้วยลายมือ แต่หลังจากมี "มือถือ" วิธีการทางจดหมายก็ดูน้อยลงอย่างเห็นได้ชัด
... มีความสุขมาก ๆ นะครับ...
วันนี้ไปรษณีย์เอากล่องความรักมาส่ง เปิดออกดูมี..เจ้านี่ด้วยล่ะ ฮ่าๆๆๆ
สวัสดีเจ้า ป้านารี เพิ่งทราบข่าวป้ากั๊ต จากบันทึกนี้ นะคะ ให้ป้านารี เขกหัว เลยเอ้า น่าตี จริง ๆ
ตู้ไปรษณีย์ ที่บ้าน รอ รับแต่ จดหมาย แจ้งผล รับรางวัลสลากออมทรัพย์ทวีสิน ค่ะป้านารี
สวัสดีค่ะ พี่นารี
ไม่ได้คุยกันเสียนาน
พี่นารีสบายดีนะคะ คิดถึงค่ะ
นำโปสการ์ดมาฝาก แทนความคิดถึงค่ะ :-)